Verkenner krijgt met de nieuwe update van Windows 11, versie 22H2, een grote wijziging. Het is vanaf dat moment eindelijk mogelijk om tabbladen te gebruiken. Hiermee werk je in Verkenner vrijwel net zoals je gewend bent van je internetbrowser. We laten je zien hoe dit werkt.

Windows 11 wordt constant verbeterd. Een van de nieuwe functies die aan de laatste versie wordt toegevoegd, zijn tabbladen in de Windows Verkenner. Nu kun je – net als in je browser – tegelijkertijd werken in meerdere vensters binnen één enkel programma. Hoe dat precies werkt laten we je in deze basiscursus zien.

Windows-versie 22H2

Tabbladen in Verkenner zijn een onderdeel van de in oktober 2022 verschenen 22H2-update. Deze update werd overigens niet helemaal zonder problemen gelanceerd, want na enkele dagen werd de update al weer ingetrokken door Microsoft. Er waren prestatieproblemen bij gamers en sommige stuurprogramma’s werden niet goed geüpdatet, wat resulteerde in blue screens of death.

Tegen de tijd dat je dit leest, zouden de problemen grotendeels opgelost moeten zijn. Ben je benieuwd naar de tabbladfunctie, dan installeer je de 22H2-update via Windows Update.

Nieuwe startlocatie

Na de installatie van de update wordt de computer een aantal keer opnieuw opgestart en dat kan een paar minuten in beslag nemen. Is de update klaar, dan open je natuurlijk snel Verkenner om te zien wat er nieuw is. Het eerste dat opvalt, is dat het startscherm van Verkenner is veranderd. Normaliter opent Verkenner de locatie Deze pc, maar in de nieuwe update is er een nieuwe locatie bijgekomen: Thuis.

Aan de rechterzijde zie je vervolgens de snelkoppelingen naar onder meer het bureaublad, de downloadmap en de mappen met documenten en afbeeldingen. Die pictogrammen vallen nu onder Snelle toegang, terwijl dit gewoon Mappen werd genoemd in de vorige versie van Windows 11. OneDrive is nu ook een prominenter onderdeel geworden: deze wordt in het linkerdeel van de Verkenner direct onder Thuis geplaatst.

Startlocatie aanpassen

Opvallend is wel dat het weergeven van de items langer lijkt te duren dan in de oude situatie. Verkenner laat in de adresbalk eerst een bewegende groene balk zien, zoals je die ook kent als je zoekt naar bestanden. Het is niet geheel duidelijk waarom de weergave even op zich laat wachten, maar we vermoeden dat hier een bepaalde zoekfunctie wordt geactiveerd die kijkt of er nieuwe wijzigen zijn doorgevoerd.

Ben je niet blij met het nieuwe thuisscherm, dan kun je de startlocatie van Verkenner aanpassen: klik in de balk bovenin op de drie puntjes en kies je voor Opties. Bij de optie Verkenner openenin kun je deze aanpassen. Je hebt de keuze uit drie opties: Home, Deze pc en OneDrive. Kies je voor Deze pc, dan opent Verkenner in de schijfweergave. Kies je voor de optie OneDrive, dan toont Verkenner de inhoud van je persoonlijke OneDrive.

Uiterlijke veranderingen

Het venster van de Verkenner zelf heeft door de komst van de tabbladen een iets afwijkende vormgeving gekregen. Waar de hoeken van het venster in de vorige Windows 11-versie nog rond waren, is dat bij de nieuwe Verkenner rechthoeking. Hierdoor vallen de rondingen van de tabbladen iets beter op.

Meerdere tabbladen openen

Net zoals je dat kent van je browser open je een nieuw tabblad eenvoudig door op het plusteken naast het eerste tabblad te klikken. Een nieuw tabblad opent zich naast de bestaande. Het nieuwe tabblad opent overigens altijd op de locatie die is opgegeven bij Verkenner openen in in het instellingenscherm van Verkenner. Heb je daar bijvoorbeeld Thuis ingesteld als standaardlocatie, dan is dat ook de locatie voor ieder nieuw te openen tabblad, inclusief de groene zoekbalk die eerst in beeld komt.

Je kunt naast het klikken op het plusteken ook een toetscombinatie gebruiken om een nieuwe tabblad te openen: Ctrl+T. Dat is overigens dezelfde toetscombinatie die ook werkt in alle internetbrowsers.

Bladeren door tabbladen

Wil je in Verkenner tussen de verschillende tabbladen schakelen, net zoals je dat doet in een webbrowser? Gebruik dan de toetscombinatie Ctrl+Tab, of Ctrl+Cijfer om snel een tabblad te openen, bijvoorbeeld Ctrl+3. Hierbij begint de telling bij het eerste, meest linker tabblad. Je kunt de tabbladen ook van zijn locatie binnen het Verkenner-venster verplaatsen.

Daarvoor klik je met links op de tab van het venster dat je wilt verplaatsen en sleep je deze naar de gewenste plek. Wat helaas niet kan, is het slepen van een tab buiten het Verkenner-venster, om zo een nieuw los venster van Verkenner te openen. Bij een webbrowser kan dat wél.

Privacyinstellingen

In Verkenner zijn de privacyinstellingen ook wat gewijzigd. In de vorige versie van Windows 11 kon je onder de optie Privacy bij Mapopties aangeven dat alleen recent gebruikte mappen of bestanden bij Snelle toegang mogen worden weergegeven. In de nieuwe versie is de benaming Snelle toegang zelf weggehaald (het heet nu Recent), maar kun je het verbergen van recent gebruikte mappen en bestanden gelukkig nog steeds uitschakelen.

Ze worden dan niet meer op het thuisscherm weergegeven. Ook is er een nieuwe optie bijgekomen: Bestanden van Office.com weergeven. Hiermee kun je bestanden waarmee je vanuit de cloud via OneDrive werkt, apart laten weergeven of juist verbergen.

Slim geheugenbeheer

Een voordeel van meerdere tabs in Verkenner is dat het minder geheugen in beslag neemt. Als je normaliter meerdere Verkenner-vensters open hebt staan, dan neemt iedere instantie van Verkenner een eigen stukje geheugen in beslag.

Heb je tien vensters open, dan verbruik je meer geheugen, maar niet per se een factor tien. In de nieuwe Verkenner worden aparte tabbladen niet als nieuwe instantie geopend, maar blijven ze bijvoorbeeld in Taakbeheer onder een enkele instantie van Verkenner gezet.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.