Google Drive is handig als externe archiefruimte of om bestanden te delen. Maar net als een fysieke opslagruimte wordt het al snel een puinhoop. Lijkt jou Google Drive ook op een overvolle archiefkast? Maak dan even werk van de organisatie. Met de tips in dit artikel kun je jouw Google Drive opruimen zodat je overzicht terugkrijgt.

Lijstweergave

Je bepaalt zelf hoe je mappen en bestanden in Google Drive op het scherm krijgt: in lijst- of rasterweergave. Ga je voor de lijstweergave, dan kun je de regelafstand instellen. Daarvoor klik je op het tandwieltje waar je de instelling Dichtheid aantreft. In dit keuzemenu stel je de dichtheid van de lijstregels in op Compact, Ruim of Heel ruim.

Veel gebruikers concentreren zich op het midden van het scherm wanneer ze bestanden in Google Drive willen organiseren. Beter is dat je de linker navigatiebalk volgt voor het organiseren van je mappen en dat je het midden van het scherm reserveert om de inhoud van de geselecteerde map te bekijken.

©PXimport

Ordenen

Slingeren er in je Google Drive veel documenten die niet netjes in mappen zitten? Dan weet je dat er iets mis is. Op die manier maak je het - vooral in een organisatie - voor anderen moeilijk. Werk dus met submappen; dat helpt om je bestanden in kleinere specifieke groepen te verdelen. Gebruik altijd een betekenisvolle unieke benaming die kort en krachtig is, zodat geen verwarring kan ontstaan. En zorg dat je consequent bent in de manier waarop je mappen en bestanden benoemt.

Als je een map met een nummer of cijfer kunt beginnen, laat je die kans niet liggen. Hierdoor worden je mappen automatisch visueel geordend. Let op met spaties en leestekens. Gebruik dus niet Foto’s van 2019 maar 2019_Fotos. Je kunt één map voor ongesorteerde bestanden gebruiken, maar vermijdt dit zo veel als kan. Zo’n map Allerlei wordt snel de volgende rommelkast.

©PXimport

Kleuren

In Google Drive staan alle mappen standaard weergegeven in grijs, maar je kunt 24 kleuren aan je mappen toevoegen. Klik met de rechtermuisknop op een map in de zijbalk of in het hoofdvenster en gebruik de opdracht Kleur wijzigen. Daarna selecteer je de gewenste kleur. Omdat de namen van de mappen naar de inhoud verwijzen, kun je de kleuren gebruiken voor een andere dimensie. Mappen of submappen die werk bevatten waarmee je inmiddels klaar bent, laat je bijvoorbeeld rustig grijs. Maar mappen waarin je werkt, maak je bijvoorbeeld groen. Als je dan snel bij je lopende zaken wilt komen, selecteer je de groene mappen.

Werk je met gedeelde mappen die bedoeld zijn voor verschillende groepen, dan kun je een gele map aanmaken voor team geel en een rode voor team rood. Of je geeft een kleur aan je downloadmappen of je persoonlijke mappen. Misschien is het logisch dat ieder project een andere kleur krijgt?

©PXimport

Met ster

Linksbovenaan geeft Google Drive de categorieën aan: Mijn Drive, Gedeeld met mij, Recent en Met ster. Geef documenten die je vaak gebruikt een ster. Dat doe je door met de rechtermuisknop op een document te klikken. Door zo’n ster bespaar je alweer zoekwerk.

Bovendien zijn sterren handig om aan te geven welke documenten je nog moet afwerken. Haal de ster weg wanneer het werk klaar is. Als je dit vergeet, kan zelfs de lijst met ster-bestanden snel vollopen.

©PXimport

Google Drive ruime vrijmaken

Google was een van de pioniers onder de cloudopslagdiensten die de drempel van 10 GB gratis opslagruimte overschreden. Nu beschikt iedere gebruiker over 15 GB kosteloze opslag. Dat klinkt geweldig, maar wie grote videobestanden, veel foto’s op hoge resolutie en lijvige pdf-bestanden uploadt, zal merken dat ook dit quotum eindig is. Google heeft bovendien zo zijn eigen manier om de ingenomen opslagcapaciteit te berekenen. Die 15GB-limiet slaat niet alleen op alles wat in je Drive staat, maar ook op al je berichten en bijlagen in Gmail.

Reden te meer om regelmatig je mailboxen schoon te maken en grote bijlages te verwijderen. Je kunt de details van je opslag bekijken op de Drive-opslagwebsite van Google. De documenten die je maakt met Google Documenten, Presentaties en Spreadsheets tellen echter niet mee voor je Google Drive-opslag. Je houdt je Google Drive dus slank door in het native formaat van Google te werken.

Ook de manier waarop je Google Foto’s gebruikt, is belangrijk om binnen de 15GB-grens te blijven. Gebruik je Google Foto’s, dan kun je via de instellingen de foto’s opslaan op Hoge kwaliteit (2048 x 2048 pixels) in plaats van Origineel. Hierdoor kun je onbeperkt foto’s opslaan. Hetzelfde geldt voor video’s als je toelaat dat Google ze comprimeert tot 1080p (full hd).

