ID.nl logo
TP-Link Deco M4 review - Zelfregelend mesh-systeem
© Reshift Digital
Huis

TP-Link Deco M4 review - Zelfregelend mesh-systeem

In het uitgebreide productgamma met mesh wifi-systemen van TP-Link is de Deco M4 een van de goedkopere opties. Je creëert er een dekkend draadloos netwerk mee tot 370 vierkante meter met maximaal honderd netwerkapparaten. In deze Deco M4 review lees je hoe goed het systeem presteert.

Dit mesh wifi-systeem voorziet in maximale doorvoersnelheden tot 300 Mbit/s in de 2,4 GHz- en tot 867 Mbit/s in de 5 GHz-frequentieband. De Deco M4-satellieten vormen een zichzelf automatisch configurerend, dekkend draadloos netwerk met één ssid en één wachtwoord. Onderling zijn ze in principe draadloos verbonden, maar het is mogelijk om gigabit ethernet als backbone te gebruiken. De netwerkpoorten dienen echter vooral om bekabelde netwerkapparatuur te koppelen.

Draadloze cliëntapparatuur verbindt zichzelf dankzij de ondersteuning voor naadloos zwerven (‘roamen’) automatisch met de dichtstbijzijnde satelliet. Het draadloos netwerk bedient maximaal 370 vierkante meter. De effectieve dekking hangt af van de plaatsing van de modules én van de aanwezige bouwmaterialen.

Het startpakket bevat drie cilindervormige satellieten met zwarte onder- en bovenkanten. Aan de zijkant heeft het ivoorkeurige kastje een stijlvolle zwarte band eindigend in een brede uitsparing. Daarin bevinden zich twee gigabit-ethernetpoorten. Die configureer je naar keuze als wan- (router-) of als lan- (netwerk of backbone-) aansluiting.

Elke satelliet is functioneel hetzelfde, maar slechts één verbind je als centraal toegangspunt met een router. De overblijvende satellieten configureren zichzelf automatisch als draadloze satelliet in het mesh-netwerk.

Het startpakket is uit te breiden met bijkomende modules die apart of per twee verkocht worden. De Deco M4 is opgebouwd rond een quad-core Qualcomm Atheros-chipset met twee gelijktijdige draadloze zend- en ontvangstkanalen. Elke module heeft intern twee dual-band wifi-antennes. Onderaan is er een kleine resetknop en een stroomaansluiting voor de compacte externe voeding. De stroomkabel werk je netjes weg via een uitsparing achteraan.

Alle Deco's zijn compatibel met andere Deco-modellen. Je kan dus modellen met verschillende specificaties onderling mengen. Via de Deco app kies je zelf welke de hoofdeenheid is in het Deco-netwerk. Bijvoorbeeld als je achteraf een krachtigere TP-Link Deco M9 Plus toevoegt aan de Deco M4 kan je die met behulp van de app tot hoofdmodule bevorderen.

Een vergelijkbare mesh wifi-set is ook verkrijgbaar in de vorm van de enkele euro's goedkopere TP-Link Deco E4 met als belangrijkste verschil de vervanging van gigabit door het tragere fast ethernet.

Deco M4 installeren en gebruiken

De ingebruikname gebeurt met de overzichtelijke, Nederlandstalige Deco app voor Android en iOS. Registratie of inloggen op een bestaande TP-Link-account is verplicht. Je kan achteraf extra systeembeheerders toevoegen.

De app neemt je stap voor stap mee doorheen de installatie, te beginnen met het koppelen van één module aan je router of modem. De app helpt je bij het vinden van een geschikte locatie en bij het inrichten van elke satelliet. De procedure is telkens dezelfde: wachten tot de led op de bovenkant blauw pulseert en dan de instructies van de app volgen. De led brandt wit wanneer de satelliet normaal functioneert; je zet ze via de app in nachtmodus of schakelt ze uit.

Het beheer gebeurt via de app. Daar regel je zaken zoals wps (dit kan alleen in de app, niet via een knop op de satelliet), ddns, of het instellen van een gastnetwerk voor bezoekers. Je vindt er verder geavanceerde wifi-opties zoals het uitschakelen van 'beamforming' en het inschakelen van naadloos roamen.

©PXimport

'Snelle roaming' zoals de Deco app naadloos of 'seamless' roaming (ieee 802.11r) noemt, is standaard uitgeschakeld omdat sommige oudere apparaten er niet mee overweg kunnen.

In het onderdeel ‘Homecare’ regel je het ouderlijk toezicht, de ‘quality of service’ (QoS) en de antivirus en antimalware, geleverd door Trend Micro. Die laatste optie was tijdens onze test voor de Deco M4 echter nog niet beschikbaar, maar zou volgens de website van TP-Link 'vanaf 2020' vrijgegeven worden. Als we dit schrijven is die optie echter nog altijd niet aanwezig; het is niet bekend wanneer ze uiteindelijk effectief wordt toegevoegd.

Het ouderlijk toezicht werkt via profielen die je individueel configureert en op apparaatbasis in- of uitschakelt. Er zijn vier filterniveaus: jonge kinderen, kinderen, tieners en volwassenen. Die blokkeren verschillende categorieën apps/websites, maar per categorie verfijnt en configureer je dit zelf.

Recente firmware voegt een eenvoudige webinterface toe, waarmee je informatie zoals een overzicht van het netwerk opvraagt of firmware-updates uitvoert. Voor het echte beheer heb je toch nog altijd de Deco-app nodig.

De Deco M4 presteert goed, zeker in verhouding tot zijn prijs. Wij haalden draadloze doorvoersnelheden tussen 557,5 en 176,5 Mbit/s, afhankelijk van de testlocatie en de afstand tot de router. Deze doorvoersnelheden verschillen weinig van de iets duurdere TP-Link Deco M5, al biedt die wel een groter bereik dan de Deco M4. Maar in een niet al te grote locatie (tot driehonderd vierkante meter of daaromtrent) kan je dus net zo goed voor de Deco M4 kiezen.

Conclusie

Met de TP-Link Deco M4 creëer je voor weinig geld een goed presterend, zichzelf automatisch configurerend draadloos netwerk met een dekking van ruim driehonderd vierkante meter. Het is een gebruiksvriendelijk product, dat bovendien probleemloos samenwerkt met andere Deco’s. De ingebouwde beveiliging is een extra pluspunt, al hopen we wel dat de beloofde geïntegreerde antimalware effectief zoals beloofd snel aan de Deco M4 wordt toegevoegd.

Uitstekend
Plus- en minpunten
  • Gebruiksvriendelijk
  • Goede prestaties
  • Geïntegreerde beveiliging
  • Vrij grote satellieten
  • Beloofde antimalware nog niet beschikbaar
▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.