Als je het over smartphones hebt gaat het meestal over Apple en Samsung, voor wie prijsbewuster is komt Huawei of OnePlus eerder ter sprake. Ondanks dat HTC nogal volop actief is, hoor je echter weinig over het merk, terwijl ze altijd een toonaangevend smartphonemaker zijn. Hun nieuwste smartphone, de HTC U11 is opvallend en qua specificaties op papier indrukwekkend. Maar of ze weer de massa aanspreken van paar jaar geleden..?

HTC is niet het nieuwe Nokia van een paar jaar terug. Natuurlijk, beide bedrijven lijken moeite te hebben het tij te keren na voorbije gloriedagen. Maar waar Nokia all-in op het verkeerde paard had ingezet (Windows Phone) is HTC het succesvolle Android altijd trouw gebleven. Andere gelijkenissen zijn er ook, zo hebben beide merken altijd fantastische telefoons met dito specs geleverd, aan de wieg gestaan van veel innovaties die we vandaag nog gebruiken op onze smartphones en (gelukkig) een hele trouwe fanschare. HTC lijkt gewoonweg de verleiding te missen om mensen even veel geld neer te laten tellen als de andere duurste smartphones. De HTC U11, het topmodel van HTC, is wederom weer een fantastische smartphone, met hetzelfde prijskaartje als de Galaxy S8 en (als je goed shopt) de iPhone 7. Maar mocht je de HTC willen verkiezen boven de andere twee, zijn er wel een drietal punten die je goed moet overwegen.

Punt 1: Bouw

Denk je aan HTC, dan denk je al gauw aan enorme, naadloze metalen blokken. Een lijn die HTC in 2013 inzette met de HTC One (M7). Daar is de fabrikant plots van af gestapt. Deze HTC U11 heeft een glazen achterkant. Tijdens de presentatie die ik kreeg van het toestel, wil HTC graag een groter publiek aanspreken omdat de metalen unibody bouw vooral een mannelijk publiek aantrekt. Prima punt. Het is ook een erg fotogeniek toestel, vooral dankzij z’n fraaie kleuren, ontwerp en spiegeling. Het toestel is echter wel vrij fors, wat de doelstelling iets lijkt tegen te spreken. Maar door het 5,5 inch scherm (12,7 cm), dikte, brede bezels, frontspeakers- en vingerafdrukscanner is het toestel niet compatible met veel broekzakken.

Glas heeft natuurlijk andere eigenschappen dan metaal. Zo is het U11 wel een vingerafdrukmagneet te noemen en is hij zonder hoesje ook wat aan de glibberige kant. Maar het mag gezegd worden, opgepoetst lijkt het wel een diamant. Ook de bouwkwaliteit is wederom uitstekend: solide én waterdicht. Maar toch, de elegantie van een Galaxy S8 of het gedetailleerde design van de iPhone ontbreekt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Punt 2: Niet meer voor muziekliefhebbers

HTC heeft altijd de muziekliefhebber aan weten te spreken, door kwalitatief goede oordopjes mee te leveren en genoeg opslagruimte en geheugenkaartslot voor je muziek. Voor smartphones uitzonderlijk goede speakertjes aan de voorzijde complimenteren dit. Bij de HTC U11 is het toestel zelfs zo ontworpen dat het als een soort klankkast dient, voor beter stereogeluid. Marketing of niet, de frontspeakers klinken weer erg goed. Wat in mijn ervaring vooral fijn is als je op de bank of op bed even Netflix of YouTube bekijkt.

Muziekliefhebbers kunnen ook genieten van high-res audio, omdat het toestel in 24-bit afspeelt. Net als de Galaxy S8 overigens.

Toch krijgt de luisteraar een klap in het gezicht, zoals Apple dat ook deed. De audiopoort is verdwenen. Volgens HTC omdat de mogelijkheden van de usb-c-poort groter zijn, zo kan het hogere audiokwaliteit (zoals 3D-geluid) doorgeven en is noise canceling op koptelefoons mogelijk zonder dat je deze hiervoor hoeft op te laden. Prima. Maar, daarmee praat je het weglaten van de 3,5mm jack niet goed. De usb-c-poort zit toch al op het toestel.

