LG introduceerde onlangs officieel zijn laptops op de Nederlandse markt. Met de Gram-laptops richt LG zich sterk op het een gering gewicht. Wij hebben de LG Gram 16 getest om te achterhalen of LG hiermee echt iets toevoegt aan de laptopmarkt.

LG maakt al jarenlang laptops waarbij het bedrijf zich sterk richt op het gewicht van de laptops die het daarom de naam Gram meegeeft. Die waren tot nu toe echter niet (officieel) in Nederland te koop. Daar komt verandering in, want LG bracht onlangs zes modellen verdeeld over drie formaten op de markt. LG noemt zijn laptops Gram vanwege het geringe gewicht en na het uitpakken van de laptop valt het gewicht in positieve zin op. Hij weegt ook dan maar 1,19 kilogram en dat is voor het formaat echt heel licht. Het ontwerp is functioneel te noemen zonder enige opsmuk. Overigens is ons testexemplaar van de LG Gram 16 wit terwijl de varianten die je in Nederland kunt kopen zilver of zwart zijn.

©PXimport

©CIDimport

De Gram-laptops zijn gemaakt van een magnesiumlegering waardoor ze volgens LG zowel licht als sterk zijn. Licht zijn ze zeker, maar tegelijkertijd heeft LG de laptops wellicht net iets té licht gemaakt. Want uiteraard geldt dat hoe dunner het materiaal is, hoe minder het geheel weegt en de behuizing is naar mijn smaak net iets te dun. Je kunt de behuizing bijvoorbeeld sterk indrukken en zelfs bij normaal typen zie je het toetsenbord al veren. Dat is niet iets dat ik direct met stevigheid associeer. Ook de schermbehuizing is naar mijn smaak net iets te flexibel.

©CIDimport

©CIDimport

LG heeft Windows voorzien van een thema waarin dezelfde kleur roze als in het LG-logo een prominente rol speelt. Gelukkig pas je met drie klikken het standaard Windows-thema toe. Qua bloatware heeft LG naast eigen applicaties ook behoorlijk wat applicaties van derden geïnstalleerd waaronder McAfee, Spotify en diverse programma’s van Cyberlink. Opvallend is ook slimme assistent Alexa die regelmatig een pop-up toont om het programma alsjeblieft in te stellen. Voor Alexa is zelfs een sticker op de laptop geplakt.

Op het gebied van aansluitingen biedt de Gram 16 een heel bruikbaar pakket. Links krijg je tweemaal usb-c met ondersteuning voor Thunderbolt 4, een hdmi-aansluiting en een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Aan de rechterkant heeft LG twee normale usb3.0-poorten en een microSD-kaartlezer geplaatst.

Uitvoeringen

LG brengt 14-, 16- en 17inch-laptops op de markt. Ik ontving een testexemplaar van het 16inch-model dat je in twee varianten kunt kopen met een Core i5- of Core i7-processor.  Helaas is de testuitvoering met Core i5 niet volledig identiek aan de Core i5-variant die je daadwerkelijk kunt kopen. Zo is de behuizing van het reviewexemplaar wit terwijl de winkelvariant zilver is. Ook qua specificaties is het reviewexemplaar niet volledig identiek aan de uitvoering die je daadwerkelijk kunt kopen. Want waar het reviewexemplaar is voorzien van 8 GB RAM en een SSD van 256 GB, vind je in de variant in de je kunt kopen 16 GB RAM en een 512 GB SSD. Doorgaans presteert een SSD van 512 GB beter dan een exemplaar van 256 GB, dus het testexemplaar zou net iets langzamer kunnen zijn dan de variant die je daadwerkelijk kunt kopen. Veel zal het echter niet schelen.

Extra M.2-slot

Bij het openmaken blijkt nog maar eens hoe dun het materiaal van de behuizing is, ik heb nog nooit een onderkant van een laptop gezien die zo dun en flexibel is als bij deze LG Gram. Openmaken is overigens een relatief lastig klusje omdat LG de acht schroefjes heeft verstopt onder gelijmde voetjes en dopjes. Een verrassingen dat de laptop een vrij M.2-slot blijkt te hebben, de opslag is dus eenvoudig uit te breiden. Dat is direct het enige, want het werkgeheugen en de wifi-kaart zijn op het bord gesoldeerd.

