Bijna iedereen wil een smartphone met een langere accuduur, maar fabrikanten lijken dat niet te snappen en blijven modellen uitbrengen die één of hooguit twee dagen meegaan. Lenovo doet het anders en biedt de P2 aan, een 299 euro kostende Android-telefoon met mid-range hardware en een gigantische 5100 mAh-accu. We zoeken uit hoelang die meegaat en hoe de Lenovo P2 verder presteert.

Ontwerp

Om maar met de deur in huis te vallen: de Lenovo P2 oogt als een doorsnee, nogal saaie smartphone. Hij heeft een metalen behuizing in de onopvallende kleur grijs en is vrij van onderscheidende, visuele kenmerken. Denk je het Lenovo-logo aan de achterkant weg dan kan het net zo goed een telefoon van HTC, OnePlus of een onbekend Chinees merk zijn. Of het onoriginele ontwerp een nadeel is, hangt van je eigen smaak af. Belangrijker is dat de P2 stevig aanvoelt en ondanks zijn grote accu niet bijzonder lomp (8,3mm) of zwaar (177 gram) is. De metalen achterkant is wel glad en vrij gevoelig voor krasjes, waardoor een hoesje geen overbodige luxe is.

De voorkant van de smartphone huisvest een vingerafdrukscanner. Die is snel en accuraat en ontgrendelt bij een korte aanraking. Het knopje aan de linkerzijkant laat een minder goede indruk achter, en wel omdat hij enkel de accubesparende modus in- of uitschakelt. Dat vinden we onnodig op een telefoon met een zeer lange accuduur, en we hadden liever gezien dat je er zelf een app of actie aan kon koppelen. Tenslotte is het jammer dat de P2 gebruikmaakt van een micro-usb-aansluiting terwijl steeds meer smartphones overgaan op usb-c – dat meer voordelen biedt.

©PXimport

Beeldscherm en prestaties

Het 5,5 inch-beeldscherm van de P2 laat een gemengde indruk achter. Enerzijds maakt het oled-display indruk met zijn diepe zwartwaarden en felle kleuren, maar de kleurweergave is niet accuraat. Het scherm is te groen, en verander je de modus in de instellingen naar ‘levendig’ dan staat hij te blauw. Heel storend is het niet, maar sommige mensen zal het opvallen. Wat ook tegenvalt, is de maximale helderheid van het display. Die is aan de lage kant, waardoor het scherm minder goed afleesbaar is op een zonnige zomerdag. Over de gebruikte full-hd-resolutie valt in deze prijsklasse niet te klagen, maar het beeldscherm is dus niet perfect.

Lenovo heeft de smartphone uitgerust met vlotte hardware die vergelijkbaar is met de concurrentie. De P2 draait op een Snapdragon 625-chip met octacore-processor en is in combinatie met 4GB werkgeheugen snel genoeg om dagelijkse taken probleemloos af te handelen. Bijkomend voordeel van de gebruikte chip is dat hij energiezuinig is, wat weer bijdraagt aan de goede accuduur van de telefoon. Het opslaggeheugen is 32GB groot (26GB beschikbaar) en is te vergroten met een micro-sd-kaartje. Wie daar geen behoefte aan heeft, kan een tweede simkaart in de Lenovo P2 stoppen. Het toestel ondersteunt alle Nederlandse 4G-banden en heeft een nfc-chip voor bijvoorbeeld contactloos betalen. Handig, en deze feature is (nog) niet standaard in het 300 euro-prijssegment.

©PXimport

Camera's

Een onderdeel waar Lenovo bij de P2 op bezuinigd heeft, zijn de camera’s. De camerasensoren zijn al wat ouder en niet denderend en zaken als optische beeldstabilisatie en een snelle autofocus ontbreken. Bij daglicht kun je nog prima foto’s maken, maar in het donker heeft de 13 megapixelcamera het lastig. Er treedt dan aardig tot veel ruis op en kleuren komen niet echt over. Neem je de tijd en pas je wat instellingen aan dan kun je nog redelijk leuke plaatjes schieten. De 5 megapixel frontcamera levert vooral middelmatige en snel bewogen selfies af.

Bij het draaien van video’s met de primaire camera (in full-hd of ultra-hd) valt het op dat de camera vaak scherp moet stellen en trillerig is – omdat er geen goede beeldstabilisatie aanwezig is. Wie niet zulke hoge eisen stelt aan de camera’s van zijn smartphone zal tevreden zijn met de Lenovo P2, maar er zijn genoeg concurrenten die het beter doen.

