LG introduceerde onlangs officieel zijn laptops op de Nederlandse markt. Met de Gram-laptops richt LG zich sterk op het een gering gewicht. Wij hebben de LG Gram 16 getest om te achterhalen of LG hiermee echt iets toevoegt aan de laptopmarkt.

LG maakt al jarenlang laptops waarbij het bedrijf zich sterk richt op het gewicht van de laptops die het daarom de naam Gram meegeeft. Die waren tot nu toe echter niet (officieel) in Nederland te koop. Daar komt verandering in, want LG bracht onlangs zes modellen verdeeld over drie formaten op de markt. LG noemt zijn laptops Gram vanwege het geringe gewicht en na het uitpakken van de laptop valt het gewicht in positieve zin op. Hij weegt ook dan maar 1,19 kilogram en dat is voor het formaat echt heel licht. Het ontwerp is functioneel te noemen zonder enige opsmuk. Overigens is ons testexemplaar van de LG Gram 16 wit terwijl de varianten die je in Nederland kunt kopen zilver of zwart zijn.

©PXimport

©CIDimport

De Gram-laptops zijn gemaakt van een magnesiumlegering waardoor ze volgens LG zowel licht als sterk zijn. Licht zijn ze zeker, maar tegelijkertijd heeft LG de laptops wellicht net iets té licht gemaakt. Want uiteraard geldt dat hoe dunner het materiaal is, hoe minder het geheel weegt en de behuizing is naar mijn smaak net iets te dun. Je kunt de behuizing bijvoorbeeld sterk indrukken en zelfs bij normaal typen zie je het toetsenbord al veren. Dat is niet iets dat ik direct met stevigheid associeer. Ook de schermbehuizing is naar mijn smaak net iets te flexibel.

©CIDimport

©CIDimport

LG heeft Windows voorzien van een thema waarin dezelfde kleur roze als in het LG-logo een prominente rol speelt. Gelukkig pas je met drie klikken het standaard Windows-thema toe. Qua bloatware heeft LG naast eigen applicaties ook behoorlijk wat applicaties van derden geïnstalleerd waaronder McAfee, Spotify en diverse programma’s van Cyberlink. Opvallend is ook slimme assistent Alexa die regelmatig een pop-up toont om het programma alsjeblieft in te stellen. Voor Alexa is zelfs een sticker op de laptop geplakt.

Op het gebied van aansluitingen biedt de Gram 16 een heel bruikbaar pakket. Links krijg je tweemaal usb-c met ondersteuning voor Thunderbolt 4, een hdmi-aansluiting en een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Aan de rechterkant heeft LG twee normale usb3.0-poorten en een microSD-kaartlezer geplaatst.

Uitvoeringen

LG brengt 14-, 16- en 17inch-laptops op de markt. Ik ontving een testexemplaar van het 16inch-model dat je in twee varianten kunt kopen met een Core i5- of Core i7-processor.  Helaas is de testuitvoering met Core i5 niet volledig identiek aan de Core i5-variant die je daadwerkelijk kunt kopen. Zo is de behuizing van het reviewexemplaar wit terwijl de winkelvariant zilver is. Ook qua specificaties is het reviewexemplaar niet volledig identiek aan de uitvoering die je daadwerkelijk kunt kopen. Want waar het reviewexemplaar is voorzien van 8 GB RAM en een SSD van 256 GB, vind je in de variant in de je kunt kopen 16 GB RAM en een 512 GB SSD. Doorgaans presteert een SSD van 512 GB beter dan een exemplaar van 256 GB, dus het testexemplaar zou net iets langzamer kunnen zijn dan de variant die je daadwerkelijk kunt kopen. Veel zal het echter niet schelen.

Extra M.2-slot

Bij het openmaken blijkt nog maar eens hoe dun het materiaal van de behuizing is, ik heb nog nooit een onderkant van een laptop gezien die zo dun en flexibel is als bij deze LG Gram. Openmaken is overigens een relatief lastig klusje omdat LG de acht schroefjes heeft verstopt onder gelijmde voetjes en dopjes. Een verrassingen dat de laptop een vrij M.2-slot blijkt te hebben, de opslag is dus eenvoudig uit te breiden. Dat is direct het enige, want het werkgeheugen en de wifi-kaart zijn op het bord gesoldeerd.

