Chrome-vlaggen zijn experimentele functies die bedoeld zijn voor ontwikkelaars en gevorderde gebruikers. Het gaat om een lange lijst functies die je kunt in- en uitschakelen en die regelmatig worden aangepast. Ben je nieuwsgierig en een beetje avontuurlijk aangelegd, dan zijn veel van deze experimentele Chrome-instellingen interessant, omdat ze de gebruikersomgeving aanpassen of omdat ze prestaties van Chrome verbeteren.

Tip 01: Chrome-flags inschakelen

Het aanbod aan Chrome Flags is overweldigend. Hoe vind je ze? Simpel: typ in het adresvak van Chrome chrome://flags of about://flags. Bovenaan deze pagina zie je een volgnummer die de versie van de lijst aangeeft en daaronder waarschuwt Google dat het om een reeks experimentele functies gaat. Je mag ze vrij gebruiken en je ziet op die manier wat Google in het vet heeft liggen voor de toekomstige versies van Chrome, maar er zijn geen garanties op het vlak van stabiliteit of veiligheid. 

Heb je het een en ander uitgeprobeerd en wil je terug naar de standaardinstellingen, typ dan in het adresvak chrome://settings/reset of klik bovenaan de pagina Experiments op de knop Reset all. Bij iedere functie heb je drie keuzes: Default (standaard), Enabled (ingeschakeld) en Disabled (uitgeschakeld). Nadat je een vlag in- of uitgeschakeld hebt, krijg je onderaan de blauwe knop Relaunch te zien waarmee je Chrome opnieuw kunt opstarten, want zonder een herstart werkt geen enkele vlag.

©PXimport

Tip 02: Tabgroepen bevriezen

Je kunt in Chromegerelateerde webpagina’s bundelen in tabbladgroepen door ze een naam of een kleurcode mee te geven of door ze te markeren. Daarnaast is er een functie die inactieve tabbladen automatisch bevriest zodat ze geen inhoud meer laden en dus ook geen systeembronnen meer gebruiken. 

De experimentele vlag Tab Groups Collapse Freezing combineert de twee functies. Het bevriest alle tabbladen binnen de groep als je de tabgroep samenvouwt. Op die manier ben je er ook zeker van dat Chrome geen RAM verbruikt voor inactieve tabbladen.

©PXimport

Tip 03: Donkere modus

Met de Chrome-vlag Force Dark Mode for Web Content wordt de webinhoud automatisch weergegeven in de trendy, donkere modus. In plaats van te wachten tot miljoenen websites de donkere modus ondersteunen, zal deze vlag alle heldere webpagina’s donker maken. Je kunt het vergelijken met de functie Smart invert op een iPhone. 

Het is wel een zogenaamde ‘brute-force-oplossing’, waardoor het resultaat niet zo mooi zal zijn in vergelijking met websites die zelf over een donker thema beschikken. Je kunt dit ook met een browserextensie bereiken, maar deze optie is dus nu ook ingebouwd in Chrome, via de Flags.

Tip 04: Sneller downloaden

Heb je de indruk dat het downloaden van bestanden wel erg traag verloopt? De vlag Parallel downloading zou volgens Google bij Chrome vijfmaal snellere downloads opleveren. Parallelle downloads zijn simultane downloads op meerdere domeinen die door dezelfde host worden aangeboden. De meeste browsers zijn niet ontworpen om deze technologie te ondersteunen.

Doorgaans beperken browsers zelfs het aantal gelijktijdige verbindingen met een host tot niet meer dan zes gelijktijdige overdrachten. Deze vlag werkt voor iedere download die langer dan twee seconden duurt. Je zult het verschil dus alleen merken bij het binnenhalen van grotere bestanden.

©PXimport

Tip 05: Slepend verversen

De vlag Pull-to-refresh gesture draait om een touchscreen-gebaar. Op een mobiel toestel kun je hiermee de inhoud van apps verversen zodra je met je vinger verticaal over het scherm sleept. Dat geldt ook voor webpagina’s. Tik bovenaan de app of webpagina, houd vast en sleep vervolgens naar beneden. 

