De Huawei P10 Lite is het budgettoestel dat de Chinese telefoonmaker gelijktijdig uitbrengt met z’n paradepaardje de P10. De verschillen tussen de twee zijn echter groot.

Het grootste verschil zit natuurlijk in de prijs. De P10 Lite kost je ongeveer 340 euro, terwijl de gewone P10 zo’n 580 euro kost. Door zijn andere prijsklasse, moet de Liteversie ook heftige concurrentie aan. Bijvoorbeeld met de Lenovo P2, onverslaanbaar op het gebied van accuduur. De Moto G5 (Plus), welke niet te evenaren is met z’n prijs-kwaliteitsverhouding. De Galaxy A3 van Samsung met z’n waterdichte behuizing. En OnePlus komt naar verwachting met z’n vijfde smartphone, waarvan weer beestachtige specificaties verwacht worden.

Kortom, het is niet makkelijk voor Huawei om er positief uit te steken, maar op het gebied van design lukt dat vast goed. Het toestel is keurig afgewerkt met glas en metaal en oogt behoorlijk luxe. De P10 Lite is wel wat aan de grote kant, het scherm is 5,2 inch in doorsnee, maar heeft vooral boven en onder flinke randen. Het toestel is daarmee een slag groter dan de gewone P10, maar zoals ik al aangaf zijn de verschillen groot. De vingerafdrukscanner zit aan de achterkant, er is geen dubbele camera, de koptelefooningang zit bovenop en onderop zit een wat ouderwetse micro-usb-poort.

Ook in het binnenwerk is het natuurlijk allemaal ietsje minder, maar op papier zeer degelijk voor de prijsklasse. 32GB opslagruimte, die uitbreidbaar is met een geheugenkaart, een octacore processor, 4GB werkgeheugen en een qua kleurweergave en helderheid opvallend goed full-HD scherm. Voor de prijsklasse schiet de camera prima plaatjes, maar verwacht bij weinig licht niet te veel.

©PXimport

©CIDimport

©CIDimport

Softwarematig stapje terug

Toch lijkt Huawei de prima specs niet optimaal te benutten. De P10 Lite draait weliswaar de recentste Androidversie 7.0, maar belast dat met een behoorlijk ingrijpende skin (EMUI) die Android op ieder regeltje code lijkt te hebben aangepast. Toegegeven, EMUI heeft slechtere dagen gekend. Maar het maakt Android onoverzichtelijker en slordiger (typfoutjes en woorden die incorrect afgebroken worden). Het is vooral onnodig. Waar komt die drang toch vandaag om Android zó ingrijpend te veranderen dat het eerder een stap achteruit biedt dan vooruit? Vooral omdat je bij dit toestel te maken hebt met iets mindere specificaties. Het zal updaten ook niet makkelijk maken voor Huawei, terwijl dat bedrijf op het gebied van updates voor goedkopere toestellen een niet al te beste reputatie heeft.

©CIDimport

Uiteraard zit er in EMUI ook de nodige bloatware. Al gauw liep ik tegen onnodige meldingen en suffe spelletjes aan. Gelukkig krijg je wel de mogelijkheid om vrijwel alles te verwijderen. Alleen de Telefoonbeheer-app liet zich niet verwijderen. Vervelend, want de optimalisatie en antivirus doet naar mijn idee meer kwaad dan goed.

Ondanks dat werkt het toestel wel naar behoren. Het is stabiel genoeg en reageert vlotjes op alle nodige apps. De accuduur kan echter wel wat beter. Ik stak toch steeds een powerbank in m’n tas om er aan het eind van de dag zeker van te zijn dat ik nog genoeg batterij had.

Conclusie

Je hebt ruim de keuze als je een toestel koopt van maximaal 350 euro. De Huawei P10 Lite is zeker geen slechte keuze, met name als je een luxe toestel zoekt. De accuduur en software zijn echter wat minder, vooral als je het vergelijkt met de Moto G5, die toch iets meer mijn voorkeur geniet.

