Als je het over smartphones hebt gaat het meestal over Apple en Samsung, voor wie prijsbewuster is komt Huawei of OnePlus eerder ter sprake. Ondanks dat HTC nogal volop actief is, hoor je echter weinig over het merk, terwijl ze altijd een toonaangevend smartphonemaker zijn. Hun nieuwste smartphone, de HTC U11 is opvallend en qua specificaties op papier indrukwekkend. Maar of ze weer de massa aanspreken van paar jaar geleden..?

HTC is niet het nieuwe Nokia van een paar jaar terug. Natuurlijk, beide bedrijven lijken moeite te hebben het tij te keren na voorbije gloriedagen. Maar waar Nokia all-in op het verkeerde paard had ingezet (Windows Phone) is HTC het succesvolle Android altijd trouw gebleven. Andere gelijkenissen zijn er ook, zo hebben beide merken altijd fantastische telefoons met dito specs geleverd, aan de wieg gestaan van veel innovaties die we vandaag nog gebruiken op onze smartphones en (gelukkig) een hele trouwe fanschare. HTC lijkt gewoonweg de verleiding te missen om mensen even veel geld neer te laten tellen als de andere duurste smartphones. De HTC U11, het topmodel van HTC, is wederom weer een fantastische smartphone, met hetzelfde prijskaartje als de Galaxy S8 en (als je goed shopt) de iPhone 7. Maar mocht je de HTC willen verkiezen boven de andere twee, zijn er wel een drietal punten die je goed moet overwegen.

Punt 1: Bouw

Denk je aan HTC, dan denk je al gauw aan enorme, naadloze metalen blokken. Een lijn die HTC in 2013 inzette met de HTC One (M7). Daar is de fabrikant plots van af gestapt. Deze HTC U11 heeft een glazen achterkant. Tijdens de presentatie die ik kreeg van het toestel, wil HTC graag een groter publiek aanspreken omdat de metalen unibody bouw vooral een mannelijk publiek aantrekt. Prima punt. Het is ook een erg fotogeniek toestel, vooral dankzij z’n fraaie kleuren, ontwerp en spiegeling. Het toestel is echter wel vrij fors, wat de doelstelling iets lijkt tegen te spreken. Maar door het 5,5 inch scherm (12,7 cm), dikte, brede bezels, frontspeakers- en vingerafdrukscanner is het toestel niet compatible met veel broekzakken.

Glas heeft natuurlijk andere eigenschappen dan metaal. Zo is het U11 wel een vingerafdrukmagneet te noemen en is hij zonder hoesje ook wat aan de glibberige kant. Maar het mag gezegd worden, opgepoetst lijkt het wel een diamant. Ook de bouwkwaliteit is wederom uitstekend: solide én waterdicht. Maar toch, de elegantie van een Galaxy S8 of het gedetailleerde design van de iPhone ontbreekt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Punt 2: Niet meer voor muziekliefhebbers

HTC heeft altijd de muziekliefhebber aan weten te spreken, door kwalitatief goede oordopjes mee te leveren en genoeg opslagruimte en geheugenkaartslot voor je muziek. Voor smartphones uitzonderlijk goede speakertjes aan de voorzijde complimenteren dit. Bij de HTC U11 is het toestel zelfs zo ontworpen dat het als een soort klankkast dient, voor beter stereogeluid. Marketing of niet, de frontspeakers klinken weer erg goed. Wat in mijn ervaring vooral fijn is als je op de bank of op bed even Netflix of YouTube bekijkt.

Muziekliefhebbers kunnen ook genieten van high-res audio, omdat het toestel in 24-bit afspeelt. Net als de Galaxy S8 overigens.

Toch krijgt de luisteraar een klap in het gezicht, zoals Apple dat ook deed. De audiopoort is verdwenen. Volgens HTC omdat de mogelijkheden van de usb-c-poort groter zijn, zo kan het hogere audiokwaliteit (zoals 3D-geluid) doorgeven en is noise canceling op koptelefoons mogelijk zonder dat je deze hiervoor hoeft op te laden. Prima. Maar, daarmee praat je het weglaten van de 3,5mm jack niet goed. De usb-c-poort zit toch al op het toestel.

Ondanks dat HTC een doekje voor het bloeden biedt met prima usb-c-oordopjes en een 3,5mm naar usb-c-adapter brengt het voor de muziekluisteraar alleen maar nadelen met zich mee. Veel muziekliefhebbers zijn al in het bezit van een goede koptelefoon, met het gewone stekkertje. Een adapter is geen oplossing, het is onhandig en je gaat deze geheid vergeten, of erger, verliezen. Daarbij kun je ook niet even een powerbank aansluiten als je onderweg een muziekje luistert.

Los daarvan: de gehele audiowereld maakt gebruik van de audiojack en ik kan me niet voorstellen dat er iemand zit te wachten op een elektronicazaak die zijn klanten moet verwarren met Lightning-koptelefoons voor de iPhone, usb-c-koptelefoons, gewone koptelefoons en een schap vol met veel te dure, gebruiksonvriendelijke adapters voor deze drie aansluitingen. Je kunt je wel voorstellen wie er (financieel) wél beter van worden. De muziekliefhebber niet, en die kan daarom beter voor de Galaxy S8 kiezen, met een audiopoort én 24-bit-ondersteuning.

©PXimport

Punt 3: Innoverend genoeg?