©CIDimport

Groot scherm

Het scherm heeft een 16:10-beeldverhouding en biedt in combinatie met de resolutie van 2560 x 1200 pixels lekker veel werkruimte. Windows is standaard op 150 procent schaling ingesteld, mar daar kun je best comfortabel 125 procent van maken om nog net even wat meer werkruimte te krijgen. Het scherm is ondanks dat het geen aanraakscherm is toch glanzend afgewerkt. Dat kan een nadeel zin als je werkt met lichtbronnen achter je, maar het voordeel van een glanzende afwerking is dat kleuren er beter uitzien. De beeldkwaliteit van het scherm is prima.

In de schermrand is een webcam verwerkt. Dat is zoals vaak het geval is een 720p-camera waarvan je kunt zeggen dat het voldoet. Opvallend in negatieve zin is dat de camera redelijk wat ruis in beeld laat zien en niet heel goed met lichtcontrasten kan omgaan.

Toetsenbord en touchpad

Het gedeelte waar het toetsenbord in is verwerkt is helemaal vlak is. Opvallend, want op de meeste laptops is het toetsenbord in een kuil geplaatst. Het toetsenbord zelf is voorzien van verlichting die je in twee standen kunt instellen. De toetsen hebben genoeg travel en je kunt comfortabel typen op de Gram. Wel veert de bovenkant van de laptop mee als je aan het tikken bent, een gevolg van het dunne materiaal waar de behuizing van gemaakt is.

De aan-uit-schakelaar is voorzien van een vingerafdrukscanner en is helemaal rechts op de bovenste rij geplaatst. Dat is vaak een nadeel voor mensen die blind tikken en de delete-toets willen gebruiken. Bij de Gram speelt dit nadeel minder omdat de laptop is voorzien van een numeriek veld en de delete-toets als laatste toets van het alfanumerieke veld geplaatst is. Een apart numeriek veld is handig voor wie bijvoorbeeld vaak met Excel werkt. Wel heeft het numerieke veld smallere toetsen dan het alfanumerieke veld en voelt het daardoor erg krapjes aan. Op de F4-toets staat een schildje. Die blijkt de Secure Mode in te schakelen waarmee de webcam en microfoon worden uitgeschakeld. Die verdwijnen dan netjes uit apparaatbeheer. Op zich handig, maar er is verder geen feedback of de Secure Mode aan of uit staat. Iets van een lampje had handig geweest.

Onder het toetsenbord heeft LG een opvallend ruime glazen touchpad met een afmeting van 13,2 x 8,3 cm geplaatst. Die touchpad is vanwege het numerieke veld iets meer naar links gepositioneerd, maar is weer niet precies uitgelijnd met het midden van het alfanumerieke veld. De touchpad heeft een prettige klik en werkt goed. 

Prestaties

De Gram is voorzien van de Intel Core i5-1135G7, een quadcoreprocessor met een maximale kloksnelheid van 4,2 GHz. De prestaties van processor zijn gezien de score van 4842 punten in PCMark 10 prima. De SSD is een NVME-exemplaar van SK Hynix die qua schrijfprestaties niet heel indrukwekkend is. De maximale leessnelheid bedraagt 3114,06 MB/s terwijl de maximale schrijfsnelheid 1114,15 MB/s bedraagt. In de praktijk maakt dat echter niet zo heel veel uit.

Waar het bij de Gram 16 echt om gaat is de werkduur en die is in één woord uitstekend. LG heeft een accu geplaatst met een capaciteit van maar liefst 80 Wh. Hiermee presteert de laptop echt uitstekend. In de PCMark 10 Modern Office accutest zet de laptop een score neer van maar liefst 17 uur en 43 minuten. En in de praktijk is een werktijd van zo’n 14 uur bij kantoorwerkzaamheden prima haalbaar. 

Conclusie

Ben je op zoek naar een laptop met een relatief groot scherm, maar wel een laag gewicht? Dan is de LG Gram zeker een interessante laptop. Wel doet de net iets te flexibele behuizing voor mij een beetje af aan de kwaliteitsbeleving. Het is een compromis dat je moet maken voor dit lage gewicht. Daar krijg je wel een heel bruikbaar apparaat voor terug, want de accuduur is echt uitstekend. 

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!