©PXimport

©PXimport

©CIDimport

©CIDimport

Software

De Android-software van de smartphone is eveneens een aandachtspunt. Lenovo heeft de P2 voorzien van versie 6.0 Marshmallow en belooft ‘uiterlijk aan het begin van het voorjaar’ met een Android 7 Nougat-update te komen. Een wat vage belofte en het nieuwe besturingssysteem laat dus nog even op zich wachten. We hopen dat Lenovo in de tussentijd zijn vertalingen verbetert, want die zijn momenteel brak. Softwarematige functies zijn slecht vertaald van het Engels naar Nederlands, waardoor niet altijd duidelijk is wat een instelling doet. Wel zijn we te spreken over de toevoeging Safe Zone (om data veilig op te slaan) en de mogelijkheid om apps te dupliceren, en zo bijvoorbeeld twee keer WhatsApp te gebruiken. Visueel is Android 6 nauwelijks aangepast, waardoor de software herkenbaar oogt en goed werkt.

Lenovo neemt de maandelijkse Android-beveiligingsupdates van Google niet zo serieus, een kwalijke zaak wat ons betreft. De P2 heeft de 1 oktober-update, terwijl de 1 januari-update al uit is. Omdat de smartphone maanden achterloopt, is hij kwetsbaarder voor lekken.

©CIDimport

Accuduur

Van alle smartphones die je in Nederland kunt kopen, heeft de Lenovo P2 de grootste accu. 5100 mAh om precies te zijn. Dat is bijna dubbel zo groot als de 2900 mAh-accu van de iPhone 7 Plus en een stuk groter dan de accu's van populaire toestellen als de Huawei P9, HTC 10 en Samsung Galaxy S7 (alle drie 3000 mAh). Die smartphones gaan één, maximaal twee dagen mee op een acculading en dus ligt het voor de hand dat de Lenovo P2 het langer volhoudt.

En dat doet hij: bij normaal gebruik gaat de accu van de P2 zo'n drie tot vier dagen mee. Op die dagen maakten we gebruik van wifi en mobiel (4G) internet, was de telefoon constant via bluetooth verbonden met een smartwatch en gebruikten we bekende apps als de camera, Spotify, Twitter en Chrome. Na de eerste dag was er slechts 28 procent van de accu verbruikt, terwijl dat bij vrijwel alle smartphones vijftig tot honderd procent is. Toen de accu na drie en een half dag gebruik was de accu nagenoeg leeg en heeft het scherm bijna 11 uur aangestaan. Een ongelooflijke score die we nog niet eerder hebben gezien.

Hetzelfde geldt voor de oplader: niet eerder gebruikten we een smartphone die zo snel oplaadt als de Lenovo P2. De 24W-lader zorgt ervoor dat de telefoon na iets meer dan 2,5 uur opladen helemaal vol is. Dat is in tijd minder snel dan concurrerende toestellen, maar de P2 heeft een veel grotere accu en laadt effectief dus sneller op.

©CIDimport

©CIDimport

Conclusie

De Lenovo P2 is een positieve verrassing. De smartphone heeft een metalen behuizing die weliswaar niet origineel is, maar wel degelijk overkomt en features als een nfc-chip en goede vingerafdrukscanner bevat. Ook de snelle, uitgebreide hardware en dual-sim-mogelijkheden laten een goede indruk achter. Het oled-scherm scoort niet op alle onderdelen even goed, maar is voor de meeste gebruikers ruim voldoende. Hetzelfde geldt voor de camera's, al is het goed om te onthouden dat er concurrerende smartphones zijn die het beter doen. De Android 6-software biedt ook ruimte voor verbetering en hopelijk komt die met de Android 7-update.

Maar het - niet zo - geheime wapen van de Lenovo P2 is natuurlijk zijn enorme accu, waardoor de telefoon veruit de beste accuduur heeft van alle smartphones. Hij gaat zonder problemen drie en een halve dag mee en dat is knap, want hij is nauwelijks dikker en zwaarder dan andere 5,5 inch toestellen. Bovendien laadt de accu zeer snel op.

Kijkend naar het prijskaartje van 299 euro, biedt de Lenovo P2 veel waar voor zijn geld en is het voorlopig met stip de beste keuze als je een smartphone met een lange accuduur zoekt.