Ondanks dat HTC een doekje voor het bloeden biedt met prima usb-c-oordopjes en een 3,5mm naar usb-c-adapter brengt het voor de muziekluisteraar alleen maar nadelen met zich mee. Veel muziekliefhebbers zijn al in het bezit van een goede koptelefoon, met het gewone stekkertje. Een adapter is geen oplossing, het is onhandig en je gaat deze geheid vergeten, of erger, verliezen. Daarbij kun je ook niet even een powerbank aansluiten als je onderweg een muziekje luistert.

Los daarvan: de gehele audiowereld maakt gebruik van de audiojack en ik kan me niet voorstellen dat er iemand zit te wachten op een elektronicazaak die zijn klanten moet verwarren met Lightning-koptelefoons voor de iPhone, usb-c-koptelefoons, gewone koptelefoons en een schap vol met veel te dure, gebruiksonvriendelijke adapters voor deze drie aansluitingen. Je kunt je wel voorstellen wie er (financieel) wél beter van worden. De muziekliefhebber niet, en die kan daarom beter voor de Galaxy S8 kiezen, met een audiopoort én 24-bit-ondersteuning.

©PXimport

Punt 3: Innoverend genoeg?

HTC is in de jaren nooit bang geweest om te innoveren. Soms lukt dat, met het metalen unibody ontwerp bijvoorbeeld. Soms kwam het ook niet uit de verf, zoals met de dubbele camera van de HTC One (M8). Met de U11 durft de fabrikant ook weer. Zo zijn de zijkanten van het toestel onderaan drukgevoelig. Je kunt het toestel dus bedienen door erin te knijpen. Je kunt een actie koppelen aan een korte kneep en een lange. Bijvoorbeeld om een app te starten, een foto te maken, of de spraakassistent te starten. Is het een gimmick? Een beetje. Persoonlijk had ik ingesteld dat een korte kneep de camera start (het werkt ook als het toestel nog niet ontgrendeld is namelijk) en de lange kneep om de zaklamp te activeren. Handig, dat wel. Maar in praktijk gebruikte ik het weinig en voelt het niet echt natuurlijk om op deze manier een smartphone te bedienen. Gelukkig geeft HTC je de complete vrijheid om deze functionaliteit helemaal zelf te configureren, door de actie te bepalen, de drukgevoeligheid in te stellen of het helemaal uit te zetten. Overigens werkt het ook als je een hoesje om het toestel hebt.

Je kunt de knijpfunctie overigens wel handig gebruiken om onderwaterfoto’s te maken. Het toestel is waterdicht, maar onderwater werkt touchscreen niet. Het knijpen echter wel.

Een andere innovatie komt op het gebied van de microfoons, deze is vrij onopvallend. Maar heeft een minder hoog gimmickgehalte. Het toestel beschikt over een viertal microfoons. Dit geeft een betere geluidskwaliteit bij je video’s en wordt je beter verstaan bij spraakherkenning. Bij het opnemen van video heb je de mogelijkheid een soort surroundgeluid te verkrijgen, maar je kunt ook het geluid focussen op een bepaald punt. Een beetje vergelijkbaar met de focus van de cameralens, maar dan voor geluid. Ik verwacht dat dit iets is dat andere fabrikanten over niet al te lange tijd ook in hun smartphones verwerken.

©PXimport

Goed afgesteld

Ik heb het toestel met erg veel plezier getest, de U11 is erg prettig in gebruik. Zo is de accuduur prima. Zo’n anderhalve dag. De schil die HTC over Android legt (Sense) ziet er keurig uit en brengt niet al te veel vervuiling met zich mee. Geen overbodige virusscanners of dubbele applicatiewinkels. HTC heeft met de Sense Companion een eigen assistent ingebouwd, vergelijkbaar met Google Now of Samsung’s Bixby. Gelukkig was hij niet zo storend aanwezig als laatstgenoemde op de S8. Wanneer de Sense Companion iets te melden heeft verschijnt een ballonnetje in beeld, vergelijkbaar met een Chat Head van de Facebook Messenger applicatie. Een tikje hierop, brengt je naar de melding. Voor toesteloptimalisatie, weersvooruitzichten, bezienswaardigheden in de buurt, et cetera. Tijdens mijn testperiode heb ik echter geen echt nuttige meldingen gekregen. In tegenstelling tot Bixby kun je Sense Companion gewoon uitzetten als het niet bevalt.