Deze functie is erg handig, maar ontbreekt in Chrome op de pc en laptop. Als je een aanraakapparaat of 2-in-1 hebt, kun je dit handige gebaar normaal gesproken niet gebruiken. Door deze vlag te activeren, lukt dat dus wel.

Pull-to-refresh ken je wellicht ook van iOS-apparaten, trouwens.

©PXimport

Tip 06: Sneller bladeren

Back-forward cache is een vlag die momenteel gekoppeld is aan de desktop-versie van de browser. De knoppen Vooruit, Achteruit en Geschiedenis halen de gegevens rechtsreeks uit de cache. Hierdoor laadt Chrome de webpagina’s onmiddellijk, zonder dat je hoeft te wachten. Bovendien worden ze zelfs geladen als de internetverbinding opeens wegvalt.

Tip 07: Tabbladgroepen

Tabbladgroepen zijn populair. De vlag Tab Groups Auto Create maakt automatisch tabbladgroepen aan op basis van je gebruik. De functie organiseert de meest gebruikte sites in tabgroepen en wijst automatisch een van de acht kleuren aan die groep toe. Uiteraard kun je nog steeds handmatig tabbladen toevoegen aan deze automatisch gegeneerde groepen. 

Ook is het mogelijk om nieuwe tabbladen te plaatsen in de bestaande tabbladgroepen. Open daarvoor een nieuw tabblad, klik er met de rechtermuisknop op, kies voor Toevoegen aan de bestaande groep en selecteer vervolgens de naam. De volgorde van de tabbladgroepen wijzig je eenvoudig door de tabbladgroepen te slepen.

©PXimport

Tip 08: Soepel scrollen

Zoals de naam al doet vermoeden, zorgt Smooth Scrolling voor een soepelere manier van scrollen wanneer je met de muis of de pijltjestoetsen door een webpagina gaat. Vooral met het muiswieltje kan het scrollen door lange webpagina’s nog weleens schokkerig verlopen. Met deze optie ingeschakeld, voelt scrollen veel natuurlijker aan en kun je de inhoud gemakkelijker lezen.

De optie is niet bijzonder nieuw. Veel browsers beschikken al een hele tijd over deze functie en eigenlijk loopt Chrome op dit vlak een beetje achter. Je kunt dezelfde vlag ook in de mobiele Chrome-browser gebruiken en daar lost hij zelfs nog een ander probleem op, namelijk dat van het vertraagd reageren op de scrolbeweging.

©PXimport

Tip 9: Zweefkaarten

Wanneer je met de muisaanwijzer over de tabbladen zweeft, verschijnt er informatie over de inhoud van dat tabblad. Dat zijn de zogenaamde hover cards. Deze informatie is een gemakkelijke manier om de tabbladen te herkennen. Ze komen vooral van pas als je veel Chrome-tabbladen open hebt staan. 

De vlag Tab Hover Card Images toont een pop-up met tabbladinformatie en een of meerdere afbeeldingen die op het tabblad te zien zijn. Voor de visueel ingestelde mensen onder ons is dit een nog veel snellere manier om te zien wat er ook alweer op het tabblad staat. 

Tip 10: Verborgen leesmodus

Een van de zaken waarin Firefox en Safari boven Google Chrome uitstaken, was de ingebouwde leesmodus. In die leesweergave worden alle elementen verwijderd die de bezoeker af kunnen leiden, zoals advertenties of drukke achtergronden, en krijgt de lezer een leesvriendelijke inhoud voorgeschoteld. Google experimenteert al een tijdje met zo’n modus. Activeer daarvoor de vlag Enable Reader Mode en herstart de browser. 