Als de nieuwe Renault 5 al zo goed rijdt, hoe kan een Alpine op dezelfde basis dan nóg beter rijden? Onlangs toog Irwin van InstaAutoVlog naar Mallorca om de eerste kilometers met de kersverse Franse trots te rijden.

Zelfde basis als Renault 5

En ja, het is dus beslist geen geheim dat de nieuwe Renault 5 als basis voor de Alpine A290 dient. Niet alleen qua bodemplaat, maar ook de basisvorm. Alpine wist dankzij zes centimeter meer spoorbreedte, een vijf centimeter bredere carrosserie (dankzij wielkastverbreders) en standaard 19inch-lichtmetalen wielen een soort super-Renault 5 neer te zetten. 

©DPPI

Stylingkenmerken

Ook dit model is voorzien van kenmerkende onderdelen als dubbele koplampen, een zogeheten swoosh (designkenmerken aan de zijkant van de auto) en een subtiele ducktailspoiler op de achterklep. Voor de test is gereden met de GTS-uitvoering. Deze is te herkennen aan een chroomzwart Alpine-embleem op het zijscherm en 19-inch Noir lichtmetalen wielen, type Snowflake. 

©DPPI

Accubereik

Qua techniek leunt de A290 sterk op de Renault 5. Zo zien we een 52kWh-batterij, een 11kW-driefasen-boordlader, DC-snellaadfunctie van 100kW en een warmtepomp inclusief actieve batterijverwarming en -koeling. In plaats van een 150pk-elektromotor vind je in de A290 echter een minimaal 180pk sterke elektromotor. De GT Performance biedt 220pk en 300Nm op de voorwielen. Het bereik? Zo'n 385 kilometer op een volle batterij.

🚘Had je dit al gelezen? Rijden met de nieuwe Renault 5: Overtreft alle verwachtingen

Rijgedrag

Met de krachtige motor van de GTS accelereert de Alpine A290 in 6,4 seconden naar 100 km/u. Deze hot hatch vraagt om stuurmanskunst; ondanks de grip van de Michelin Pilot Sport 5-banden zoekt de A290 bij krachtige acceleratie steeds naar meer tractie, waardoor het typisch klinische EV-gevoel verdwijnt.

Op het circuit zorgt de gewichtsverdeling (57 procent voor, 43 procent achter) voor een dynamisch, speels rijgedrag. De achterkant is soepel, wat onderstuur voorkomt en scherpe bochten mogelijk maakt. Een verbeterpunt is de stuurfeedback, die iets preciezer zou mogen zijn.

©DPPI

Niet stug, zelfs comfortabel

De A290 biedt ondanks zijn speelse karakter verrassend veel comfort. Dankzij technieken zoals hydraulische bumpstops en een multilink-ophanging achter, rijdt deze hot hatch soepel, zonder stug te zijn. Dit is extra indrukwekkend gezien het hoge gewicht van 1479 kilo en de 19inch-wielen. Qua comfort doet hij niet onder voor de Renault 5.

©DPPI

Alpine A290 op beeld

Alle details over de rijeigenschappen van de nieuwe Alpine A290 zien? Bekijk hieronder dan de video van InstaAutoVlog. 

Met een adviesprijs van 249,99 euro is de Motorola Moto G55 geen dure smartphone. Je moet er dan vanzelfsprekend rekening mee houden dat je niet het nieuwste of het beste in huis haalt. Maar voor mensen die niet al te veeleisend zijn, kan dit een prima optie zijn.

Afwerking toestel

Dankzij het plastic frame voelt de Motorola Moto G55 gelukkig licht aan. En door het eco-leer achterop heb je niet het idee met een echt goedkoop toestel te maken. Die achterkant heeft nog een voordeel: daardoor glipt het apparaat niet gemakkelijk uit je handen. Hoewel Motorola er standaard een plastic hoesje omheen doet, vinden we dat eigenlijk zonde. Zowel voor het ontwerp als voor het glijden.

©Wesley Akkerman

Verder is het vervelend – doch begrijpelijk – dat de smartphone niet water- en stofdicht is. Wel is er helemaal onderop een koptelefoonaansluiting aanwezig.