©CIDimport

De U11 heeft de specificaties die je van een toptoestel mag verwachten en door Android niet te veel te belasten reageert het toestel erg vlot.

Scherm

Het LCD-schermpaneel is met z’n 5,5 inch vrij fors. Het springt er niet echt uit qua kleuren als een amoled-scherm, maar het scherm is helder en scherp. Ik merkte echter af en toe wat flikkeringen op, alsof het beeld heel snel knipperde. Wat niet heel comfortabel is als je wat langere teksten leest.

Camera

De HTC U11 heeft een 12 megapixelcamera die nauwelijks onderdoet voor de Galaxy S8 en iPhone 7 Plus, die onlangs als beste uit de bus kwamen in de smartphone-cameratest. Op de achterkant van de U11 is geen dubbele camera of laser-autofocus te vinden, maar wel een enkele lens die helaas ietsje uit de behuizing steekt.

De camera-app is voorbeeldig gebruiksvriendelijk. Wanneer je op het scherm tikt voor de focus kun je meteen de witbalans instellen. HDR kunt je automatisch toepassen en alle instellingen en raw-mogelijkheden heb je zo naar wens.

Ook de foto’s zelf zijn indrukwekkend. Ik sta versteld van hoe ver ik op een foto in kan zoomen en nog altijd veel scherpte en detail in beeld houd. Er is weinig ruis te bespeuren en kleuren komen ontzettend realistisch over. Cameratestwinnaar Samsung laat kleuren in foto’s echter wat meer tot leven komen met de camera van de S8 en kan in donkere omstandigheden net even wat fraaiere plaatjes schieten.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Conclusie

Er valt weinig aan te merken op de HTC U11, het is een fantastische smartphone die ik met veel plezier getest heb. Vooral dankzij de camera en vlotte samenwerking tussen Android en topspecs. Het enige (forse) kritiekpunt is het weglaten van de audiopoort en voor sommigen zal het formaat wel een probleem zijn. Het is echt een toestel waarbij je van tevoren de voor- en nadelen goed moet overwegen, want ondanks dat ik veel plezier heb beleefd in deze testperiode, zou ik hem persoonlijk niet aanschaffen omdat ik een koptelefoonpoort essentieel vind. Maar dat is natuurlijk afhankelijk van waar je je smartphone persoonlijk voor gebruikt.

Toch vrees ik dat vooral de prijs de U11 in de luwte zal houden. Hoewel de U11 op veel punten mee kan komen heeft het gewoonweg niet de aantrekkingskracht die Samsung en Apple wél hebben. Gebruikers die zitten te likkebaarden bij goede specs worden daarnaast terecht afgeleid door fabrikanten als OnePlus, die helaas voor HTC op het punt staat de OnePlus 5 aan te kondigen. Ik denk dat als de HTC U11 qua prijs hier een middenweg in had gevonden, het toestel veel meer in een spotlight terechtkomt.

Als de nieuwe Renault 5 al zo goed rijdt, hoe kan een Alpine op dezelfde basis dan nóg beter rijden? Onlangs toog Irwin van InstaAutoVlog naar Mallorca om de eerste kilometers met de kersverse Franse trots te rijden.

Zelfde basis als Renault 5

En ja, het is dus beslist geen geheim dat de nieuwe Renault 5 als basis voor de Alpine A290 dient. Niet alleen qua bodemplaat, maar ook de basisvorm. Alpine wist dankzij zes centimeter meer spoorbreedte, een vijf centimeter bredere carrosserie (dankzij wielkastverbreders) en standaard 19inch-lichtmetalen wielen een soort super-Renault 5 neer te zetten. 