©CIDimport

Groot scherm

Het scherm heeft een 16:10-beeldverhouding en biedt in combinatie met de resolutie van 2560 x 1200 pixels lekker veel werkruimte. Windows is standaard op 150 procent schaling ingesteld, mar daar kun je best comfortabel 125 procent van maken om nog net even wat meer werkruimte te krijgen. Het scherm is ondanks dat het geen aanraakscherm is toch glanzend afgewerkt. Dat kan een nadeel zin als je werkt met lichtbronnen achter je, maar het voordeel van een glanzende afwerking is dat kleuren er beter uitzien. De beeldkwaliteit van het scherm is prima.

In de schermrand is een webcam verwerkt. Dat is zoals vaak het geval is een 720p-camera waarvan je kunt zeggen dat het voldoet. Opvallend in negatieve zin is dat de camera redelijk wat ruis in beeld laat zien en niet heel goed met lichtcontrasten kan omgaan.

Toetsenbord en touchpad

Het gedeelte waar het toetsenbord in is verwerkt is helemaal vlak is. Opvallend, want op de meeste laptops is het toetsenbord in een kuil geplaatst. Het toetsenbord zelf is voorzien van verlichting die je in twee standen kunt instellen. De toetsen hebben genoeg travel en je kunt comfortabel typen op de Gram. Wel veert de bovenkant van de laptop mee als je aan het tikken bent, een gevolg van het dunne materiaal waar de behuizing van gemaakt is.

De aan-uit-schakelaar is voorzien van een vingerafdrukscanner en is helemaal rechts op de bovenste rij geplaatst. Dat is vaak een nadeel voor mensen die blind tikken en de delete-toets willen gebruiken. Bij de Gram speelt dit nadeel minder omdat de laptop is voorzien van een numeriek veld en de delete-toets als laatste toets van het alfanumerieke veld geplaatst is. Een apart numeriek veld is handig voor wie bijvoorbeeld vaak met Excel werkt. Wel heeft het numerieke veld smallere toetsen dan het alfanumerieke veld en voelt het daardoor erg krapjes aan. Op de F4-toets staat een schildje. Die blijkt de Secure Mode in te schakelen waarmee de webcam en microfoon worden uitgeschakeld. Die verdwijnen dan netjes uit apparaatbeheer. Op zich handig, maar er is verder geen feedback of de Secure Mode aan of uit staat. Iets van een lampje had handig geweest.

Onder het toetsenbord heeft LG een opvallend ruime glazen touchpad met een afmeting van 13,2 x 8,3 cm geplaatst. Die touchpad is vanwege het numerieke veld iets meer naar links gepositioneerd, maar is weer niet precies uitgelijnd met het midden van het alfanumerieke veld. De touchpad heeft een prettige klik en werkt goed. 

Prestaties

De Gram is voorzien van de Intel Core i5-1135G7, een quadcoreprocessor met een maximale kloksnelheid van 4,2 GHz. De prestaties van processor zijn gezien de score van 4842 punten in PCMark 10 prima. De SSD is een NVME-exemplaar van SK Hynix die qua schrijfprestaties niet heel indrukwekkend is. De maximale leessnelheid bedraagt 3114,06 MB/s terwijl de maximale schrijfsnelheid 1114,15 MB/s bedraagt. In de praktijk maakt dat echter niet zo heel veel uit.

Waar het bij de Gram 16 echt om gaat is de werkduur en die is in één woord uitstekend. LG heeft een accu geplaatst met een capaciteit van maar liefst 80 Wh. Hiermee presteert de laptop echt uitstekend. In de PCMark 10 Modern Office accutest zet de laptop een score neer van maar liefst 17 uur en 43 minuten. En in de praktijk is een werktijd van zo’n 14 uur bij kantoorwerkzaamheden prima haalbaar. 

Conclusie

Ben je op zoek naar een laptop met een relatief groot scherm, maar wel een laag gewicht? Dan is de LG Gram zeker een interessante laptop. Wel doet de net iets te flexibele behuizing voor mij een beetje af aan de kwaliteitsbeleving. Het is een compromis dat je moet maken voor dit lage gewicht. Daar krijg je wel een heel bruikbaar apparaat voor terug, want de accuduur is echt uitstekend. 

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.