Als je daarna een nieuwe pagina opent en je klikt in het adresvak, dan zie je de nieuwe knop Lezermodus aanzetten. Klik daarop om de pagina van alle afleiding te ontdoen, zodat alleen de afbeeldingen en de tekst overblijven. Bovenaan de pagina verschijnt ook nog een knop met daarin de letter A. Hiermee kun je een voor jou prettig leesbaar lettertype en fijne achtergrond selecteren.

©PXimport

Tip 11: LiteVideo

Iedereen wil wel van video’s in de hoogste resolutie genieten, maar soms kan het apparaat waarmee we deze inhoud willen bekijken dat nauwelijks of niet aan. Enable LiteVideos zorgt dat Chrome video’s in een lage resolutie streamt als de Lite-modus is ingeschakeld. 

Nadat je de vlag hebt geïnstalleerd op je mobiele toestel, ga je naar de Instellingen en tik je op de Lite-modus om deze optie in te schakelen. Als je nu video’s op YouTube afspeelt, zou je ze in SD-kwaliteit moeten zien. Is de Lite-modus ingeschakeld, dan laden ook Chrome-pagina’s sneller en verbruiken ze zestig procent minder data.

©PXimport

Tip 12: Tabgroepen bewaren

Een van de handigste nieuwe functies in Chrome is de ondersteuning van tabgroepen. Maak je daar veel gebruik van, dan is het vervelend om iedere keer een nieuwe groep aan te moeten maken. Daarom werkt Chrome aan een oplossing om tabgroepen op te slaan voor later gebruik.

De vlag Tab Groups Save voegt een snelle optie toe aan het snelmenu waarmee je tabgroepen aanmaakt. In het pop-upvenster zie je dan een schakelaar Groep opslaan. De functie werkt op alle desktopversies van Chrome en de groepen worden opgeslagen in de bladwijzerbalk.

©PXimport

Tip 13: Wachtwoorden beheren

Chrome beschikt over een wachtwoordmanager waarmee wachtwoorden automatisch kunnen worden ingevuld. Je kunt met de vlag Password import wachtwoorden gemakkelijk im- en exporteren. Activeer de vlag Password import en herstart de browser. Open vervolgens de wachtwoordbeheerder van Chrome door chrome://settings/passwords in het adresvak te typen of door via de Instellingen de Geavanceerde instellingen te openen en te kiezen voor Wachtwoorden beheren.

Klik nu op de drie puntjes naast Opgeslagen wachtwoorden zodat de opdrachten Importeren en Wachtwoorden exporteren verschijnen. Kies de laatste optie en navigeer naar de locatie op de harde schijf waar je het csv-bestand wilt opslaan. Om een lijst met wachtwoorden te importeren, gebruik je de opdracht Importeren.

©PXimport

Tip 14: Scrollen door tabs

Heb je veel tabbladen openstaan, dan werkt dat niet prettig. In tegenstelling tot Firefox of Safari kun je niet door de tabs van de Google-browser scrollen, maar worden ze alsmaar kleiner, totdat je ze alleen nog maar kunt onderscheiden aan hun favicon. Maak je nog meer tabbladen aan, dan zullen zelfs de meest rechtse tabbladen op een gegeven moment uit beeld verdwijnen.

Daarom introduceerde Chrome eerder al de tabgroepen, en is er nu ook de vlag Scrollable Tabstrip. Hiermee kun je, net zoals in Firefox en Safari, met je touchpad of het scrolwieltje van de muis naar links of rechts over de tabs scrollen. Schakel dan ook meteen de vlag Scrollable TabStrip Buttons in, dan zullen er – als de ruimte te krap wordt - twee pijltjes verschijnen om naar links of rechts door de tabbladen te navigeren.

©PXimport

Tip 15: Pdf-lezer

Chrome stopt in juni 2022 met de ondersteuning van Pepper. Hierop is de ingebouwde pdf-viewer gebaseerd. Het Chromium-team werkt aan de ontwikkeling van een Pepper-vrije pdf-lezer. Met de vlag Pepper-free PDF viewer kun je de nieuwe pdf-lezer testen. Weet wel dat hierdoor de gewone pdf-weergave in Chrome wordt onderbroken. 

