Bijna iedereen wil een smartphone met een langere accuduur, maar fabrikanten lijken dat niet te snappen en blijven modellen uitbrengen die één of hooguit twee dagen meegaan. Lenovo doet het anders en biedt de P2 aan, een 299 euro kostende Android-telefoon met mid-range hardware en een gigantische 5100 mAh-accu. We zoeken uit hoelang die meegaat en hoe de Lenovo P2 verder presteert.

Ontwerp

Om maar met de deur in huis te vallen: de Lenovo P2 oogt als een doorsnee, nogal saaie smartphone. Hij heeft een metalen behuizing in de onopvallende kleur grijs en is vrij van onderscheidende, visuele kenmerken. Denk je het Lenovo-logo aan de achterkant weg dan kan het net zo goed een telefoon van HTC, OnePlus of een onbekend Chinees merk zijn. Of het onoriginele ontwerp een nadeel is, hangt van je eigen smaak af. Belangrijker is dat de P2 stevig aanvoelt en ondanks zijn grote accu niet bijzonder lomp (8,3mm) of zwaar (177 gram) is. De metalen achterkant is wel glad en vrij gevoelig voor krasjes, waardoor een hoesje geen overbodige luxe is.

De voorkant van de smartphone huisvest een vingerafdrukscanner. Die is snel en accuraat en ontgrendelt bij een korte aanraking. Het knopje aan de linkerzijkant laat een minder goede indruk achter, en wel omdat hij enkel de accubesparende modus in- of uitschakelt. Dat vinden we onnodig op een telefoon met een zeer lange accuduur, en we hadden liever gezien dat je er zelf een app of actie aan kon koppelen. Tenslotte is het jammer dat de P2 gebruikmaakt van een micro-usb-aansluiting terwijl steeds meer smartphones overgaan op usb-c – dat meer voordelen biedt.

©PXimport

Beeldscherm en prestaties

Het 5,5 inch-beeldscherm van de P2 laat een gemengde indruk achter. Enerzijds maakt het oled-display indruk met zijn diepe zwartwaarden en felle kleuren, maar de kleurweergave is niet accuraat. Het scherm is te groen, en verander je de modus in de instellingen naar ‘levendig’ dan staat hij te blauw. Heel storend is het niet, maar sommige mensen zal het opvallen. Wat ook tegenvalt, is de maximale helderheid van het display. Die is aan de lage kant, waardoor het scherm minder goed afleesbaar is op een zonnige zomerdag. Over de gebruikte full-hd-resolutie valt in deze prijsklasse niet te klagen, maar het beeldscherm is dus niet perfect.

Lenovo heeft de smartphone uitgerust met vlotte hardware die vergelijkbaar is met de concurrentie. De P2 draait op een Snapdragon 625-chip met octacore-processor en is in combinatie met 4GB werkgeheugen snel genoeg om dagelijkse taken probleemloos af te handelen. Bijkomend voordeel van de gebruikte chip is dat hij energiezuinig is, wat weer bijdraagt aan de goede accuduur van de telefoon. Het opslaggeheugen is 32GB groot (26GB beschikbaar) en is te vergroten met een micro-sd-kaartje. Wie daar geen behoefte aan heeft, kan een tweede simkaart in de Lenovo P2 stoppen. Het toestel ondersteunt alle Nederlandse 4G-banden en heeft een nfc-chip voor bijvoorbeeld contactloos betalen. Handig, en deze feature is (nog) niet standaard in het 300 euro-prijssegment.

©PXimport

Camera's

Een onderdeel waar Lenovo bij de P2 op bezuinigd heeft, zijn de camera’s. De camerasensoren zijn al wat ouder en niet denderend en zaken als optische beeldstabilisatie en een snelle autofocus ontbreken. Bij daglicht kun je nog prima foto’s maken, maar in het donker heeft de 13 megapixelcamera het lastig. Er treedt dan aardig tot veel ruis op en kleuren komen niet echt over. Neem je de tijd en pas je wat instellingen aan dan kun je nog redelijk leuke plaatjes schieten. De 5 megapixel frontcamera levert vooral middelmatige en snel bewogen selfies af.

Bij het draaien van video’s met de primaire camera (in full-hd of ultra-hd) valt het op dat de camera vaak scherp moet stellen en trillerig is – omdat er geen goede beeldstabilisatie aanwezig is. Wie niet zulke hoge eisen stelt aan de camera’s van zijn smartphone zal tevreden zijn met de Lenovo P2, maar er zijn genoeg concurrenten die het beter doen.