Je staat klaar om een foto te maken. Alles klopt: het licht, het moment, je onderwerp. En dan... kaart vol. Of erger: je camera herkent 'm niet eens. Het kiezen van de juiste geheugenkaart is dus heel belangrijk. Maar met al die formaten en capaciteiten kan dat nog best ingewikkeld zijn. In dit artikel lees je hoe je de juiste kaart kiest – eentje die past bij je camera én bij hoe jij fotografeert.

Lees ook: 20 tips om de mooiste foto's te maken met je compactcamera

Welk type past bij jouw camera?

Niet elke kaart past bij elke camera. Het formaat moet kloppen, de snelheid moet aansluiten op wat je ermee doet, en het merk kan het verschil maken tussen probleemloos werken en verlies van data. En dan is er natuurlijk ook nog de capaciteit. Hieronder lees je daar meer over.

Kaartformaat

De ene geheugenkaart is de andere niet. Wat je precies nodig hebt, hangt af van je camera. De meest voorkomende kaartformaten zijn SD (Secure Digital), CompactFlash (CF), XQD en de nieuwere CFexpress-kaarten.

Voor compactcamera's en instapmodel systeemcamera's is SD het meest gebruikte formaat, waarbij je onderscheid maakt tussen SDHC (tot 32GB) en SDXC (boven 32GB). Welke je nodig hebt, check je eenvoudig in je handleiding of via Menu > Instellingen > Geheugenkaart.

Voor professionele systeemcamera's en spiegelreflexen heb je vaak snellere kaarten zoals UHS-II SD-kaarten, XQD of CFexpress nodig, zeker als je 4K-video opneemt of in burst-modus fotografeert.

Snelheid

De snelheidsklasse van een kaart is minstens zo belangrijk als het formaat. Op SD-kaarten vind je aanduiding zoals Class 10, UHS-I of UHS-II, en een getal met een 'U' (bijvoorbeeld U3) of een 'V' (bijvoorbeeld V60). Hoe hoger het getal, hoe sneller de kaart. Voor 4K-video heb je minimaal V30 nodig, terwijl voor 8K-video V60 of V90 wordt aangeraden. Voor het controleren van de compatibiliteit kun je op je camera naar Bestandsinfo gaan en op de INFO-knop drukken terwijl je een foto bekijkt. Hier zie je welke schrijfsnelheid jouw camera gebruikt.

Merk

Merken maken ook verschil. SanDisk, Lexar, Kingston, Sony en Transcend staan goed bekend. Minder bekende kaartjes zijn goedkoper, maar je loopt meer risico op fouten. En een gemiste foto kun je niet terughalen.

Hoeveel opslag heb je nodig?

Dat hangt af van je camera en je manier van fotograferen. Een RAW-bestand van 24 megapixel neemt gemiddeld 30MB in beslag. Een JPEG van dezelfde camera rond de 8MB. En video? Reken voor 4K op zo'n 350MB per minuut. Even rekenen dus: hoeveel foto's of minuten video maak je op een gemiddelde dag? Tel die bij elkaar op en neem daar nog eens de helft extra als veiligheidsmarge.

Wie af en toe foto's maakt met een compactcamera, heeft aan 32GB of 64GB meestal genoeg. Gebruik je een systeemcamera en schiet je in RAW, dan is 128GB een logische keuze. Ga je voor reportages of video-opnames, dan kom je al snel uit op 256GB of meer. Maar: één grote kaart is niet altijd beter dan meerdere kleinere. Mocht er iets misgaan, dan ben je niet meteen álles kwijt.

©Jimmyi23

Dit kan er misgaan – en zo voorkom je dan

Een fout die vaak gemaakt wordt: de kaart verwijderen terwijl de camera nog bezig is met schrijven. Dat kun je zien aan het knipperende lampje. Wacht altijd tot dat uit is voordat je de kaart verwijdert of de camera uitschakelt.

