Als gepassioneerde doe-het-zelver kom je niet onder het gebruik van pluggen uit. Maar weet je welke plug de beste keuze is voor elke klus? Dit artikel geeft je de antwoorden die je nodig hebt!

Wanneer gebruik je een plug?

Een plug geeft een schroef grip. Bij flexibele materialen, zoals hout, is een plug meestal niet nodig. Je boort de schroef in één keer in het materiaal, zonder eerst voor te boren. Het hout neemt het profiel van de schroef over en de elasticiteit van het materiaal zorgt voor een extra klemmend effect. Dat is lekker makkelijk, maar bij een muur van steen lukt dat niet. Een plug is in dat geval de oplossing.

©Volker Gerstenberg

De juiste plug voor een schroef

Als geoefende klusser denk je misschien dat het kiezen van de juiste plug een koud kunstje is. Geen gekke gedachte, maar helaas gaat het nog vaak mis. Bij pluggen worden de afmetingen standaard op de volgende manier weergeven: buitendiameter x lengte. Hetzelfde geldt trouwens voor schroeven. Bedenk wel dat dit om buitenmaten gaat, terwijl de schroef in de binnendiameter van een plug moet passen.

De verhouding tussen schroef en plug

Hoe lang moet een plug in verhouding tot de schroef zijn? Je verwacht misschien dat de plug minstens zo lang als de schroef moet zijn. Want de schroef moet hier tenslotte inpassen. Dat klinkt logisch, maar het klopt jammer genoeg niet. Het is namelijk noodzakelijk dat de schroef de plug helemaal opvult zodat deze optimaal klemt. Daarom kies je een plug die korter is dan de schroef. Het verschil hoeft niet groot te zijn, een paar millimeter is voldoende.

Het juiste boortje voor een plug

De buitendiameter van de plug is de ideale diameter van het boortje – lekker eenvoudig dus. Hierdoor creëer je een gat waarin de plug direct een klein beetje klemt. Denk eraan dat een gat groter kan uitvallen dan de bedoeling is, vooral als de muur erg brokkelig is. Boor daarom eerst voor met een kleiner boortje. Past de plug niet? Gebruik dan een iets groter boortje.

Wat hang je op?

Wat wil je met de schroef bereiken? Het doel van een schroef is uiteindelijk niet om een plug op te vullen. Bevestig je bijvoorbeeld een plank aan de muur? Tel dat stukje dan op bij de lengte van de schroef. Dat geldt niet voor de plug, want die gaat sowieso helemaal de muur in.

Hoe diep moet je boren?

Als je een object met weinig gewicht ophangt, kun je een vuistregel gebruiken voor de diepte van het gat: vermenigvuldig de diepte van het materiaal met 2,5.

Voorbeeld: Je hangt een plank op met een diepte van 2 centimeter. De diepte van het gat wordt dan 2,5 x 2 = 5 cm. De ideale plug is iets korter, ongeveer 4,5 cm. Kies een schroef die 2 (diepte plank) + 5 (diepte boorgat) = 7 cm lang is.

De minimale diepte van een boorgat is 3 centimeter, voor de stabiliteit. Als je een zware constructie op wilt hangen, is bovenstaande formule mogelijk niet toereikend. Het is dan handig om dieper te boren. Denk er in zo’n geval ook aan dat je een dikkere schroef nodig hebt.

©Evgeniya

Schuif de plug in het gat

Je hebt nu een gat in de muur dat net zo wijd en iets dieper is dan de plug. Als het goed is klemt de plug daarom meteen. Het kan daardoor lastig zijn om deze in het gat te krijgen. Gebruik voor het laatste stukje desnoods een hamer en tik de plug het gat in.

Pluggen uit de muur verwijderen

Na een verhuizing of bij het verven van een muur kom je vak allerlei niet langer gebruikte gaten met pluggen in de muur tegen. Daar zit je natuurlijk niet op te wachten.

Draai een schroef voor een deel in een vastzittende plug (niet te ver, want dan zet de plug te veel uit). Probeer de boel vervolgens met de hand los te wrikken. Beweeg daarbij altijd haaks van de muur af en dus in het verlengde van het gat. Te veel wrikken leidt namelijk tot beschadigingen in de muur. Lukt het je niet om de plug uit de muur te krijgen? Gebruik dan een tang voor extra grip.

©FotoHelin

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.