De tweede generatie van de OnePlus Nord smartphone biedt een mooie snelheidswinst en levert op papier veel goeds. Toch is er iets niet in de haak met het merk, waardoor de keuze soms lastig te verantwoorden valt. Je leest er meer over in deze OnePlus Nord 2 review.

OnePlus is zoekende naar groter marktaandeel en breidt uit naar verschillende productgroepen. Vooral na het wegvallen van Huawei lijkt het merk wanhopig om meer mensen te bereiken. Wanhopig, want dat marktaandeel zit al jaren muurvast. Zelfs nu Huawei van het toneel is verdwenen, lijken alleen Xiaomi, Samsung en Apple hiervan te profiteren. Terwijl OnePlus de meest opvallende koerswijziging heeft getoond, met een veel breder aanbod van smartphones (zoals deze Nord-serie, waarvan de eerste generatie in de zomer van 2020 verscheen) en uitbreiding naar andere productgroepen zoals smartwatches en bluetooth in-ears in verschillende prijsklasses.

De strategie werpt geen vruchten af. Waarschijnlijk voelde Carl Pei, één van de oprichters, de bui al hangen en begon een nieuw avontuur door het merk Nothing op te zetten. De nieuwe OnePlus-producten zoals de oortjes en smartwatch kregen diepe onvoldoendes in reviews. Waaronder die van ons.

©PXimport

Smartphones in de basis goed

Dat OnePlus goede smartphones maakt, bewijst het merk al sinds de OnePlus One en ook deze OnePlus Nord 2 is op papier goed. Toch lijkt hier ook een enorme binnenbrand op het Chinese hoofdkantoor van OnePlus gaande. Dat OnePlus ervoor kiest de markt te overspoelen met lastig van elkaar te onderscheiden smartphones is geen investering te noemen. De smartphones moeten ondersteund worden, en op dit gebied snijdt het merk flink in de noodzakelijke kosten. Het updatebeleid gaat er onvoldoende op vooruit, qua ondersteuningsduur, frequentie én snelheid. OnePlus zoekt het brede publiek dat Samsung aanspreekt, maar juist dat merk neemt wél meer verantwoordelijkheid op zich als het op ondersteuning aankomt.

OnePlus had een grote troefkaart ten opzichte van Samsung: de Androidskin OxygenOS. Helaas zijn we een kantelpunt voorbij waar de Androidskin als minpunt genoemd mag worden. De druppel kwam onlangs, toen bleek dat OnePlus belangrijke apps afknijpt. Zo kunnen belangrijke apps, zoals WhatsApp en je browser niet je volledige systeemsnelheid benutten. Terwijl snelheid juist een eigenschap is waar OnePlus zijn smartphones mee aanprijst. Wat heb je aan snelle hardware als je het niet mag benutten? OnePlus deed dit via een update, met het idee de accu te ontzien. Een update die je smartphone vertraagt. Waar het verhaal écht vuig wordt is de timing. Ze rolden bij de OnePlus 9-serie de update een half jaar na de release uit zonder de gebruikers in te lichten of keuzemogelijkheid te geven. Waarom pas na een half jaar? Dan valt het niet op bij reviewers. OnePlus is op een zwarte lijst terechtgekomen voor benchmark-apps, en daar ben ik het volkomen mee eens.

Als reactie heeft OnePlus beloofd de gebruikers een keuzemogelijkheid te geven voor optimale prestaties of een betere accuduur. Dat klinkt acceptabel, maar het vertrouwen is wel aangetast. Heeft OnePlus meer vergelijkbare streken achter de rug van gebruikers en reviewers uitgehaald?

Rammelende marketingbeloftes

Snelheid is een troef die het marketingteam onterecht inzette om de OnePlus-smartphones aan te prijzen. Helaas wordt OnePlus geplaagd door waanzinnig slechte marketing die een rammelend verhaal vertelt. Zo zou de OnePlus 9-serie zou eindelijk het merk op de kaart zetten door een samenwerking met Hasselblad. Dat gebeurde niet.

Maar het verhaal voor deze OnePlus Nord 2 rammelt al aan alle kanten voordat het toestel überhaupt wordt aangezet. Onlangs presenteerde OnePlus de OnePlus Nord CE, waarbij het merk naar de tekentafel terugging om alle essentiële basisbenodigdheden in een betaalbare smartphone te verpakken. De audiopoort hoorde hierbij en de terugkeer werd zelfs bejubeld in het persbericht bij de aankondiging van de Nord CE. Je raadt het al: deze audiopoort is weer afwezig op de Nord 2. Fijn dat OnePlus zelf indirect bevestigt dat een essentieel onderdeel mist. Maar liever had ik de poort aanwezig gezien, of een zinnig argument gehoord waarom niet (iets waar andere fabrikanten ook nog aan mogen werken).