©DPPI

Stylingkenmerken

Ook dit model is voorzien van kenmerkende onderdelen als dubbele koplampen, een zogeheten swoosh (designkenmerken aan de zijkant van de auto) en een subtiele ducktailspoiler op de achterklep. Voor de test is gereden met de GTS-uitvoering. Deze is te herkennen aan een chroomzwart Alpine-embleem op het zijscherm en 19-inch Noir lichtmetalen wielen, type Snowflake. 

©DPPI

Accubereik

Qua techniek leunt de A290 sterk op de Renault 5. Zo zien we een 52kWh-batterij, een 11kW-driefasen-boordlader, DC-snellaadfunctie van 100kW en een warmtepomp inclusief actieve batterijverwarming en -koeling. In plaats van een 150pk-elektromotor vind je in de A290 echter een minimaal 180pk sterke elektromotor. De GT Performance biedt 220pk en 300Nm op de voorwielen. Het bereik? Zo'n 385 kilometer op een volle batterij.

🚘Had je dit al gelezen? Rijden met de nieuwe Renault 5: Overtreft alle verwachtingen

Rijgedrag

Met de krachtige motor van de GTS accelereert de Alpine A290 in 6,4 seconden naar 100 km/u. Deze hot hatch vraagt om stuurmanskunst; ondanks de grip van de Michelin Pilot Sport 5-banden zoekt de A290 bij krachtige acceleratie steeds naar meer tractie, waardoor het typisch klinische EV-gevoel verdwijnt.

Op het circuit zorgt de gewichtsverdeling (57 procent voor, 43 procent achter) voor een dynamisch, speels rijgedrag. De achterkant is soepel, wat onderstuur voorkomt en scherpe bochten mogelijk maakt. Een verbeterpunt is de stuurfeedback, die iets preciezer zou mogen zijn.

©DPPI

Niet stug, zelfs comfortabel

De A290 biedt ondanks zijn speelse karakter verrassend veel comfort. Dankzij technieken zoals hydraulische bumpstops en een multilink-ophanging achter, rijdt deze hot hatch soepel, zonder stug te zijn. Dit is extra indrukwekkend gezien het hoge gewicht van 1479 kilo en de 19inch-wielen. Qua comfort doet hij niet onder voor de Renault 5.

©DPPI

Alpine A290 op beeld

Alle details over de rijeigenschappen van de nieuwe Alpine A290 zien? Bekijk hieronder dan de video van InstaAutoVlog. 

Met een adviesprijs van 249,99 euro is de Motorola Moto G55 geen dure smartphone. Je moet er dan vanzelfsprekend rekening mee houden dat je niet het nieuwste of het beste in huis haalt. Maar voor mensen die niet al te veeleisend zijn, kan dit een prima optie zijn.

Afwerking toestel

Dankzij het plastic frame voelt de Motorola Moto G55 gelukkig licht aan. En door het eco-leer achterop heb je niet het idee met een echt goedkoop toestel te maken. Die achterkant heeft nog een voordeel: daardoor glipt het apparaat niet gemakkelijk uit je handen. Hoewel Motorola er standaard een plastic hoesje omheen doet, vinden we dat eigenlijk zonde. Zowel voor het ontwerp als voor het glijden.

©Wesley Akkerman

Verder is het vervelend – doch begrijpelijk – dat de smartphone niet water- en stofdicht is. Wel is er helemaal onderop een koptelefoonaansluiting aanwezig.

©Wesley Akkerman

Voorop treffen we een groot lcd-display van 6,49 inch aan. De telefoon beschikt over een hoge verversingssnelheid van 120 Hertz, HDR en een resolutie van 1080 × 2400 pixels (ook wel FHD+ genoemd). Het scherm kan redelijk helder ingesteld worden en wordt beschermd door een stevige laag Gorilla Glass 5-glas. De kleuren komen mooi en prettig naar voren, maar de kijkhoek is matig. Het enige wat echt opvalt in nadelige zin is dat er een luchtlaag zichtbaar is. Daardoor werpt de behuizing een schaduw op het display, en dat oogt heel goedkoop.

