Wie op zoek is naar draadloze oordopjes met actieve geluidsonderdrukking, denkt al snel aan de Apple AirPods Pro. Er zijn natuurlijk meer modellen, waaronder de Sony WF-1000XM3. Dit setje heeft vergelijkbare kenmerken maar is een paar tientjes goedkoper. In deze Sony WF-1000XM3 review vertellen we je of de oordopjes de beste koop zijn.

De WF-1000XM3 is de opvolger van de WF-1000X, die we in 2017 getest hebben. En nee, er is in de tussentijd geen tweede model uitgebracht. De ‘3’ in de naam van het nieuwste setje doet dat vermoeden, maar in feite is dit het tweede model. Sony heeft de naam gelijkgetrokken met de hoofdtelefoons in de XM-serie, waarvan de WH-1000-XM3 het nieuwste model is.

Check de Sony WF-1000XM3 review

Je bergt de WF-1000XM3-oordopjes op in het meegeleverde doosje, dat gemaakt is van rubber en stevig en prettig aanvoelt. Het materiaal trekt wel stof en andere viezigheid aan. De metalen bovenkant komt luxer over maar krast snel, bijvoorbeeld met sleutels in dezelfde broekzak. Het doosje openen gaat eenvoudig met één hand en de oordopjes passen er goed in. Ze klikken magnetisch vast en je haalt ze er snel weer uit. Het doosje is aan de grote kant en groter en zwaarder (80 gram) dan die van bijvoorbeeld de AirPods en AirPods Pro.

©PXimport

Als de Sony-oordopjes in het doosje zitten, laden ze automatisch – via de magneetaansluitingen – op. Het opbergdoosje heeft namelijk een eigen accu die de oordopjes drie keer volledig kan opladen. Dat is erg netjes. De WF-1000XM3 laden ook snel op: vijf minuten laden via het doosje is genoeg voor bijna anderhalf uur luisteren. De oordopjes volledig opladen duurt anderhalf uur. Als de oordopjes opladen, zie je dat aan een subtiel rood led-streepje voorop het doosje. Dat streepje had van mij iets feller gemogen. Het doosje zelf laadt in 3,5 uur op via de usb-c-aansluiting op de onderkant. Draadloos opladen is helaas niet mogelijk. De goedkopere Anker Soundcore Liberty Air 2 en iets duurdere Apple AirPods Pro kunnen dat wel.

©PXimport

Accuduur

De meeste draadloze oordopjes (zonder ANC) gaan drie tot zes uur mee voordat ze leeg zijn. De WF-1000XM3 houden het tussen de vier en vijf uur vol met ANC aan, afhankelijk van op welk volume je muziek luistert. Een prima score omdat de geluidsonderdrukking een extra belasting is op de accu. De AirPods Pro score met ANC aan grofweg hetzelfde. Met ANC op de Sony’s uitgeschakeld kan je ongeveer drie kwartier langer vooruit, maar geef je dus een groot voordeel van de oordopjes op.

Goed om te weten is dat de oordopjes een standaard knoopcelbatterij gebruiken en eenvoudig uit elkaar te halen zijn. Dit betekent dat je de batterij goedkoop kan (laten) vervangen als de accuduur na een paar jaar terugloopt. De AirPods (Pro) kunnen dit bijvoorbeeld niet omdat de accu is vastgelijmd in de behuizing. Sony’s oordopjes zijn dus meer toekomstbestendig.

Draagcomfort

De WF-1000XM3-oordopjes komen met een standaard maat tips, de verwisselbare siliconen ronde dopjes die in je oren zitten. In de doos zitten nog drie maten van zowel gladder en dun materiaal als stroever en minder flexibel materiaal. Zo kun je de tips gebruiken die het beste bij je oren passen. Handig, want zo zit er zeker wat voor je bij. Jammer genoeg maakt Sony je niet duidelijk welke oordopjes het beste bij je passen. De AirPods Pro doen dit wel via een korte test en dat kan handig zijn.

Het is bij de WF-1000XM3 belangrijk om de dopjes op een goede manier in je oorschelp te draaien. Anders vallen ze (misschien) uit je oren als je wilde bewegingen maakt, bijvoorbeeld omdat je een sprintje trekt om de trein te halen. Het meest gewicht van de dopjes zit namelijk aan de zijkant en die hangt buiten je oor. Als de dopjes goed zitten, heb je er nauwelijks erg in dat je ze draagt. De oordopjes wegen 8,5 gram per stuk.