©Wesley Akkerman

Voorop treffen we een groot lcd-display van 6,49 inch aan. De telefoon beschikt over een hoge verversingssnelheid van 120 Hertz, HDR en een resolutie van 1080 × 2400 pixels (ook wel FHD+ genoemd). Het scherm kan redelijk helder ingesteld worden en wordt beschermd door een stevige laag Gorilla Glass 5-glas. De kleuren komen mooi en prettig naar voren, maar de kijkhoek is matig. Het enige wat echt opvalt in nadelige zin is dat er een luchtlaag zichtbaar is. Daardoor werpt de behuizing een schaduw op het display, en dat oogt heel goedkoop.

©Wesley Akkerman

Degelijke processor

De smartphone wordt aangedreven door de Mediatek Dimensity 7025. Die valt qua prestaties ergens tussen de Snapdragon 7s Gen 2 (zoals in de Redmi Note 13 Pro) en Snapdragon 6s Gen 3 (zoals in de Moto G85) in. Voor gaming is dit niet echt een goede processor, maar voor dagelijks gebruik hebben we weinig te klagen. We hebben ook niet het idee dat de cpu het scherm niet kan bijbenen. Het kan zijn dat je tijdens het scrollen het toestel betrapt op een korte vertraging, maar dat kan ook komen doordat bijvoorbeeld een site of app net wat meer van het systeem vraagt.

Voor deze prijs vinden we de hoeveelheid opslagruimte en werkgeheugen heel riant. Je krijgt namelijk respectievelijk 256 GB en 8 GB voorgeschoteld. Het toestel draait nu op Android 14 en biedt bovendien de kenmerkende kale Android-ervaring aan. Houd wel rekening met wat vooraf geïnstalleerde apps, die je in sommige gevallen kunt verwijderen. Helaas krijgt de Motorola Moto G55 slechts twee Android-upgrades en vier jaar aan beveiligingsupdates. Dat is echt ontzettend karig, maar heeft mogelijk iets te maken met de keuze voor de processor.

Lees ook: Waar voor je geld: 5 uitgebreide smartphones voor max 500 euro

Tegenvallende camera's

De 50 megapixelcamera achterop legt weliswaar kleuren redelijk natuurlijkgetrouw vast, maar eigenlijk zien we twee problemen waar we ons niet overheen kunnen zetten. De beelden ogen een beetje flets en plat, terwijl we aan de zijkanten soms een gebrek aan scherpte opmerken. In de avond maakt de Motorola Moto G55 al snel overbelichte foto's, waardoor kleuren niet stralen en details snel wegvallen. Je kunt dit soort foto's prima gebruiken voor op Facebook of andere sociale media, maar we zouden ze niet printen en daarna in een familiealbum stoppen.

Wat ons verder opvalt aan de groothoeklens, van acht megapixel, is dat die anders omgaat met kleuren. Die komen niet helemaal overeen met de werkelijkheid en missen bezieling. Ook kan het zijn dat felle delen, zoals een wolkendek, kenmerkende detaillering missen.

Avondfotografie is echt ondermaats, en het helpt daarnaast niet dat de lens geen toegang heeft tot de optische beeldstabilisatie. De macro-optie (van de groothoeklens) maakt tot slot soms té scherpe foto's, waardoor randen hard ogen en een witte gloed krijgen. De camera's laten dus te wensen over.

Motorola Moto G55 kopen?

De accu doet gelukkig wel een hoop goed. Dankzij een vermogen van 5000 mAh kun je het soms wel twee dagen (of meer, afhankelijk van gebruik) uithouden. En met een 30watt-lader kun je het toestel vaak binnen anderhalf helemaal volladen. Die oplader moet je dan wel zelf aanschaffen, want die zit niet in de doos. Dat komt niet door Motorola, maar vanwege regels uit Europa. Met een half uurtje laden is het toestel voor de helft gevuld, dus daarin is het toestel betrouwbaar. Verder is het goed om te weten dat er geen draadloos opladen beschikbaar is.

We houden er rekening mee dat dit een toestel van 250 euro is, maar dan nog speelt de camera het apparaat parten. Die maakt vaak ondermaatse foto's en is dus het grootste struikelblok. Het scherm, het ontwerp, de bouwkwaliteit, de accu, de opslag en het werkgeheugen scoren gelukkig allemaal een dikke voldoende, en de processor is daarnaast heel capabel voor dagelijkse taken. Tot slot vinden we het updatebeleid te mager. Desondanks voelt de Motorola Moto G55 compleet genoeg om hem minimaal te overwegen als volgende budgetaankoop.