Als je een mediaserver hebt met Plex, stream je je gedownloade films en series eenvoudig naar al je apparaten. De Raspberry Pi 2 is de perfecte computer om zo'n mediaserver op te installeren, omdat het minicomputertje goedkoop en energiezuinig is. In dit artikel leggen we je uit hoe dat gaat.

01 Raspbian installeren

We gaan ervan uit dat je in de basiscursus over de Raspberry Pi 2 het besturingssysteem Raspbian met de hulp van NOOBS hebt geïnstalleerd. Heb je een ander besturingssysteem met NOOBS geïnstalleerd, zoals OpenELEC, dan is dat eenvoudig terug te draaien. Steek de voeding van je Raspberry Pi in een stopcontact en houd onmiddellijk de Shift-toets ingedrukt om het installatieprogramma opnieuw te openen. Staat er nog helemaal geen besturingssysteem op de microSD-kaart van je Pi, kijk dan in de basiscursus hoe je NOOBS installeert en start je Pi ervan op.

©PXimport

02 Locale

Log in op je Pi (via PuTTY of een aangesloten toetsenbord en scherm) en geef de opdracht locale -a in (een 'locale' is een set definities voor instellingen op het gebied van taal, land, tijd/datum, valuta etc.). Als je in de lijst geen en_US.utf8 ziet staan, moet je die nog aanmaken. Open daarvoor het juiste configuratiebestand met de opdracht sudo nano /etc/locale.gen, zoek de regel met # en_US.UTF-8 UTF-8 en verwijder het hekje (#). Sluit het bestand af met de toetscombinatie Ctrl+X, druk op J om de wijzigingen op te slaan en bevestig met Enter. Voer daarna de opdracht sudo locale-gen uit om de locales opnieuw aan te maken.

03 GPG-sleutel importeren

Gebruiker uglymagoo biedt een pakket aan van Plex Media Server dat op de Raspberry Pi 2 draait. Eerst zorgen we ervoor dat we het Plex-pakket via https kunnen downloaden. Daarvoor updaten we de pakketlijst met de opdracht sudo apt-get update en installeren we het juiste pakket met sudo apt-get install apt-transport-https. Daarna voegen we de GPG-sleutel van uglymagoo toe via het commando: wget -O - https://dev2day.de/pms/dev2day-pms.gpg.key | sudo apt-key add -.

©PXimport

04 Pakket installeren

We maken nu een configuratiebestand aan waarin we de repository (softwarebron) van uglymagoo toevoegen. Open daarvoor het nieuwe bestand met de opdracht sudo nano /etc/apt/sources.list.d/pms.list en voeg de regel deb https://dev2day.de/pms/ wheezy main toe. Sluit het bestand af met Ctrl+X, druk op J om de wijzigingen op te slaan en bevestig met Enter. Update opnieuw de pakketlijst met sudo apt-get update, waarna je uiteindelijk Plex Media Server uit de repository van uglymagoo kunt installeren met de opdracht sudo apt-get install plexmediaserver.

05 Webinterface

Na de installatie van het pakket draait Plex Media Server automatisch en kun je het programma via je browser aansturen via de webinterface die draait op http://IP-ADRES:32400/web, waarbij je IP-ADRES vervangt door het IP-adres van je Pi. Weet je het IP-adres niet, voer dan de opdracht ip addr show uit of kijk in de lijst met uitgedeelde IP-adressen van de DHCP-server van je router. Bevestig op de webinterface de algemene voorwaarden van Plex, waarna je lege pagina's voor kanalen en afspeellijsten te zien krijgt.

©PXimport

Banana Pi

Wil je serieus aan de slag met Plex Media Server met films in hoge kwaliteit, overweeg dan als alternatief voor de Raspberry Pi 2 de Banana Pi. Dit minicomputertje beschikt namelijk over een gigabit-ethernetverbinding (tegenover 100 Mbit/s voor de Raspberry Pi) en over een SATA-poort voor een externe harde schijf (bij de Raspberry Pi moet dat met het tragere USB 2.0). Raspbian bestaat ook voor de Banana Pi en ook het Plex Media Server-pakket dat we in deze workshop installeren draait op het alternatieve minicomputertje.