©PXimport

Een groot nadeel van de oordopjes is dat ze niet waterbestendig zijn. Je kan ze dus niet dragen in de regen of tijdens het zwemmen. Van zweet worden de WF-1000XM3’s ook niet blij. Houd daar dus rekening mee. Concurrerende oordopjes van bijvoorbeeld JBL, Jaybird en Apple (AirPods Pro) zijn wel waterbestendig.

Bediening via oorschelpen

Je bedient de oordopjes via de aanraakgevoelige oorschelpen en je kan instellen wat de schelpen doen. Een druk op de linkeroorschelp start standaard de Google Assistent en rechts regelt het pauzeren en doorspoelen van de muziek. Als je gebeld wordt, kun je via de knoppen ook opnemen en later ophangen. Als je weinig geeft om de Assistent-spraakassistent, kun je ook instellen dat je met een lange druk op een oorschelp wisselt tussen de verschillende geluidsmodi.

Standaard staan de oortjes op detectie van het omgevingsgeluid, waarop ze het geluid aanpassen. Dit gaat aan de hand van de bewegingssensoren van je smartphone. Ben je aan het lopen of fietsen dan laten ze meer omgevingsgeluid door (ambient mode) zodat je het verkeer beter hoort. Zit of sta je nagenoeg stil en horen de oortjes geluiden die het dankzij een algoritme herkent als vervoer, dan passen ze geluidsonderdrukking (ANC) toe.

©PXimport

De oordopjes werken ook automatisch met de modi wandelen en rennen. Die laten iets tot veel meer omgevingsgeluid toe. In de gratis Sony-app (iOS en Android) kan je per modus veranderen hoeveel omgevingsgeluid de oordopjes moeten doorlaten. Dat is erg fijn, want smaken verschillen. Zo heb ik aangegeven dat ik als ik stilsta zo min mogelijk omgevingsgeluid wil horen, waardoor de ANC harder zijn best moet doen. In de app kan je ook instellen hoe snel de oordopjes moeten schakelen tussen modi, bijvoorbeeld wanneer je uit de bus stapt en gaat lopen. Probeer de verschillende standen vooral uit om te kijken wat je fijn vindt.

Geluidsonderdrukking werkt uitstekend

Die geluidsonderdrukking gaat via twee microfoons die samenwerken om geluiden van buitenactief te herkennen en te filteren. Sony’s nieuwste QN1e-ANC-processor in de oordopjes helpt hier ook bij door 24-bit audio door te zetten en tegelijkertijd te functioneren als dac. De oordopjes produceren tegengeluiden voor de omgevingsgeluiden die je oor binnen willen dringen. Deze ANC-methode resulteert in een zachte ruis op de achtergrond, die je alleen hoort als je muziek op een bijzonder laag volume staat.

Belangrijker is dat de geluidsonderdrukking erg goed werkt. Ik heb de WF-1000XM3 de afgelopen maanden regelmatig gebruikt in uiteenlopende omstandigheden, van het vliegtuig en de trein tot de bus en op kantoor. De oordopjes slagen er verrassend aardig in om constante geluiden te minimaliseren, waardoor ze je bijna niet meer opvallen en je rustiger naar je muziek of podcast luistert. Vooral lage tonen als een vliegtuigmotor, optrekkende auto’s en typende collega’s verdwijnen naar de achtergrond. Hogere tonen, waaronder pratende mensen, zijn traditiegetrouw moeilijker te blokkeren. Een dure over-ear-hoofdtelefoon heeft er moeite mee en voor draadloze oordopjes is het helemaal een uitdaging. Dat merk je ook op de Sony-oordopjes. Desalniettemin reduceren ze spraak en andere hoge tonen flink, zeker als je muziek luistert op een wat hoger volume. Het verschil met niet-ANC-oordopjes, zoals de normale AirPods of goedkopere oordopjes met draad, is groot.

©PXimport

Natuurlijk is de geluidsonderdrukking van de WF-1000XM3 niet zo effectief als die van een over-ear-ANC-hoofdtelefoon van bijvoorbeeld Bose of Sony’s WH-1000XM3 – die ik zelf nu een jaar gebruik. Een over-ear-model sluit het omgevingsluid beter buiten en is daarom geschikter voor bijvoorbeeld het vliegtuig, ook omdat de accu langer meegaat.

Bekende bluetooth-codecs ontbreken

Je verbindt de oordopjes met je toestel via nfc of de normale bluetooth-methode. De bluetooth 5.0-connectie van de WF-1000XM3 is opvallend omdat AAC en SBC ondersteund worden, maar Sony’s betere LDAC-formaat niet compatibel is. AptX-formaten, ook voor beter geluid, worden ook niet ondersteund. Het SDEE HX-formaat verbetert de geluidskwaliteit wat, maar het blijft vreemd dat bekendere technieken niet werken op deze prijzige oordopjes. Helemaal omdat Sony een gerenommeerd audiomerk is.