De aankondiging van de OnePlus Nord 2 werd door de marketeers vast opgeklopt door de aanwezigheid van een MediaTek-chip, die veel mogelijkheden biedt voor beeldherkenning met de camera. Hierbij wordt compleet langs het feit heen gekeken dat MediaTek een slechte reputatie heeft als het aankomt op driver-ondersteuning die smartphonefabrikanten nodig hebben voor goede update-ondersteuning. En vergeet daarbij OnePlus’ reputatie op cameragebied niet. Waarom de aandacht sturen naar MediaTek? Ik krijg het niet uitgelegd.

OnePlus Nord 2

Dat was een zure start van de review. Helaas niet de eerste keer, want de dubieuze koers van OnePlus is al langer geleden ingezet. Bovendien leidt het af van het feit dat de smartphone in de basis erg krachtig is, vooral als je de prijs erbij in acht neemt. Sterker nog, met een goed updatebeleid zou je de komende jaren verzekerd kunnen zijn van een snelle en krachtige smartphone.

Pak je de specslijst erbij dan zie je een krachtige chipset die 5G ondersteunt en (in ons reviewmodel) maarliefst 12GB aan werkgeheugen. In praktijk staat het ook garant voor een razendsnelle ervaring, waarbij concurrentie in dezelfde prijsklasse op ruime afstand wordt gezet. Ons testmodel beschikt verder over 256GB opslag, waarvan er zo’n 219GB over zijn voor eigen gebruik. Let goed op hoeveel opslaggeheugen je kiest, uitbreiding met een geheugenkaartje zit er niet in. De uitvoering van 399 euro beschikt over 129GB opslag (en 8GB werkgeheugen). De tweede uitvoering, die wij te testen kregen, heeft een prijskaartje van 499 euro voor 12GB werkgeheugen en 256GB opslag.

©Joris Peterse

©PXimport

©CIDimport

Verbeelding

Ook het scherm is voor zijn prijsklasse zeer dik in orde. Het scherm heeft een doorsnee van 5,6 inch en beschikt over een Full-HD-resolutie. De kleurweergave van het oledpaneel is erg goed. De maximale helderheid had een tikkeltje hoger gemogen om afleesbaarheid in fel zonlicht makkelijker te maken. Ook is er een verversingssnelheid van maximaal 90 hertz. Om de batterij te ontzien, kun je dit desgewenst terugzetten naar 60 hertz. Een dynamische modus, die de verversingssnelheid opkrikt wanneer het van toegevoegde waarde is, ontbreekt.

In de linkerbovenhoek is een cameragat gemaakt voor de frontcamera en onderin zit de vingerafdrukscanner achter het scherm.

Accuduur

OnePlus heeft naam gemaakt met zijn ontzettend krachtige snellader, die binnen een half uur de smartphone alweer flink volgetankt heeft. Tijdens het testen ging de 4.500 mAh-accu moeiteloos een hele dag mee. Wanneer je de schermverversingssnelheid terugschroeft kun je dit verlengen naar zo’n anderhalve dag. Ondanks dat de accu niet over een opvallend hoge capaciteit beschikt is de accuduur in orde. Dat komt ook omdat OxygenOS op de achtergrond flink knijpt. Niet alleen aan beschikbare rekenkracht voor je belangrijkste apps, maar ook achtergrondprocessen worden afgekapt zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Dat kan behoorlijk hinderlijk zijn, bijvoorbeeld als je met een fitness-app je fiets- of hardlooproute vastlegt of meldingen van apps niet wilt missen. Omdat OnePlus dit met updates naar eigen voorkeur aanpast, moeten ook deze accuduur-testconclusies met en korrel zout genomen worden.

OxygenOS

Het is zonde dat OxygenOS op de achtergrond gedrag vertoont dat niet acceptabel is. Want op de voorgrond blijft het nog steeds een van de beter ogende skins, waarbij weinig ruimte is voor bloatware en je veel uiterlijke zaken tot in detail aanpast.

OnePlus belooft twee jaar Android versieupdates en nog een jaar langer veiligheidsupdates. Dat is anno 2021 niet genoeg meer, marktleiders Samsung en Apple ondersteunen hun nieuwe toestellen inmiddels langer. Ook Nokia timmert goed aan de weg met onder meer de Nokia X20. Natuurlijk zou OnePlus ervoor kunnen kiezen dit te verbeteren. De aanwezigheid van een MediaTek-chipset maakt mij echter sceptisch.