Tip 16: Zijpaneel

Al in 2010 experimenteerde Google met een zijpaneel in Chrome, maar het liet deze functie mettertijd volledig vallen. Maar nu wordt er weer een nieuwe poging gedaan, via de vlag Side panel. Nadat je de functie aan hebt gezet, zie je een nieuwe knop rechts naast de adresbalk: Zijvenster tonen. In het nieuwe zijpaneel vind je een leeslijst en je bladwijzers. 

Het tabblad Bookmarks verzamelt alle bladwijzers die je in de Chrome-browser hebt opgeslagen. In de Leeslijst kun je via de knop Huidig tabblad toevoegen de webpagina’s vastleggen die je later wilt lezen. Dat werkt zelfs offline. Deze pagina’s verschijnen eerst in de groep Ongelezen, tot je ze markeert als gelezen. 

Dit zijpaneel is nog niet helemaal uitontwikkeld. Zo kun je nu de breedte van de zijbalk nog niet wijzigen en als je met de muisaanwijzer over een opgeslagen item gaat, krijg je ook nog geen knopinfo te zien.

©PXimport

Tip 17: Profiel vrijgeven

Sommige mensen werken met verschillende gebruikersprofielen in Chrome. Het ene profiel gebruiken ze bijvoorbeeld voor bankzaken, het andere om gewoon in hun vrije tijd wat rond te surfen. Werken met meerdere profielen is geen slecht idee, maar het kan wel gebeuren dat Chrome hierdoor steeds meer geheugen gaat gebruiken. Dat komt doordat Chrome het geheugen van het profiel dat inactief is niet vrijgeeft. 

De vlag Destroy Profileon browser close verwijdert de ongebruikte profielen uit het werkgeheugen van de computer, zodat deze systeembronnen opnieuw vrijkomen, met een snellere browser tot gevolg.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een mooie prijs of die iets bijzonders te bieden hebben. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Dit keer een bijzondere categorie die nog niet eerder aan bod is geweest: verstelbare bureau's voor een ergonomische werkplek.

Veel mensen die thuiswerken heb niet altijd de mogelijkheid om een apart bureau te gebruiken en ziten bijvoorbeeld vaak aan de eet- of keukentafel. Toch kan het lonen om te investeren in een goed bureau, omdat daarmee - in combinatie met een goede stoel - je werkhouding een stuk beter wordt. Wij bekijken vijf handige bureaus 's die in hoogte verstelbaar zijn.

Casaria 160x75

Het tafelblad van dit bureau uit de Casaria‑lijn is in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm en beweegt met een snelheid van 2,25 cm per seconde. Je bedient de motor via een lcd‑scherm en kan twee voorkeursstanden opslaan, zodat je met één druk op de knop naar je favoriete werkhoogtes gaat. Er zit ook een herinneringsfunctie in die je eraan herinnert om weer te gaan staan of juist te zitten. Met het robuuste stalen frame en een draagvermogen van 80 kg is het bureau geschikt voor zware monitoren. Handige details zijn de kabelgeleider, beker‑ en koptelefoonhouder en in hoogte verstelbare poten. Het blad van 160 × 75 cm bestaat uit twee delen en is afgewerkt met melamine zodat het tegen een stootje kan. Dit bureau komt inclusief montagebenodigdheden en is verkrijgbaar in verschillende kleurvarianten.