©PXimport

Wanneer je zicht hebt op de beschikbare ruimte en de gegevens die je hebt opgeslagen, kun je starten met de schoonmaak. Selecteer de sectie Mijn Drive en schakel over naar de lijstweergave. Linksonderaan zie je hoeveel opslagruimte je inmiddels gebruikt. Omdat Google de bestanden die anderen met je delen niet meetelt voor je quotum, vraag je best even op welke bestanden echt van jezelf zijn. Gebruik daarom de zoekfunctie en klik in het zoekvak op het pijltje dat naar beneden wijst, zodat je het vak Eigenaar de optie Eigendom van mij kunt selecteren. Klik op de blauwe knop Zoeken en je krijgt een lijst van zelfgemaakte bestanden. Verwijder de documenten die je niet meer nodig hebt.

Omdat je nu toch in de organisatiemodus bent, gooi je meteen de dingen weg die je niet meer gebruikt. Wanneer je een bestand uit Google Drive verwijdert, verhuist het naar de prullenbak. Alle bestanden in de prullenbak blijven daar en nemen opslagruimte in totdat je de prullenbak leegmaakt.

©PXimport

Is het document dat je verwijdert een bestand dat iemand anders met je deelt, dan wordt het bestand alleen bij jezelf verwijderd. Gaat het om een document dat je met anderen deelt, dan zijn ook die anderen de toegang tot het document kwijt als je het bij jezelf verwijdert. Drive toont geen bevestigingsmelding wanneer je bestanden verwijdert, maar je krijgt wel de kans om een verwijdering ongedaan te maken met de knop Ongedaan maken.

Kopie gedeelde documenten

Bekijk de categorie Gedeeld met mij. Ook hier kan een puinhoop van bestanden en mappen staan. Je kunt zo’n gedeeld bestand verplaatsen naar iedere map op Google Drive. Daarvoor gebruik je via de rechtermuisknop de opdracht Verplaatsen naar. Maar houd er rekening mee dat zo’n gedeeld bestand steeds eigendom van de oorspronkelijk eigenaar blijft. Hij of zij kan het dus altijd wissen en dan verdwijnt het bij jou ook. Gaat het om een bestand dat je echt niet kwijt wilt, dan kun je veiligheidshalve een kopie van dit bestand maken.

Zo’n kopie is niet langer verbonden met de gebruiker die het oorspronkelijk heeft gedeeld. De nieuwe kopie is dus helemaal van jou. Klik daarvoor op het gedeelde bestand met de rechtermuisknop en kies de opdracht Een kopie maken. Die kopie zal op Mijn Drive verschijnen en niet in de categorie Gedeeld met mij.

©PXimport

Converteer pdf-bestanden

Heb je erg veel pdf-bestanden op je Google Drive? Als het om lijvige bestanden gaat, kun je ruimte winnen door deze te converteren naar het Google Docs-formaat. Je weet immers dat deze niet mee worden opgeteld in de berekening van je ingenomen opslagruimte. Die omzetting voer je uit door met de rechtermuisknop op het bestand te klikken, waarna je de opdracht Openen met kiest, gevolgd door Google Documenten. Het resultaat is een Google-document dat exact dezelfde naam draagt als het pdf-bestand.

Daarna kun je het pdf-bestand verwijderen. Vergeet de prullenbak niet leeg te maken. Je kunt ook in de instellingen van Google Drive vastleggen om alle geüploade bestanden standaard te converteren naar de Google Documenten-indeling.

©PXimport

Symbolische koppelingen

Veronderstel tot slot dat je verschillende kopieën van hetzelfde bestand in verschillende mappen op Google Drive wilt bewaren. Je hebt bijvoorbeeld verschillende mappen met andere mensen gedeeld en bepaalde documenten zijn bestemd voor alle teams. Je wilt dat wanneer iemand iets op één kopie van dit bestand iets aanpast, deze wijzigingen meteen ook op alle kopieën worden doorgevoerd. Dat lukt met een symbolische koppeling. Eigenlijk maak je dan een alias van dit bestand.

Selecteer het bestand waarvan je een symbolische koppeling wilt maken en gebruik de toetsencombinatie Shift+Z. Hierdoor verschijnt er een mini-menu waarin je aangeeft in welke map de symbolische koppeling moet komen. De Shift+Z-snelkoppeling werkt op Windows en macOS. Je kunt de sneltoets toepassen op zowel bestanden als mappen. Wanneer je het hoofdbestand verwijdert, zullen ook de symbolische koppelingen verdwijnen.

©PXimport

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

7

Goed

Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten

• Mat scherm weert reflecties
• Goede piekhelderheid, degelijk contrast
• Slank design, verwisselbaar kader
• Wandbeugel én voet bijgeleverd
• Wireless One Connect Box
• Goede beeldverwerking
• Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
• One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
• Apple AirPlay 2 en Google Cast
• Ingebouwde Art Store

• Lokale dimming levert beperkte verbetering
• Matige geluidskwaliteit
• Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
• Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
• Prijzig

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.