HTC is in de jaren nooit bang geweest om te innoveren. Soms lukt dat, met het metalen unibody ontwerp bijvoorbeeld. Soms kwam het ook niet uit de verf, zoals met de dubbele camera van de HTC One (M8). Met de U11 durft de fabrikant ook weer. Zo zijn de zijkanten van het toestel onderaan drukgevoelig. Je kunt het toestel dus bedienen door erin te knijpen. Je kunt een actie koppelen aan een korte kneep en een lange. Bijvoorbeeld om een app te starten, een foto te maken, of de spraakassistent te starten. Is het een gimmick? Een beetje. Persoonlijk had ik ingesteld dat een korte kneep de camera start (het werkt ook als het toestel nog niet ontgrendeld is namelijk) en de lange kneep om de zaklamp te activeren. Handig, dat wel. Maar in praktijk gebruikte ik het weinig en voelt het niet echt natuurlijk om op deze manier een smartphone te bedienen. Gelukkig geeft HTC je de complete vrijheid om deze functionaliteit helemaal zelf te configureren, door de actie te bepalen, de drukgevoeligheid in te stellen of het helemaal uit te zetten. Overigens werkt het ook als je een hoesje om het toestel hebt.

Je kunt de knijpfunctie overigens wel handig gebruiken om onderwaterfoto’s te maken. Het toestel is waterdicht, maar onderwater werkt touchscreen niet. Het knijpen echter wel.

Een andere innovatie komt op het gebied van de microfoons, deze is vrij onopvallend. Maar heeft een minder hoog gimmickgehalte. Het toestel beschikt over een viertal microfoons. Dit geeft een betere geluidskwaliteit bij je video’s en wordt je beter verstaan bij spraakherkenning. Bij het opnemen van video heb je de mogelijkheid een soort surroundgeluid te verkrijgen, maar je kunt ook het geluid focussen op een bepaald punt. Een beetje vergelijkbaar met de focus van de cameralens, maar dan voor geluid. Ik verwacht dat dit iets is dat andere fabrikanten over niet al te lange tijd ook in hun smartphones verwerken.

©PXimport

Goed afgesteld

Ik heb het toestel met erg veel plezier getest, de U11 is erg prettig in gebruik. Zo is de accuduur prima. Zo’n anderhalve dag. De schil die HTC over Android legt (Sense) ziet er keurig uit en brengt niet al te veel vervuiling met zich mee. Geen overbodige virusscanners of dubbele applicatiewinkels. HTC heeft met de Sense Companion een eigen assistent ingebouwd, vergelijkbaar met Google Now of Samsung’s Bixby. Gelukkig was hij niet zo storend aanwezig als laatstgenoemde op de S8. Wanneer de Sense Companion iets te melden heeft verschijnt een ballonnetje in beeld, vergelijkbaar met een Chat Head van de Facebook Messenger applicatie. Een tikje hierop, brengt je naar de melding. Voor toesteloptimalisatie, weersvooruitzichten, bezienswaardigheden in de buurt, et cetera. Tijdens mijn testperiode heb ik echter geen echt nuttige meldingen gekregen. In tegenstelling tot Bixby kun je Sense Companion gewoon uitzetten als het niet bevalt.

©CIDimport

De U11 heeft de specificaties die je van een toptoestel mag verwachten en door Android niet te veel te belasten reageert het toestel erg vlot.

Scherm

Het LCD-schermpaneel is met z’n 5,5 inch vrij fors. Het springt er niet echt uit qua kleuren als een amoled-scherm, maar het scherm is helder en scherp. Ik merkte echter af en toe wat flikkeringen op, alsof het beeld heel snel knipperde. Wat niet heel comfortabel is als je wat langere teksten leest.

Camera

De HTC U11 heeft een 12 megapixelcamera die nauwelijks onderdoet voor de Galaxy S8 en iPhone 7 Plus, die onlangs als beste uit de bus kwamen in de smartphone-cameratest. Op de achterkant van de U11 is geen dubbele camera of laser-autofocus te vinden, maar wel een enkele lens die helaas ietsje uit de behuizing steekt.

De camera-app is voorbeeldig gebruiksvriendelijk. Wanneer je op het scherm tikt voor de focus kun je meteen de witbalans instellen. HDR kunt je automatisch toepassen en alle instellingen en raw-mogelijkheden heb je zo naar wens.

Ook de foto’s zelf zijn indrukwekkend. Ik sta versteld van hoe ver ik op een foto in kan zoomen en nog altijd veel scherpte en detail in beeld houd. Er is weinig ruis te bespeuren en kleuren komen ontzettend realistisch over. Cameratestwinnaar Samsung laat kleuren in foto’s echter wat meer tot leven komen met de camera van de S8 en kan in donkere omstandigheden net even wat fraaiere plaatjes schieten.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Conclusie

Er valt weinig aan te merken op de HTC U11, het is een fantastische smartphone die ik met veel plezier getest heb. Vooral dankzij de camera en vlotte samenwerking tussen Android en topspecs. Het enige (forse) kritiekpunt is het weglaten van de audiopoort en voor sommigen zal het formaat wel een probleem zijn. Het is echt een toestel waarbij je van tevoren de voor- en nadelen goed moet overwegen, want ondanks dat ik veel plezier heb beleefd in deze testperiode, zou ik hem persoonlijk niet aanschaffen omdat ik een koptelefoonpoort essentieel vind. Maar dat is natuurlijk afhankelijk van waar je je smartphone persoonlijk voor gebruikt.

Toch vrees ik dat vooral de prijs de U11 in de luwte zal houden. Hoewel de U11 op veel punten mee kan komen heeft het gewoonweg niet de aantrekkingskracht die Samsung en Apple wél hebben. Gebruikers die zitten te likkebaarden bij goede specs worden daarnaast terecht afgeleid door fabrikanten als OnePlus, die helaas voor HTC op het punt staat de OnePlus 5 aan te kondigen. Ik denk dat als de HTC U11 qua prijs hier een middenweg in had gevonden, het toestel veel meer in een spotlight terechtkomt.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.