Avalo 140x60

Avalo levert dit elektrisch verstelbaar bureau (de P58) met een compact blad van 140 × 60 cm. De hoogte is traploos verstelbaar van 73 tot 117 cm en kun je drie verschillende hoogtestanden opslaan. Dat is handig als je het bureau deelt met collega's of medethuiswerkers, of wanneer je snel wilt wisselen tussen zit‑ en stahouding. De bediening gebeurt via een bedieningspaneeltje aan de voorkant; met één druk op de knop gaat het blad naar de gewenste stand. Het frame is gemaakt van staal, het blad van P2‑melamine en de rand is afgewerkt met hittebestendig ABS. Verder wordt benadrukt dat het bureau plug‑and‑play is: je hoeft alleen de stekker in het stopcontact te steken en kunt meteen aan de slag. Door het smalle ontwerp past het bureau goed in kleinere kamers, maar biedt het toch voldoende ruimte voor een monitor, toetsenbord en documenthouder. Voor wie een elektrische zit‑sta‑oplossing zoekt met geheugenfunctie en solide materialen is dit model een optie.

Avalo 120x60

Dit is een kleinere variant van de hierboven besproken Avalo AP58. Dit model heeft een 20 cm minder breed blad, maar uiteraard ook elektrisch verstelbaar. Net als de grotere uitvoering varieert de hoogte van 73 tot 117 cm en kan het bureau drie standen onthouden. Voor het instellen gebruik je een eenvoudige bediening waarbij je een favoriete zit‑ en stahoogte opslaat en later oproept. Het frame bestaat uit staal en het blad uit melamine met een rand van warmtebestendig ABS. D tafel weegt 27 kg en is het daardoor stabiel zonder moeilijk te verplaatsen. Ook deze uitvoering is plug‑and‑play; je hoeft geen ingewikkelde montage uit te voeren. Door de compactere afmetingen is dit model ideaal voor kleinere werkplekken of voor wie extra apparatuur (zoals een printer) op een tweede tafel wil plaatsen. De strakke vormgeving past in verschillende interieurs en de elektrische motor zorgt ervoor dat je eenvoudig van houding wisselt.

VDD Gaming 118x58cm

Het frame van deze VDD is elektrisch in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm. Hiermee wissel je gemakkelijk tussen zitten en staan en kun je de juiste houding aannemen voor langdurige sessies. Het witte werkblad van 118 × 58 cm biedt voldoende ruimte voor een monitor en toetsenbord en dankzij de krachtige motor is het maximaal belastbaar tot 60 kg. De tafel wordt geleverd met instructies en alle benodigde onderdelen, waardoor je de montage zelf kunt uitvoeren. Er worden geen extra functies zoals geheugenstanden vermeld, waardoor je elke gewenste hoogte handmatig instelt. Voor wie een elektrisch verstelbaar bureau zoekt dat weinig ruimte inneemt, is dit een praktische optie; vooral gamers zullen baat hebben bij het kunnen aanpassen van de werkhoogte tijdens een sessie.

Schaffenburg Linesto Plus 140x80

Het Schaffenburg Linesto Plus‑bureau is een rechthoekige tafel met een T‑poot. Het frame is zonder gereedschap te monterenen in hoogte verstelbaar met een drukknop tussen 65,5 en 85,5 cm. De maximale belasting bedraagt 70 kg. De hoogtebediening gebeurt via een knop aan het onderstel; er zijn geen geheugenstanden. De tafel is voorzien van een 25mm dik melamine blad, een metalen onderstel en stelvoeten om de tafel waterpas te zetten. Kabelbeheer is mogelijk via accessoires, en er zijn diverse blad‑ en framekleuren beschikbaar. Het Schaffenburg-bureau heeft verder een stalen frame met twee telescoperende buisdelen en een krasvaste coating. Als enige in dit overzicht is deze Linestor geen zit/sta-bureau, maar kan hij in zithoogte tot maximaal 85,5 cm worden gebracht.

Sinds juni 2025 is het voor fabrikanten van smartphones verplicht om een energiebabel voor hun apparaten te voeren. De consument kan aan de hand van het energielabel zien hoe energiezuinig een telefoon is, maar ook hoe makkelijk het is om de telefoon te (laten) repareren en wat het updatebeleid voor de software is. Door middel van het nieuwe energielabel kun je dus veel bewuster kiezen voor een bepaalde telefoon.