©Wesley Akkerman

Degelijke processor

De smartphone wordt aangedreven door de Mediatek Dimensity 7025. Die valt qua prestaties ergens tussen de Snapdragon 7s Gen 2 (zoals in de Redmi Note 13 Pro) en Snapdragon 6s Gen 3 (zoals in de Moto G85) in. Voor gaming is dit niet echt een goede processor, maar voor dagelijks gebruik hebben we weinig te klagen. We hebben ook niet het idee dat de cpu het scherm niet kan bijbenen. Het kan zijn dat je tijdens het scrollen het toestel betrapt op een korte vertraging, maar dat kan ook komen doordat bijvoorbeeld een site of app net wat meer van het systeem vraagt.

Voor deze prijs vinden we de hoeveelheid opslagruimte en werkgeheugen heel riant. Je krijgt namelijk respectievelijk 256 GB en 8 GB voorgeschoteld. Het toestel draait nu op Android 14 en biedt bovendien de kenmerkende kale Android-ervaring aan. Houd wel rekening met wat vooraf geïnstalleerde apps, die je in sommige gevallen kunt verwijderen. Helaas krijgt de Motorola Moto G55 slechts twee Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates. Dat is echt ontzettend karig, maar heeft mogelijk iets te maken met de keuze voor de processor.

Lees ook: Waar voor je geld: 5 uitgebreide smartphones voor max 500 euro

Tegenvallende camera's

De 50 megapixelcamera achterop legt weliswaar kleuren redelijk natuurlijkgetrouw vast, maar eigenlijk zien we twee problemen waar we ons niet overheen kunnen zetten. De beelden ogen een beetje flets en plat, terwijl we aan de zijkanten soms een gebrek aan scherpte opmerken. In de avond maakt de Motorola Moto G55 al snel overbelichte foto's, waardoor kleuren niet stralen en details snel wegvallen. Je kunt dit soort foto's prima gebruiken voor op Facebook of andere sociale media, maar we zouden ze niet printen en daarna in een familiealbum stoppen.

Wat ons verder opvalt aan de groothoeklens, van acht megapixel, is dat die anders omgaat met kleuren. Die komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid en missen bezieling. Ook kan het zijn dat felle delen, zoals een wolkendek, kenmerkende detaillering missen.

Avondfotografie is echt ondermaats, en het helpt daarnaast niet dat de lens geen toegang heeft tot de optische beeldstabilisatie. De macro-optie (van de groothoeklens) maakt tot slot soms té scherpe foto's, waardoor randen hard ogen en een witte gloed krijgen. De camera's laten dus te wensen over.

Motorola Moto G55 kopen?

De accu doet gelukkig wel een hoop goed. Dankzij een vermogen van 5000 mAh kun je het soms wel twee dagen (of meer, afhankelijk van gebruik) uithouden. En met een 30watt-lader kun je het toestel vaak binnen anderhalf helemaal volladen. Die oplader moet je dan wel zelf aanschaffen, want die zit niet in de doos. Dat komt niet door Motorola, maar vanwege regels uit Europa. Met een half uurtje laden is het toestel voor de helft gevuld, dus daarin is het toestel betrouwbaar. Verder is het goed om te weten dat er geen draadloos opladen beschikbaar is.

We houden er rekening mee dat dit een toestel van 250 euro is, maar dan nog speelt de camera het apparaat parten. Die maakt vaak ondermaatse foto's en is dus het grootste struikelblok. Het scherm, het ontwerp, de bouwkwaliteit, de accu, de opslag en het werkgeheugen scoren gelukkig allemaal een dikke voldoende, en de processor is daarnaast heel capabel voor dagelijkse taken. Tot slot vinden we het updatebeleid te mager. Desondanks voelt de Motorola Moto G55 compleet genoeg om hem minimaal te overwegen als volgende budgetaankoop.