Ga er ook niet vanuit dat geheugenkaarten eindeloos meegaan. Ze hebben een beperkt aantal schrijfcycli. Gebruik je je kaart intensief, dan is vervangen om de twee tot drie jaar verstandig.

Onderhoud verlengt de levensduur. Formatteer je kaart eens per maand via het menu van de camera – niet op je computer. Camera's gebruiken een specifieke bestandsstructuur, en die raakt snel in de war als je via een computer formatteert.

Bewaar je kaarten op een droge plek, bij voorkeur in een beschermend doosje. Houd ze uit de buurt van magnetische velden van bijvoorbeeld speakers of telefoons. Werkt een kaart niet goed? Maak de contactpunten dan schoon met een droge, zachte doek.

©PheelingsMedia

Zekerheid zit in de voorbereiding

Een goede geheugenkaart maakt het verschil tussen zorgeloos fotograferen en frustratie achteraf. Kijk verder dan alleen de opslagcapaciteit. Snelheid, betrouwbaarheid en compatibiliteit met je camera zijn minstens zo belangrijk. Kies voor kwaliteit, stem af op je manier van werken en verzorg je kaart goed. Dan kun je blijven focussen op wat er echt toe doet: het vastleggen van het juiste moment.

Tijdens het werk word je waarschijnlijk regelmatig gestoord door binnenkomende e-mails, meldingen, berichtjes, systeemupdates en pop-ups. Het zijn meestal nuttige en leuke elementen, maar ze halen je wel uit je concentratie. In Windows 11 zit een nieuwe functie om deze afleidingen tijdelijk te dempen.

Focus instellen

Deze Focusmodus is een productiviteitstool die te vinden is in de Klok-app. Je kunt hem activeren vanuit de Windows Instellingen. Druk op Windows-toets+I en ga naar Systeem, waar je Focus vindt. Hier kun je de duur van een ongestoorde werksessie invoeren. Standaard is dit op 30 minuten ingesteld. Daaronder staan vier opties. Geef de timer weer in de Klok-app om zichtbaar te maken hoelang de sessie bezig is. Vink ook de optie aan om badges te verbergen in de taakbalk-apps. Daardoor kom je niet verleiding om aan die apps aandacht te schenken. Ook het knipperen in de taakbalk-apps verberg je om dezelfde reden. Schakel Niet storen in, dan worden al deze meldingen tijdens de sessie gedempt.

De meeste gebruikers vinken de vier opties aan.

In de klok

Het is ook mogelijk om Focus te activeren vanuit het systeemmeldingscentrum. Klik in de taakbalk op de datum- of tijdaanduiding. Hiermee open je de agenda en het meldingsgebied. Onderaan waar de knop Focus staat, kun je de duur aanpassen. Zodra je op de knop klikt, verschijnt de focustimer op het scherm. Terwijl een sessie actief is, zie je de klok en de resterende tijd en nog enkele andere relevante gegevens, zoals wanneer de volgende pauze is gepland. Zie je niet graag de tijdsduur die langzaam aftelt, dan verberg je die door op de drie puntje te klikken. Daarna kun je de optie Resterende tijd weergeven uitschakelen. Als je in de instellingen de optie Niet storen hebt ingeschakeld, blokkeert deze functie alle meldingen.

Nog acht minuten geconcentreerd werken en dan volgt een pauze van vijf minuten.

Ontspannen werken

Wanneer je Focus maximaliseert, zie je rechts de voortgangsgrafiek die toont hoelang je gisteren en vandaag de tool hebt gebruikt. Je kunt ook een Spotify-afspeellijst selecteren om je sessies te begeleiden met ontspannende muziek. Onderaan krijg je de taken te zien die in de app Microsoft To Do op je wachten.

Wanneer je Focus maximaliseert, krijg je nog meer informatie te zien.