Geluidskwaliteit

Gelukkig betekent het gebrek aan bekende bluetooth-codecs niet dat de WF-1000XM3’s slecht klinken. Het tegenovergestelde is waar: de oordopjes imponeren met hun geluidskwaliteit, en dan vooral de nauwkeurigheid. Hoge tonen zoals een zangeres zijn goed te onderscheiden van een lekkere drum en een gitaarsolo komt net zo goed tot zijn recht als een nieuwe housemix. De muziek klinkt ruimtelijk, dus niet – zoals bij de meeste goedkope oordopjes – recht je oren in. Ik heb ook veel podcasts geluisterd met de WF-1000XM3’s en vind ze er zeker geschikt voor, al zette ik het volume vaak iets hoger dan wanneer ik naar muziek luisterde. In de Sony-app – waarover zo meer – zit bovendien een equalizer om het geluid naar eigen smaak in te stellen. Dat is fijn als je bijvoorbeeld wat meer bas merkt of juist meer aandacht wilt voor de zang.

Handig is dat de muziek automatisch pauzeert als je één van de oordopjes uit je oor haalt. Stop je hem terug dan gaat je nummer of podcast weer verder. Deze feature vind je ook op concurrerende oordopjes. Ben je er niet van gediend dan kun je de feature uitschakelen in de Sony-app.

©PXimport

Sony-app en verbindingskwaliteit

Er zijn al wat woorden gewijd aan de Sony-app, die voluit de Headphones Connect-app heet. De app is niet verplicht om de WF-1000XM3 te kunnen gebruiken omdat je de oordopjes via het bluetooth-protocol kunt koppelen aan je toestel. Toch is de app de moeite waard, want hij biedt zoals eerder gezegd allerlei mogelijkheden om de oordopjes te personaliseren.

In de app kun je ook wisselen van de standaard AAC-verbindingsmodus naar de modus die betere geluidskwaliteit ondersteunt, maar mogelijk minder stabiel is. Ik heb beide modi gebruikt met verschillende smartphones en mijn iPad en heb nauwelijks verschil gemerkt in stabiliteit.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In mijn eerste weken met de WF-1000XM3’s spotte ik diverse foutjes in de Headphones Connect-app. Zo toonde hij het accupercentage van de oordopjes niet altijd goed en werden mijn voorkeuren soms ongevraagd teruggezet naar de standaard instellingen. Vervelend, en gelukkig verhielp een update deze bugs. Via latere software-updates introduceerde Sony bovendien meerdere nieuwe features voor de oordopjes. Denk aan ondersteuning voor de Amazon Alexa-spraakassistent (Engelstalig), volumebediening via de aanraakgevoelige oorschelp (eindelijk!) en in de app zien hoe vol de accu van het oplaaddoosje is (handig).

©PXimport

Conclusie: Sony WF-1000XM3 kopen?

De Sony WF-1000XM3 zijn eind 2019 de beste draadloze noise cancelling oordopjes die je kan kopen, vooral als je geen Apple-gebruiker bent. De oordopjes zitten prettig, klinken erg goed en hebben een prima accuduur. Het oplaaddoosje laadt de WF-1000XM3’s snel en tot drie keer op en gebruikt usb-c om zelf te laden. Ook handig is dat je op termijn de batterijen in de oordopjes kan vervangen. Sony’s app heeft veel aanpassingsmogelijkheden en de adaptieve modi zijn een waardevolle feature voor onder andere forenzen. En dat geldt natuurlijk ook voor de geluidsonderdrukking, want die is erg goed. Vrijwel alle omgevingsluiden worden flink gereduceerd en maken je reis of werken in de kantoortuin een stuk rustiger.

Het voornaamste minpunt is dat de oordopjes niet tegen water kunnen, wat voor sommigen een terechte reden kan zijn om verder te zoeken. En fervente Apple-gebruikers kunnen ook kijken naar de AirPods Pro, die iets duurder zijn dan de WF-1000XM3’s. De AirPods Pro klinken bijna even goed, hebben dezelfde accuduur en geluidsonderdrukking en zijn wel waterbestendig. Bovendien werken ze prettiger met Apple-apparatuur, al is de accu weer niet te vervangen. Welke oordopjes het beste bij jou past, hangt dus vooral van je wensen af.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.