De OnePlus Watch is de eerste smartwatch van OnePlus en valt op met zijn scherpe prijs van 159 euro. Als je verwachtingen laag zijn, kan het slimme horloge interessant zijn. Maar de meeste geïnteresseerden kunnen 'm beter links laten liggen. In deze OnePlus Watch review lees je waarom.

OnePlus maakt al jaren - overwegend goede - smartphones en boort ook steeds meer andere productgroepen aan. In India verkoopt het merk eigen smart-tv's en in Europa verschenen onlangs een eerste fitnesstracker en smartwatch. Ik testte die laatste, met de duidelijke naam OnePlus Watch. De verkrijgbaarheid van de 159 euro kostende smartwatch laat echter te wensen over. Als het goed is komt hier later verandering in. Ik heb het slimme horloge zes weken getest, met name omdat OnePlus in de eerste week aangaf dat er later een software-update beschikbaar zou komen die bekende bugs moet oplossen en nieuwe functies toevoegt. Die update heb ik afgewacht. In deze OnePlus Watch review lees je mijn ervaringen met het slimme horloge.

OnePlus Watch ontwerp en scherm

De OnePlus Watch is te koop in één formaat en meet een flinke 46.4 bij 46.4 millimeter. Het is hiermee een grotere smartwatch en dat merk je als je hem om hebt. Voor de gemiddelde damespols is hij wat lomp maar ook om mijn smallere herenpols vind ik hem een tikje te groot. Ik had daarom liever keuze gehad uit twee modellen: een kleinere en een grotere. Merken als Huawei, Samsung en Apple bieden die keuze wel. 

Het slimme OnePlus-horloge gebruikt een afwijkend type bandje dat ik wennen en onhandig vind. Doe mij maar een normaal horlogebandje. Gelukkig kun je het standaardbandje eenvoudig loshalen en vervangen door een andere. De smartwatch draagt comfortabel en irriteert niet na een lange dag met warme temperaturen. 

©PXimport

Het horloge heeft een 1,39 inch aanraakgevoelig scherm dat scherp oogt dankzij de hoge resolutie van 454 bij 454 pixels. Het oled-scherm toont mooie kleuren en de helderheid is hoog genoeg om het scherm buiten af te lezen. Op de rechterzijkant van de OnePlus Watch vind je twee knoppen. Die gebruik je om het horloge aan- en uit te zetten en snelle commando's uit te voeren, bijvoorbeeld het starten van een training.

Je kunt de smartwatch in twee kleuren kopen: zwart en zilver. Ik testte de zwarte editie. Het horloge is water- en stofdicht met een 5ATM- en IP68-certificaat. Het scherm is na zes weken nog steeds vrij van krassen; een positieve eerste ervaring. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Beperkt besturingssysteem

De OnePlus Watch draait op een RTOS, oftewel een real-time operating system. Deze software heeft genoeg aan eenvoudige hardware, is energiezuinig en heeft wat slimme functies. OnePlus installeert een handvol eigen apps op het horloge, waaronder een timer en snelkoppelingen naar het meten van je hartslag, zuurstofniveau en sportactiviteiten. Maar er missen ook apps, waaronder een agenda en rekenmachientje. Zonde. 

Het besturingssysteem draait als een zonnetje; de OnePlus Watch voelt snel aan. Leuk, maar qua mogelijkheden is het horloge erg beperkt. En dat merk je meer. De smartwatch heeft geen spraakassistent om vragen aan te stellen en commando's te geven. Je moet de Watch dus altijd met je vingers bedienen en dat is niet altijd handig. Ook vreemd is dat het een horloge ondanks zijn ingebouwde nfc-chip niet geschikt is voor contactloze pinbetalingen in winkels. Concurrerende smartwatches van onder meer Samsung en Fitbit kunnen dit wel. 

De OnePlus Watch verbindt via bluetooth met je smartphone, maar dat moet wel een Android-toestel zijn. Er is namelijk geen iOS-app. Het is mij niet duidelijk wanneer de Watch wél geschikt wordt voor gebruik met de iPhone. 

