De LG Q6 is een smartphone die erg doet denken aan het topmodel de LG G6, maar dan in budgetuitvoering. Voor 350 euro heb je een toestel met een extra breed scherm, maar wat heeft de Q6 nog meer te bieden?

LG is niet de enige de budgetvarianten van hun beste smartphone uitbrengt. Zo heeft Huawei bijvoorbeeld de P10 Lite en ook Samsung bracht in het verleden goedkopere edities uit van de Galaxy S-smartphones. De LG Q6 is op zijn beurt afgeleid van de LG G6, een uitstekend toestel, maar hij valt een beetje weg tussen andere vergelijkbare toestellen als de Galaxy S8, iPhone 7 en de OnePlus 5.

Grijze muis

Datzelfde gebeurt een beetje met de Q6. Ondanks dat het toestel is uitgerust met een opvallende (bredere) 2 bij 1 beeldverhouding, springt de smartphone er niet echt uit. Terwijl de P2 van Lenovo voor 300 euro bijvoorbeeld een uitmuntende accuduur biedt en de Moto G5 (Plus) all-round ijzersterk is voor dezelfde prijs (en een vingerafdrukscanner heeft, die op de Q6 ontbreekt). Het mankement van de Q6 is gewoonweg dat het nergens echt in uitblinkt: niet in de prestaties, niet in de camera, niet in de bouwkwaliteit. De beeldverhouding en dunne schermranden zijn leuk. Maar niet meer dan dat.

Wanneer je het toestel voor het eerst in handen krijgt, valt op dat hij behoorlijk dik is. Hierdoor lijkt de Q6 groter dan hij is. Want voor een toestel met een 5,5 inch scherm valt het formaat in de lengte en breedte eigenlijk best mee. Door de metalen rand rondom het toestel voelt de Q6 in ieder geval erg stevig. De achterkant is van plastic dat een beetje rond afgewerkt en fraai van kleur is. In mijn geval kreeg ik de witte uitvoering te testen, die een beetje blauwig is en zelfs een beetje spiegelt. Gelukkig niet zo erg als de HTC U11, waarbij ik zelfs een selfie kon maken in de weerspiegelende achterkant.

Tijdens het testen ontdekte ik echter al binnen een week een drietal flinke krassen in de achterkant. Het plastic is totaal niet krasbestendig, want deze krassen zijn ontstaan tijdens een fietstochtje met de Q6 in een rugtas waar ook wat kleding in zat. Niet bepaald een extreme situatie.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ruimzittend

Je zou denken dat de wat dikkere behuizing ruimte overlaat voor opvallende specificaties. De 1,4 GHz-processor (ondersteund door 3GB werkgeheugen) is echter geen snelheidsmonster, maar dat kun je ook niet verwachten in deze prijsklasse. De 3.000 mAh-batterij is eveneens niet opvallend groot. Dat is ergens wel jammer, want met een scherm in dit formaat erbij haal je ongeveer een dag à anderhalve dag aan accutijd. In lijn met smartphones in het algemeen, maar niet opvallend dus, ondanks het formaat.

Eveneens in lijn is de opslagcapaciteit van 32GB, waarvan er bijna 11 verbruikt worden aan Android en LG-toevoegingen. De opslagcapaciteit is overigens gewoon uit te breiden met een geheugenkaartje, zodat je altijd genoeg ruimte hebt voor je foto’s, muziek, video’s en apps.

Aan de onderkant zit een verouderde micro-usb-poort om het toestel mee op te laden of bijvoorbeeld te verbinden met je pc. Vrijwel alle nieuwe smartphones worden tegenwoordig echter uitgerust met een usb-c-poort, een nieuwe standaard die bijvoorbeeld ook de usb-poorten op laptops vervangt.

©PXimport

Over grijs gesproken...