Het energielabel werd ooit bedacht om apparaten op een uniforme manier te vergelijken, los van marketingclaims. Door elk product in te delen op een schaal van A tot en met G ontstaat ruimte om echte koplopers te herkennen en achterblijvers aan te sporen. Smartphones waren nog niet eerder voorzien van een energielabel, maar hebben dat vanaf juni 2025 wel gekregen. Dat is logisch, want bij smartphones draait energie-efficiëntie niet alleen om het stopcontact, maar vooral om hoe slim hardware en software met de energie van een accu omgaan en hoeveel jaren je uit dezelfde telefoon haalt. Door die informatie eenduidig te tonen, verschuiven de argumenten over de oplaadtijd en de schermgrootte naar hoelang een telefoon meegaat en hoe makkelijk hij te repareren is.

Energie en duurzaamheid

Een smartphone gaat gemiddeld gezien wel een dagje mee op een enkele acculading, afhankelijk natuurlijk van het gebruik door de eigenaar. Erg veel energie wordt er dus niet verspild, maar de grootste winst wat betreft het klimaat is vooral te behalen uit de levensduur van de smartphone en of deze makkelijk te repareren is. De EU koppelt het nieuwe energielabel aan het eco-design van de telefoon. Het label dat de telefoon krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren en is een gemiddelde van de prestaties van al deze factoren. Welk factoren dat zijn, lichten we je hieronder verder toe.

Levensduur accu

Het nieuwe energielabel laat zien wat de gemiddelde levensduur van de accu van de telefoon is. Dat wordt bekeken aan de hand van het aantal laadcycli: hoe vaak kan een telefoon opnieuw worden opgeladen voordat de kwaliteit van de accu achteruit gaat? Daarbij wordt een capaciteitsvermindering van 80 procent aangehouden: na hoeveel keer laden is de capaciteit tot 80 procent gedaald? Hoe hoger dit getal, des te betrouwbaarder is de accu.

Uithoudingsvermogen

Uiteraard wordt er ook gekeken naar de gebruiksduur van een telefoon of tablet als deze volledig is opgeladen. Door het uitvoeren van een zogeheten reallife-situatie wordt het gemiddelde gebruik van een smartphone geëmuleerd. Hoeveel uur en minuten je met de smartphone kunt werken op die enkele lading, wordt op het label getoond.

Vrije val

Een van de andere eigenschappen waarop wordt getest, is de vrije val-test. Hoe snel gaat een telefoon kapot als je deze vanaf een bepaalde hoogte op een harde ondergrond laat vallen? Misschien vraag je je af wat dit met duurzaamheid te maken heeft? Nou, heel veel: als je telefoon snel kapot gaat als je hem laat vallen, moet je al snel een nieuwe. Niet heel duurzaam dus. Op het energielabel vind je de valbestendigheid tussen de A en E. Hoe lager de letter (A), des te beter kan zo'n telefoon een val overleven. De test is gebaseerd op een val van 1 meter boven een verharde ondergrond en wordt met vijf modellen van hetzelfde toestel tot wel 270 keer uitgevoerd.

Elke keer dat een telefoon is gevallen, wordt gecontroleerd of het scherm nog functioneert en reageert op aanrakingen, of de camera het nog doet, of de mobiele functies als wifi en mobiel nog werken, of de telefoon kan worden opgeladen en of de audio nog goed functioneert. Barsten in het frame of het glas worden wel geaccepteerd, mits de telefoon nog veilig kan worden gebruikt. Bijvoorbeeld als het glas wel gebarsten is, maar geen splinters heeft.

