ID.nl logo
Huis

Nieuwe privacyvoorwaarden Twitter onder de loep

Twitter heeft nieuwe privacyvoorwaarden doorgevoerd. Met wereldwijd ruim 328 miljoen actieve gebruikers, zijn wij natuurlijk benieuwd welke gevolgen dit heeft voor de privacy van Twittergebruikers in Nederland.

Dat Twitter zijn privacybeleid heeft aangepast, kan de Twittergebruikers in ieder geval niet ontgaan zijn. Het bedrijf informeerde zijn gebruikers op diverse manieren over de wijzigingen in het privacybeleid: met een ‘visual prompt’ in de app die de hele hoofdpagina in beslag nam, op de website door een banner en nog via e-mail. Twitter legt daarnaast in een blog uit welke wijzigingen het bedrijf ten opzichte van het vorige privacybeleid heeft doorgevoerd.

Twitter geeft onder meer aan op nieuwe manieren te zullen samenwerken met adverteerders om op die manier de aangepaste advertenties die gebruikers zien te verbeteren. Daarnaast benadrukt het sociale netwerk dat de Twittergebruiker meer controle verkrijgt over zijn gegevens.

Do Not Track

Twitter werkt samen met advertentiepartners om gerichtere advertentiecontent aan te bieden. Dit doet Twitter op basis van informatie die de adverteerders met Twitter delen, dan wel door Twitter zelf verzamelde informatie. Door middel van de nieuwe instellingen bij Personalisatie en gegevens kan een Twittergebruiker zelf bepalen of hij op en buiten Twitter op ‘interesses gebaseerde’ advertenties wenst te zien.

Allemaal leuk en aardig, maar de beloofde controle over gegevens is slechts op opt-outbasis, waarmee gebruikers alleen keuzes krijgen nadat Twitter zijn privacy-instellingen standaard heeft ingesteld op een wijze die de privacy van de gebruikers behoorlijk beperkt. Meer controle klinkt als een verbetering, maar verliest zijn betekenis als de privacy-beperkende opties standaard staan ingeschakeld.

Ook een minpunt is dat Twitter deze instellingen introduceert als vervanging van de Do Not Track-instelling. Bij de Do Not Track-functie meldt de browser bij iedere website die de gebruiker bezoekt dat hij niet gevolgd wil worden. Deze instelling wordt nu door Twitter niet meer ondersteund.

Als het op het bieden van informatie aankomt, doet Twitter het niet slecht. Twitter biedt gebruikers inzicht in welke bedrijven gebruikmaken van de mogelijkheid om op basis van de gegevens van gebruikers gericht te adverteren.

Twitter ondersteunt Do Not Track niet

-

Twitter biedt gebruikers tevens een overzicht van hun ‘interessecategorieën’. Dat zijn de categorieën van informatie, gebaseerd op activiteiten van Twittergebruikers, waarvan Twitter denkt dat de gebruikers er wel in geïnteresseerd zijn. Twitter meldt dat je je kunt afmelden voor advertenties op basis van die interessecategorieën. Hierdoor krijg je echter alleen andere advertenties op Twitter te zien, maar je wordt niet verwijderd uit doelgroepen van adverteerders.

Cookies

Wanneer een Twittergebruiker een website bezoekt met Twitter-content, zoals een Twitter-share-knop of een ‘embedded’ tweet, gebruikt Twitter tracking cookies om het surfgedrag van de gebruiker te volgen en zo informatie over die gebruiker te verzamelen en op te slaan. Deze gegevens bewaarde Twitter voor de update van het privacybeleid gedurende tien dagen. Maar de bewaartermijn is door Twitter inmiddels verlengd tot dertig dagen.

Door de bewaartermijn te verlengen, kan Twitter gedurende een langere periode gegevens over een specifieke gebruiker verzamelen en zodoende een vollediger profiel van de gebruiker opstellen op basis waarvan geadverteerd kan worden. Deze wijziging heeft echter geen invloed op Twittergebruikers in de Europese Unie: Twitter slaat namelijk geen gegevens op van deze groep gebruikers. De instelling die je kan aanpassen waarmee je gegevens delen kunt uitschakelen, heeft dus geen effect voor Nederlandse Twittergebruikers.

Delen van data

Twitter heeft daarnaast de wijze aangepast waarop het niet-persoonlijke gegevens, geaggregeerde gegevens en gegevens op apparaatniveau deelt. Het delen van gegevens gebeurt onder andere via overeenkomsten met specifieke adverteerders, op grond waarvan zij gegevens mogen koppelen aan de naam, het e-mailadres of aan andere persoonlijke informatie van de gebruiker.

Adverteerders krijgen zo van Twitter toegang tot een uitgebreid profiel van de gebruiker. Het goede nieuws is dat Twitter gebruikers nu de mogelijkheid biedt om de ‘toestemming’ tot toegang in te trekken. Maar ook hier betreft dit slechts een opt-out-toestemming. Twitter gaat er dus van uit dat de gebruiker toestemming heeft gegeven, tenzij de gebruiker die toestemming intrekt.

Adverteerders kunnen een uitgebreid profiel van je maken

-

Conclusie

Twitter informeerde gebruikers tijdig en helder over de wijzigingen in het privacybeleid en Twittergebruikers krijgen beter inzicht en controle over hoe de dienst gebruikmaakt van de gegevens die beschikbaar zijn. Ze kunnen zelf instellen of ze gepersonaliseerde advertenties willen zien. Die zijn alleen wel standaard ingeschakeld. Fijn is dat Twitter gebruikers inzicht biedt in de adverteerders die op basis van de gegevens van gebruikers gericht adverteren.

Dan de nadelen. Twitter is gestopt met ondersteuning van de Do Not Track-instelling en de gegevens die het netwerk via cookies verzamelt, worden langer bewaard. Toestemming voor het delen van gegevens is slechts een opt-out-toestemming en adverteerders van Twitter krijgen door het delen van data de mogelijkheid om uitgebreide profielen van de gebruikers op te stellen. Je wordt tevens nooit verwijderd uit doelgroepen van adverteerders.

Al met al is er inhoudelijk weinig aan te merken op de door Twitter aangeboden informatievoorzieningen, maar vooralsnog toont de dienst voornamelijk woorden in plaats van daden. In de aankondiging over het nieuwe privacybeleid suggereert Twitter dat gebruikers meer controlemogelijkheden krijgen om het gebruik van hun gegevens te reguleren. Deze controle lijkt een illusie als het gaat om het verbeteren van de privacy van gebruikers, nu alle instellingen standaard door Twitter zijn ingeschakeld.

Tekst: Lora Mourcous (SOLV advocaten)

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.