©PXimport

©PXimport

©CIDimport

©CIDimport

Software

De Android-software van de smartphone is eveneens een aandachtspunt. Lenovo heeft de P2 voorzien van versie 6.0 Marshmallow en belooft ‘uiterlijk aan het begin van het voorjaar’ met een Android 7 Nougat-update te komen. Een wat vage belofte en het nieuwe besturingssysteem laat dus nog even op zich wachten. We hopen dat Lenovo in de tussentijd zijn vertalingen verbetert, want die zijn momenteel brak. Softwarematige functies zijn slecht vertaald van het Engels naar Nederlands, waardoor niet altijd duidelijk is wat een instelling doet. Wel zijn we te spreken over de toevoeging Safe Zone (om data veilig op te slaan) en de mogelijkheid om apps te dupliceren, en zo bijvoorbeeld twee keer WhatsApp te gebruiken. Visueel is Android 6 nauwelijks aangepast, waardoor de software herkenbaar oogt en goed werkt.

Lenovo neemt de maandelijkse Android-beveiligingsupdates van Google niet zo serieus, een kwalijke zaak wat ons betreft. De P2 heeft de 1 oktober-update, terwijl de 1 januari-update al uit is. Omdat de smartphone maanden achterloopt, is hij kwetsbaarder voor lekken.

©CIDimport

Accuduur

Van alle smartphones die je in Nederland kunt kopen, heeft de Lenovo P2 de grootste accu. 5100 mAh om precies te zijn. Dat is bijna dubbel zo groot als de 2900 mAh-accu van de iPhone 7 Plus en een stuk groter dan de accu's van populaire toestellen als de Huawei P9, HTC 10 en Samsung Galaxy S7 (alle drie 3000 mAh). Die smartphones gaan één, maximaal twee dagen mee op een acculading en dus ligt het voor de hand dat de Lenovo P2 het langer volhoudt.

En dat doet hij: bij normaal gebruik gaat de accu van de P2 zo'n drie tot vier dagen mee. Op die dagen maakten we gebruik van wifi en mobiel (4G) internet, was de telefoon constant via bluetooth verbonden met een smartwatch en gebruikten we bekende apps als de camera, Spotify, Twitter en Chrome. Na de eerste dag was er slechts 28 procent van de accu verbruikt, terwijl dat bij vrijwel alle smartphones vijftig tot honderd procent is. Toen de accu na drie en een half dag gebruik was de accu nagenoeg leeg en heeft het scherm bijna 11 uur aangestaan. Een ongelooflijke score die we nog niet eerder hebben gezien.

Hetzelfde geldt voor de oplader: niet eerder gebruikten we een smartphone die zo snel oplaadt als de Lenovo P2. De 24W-lader zorgt ervoor dat de telefoon na iets meer dan 2,5 uur opladen helemaal vol is. Dat is in tijd minder snel dan concurrerende toestellen, maar de P2 heeft een veel grotere accu en laadt effectief dus sneller op.

©CIDimport

©CIDimport

Conclusie

De Lenovo P2 is een positieve verrassing. De smartphone heeft een metalen behuizing die weliswaar niet origineel is, maar wel degelijk overkomt en features als een nfc-chip en goede vingerafdrukscanner bevat. Ook de snelle, uitgebreide hardware en dual-sim-mogelijkheden laten een goede indruk achter. Het oled-scherm scoort niet op alle onderdelen even goed, maar is voor de meeste gebruikers ruim voldoende. Hetzelfde geldt voor de camera's, al is het goed om te onthouden dat er concurrerende smartphones zijn die het beter doen. De Android 6-software biedt ook ruimte voor verbetering en hopelijk komt die met de Android 7-update.

Maar het - niet zo - geheime wapen van de Lenovo P2 is natuurlijk zijn enorme accu, waardoor de telefoon veruit de beste accuduur heeft van alle smartphones. Hij gaat zonder problemen drie en een halve dag mee en dat is knap, want hij is nauwelijks dikker en zwaarder dan andere 5,5 inch toestellen. Bovendien laadt de accu zeer snel op.

Kijkend naar het prijskaartje van 299 euro, biedt de Lenovo P2 veel waar voor zijn geld en is het voorlopig met stip de beste keuze als je een smartphone met een lange accuduur zoekt.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).