Bescherming tegen stof of water

Ook de zogeheten IP-tests (IP = Ingression Protection, of indringbescherming) worden uitgevoerd bij de telefoons en zijn een belangrijk onderdeel van de algehele score die een telefoon krijgt. De apparaten worden getest op het binnendringen van stof en water. De waterbestendigheidstest controleert bijvoorbeeld of een smartphone bestand is tegen spatwater vanuit verschillende richtingen, zonder dat de werking of veiligheid van het toestel wordt aangetast. Hiermee wordt gegarandeerd dat een telefoon in elk geval bestand is tegen vocht, bijvoorbeeld bij het gebruik tijdens een regenbui, het morsen van vloeistof of het gebruik van natte handen.

Repareerbaarheid

Een ander duurzaamheidsonderdeel waar de EU goed naar kijkt, is de repareerbaarheid van een smartphone. Dat omvat een groot aantal parameters, zoals welke onderdelen makkelijk te vervangen zijn, in hoeverre een consument bepaalde onderdelen zelf kan vervangen, en hoelang en hoe goed bepaalde onderdelen van de telefoon op voorraad zijn.

De EU wil dat smartphones langer meegaan en eenvoudiger te herstellen zijn – zowel door professionele reparateurs als (in bepaalde gevallen) door consumenten zelf. De eisen met betrekking tot repareerbaarheid blijven minimaal zeven jaar gelden na het einde van de verkoop van een model.

©WICHAN SHOP

Een fabrikant van een smartphone moet garanties kunnen geven met betrekking tot de ondersteuning van een telefoon. Als een toestel op de Europese markt wordt uitgebracht, mag de consument verwachten dat een telefoon zeven jaar na het verschijnen van de telefoon op de markt nog steeds gerepareerd kan worden.

Onderdelen

De reparatie- of 'vervangarantie' geldt voor alle essentiële onderdelen van een smartphone of tablet, zoals de accu, camera's, externe poorten voor audio en opladen, de microfoons en luidsprekers, de knoppen en de scharnieren als het een opklapbare telefoon betreft. De fabrikant moet zelfs de schroefjes op voorraad hebben als de originele niet meer kunnen worden gebruikt.

De bovenste onderdelen kunnen door een fabrikant of een telefoonreparateur worden gerepareerd, maar de EU vindt dat ook consumenten zelf onderdelen moeten kunnen bestellen en vervangen, zoals de accu, de achterzijde, de hele beeldschermunit en de oplader. Voor die zelfrepareerbaarheid krijgt een telefoon ook een waardering van A t/m E. De fabrikant is daarnaast verplicht om aan te geven waar reserveonderdelen te verkrijgen zijn, welk gereedschap er nodig is om de reparatie te kunnen uitvoeren en waar je de benodigde handleidingen kunt vinden.

Reparatie-index

Telefoonfabrikanten moeten dus uitgebreide informatie geven over hoe je je smartphone kunt repareren, maar ook over de complexiteit van de reparatie. Zijn de onderdelen die je wilt vervangen bijvoorbeeld makkelijk te bereiken, of moet je eerst andere onderdelen verwijderen om erbij te kunnen? Ook dat wordt allemaal opgenomen in de uiteindelijke classificering van de telefoon: hoe minder stappen er nodig zijn, des te hoger is de score die wordt toegekend.

Tot slot

De Europese Unie heeft met het nieuwe energielabel voor smartphones een goede stap gezet in de richting van duurzaamheid. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat fabrikanten meer hun best gaan doen om een zo makkelijk mogelijk te repareren telefoon uit te brengen. Deze strengere regels in de EU betekenen ook dat deze toestellen in andere landen buiten de EU makkelijker te repareren zullen zijn, omdat een telefoonfabrikant waarschijnlijk niet compleet verschillende uitvoeringen van een model smartphone gaat maken. Maar of consumenten in landen buiten de EU ook zo makkelijk zelf aan onderdelen kunnen komen, is dan nog maar de vraag; deze mate van tegemoetkoming aan of bescherming van de consument gelden vaak niet in andere landen. Fabrikanten hoeven deze informatie dus niet beschikbaar te stellen in landen buiten de EU.