Met de Roam introduceert Sonos zijn goedkoopste luidspreker tot dusver. Voor 179 euro krijg je een draadloze luidspreker voor binnen en buiten, die via wifi goed samenwerkt met het Sonos-ecosysteem maar net zo makkelijk muziek afspeelt via bluetooth. In deze Sonos Roam review lees je of ‘ie bij jouw gebruik past.  

De Sonos Roam is sinds eind april te koop voor een adviesprijs van 179 euro. Je kunt de luidspreker kopen in het zwart en wit en een Sonos-oplader om de luidspreker draadloos op te laden kost 49 euro. Sonos stuurde mij een zwarte luidspreker met draadloze oplader op voor een review. Na drie weken testen lees je hier mijn ervaringen. 

Verpakking en installatie

Sonos levert de Roam in een kartonnen verpakking met een usb-c-kabel. Een oplaadadapter ontbreekt, maar die heb je ongetwijfeld al. De Roam vereist minimaal een 7.5 Watt-adapter (5V/1.5A) en laadt het snelst op met een 15 Watt-adapter (5V/3A). Je kunt ook een draadloze Qi-oplader gebruiken die minimaal 7.5 Watt levert. Later kom ik terug op Sonos’ draadloze oplader. 

©PXimport

Ontwerp

De Roam is de kleinste Sonos-luidspreker ooit en dat is goed merkbaar. Hij heeft het formaat van een 500ml-flesje drinken, weegt 430 gram en past met wat moeite in je broek- of jaszak. In een tas neemt hij weinig ruimte in. In vergelijking met de Sonos One (SL) is de Roam echt een stuk compacter. En bovendien mobieler, want de Roam werkt op een accu. Je kunt hem dus overal gebruiken. Daar is het ontwerp op aangepast. De luidspreker heeft een behuizing van kunststof en rubber die tegen een stootje kan, al is hij niet zo val- en schokbestendig als sommige concurrerende luidsprekers. Wel is de Roam water- en stofdicht met een IP67-certificaat. Dit betekent dat de luidspreker een half uur in het water op één meter diepte moet overleven.

Hoewel het ontwerp gemaakt lijkt voor alle weersomstandigheden, houdt de luidspreker niet van extreme temperaturen. Sonos waarschuwt dat de Roam werkt tussen de 5 en 35 graden. Als je ‘m op een hete zomerdag lange tijd in het zonnetje legt, kan de luidspreker zichzelf uitschakelen om oververhitting te voorkomen. 

©PXimport

De Roam heeft vier drukgevoelige knoppen op de bovenkant. Die knoppen regelen het volume, zetten de spraakassistent aan of uit (waarover zo meer) en pauzeren of hervatten je muziek. Door de pauzeknop meermaals snel in te drukken, ga je naar het vorige of volgende nummer. Als je de knop ingedrukt houdt, activeer je (indien beschikbaar) de multiroomaudio-functie of Group Swap – waarover straks meer.

Op de achterkant van de luidspreker zijn de usb-c-poort en aan- en uitknop geplaatst. De aan- en uitknop had van mij meer feedback mogen geven. Ook mis ik een indicator die het batterijniveau aangeeft. Veel draagbare luidsprekers laten ledjes oplichten voor een snelle indruk van de batterij, maar met de Roam moet je de Sonos-app openen om het batterijniveau te controleren. Grote afwezige op de luidspreker is een 3,5mm-aansluiting om bedraad muziek te luisteren. Jammer, zeker omdat sommige concurrerende luidsprekers ‘m wel hebben. Die zijn echter weer niet geschikt voor luisteren via wifi, een handige functie van de Roam. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Verbinding en spraakassistenten

De Sonos Roam ondersteunt wifi op de 2,4 en 5 GHz-frequenties en bluetooth 5.0. Dat maakt ‘m lekker compleet. Helemaal tof is dat de luidspreker automatisch kan schakelen tussen wifi en bluetooth, zodat je muziek niet pauzeert als je van huis weggaat of juist thuiskomt. De bluetooth-verbinding met je toestel blijft op de achtergrond actief, wat weinig stroom verbruikt.

De luidspreker kan – via wifi – ook overweg met Apple AirPlay 2, waar je een geschikt iOS-apparaat voor nodig hebt. In apps als Spotify verschijnt de Roam in de lijst met wifiluidsprekers, zodat je eenvoudig muziek kunt streamen. Sonos heeft de Roam ook voorzien van microfoons en compatibiliteit met de spraakassistenten Google Assistent en Amazon Alexa. Alexa is niet zo nuttig omdat die geen Nederlands spreekt. De Google Assistent wel, maar tijdens het testen kampte de luidspreker nog met een bug die de accu snel laat leeglopen als de Google Assistent is ingeschakeld. Sonos werkt aan een update om dit te verhelpen maar kan mij desgevraagd niet vertellen wanneer die update beschikbaar komt. 