©PXimport

Je kunt - gekoppeld aan je Android-smartphone - oproepen aannemen op het horloge en bellen, want het horloge heeft een eigen microfoon en luidspreker. Dit werkt naar behoren en kan zeker handig zijn. Het reageren op notificaties had wel een stuk beter gekund. Inkomende berichtjes worden niet overzichtelijk getoond, smileys zijn überhaupt niet zichtbaar en antwoorden vanaf je pols kan alleen met vijf standaard reacties. Die zijn altijd hetzelfde en vaak niet relevant. Het was veel nuttiger geweest als je via je stem een antwoord kon formuleren en versturen. Een gemiste kans. De software op het horloge staat ook geen extra apps toe. Er is dus geen appwinkel met handige apps van fitnessdiensten en andere partijen. Op horloges van Samsung, Apple en Google (Wear OS) kan dit wel. 

©PXimport

©PXimport

Accuduur als troef

Het voornaamste voordeel van het simpele besturingssysteem is dat het erg gunstig is voor de accuduur. Zelfs met alle functies ingeschakeld gaat de OnePlus Watch langer dan een week mee op een acculading. Slimme horloges van andere merken mogen blij zijn met twee dagen. Als je de OnePlus Watch minder intensief gebruikt, gaat ie zeker tien dagen mee. Opladen is zo gepiept. OnePlus levert een oplader mee die het horloge na twintig minuten genoeg stroom gegeven heeft voor een dag of vijf gebruik. Ook hier kunnen andere smartwatches niet aan tippen. 

Je gezondheid monitoren

Maar die smartwatches meten doorgaans wel op accurate wijze je mentale en fysieke gezondheid. Dat lukt de OnePlus Watch niet en dat is zonde. De smartwatch telt regelmatig honderden tot duizenden stappen meer op een dag dan andere fitnesstrackers en geeft simpelweg foute informatie over mijn slaapgedrag. De hartslagmeter en registratie van mijn zuurstofniveau in mijn bloed presteren nauwkeuriger, als ik ze vergelijk met de statistieken van andere wearables.

Je kunt de OnePlus Watch ook gebruiken om uiteenlopende sportactiviteiten bij te houden, waaronder hardlopen, fietsen en fitness. Dit werkt prima, al is de GPS niet de meest nauwkeurige.

©PXimport

Mooie app houdt data voor zichzelf

De eerder genoemde OnePlus-app heet OnePlus Health en steekt mooi in elkaar. De app is overzichtelijk, werkt naar behoren en laat je ook de wijzerplaat van het horloge aanpassen. De collectie is groot genoeg en bevat voor ieder wat wils. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

het voornaamste pijnpunt van de app is dat OnePlus besloten heeft dat je geen gezondheidsdata kunt delen met alternatieve diensten, behalve Google Fit. Als je geen gebruik maakt of wil maken van Google Fit, ben je dus gebonden aan de OnePlus-app. Fans van diensten als Strave, Runkeeper, Withings en nog veel meer fijne diensten zullen terecht teleurgesteld zijn. 

Conclusie: OnePlus Watch kopen?

De OnePlus Watch is een minimalistische smartwatch die positief opvalt met zijn mooie scherm, bijzonder lange accuduur en snelle oplaadfunctie. Het geïnstalleerde besturingssysteem werkt bovendien vlot en intuïtief. De prijs van 159 euro is ook gunstig. Helaas sluit OnePlus dusdanig veel compromissen om tot die scherpe prijs te komen, dat de Watch vooral frustrerend in gebruik is. De registratie van stappen en slaap is onbetrouwbaar, de softwarefuncties zijn beperkt, de technische mogelijkheden ook en het horloge werkt (nog) niet eens met de iPhone. OnePlus' - fraai vormgegeven - app kan je gezondheidsdata alleen delen met Google Fit, waar veel concurrerende smartwatches uitstekend samenwerken met allerlei fitnessdiensten. 

De OnePlus Watch is dus beperkt in doen en laten en vanwege zijn lompe ontwerp sowieso geen aanrader als je een smalle pols hebt. Veruit de meeste geïnteresseerden zijn beter af met een iets duurdere smartwatch van bijvoorbeeld Samsung, Huawei of Fitbit. iPhone-bezitters kunnen het beste kijken naar een Apple Watch, die - toegegeven - wel een stuk prijziger is dan de OnePlus Watch. Kwaliteit komt met een prijs. Mijn ervaring met de OnePlus Watch maakt mij daarom vooral nieuwsgierig naar een duurdere en betere OnePlus-smartwatch. 

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.