©PXimport

De Banana Pi heeft Gigabit Ethernet en een SATA-poort

06 Opslag

Nu moet je je mediabestanden beschikbaar maken. Dat kan door een externe harde schijf aan te sluiten op de Pi, of door bestanden van je NAS via het netwerk met je Pi te delen. Gebruik je een externe harde schijf, kijk dan naar het artikel over de Raspberry Pi als fotolijstje. In deze workshop koppelen we een netwerkschijf aan. Maak eerst een subdirectory onder /mnt/share aan voor elke Windows-share waarvan je mediabestanden wilt gebruiken. Dat kan bijvoorbeeld met het commando sudo mkdir -p /mnt/share/nas. Deel dan op je NAS of Windows-pc de directory en onthoud het IP-adres en pad, bijvoorbeeld //192.168.0.63/downloads.

07 Netwerkopslag aankoppelen

Voer de opdracht sudo nano /etc/fstab uit en voeg onderaan de regel //192.168.0.63/downloads /mnt/share/nas cifs guest,uid=1000,gid=1000,iocharset=utf8 00 toe. Indien je niet met gasttoegang werkt, gebruik dan username=gebruiker,password=wachtwoord in plaats van guest, waarbij je uiteraard de juiste waardes invult. Druk op Ctrl+X om nano af te sluiten, druk op J om de wijzigingen op te slaan en bevestig met Enter. Voer daarna sudo mount -a uit om de netwerkshare te koppelen. Voer de opdracht sudo nano /etc/rc.local uit, plaats de opdracht mount -a vóór de regel exit 0 en sla deze wijziging op.

©PXimport

08 Bibliotheek toevoegen

Klik in de webinterface van Plex linksboven op het plusteken om een bibliotheek toe te voegen en kies dan het type bibliotheek: films, tv-series, muziek, foto's of home-video's. Geef dan je bibliotheek een naam en kies een taal. Elke bibliotheek mag slechts één type media bevatten, dus zorg dat je je mappen eerst op orde hebt gemaakt. Klik op Volgende en dan op Blader naar de media map. Kies daar / en navigeer dan naar je map /mnt/share/nas, waarna je achtereenvolgens op Toevoegen klikt en op Voeg een bibliotheek toe.

09 Bibliotheken

Aan de linkerkant zie je de bibliotheken die je juist toegevoegd hebt. Klik op een bibliotheek om meer te zien. Zo kun je bij tv-series bovenaan kiezen om je media per tv-serie, per seizoen of per aflevering te bekijken. Klik je rechtsboven op het icoontje met de negen vierkantjes, dan kun je kiezen uit de weergave van posters, details en een lijst. In principe kun je in deze webinterface ook media afspelen, maar in het pakket van de Plex Media Server van uglymagoo was tijdens onze test transcoding niet goed geconfigureerd. Andere clients werken wel, maar voorlopig zonder ondertitels.

©PXimport

10 Door kanalen bladeren

Plex Media Server kent naast de bibliotheken met je eigen media ook kanalen voor online media. Klik in de linkerzijbalk op Kanalen en dan op Installeer kanalen. Je krijgt dan toegang tot de lijst met beschikbare kanalen. Standaard krijg je eerst een vijftal 'featured' kanalen te zien, maar je kunt ook de nieuwe kanalen bekijken, de populairste kanalen en recent bijgewerkte kanalen. De beschikbare kanalen zijn ook per categorie of per mediatype te doorbladeren. En met More... / All Available Plug-ins krijg je de volledige lijst met beschikbare kanalen te zien.

11 Kanalen installeren

Heb je een interessant kanaal gevonden, klik erop en klik dan op Installeren. Na de installatie krijg je het kanaal te zien als je in de linkerzijbalk op Kanalen klikt. Blijf je met je muiscursor over het kanaal hangen, klik dan op het tandwiel dat verschijnt om het kanaal te configureren (voor YouTube kun je bijvoorbeeld je gebruikersnaam en wachtwoord en je voorkeursregio opgeven). Of klik op het kruisje om het kanaal te sluiten zonder de wijzigingen op te slaan. Media uit het kanaal afspelen gaat gewoon door op het kanaal te klikken en naar het gewenste online mediabestand te navigeren.