©PXimport

Geluidskwaliteit

Een draagbare luidspreker scoort punten met een goed ontwerp en allerlei mogelijkheden, maar uiteindelijk draait het vooral om zijn geluidskwaliteit. Sonos blaast hoog van de toren over de audiokwaliteiten van de Roam. Na drie weken testen ben ik positief verrast, maar met een nuance. Want hoewel de Roam lekker helder en gebalanceerd klinkt, zijn er in dit prijssegment zeker luidsprekers die even goed klinken. De Roam heeft voldoende bas, maar blijft een kleine luidspreker zonder ruimte voor een serieuze woofer. Dat merk je vooral in vergelijking met grotere draagbare luidsprekers van merken als JBL en Ultimate Ears, die meer bas produceren. De grotere Sonos One is ook geen partij voor de Roam. Is dat erg? Ik vind van niet, want de Roam doet het prima en is zeker geschikt om een werkkamer, dakterras of picknick van een bijpassend muziekje te voorzien.

In de Sonos-app kun je via de equalizer de bas, treble en het volume van de Roam aanpassen. Een fijne extra die ontbreekt op sommige bluetooth-luidsprekers.

Handige Sonos-functies

De Roam is een prettig klinkende luidspreker voor binnen en buiten, maar komt nog beter tot zijn recht in combinatie met andere Sonos-luidsprekers. Heb je thuis één of meerdere Sonos-luidsprekers staan? Dan kun je de nieuwe Sound Swap-functie gebruiken. Als je muziek afspeelt op de Roam en ‘m in de buurt houdt van een andere Sonos-luidspreker, druk je de pauzeknop in tot de muziek binnen een seconde overschakelt naar de andere luidspreker. Dit werkt naadloos.

Wil je je muziek uit al je Sonos-luidsprekers horen, dan kun je de multiroom-functie gebruiken. Houd hiervoor de pauzeknop even ingedrukt en laat ‘m dan los, waarna je favoriete nummer uit alle Sonos-luidsprekers in je huis klinkt. Ook deze functie werkt naar behoren en zonder vertraging.

©PXimport

De bluetooth-ondersteuning van de Roam introduceert bovendien een vernuftige nieuwe mogelijkheid in het Sonos-ecosysteem. Want koppel je de Roam via bluetooth aan een bluetooth-platenspeler, dan kan de Roam die muziek via wifi naar andere Sonos-luidsprekers sturen. Zo kun je dus via bluetooth muziek luisteren op al je Sonos-wifiluidsprekers, besefte ik mij plots toen ik op zaterdagochtend de Volkskrant las.

Handig is dat je twee Roams kunt koppelen als stereopaar. Leuk als je ze een paar meter van elkaar af zet, waardoor het geluid echt van links en rechts komt. Omdat ik één Roam heb, heb ik deze functie niet kunnen testen. Je kunt de Roam overigens niet als stereopaar koppelen met een ander model Sonos-luidspreker. De instellingen van de Roam pas je aan in de Sonos S2-app. Die is overzichtelijk, gebruiksvriendelijk en ondersteunt meer dan honderd streamingsdiensten. 

©PXimport

Accuduur en opladen

De accuduur is een minder sterk punt van de Sonos Roam. Bij luisteren op gemiddeld volume zingt de accu het zo’n negen uur uit. Dat is op zich lang genoeg voor een feestje of dag aan zee, maar betekent wel dat je de luidspreker vaker moet opladen dan concurrerende (bluetooth)luidsprekers. Die houden het doorgaans vijftien tot twintig uur vol. 

De Roam imponeert wel met zijn oplaadmogelijkheden. Met de juiste usb-c-oplader is de accu in een uur of twee weer vol. Een half uurtje opladen betekent dat je weer een paar uur kunt luisteren. Als gezegd kan het opladen ook draadloos via een Qi-oplaadmat met een output van minimaal 7.5 Watt. Dat kan dus een draadloze oplader van je Android-smartphone of iPhone zijn. Sonos verkoopt zelf ook een fraaie draadloze oplader die magnetisch aan de onderkant van de luidspreker klikt. Met 49 euro is die oplader wel prijzig. Ik zou zelf lekker voor twee tientjes een platte 10 of 15 Watt-oplader van een gerenommeerd merk aanschaffen. 

©PXimport

©PXimport

Conclusie: Sonos Roam kopen?

De 179 euro kostende Sonos Roam is een verrassend complete en goed klinkende draagbare luidspreker voor binnen en buiten. Hij doet precies wat hij belooft en is extra interessant als je al in het Sonos-ecosysteem zit. Sonos maakt een goede sier door de luidspreker te voorzien van extra’s als draadloos opladen, die de Roam veelzijdiger maken dan de gemiddelde luidspreker in dit prijssegment. Daar staat tegenover dat dergelijke (bluetooth)luidsprekers langer meegaan op een acculading en vaker een 3,5mm-poort hebben. Maar bluetooth-luidsprekers zijn voor thuis minder interessant omdat je steeds de verbinding moet opzetten en ze niet goed samenwerken met andere audioapparatuur. De Sonos Roam doet dit veel beter en is daarom absoluut het overwegen waard als je een compacte luidspreker voor thuis en onderweg zoekt. 

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.