©CIDimport

Betrouwbare camera

In het begin van deze review was ik wat negatief over de cameraprestaties, omdat de toptoestellen van OnePlus helaas nog niet kunnen meten met Apple en Samsung. Over de cameraprestaties van de OnePlus Nord 2 ben ik positiever. Voor zijn prijsklasse weet de OnePlus Nord 2 aardig mee te komen. De OnePlus Nord 2 beschikt over drie lenzen aan de achterzijde: de reguliere camera, groothoeklens en een 2 megapixel monochroomlens. De laatste had OnePlus evengoed weg kunnen laten. Deze lens kan de hoofdlens ondersteunen zwartwitfoto’s te maken. De meerwaarde hiervan is mij een raadsel.

De groothoeklens en reguliere lens schieten goede foto’s. Verschil met andere camera’s in dezelfde prijsklasse is dat de kwalitatieve verschillen tussen de reguliere en gewone lens niet heel groot zijn, waardoor je met een gerust hart schakelt tussen de camera’s voor de beste foto. Eventueel kun je er ook voor kiezen om de volle 50 megapixel van je reguliere lens in te zetten, dit maakt de foto’s een stukje scherper (ook dan de 8 megapixel groothoekcamera). Alleen neemt iedere foto dan veel meer opslagruimte in beslag.

Ook in lastige lichtomstandigheden kun je vertrouwen op de camera’s. De ingebouwde nachtmodus draagt hieraan bij. Foto’s zien er alleen soms wat plastic uit en er treedt snel bewegingsonscherpte op.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Van links naar rechts de vier zoomniveau's van de OnePlus Nord 2, van groothoek tot 5x digitale zoom.

Alternatieven voor de OnePlus Nord 2

Ik vind het jammer steeds een zure review voor OnePlus smartphones te moeten publiceren. Maar met de ingezette koers van het merk kan ik niet anders dan lezers in de richting van Samsung, Nokia en Apple wijzen. Of gevorderde gebruikers de OnePlus Nord 2 met een custom ROM als LineageOS aanbevelen. De rekenkracht van het toestel is uitzonderlijk krachtig en in combinatie met GCam zou het zomaar eens kunnen dat de cameraprestaties in de toekomst juist verbeteren. Ik zou graag weer OnePlus willen aanraden of zelf willen gebruiken, want het zijn keurige telefoons met krachtige specs. Met betere software-ondersteuning, OxygenOS dat teruggaat naar de tekentafel en een coherent marketingverhaal is dat ook zeker mogelijk. Het is niet te laat voor OnePlus. Maar het feit dat moederbedrijf BBK Electronics het merk steeds meer laat opgaan in zustermerk Oppo laat donkere wolken zien.

Hoe goed de OnePlus Nord 2 als smartphone ook is, is de kans aanwezig dat je er toch spijt van krijgt. Dubieuze keuzes en een marketingstrategie die een rammelend verhaal vertelt en wegkijkt voor problemen, zorgen ervoor dat je een veiligere keuze maakt met andere merken. Bijvoorbeeld de Nokia X20 en Pixel 4A 5G, als je een OxygenOS-vluchteling bent die zoekt naar goede software en support, gepaard met de beste camera. Ook kun je kiezen voor bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S20 FE, die ondanks zijn jaartje ouderdom alsnog beter presteert met zijn camera en ondersteuning. De Samsung Galaxy A52 5G en Galaxy A72 zijn ook veiligere keuzes, hoewel deze smartphones wat minder krachtig zijn. Zullen ze niet zo snel voor een teleurstelling zorgen.

Je kunt ook kiezen voor een smartphone van Chinese merken als Xiaomi (bijvoorbeeld in de Poco-lijn) of Motorola. Helaas ben je hier qua ondersteuning en software ook niet (meer) goed van af. In dat geval lijkt de OnePlus Nord 2 een verstandigere keuze.

Conclusie: OnePlus Nord 2 kopen?

In de basis is de OnePlus Nord 2 een krachtige smartphone met een prima-prijs-kwaliteitsverhouding. De smartphone schiet echter op andere vlakken tekort: de OxygenOS-softwareschil moet terug naar de tekentafel, de ondersteuning moet beter en het verhaal eerlijker. Hoe kun je de reviews van een OnePlus nog vertrouwen als het bedrijf later via updates de rekenkracht beteugelt? Maar met de nieuwe koers van OnePlus lijkt het merk meer gericht op nieuwe productgroepen, dan op ondersteuning. Hierdoor komt Samsung steeds meer als een beter alternatief naar boven.

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.