Persoonlijk loop ik altijd warm voor schermen van LG. Sinds ik OLED-schermen van dit merk op een beurs heb gezien vallen alle andere tv’s me tegen. En ook de G6 is uitgerust met een prima (breedbeeld)scherm. Dat mag helaas niet gezegd worden van de Q6, en dat is wel pijnlijk, aangezien het 2:1 scherm hét punt is waar LG mee probeert te scoren. Maar het contrast is matig, kleuren zijn grauw alsof er een blauwgrijze screenprotector op het scherm is geplakt. Ook de maximale helderheid is niet heel indrukwekkend, wat vervelend is als je buiten in de zon je smartphone erbij pakt. De matige schermkwaliteit valt erg op als je het toestel naast een andere smartphone legt, ook in dezelfde prijsklasse.

Qua scherpte zit het gelukkig wel goed, je ziet geen ruizig scherm. Ook de schermverhouding is prettig in gebruik. Grappig is bijvoorbeeld dat je twee vierkante foto’s naast elkaar kunt nemen. Alleen is het niet altijd even praktisch bijvoorbeeld als je een video opzet, heb je altijd zwarte balken aan de zijkanten omdat vrijwel alle video’s in andere beeldverhoudingen zijn opgenomen.

©PXimport

Camera

De camera waarmee de LG Q6 is uitgerust, valt voor de prijs niet tegen. Ook hier heeft LG bij mij een uitstekende reputatie, aangezien de toptoestellen altijd hoog scoren in cameratests. De Q6 is in staat heel snel een prima foto te schieten. Bij minder licht is er wel wat ruis te bespeuren, maar dat deert niet voor het geld dat je ervoor betaalt. Veel instelmogelijkheden heb je verder niet helaas, terwijl de gevorderde fotograaf met de G6 helemaal los kan met raw-fotografie, sluitertijd en andere lichtwaardes heb je bij de Q6 eigenlijk alleen de mogelijkheid om HDR aan, uit of op automatisch te zetten. En eigenlijk geeft dat niks. Want in z’n automatische stand zijn de foto’s erg netjes - en gevorderde fotografen zijn toch wat beter af met een topsmartphone die uitgerust is met de beste camera.

Android 7.1

©PXimport

De Q6 is uitgerust met de recentste Androidversie: 7.1. De skin is even wennen, er is geen applicatie-overzicht, maar alle app-icoontjes worden (samen met je widgets) op je startschermen geplaatst. Dat kan rommelig worden. Gelukkig kun je via een aparte LG-app de boel weer ‘ouderwets’ indelen in een startscherm en applicatie-overzicht. Persoonlijk verkoos ik deze optie.

Verder heeft LG Android voorbeeldig ingericht. Geen bloatware zoals misleidende virusscanners en games. Maar een schoon en overzichtelijk besturingssysteem. Ik had geen enkel moment de neiging om Nova Launcher te installeren om Android wat schoner te laten ogen, wat een compliment is. Ook heb ik tijdens de testperiode geen apps hoeven uitschakelen of verwijderen, wat ook vrij uniek is.

Om het ontbreken van een vingerafdrukscanner op te vangen heeft LG de mogelijkheid om met gezichtsherkenning te ontgrendelen aan Android toegevoegd.

Tijdens de testperiode merkte ik dat het toestel overal vlot op reageert. Het starten van de camera, het oproepen van het toetsenbord, apps. Ik vermoed dat dit ook behoorlijk te danken is aan de lichte Androidschil, want de processor en het werkgeheugen zijn basic. Bij zwaardere games begint het toestel natuurlijk wel snel te zweten. Maar voor basale taken als het schieten van foto’s, mailen, whatsappen, browsen, enzovoort is de LG Q6 erg geschikt.

Conclusie

De LG Q6 is een veilige koop en absoluut geen slechte keuze. Toch blinkt hij nergens écht in uit en liep ik tijdens het testen toch steeds tegen kleine teleurstellingen aan. De dikke behuizing die makkelijk krast, het scherm dat een fijn formaat heeft en vervolgens een teleurstellende weergave biedt en het ontbreken van een vingerafdrukscanner en usb-c-poort. Gelukkig maken de schone Androidversie en vlotte camera een hoop goed.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.