©PXimport

12 Plex for Android installeren

Nu Plex Media Server je media streamt, heb je alleen nog maar een Plex-client nodig. Op Android is dat Plex for Android. De app is gratis, maar het streamen is beperkt tot één minuut per video of muziekbestand. Met een Plex Pass (vijf euro per maand) abonnement wordt die beperking opgeheven en krijg je toegang tot heel wat Premium-features, zoals het opslaan van je media op je mobiele apparaten om ze offline te bekijken en synchronisatie van je media in de cloud. Ook voor de Chromecast, Xbox 360, PlayStation 3 en 4, smart-tv's, iOS, Windows Phone 8, Mac, Windows en Linux bestaan er clients.

13 Plex for Android

De Plex-app detecteert automatisch de Plex Media Server op je Raspberry Pi wanneer je Android-apparaat met hetzelfde netwerk verbonden is. Je bladert eenvoudig door je bibliotheken en kanalen. Druk op een film of aflevering van een serie om een beknopte beschrijving te zien en klik op Afspelen om het streamen te beginnen. Rechtsboven heb je icoontjes om een mediabestand aan je afspeellijst toe te voegen of om het op een andere speler af te spelen. Je kunt ook een film die je op een ander apparaat aan het bekijken was, op je Android-apparaat voortzetten.

14 Plex-account

Heb je een Plex-account, klik dan in de webinterface van je Plex Media Server rechtsboven op het icoontje van de instellingen, ga dan naar Server, geef in het tabblad Algemeen je gebruikersnaam en wachtwoord in en klik op Log in. In dit tabblad verander je ook de naam waaronder je Plex Media Server bij de clients beschikbaar is en kies je of je Raspberry Pi automatisch controleert of er updates beschikbaar zijn. Klik je rechtsboven op Toon geavanceerd, dan krijg je meer instellingen te zien, met Verberg geavanceerd zie je daarna weer enkel de basisinstellingen.

15 Plug-ins

In het tabblad Agents kies je welke plug-ins er ingeschakeld worden om extra informatie over je mediabestanden te tonen. Zijn er meerdere plug-ins ingeschakeld, dan sleep je ze in deze lijst naar de juiste plaats om de volgorde aan te passen aan je voorkeur. Zo kun je filmposters van MoviePosterDB gebruiken, beschrijvingen van Wikipedia en fan-art van fanart.tv. Klik je naast een plug-in op het tandwiel, dan kun je instellingen van de plug-in aanpassen. Vaak is dat nodig om accountgegevens bij de dienst in te vullen.

©PXimport

16 Bibliotheken instellen

Ga naar het tabblad Bibliotheek om daar de bijbehorende instellingen aan te passen. Vink bijvoorbeeld de optie Update mijn bibliotheek automatisch om Plex Media Server automatisch veranderingen in je mappen te laten detecteren. Een andere optie is Update mijn bibliotheek regelmatig, waarmee je instelt dat Plex Media Server volgens een bepaalde interval (kwartier, uur, dag etc.) je bibliotheek bijwerkt. Voor muziekbibliotheken gebeuren de automatische updates overigens niet, tenzij je dat expliciet aanvinkt, want het scannen van je muziek duurt lang. Klik tot slot op Bewaar wijzigingen.

RasPlex

Wil je ook graag een Plex-client op een Raspberry Pi draaien in plaats van op je computer of mobiel apparaat? Dat kan! Het project RasPlex is de ideale gezel voor de Plex Media Server. Download het imagebestand, schrijf het naar een (micro-)SD-kaart en start je Raspberry Pi (2) ervan op. Dit moet wel op een andere Pi dan die waar je Plex Media Server op draait, want het image van RasPlex is gebaseerd op OpenELEC, zodat je het Plex Media Server-pakket voor Raspbian er niet op kunt installeren.

©PXimport

Met RasPlex maak je van je Raspberry Pi een Plex-client.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.