Twitter heeft nieuwe privacyvoorwaarden doorgevoerd. Met wereldwijd ruim 328 miljoen actieve gebruikers, zijn wij natuurlijk benieuwd welke gevolgen dit heeft voor de privacy van Twittergebruikers in Nederland.

Dat Twitter zijn privacybeleid heeft aangepast, kan de Twittergebruikers in ieder geval niet ontgaan zijn. Het bedrijf informeerde zijn gebruikers op diverse manieren over de wijzigingen in het privacybeleid: met een ‘visual prompt’ in de app die de hele hoofdpagina in beslag nam, op de website door een banner en nog via e-mail. Twitter legt daarnaast in een blog uit welke wijzigingen het bedrijf ten opzichte van het vorige privacybeleid heeft doorgevoerd.

Twitter geeft onder meer aan op nieuwe manieren te zullen samenwerken met adverteerders om op die manier de aangepaste advertenties die gebruikers zien te verbeteren. Daarnaast benadrukt het sociale netwerk dat de Twittergebruiker meer controle verkrijgt over zijn gegevens.

Do Not Track

Twitter werkt samen met advertentiepartners om gerichtere advertentiecontent aan te bieden. Dit doet Twitter op basis van informatie die de adverteerders met Twitter delen, dan wel door Twitter zelf verzamelde informatie. Door middel van de nieuwe instellingen bij Personalisatie en gegevens kan een Twittergebruiker zelf bepalen of hij op en buiten Twitter op ‘interesses gebaseerde’ advertenties wenst te zien.

Allemaal leuk en aardig, maar de beloofde controle over gegevens is slechts op opt-outbasis, waarmee gebruikers alleen keuzes krijgen nadat Twitter zijn privacy-instellingen standaard heeft ingesteld op een wijze die de privacy van de gebruikers behoorlijk beperkt. Meer controle klinkt als een verbetering, maar verliest zijn betekenis als de privacy-beperkende opties standaard staan ingeschakeld.

Ook een minpunt is dat Twitter deze instellingen introduceert als vervanging van de Do Not Track-instelling. Bij de Do Not Track-functie meldt de browser bij iedere website die de gebruiker bezoekt dat hij niet gevolgd wil worden. Deze instelling wordt nu door Twitter niet meer ondersteund.

Als het op het bieden van informatie aankomt, doet Twitter het niet slecht. Twitter biedt gebruikers inzicht in welke bedrijven gebruikmaken van de mogelijkheid om op basis van de gegevens van gebruikers gericht te adverteren.

Twitter biedt gebruikers tevens een overzicht van hun ‘interessecategorieën’. Dat zijn de categorieën van informatie, gebaseerd op activiteiten van Twittergebruikers, waarvan Twitter denkt dat de gebruikers er wel in geïnteresseerd zijn. Twitter meldt dat je je kunt afmelden voor advertenties op basis van die interessecategorieën. Hierdoor krijg je echter alleen andere advertenties op Twitter te zien, maar je wordt niet verwijderd uit doelgroepen van adverteerders.

Cookies

Wanneer een Twittergebruiker een website bezoekt met Twitter-content, zoals een Twitter-share-knop of een ‘embedded’ tweet, gebruikt Twitter tracking cookies om het surfgedrag van de gebruiker te volgen en zo informatie over die gebruiker te verzamelen en op te slaan. Deze gegevens bewaarde Twitter voor de update van het privacybeleid gedurende tien dagen. Maar de bewaartermijn is door Twitter inmiddels verlengd tot dertig dagen.

Door de bewaartermijn te verlengen, kan Twitter gedurende een langere periode gegevens over een specifieke gebruiker verzamelen en zodoende een vollediger profiel van de gebruiker opstellen op basis waarvan geadverteerd kan worden. Deze wijziging heeft echter geen invloed op Twittergebruikers in de Europese Unie: Twitter slaat namelijk geen gegevens op van deze groep gebruikers. De instelling die je kan aanpassen waarmee je gegevens delen kunt uitschakelen, heeft dus geen effect voor Nederlandse Twittergebruikers.

Delen van data

Twitter heeft daarnaast de wijze aangepast waarop het niet-persoonlijke gegevens, geaggregeerde gegevens en gegevens op apparaatniveau deelt. Het delen van gegevens gebeurt onder andere via overeenkomsten met specifieke adverteerders, op grond waarvan zij gegevens mogen koppelen aan de naam, het e-mailadres of aan andere persoonlijke informatie van de gebruiker.

Adverteerders krijgen zo van Twitter toegang tot een uitgebreid profiel van de gebruiker. Het goede nieuws is dat Twitter gebruikers nu de mogelijkheid biedt om de ‘toestemming’ tot toegang in te trekken. Maar ook hier betreft dit slechts een opt-out-toestemming. Twitter gaat er dus van uit dat de gebruiker toestemming heeft gegeven, tenzij de gebruiker die toestemming intrekt.

Conclusie

Twitter informeerde gebruikers tijdig en helder over de wijzigingen in het privacybeleid en Twittergebruikers krijgen beter inzicht en controle over hoe de dienst gebruikmaakt van de gegevens die beschikbaar zijn. Ze kunnen zelf instellen of ze gepersonaliseerde advertenties willen zien. Die zijn alleen wel standaard ingeschakeld. Fijn is dat Twitter gebruikers inzicht biedt in de adverteerders die op basis van de gegevens van gebruikers gericht adverteren.

Dan de nadelen. Twitter is gestopt met ondersteuning van de Do Not Track-instelling en de gegevens die het netwerk via cookies verzamelt, worden langer bewaard. Toestemming voor het delen van gegevens is slechts een opt-out-toestemming en adverteerders van Twitter krijgen door het delen van data de mogelijkheid om uitgebreide profielen van de gebruikers op te stellen. Je wordt tevens nooit verwijderd uit doelgroepen van adverteerders.

Al met al is er inhoudelijk weinig aan te merken op de door Twitter aangeboden informatievoorzieningen, maar vooralsnog toont de dienst voornamelijk woorden in plaats van daden. In de aankondiging over het nieuwe privacybeleid suggereert Twitter dat gebruikers meer controlemogelijkheden krijgen om het gebruik van hun gegevens te reguleren. Deze controle lijkt een illusie als het gaat om het verbeteren van de privacy van gebruikers, nu alle instellingen standaard door Twitter zijn ingeschakeld.

Tekst: Lora Mourcous (SOLV advocaten)

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!