Met slimme buitenverlichting kun je de lampen in je voor- en achtertuin automatisch inschakelen zodra het donker wordt. Na zonsopkomst laat je de buitenlampen vanzelf weer uitgaan. Wat je precies nodig hebt om aan de slag te gaan met slimme verlichting voor buiten, leggen we uit in dit artikel.

Wat voor soort lamp heb je nodig?

Het belangrijkste aspect van slimme buitenverlichting is het gebruik van een lamp die over slimme functies beschikt én geschikt is voor gebruik buitenshuis. Een lamp is slim wanneer je deze door middel van software kunt automatiseren of aansturen met bijvoorbeeld een smartphone, tablet, slimme speaker of ander slim accessoire.

Ook lezen: Waar let je op bij slimme verlichting voor buiten?

Daarnaast is niet elke slimme lamp geschikt voor buiten. Het is van belang dat een buitenlamp bestand is tegen verschillende weersomstandigheden, zoals regen en vorst. Daarbij is de IP-waarde, oftewel Ingress Protection, van belang. Een geschikte lamp heeft minstens een IP65-certificering. Dit betekent dat de lamp zowel stofvrij als spatwaterdicht is. Hoe hoger het laatste cijfer van de IP-rating, hoe beter het apparaat tegen vocht kan.

©Ronstik

Welk soort slimme buitenlamp je precies kiest, is geheel afhankelijk van je wensen. Er zijn lampen in verschillende soorten en maten, zoals lichtstrips, spots, wandlampen, hanglampen en lichtbollen. Je kunt onder meer een slimme lamp in de houder plaatsen die al in je tuin hangt of staat, of een armatuur kopen met ingebouwde slimme functies. Ook is het mogelijk om alleen de lichtknop die aan je huidige buitenlamp hangt slim te maken. Dat doe je door middel van een slimme inbouwschakelaar, zoals van Shelly of Philips Hue.

Let daarnaast op de hoeveelheid lumen die een lamp heeft. De lampen in je tuin kunnen dienen als sfeerverlichting, maar ook als functionele verlichting. Als je (in sommige situaties) veel licht nodig hebt, is het belangrijk om tuinlampen met voldoende lumen te kiezen. Om je oprit goed te verlichten, kun je denken aan een lamp met een waarde tussen de 500 en 700 lumen. Met een dimbare lamp kun je de intensiteit van de verlichting naar wens instellen.

Heb je een hub of bridge nodig?

Slimme verlichting werkt op basis van wifi, bluetooth of een smarthomeprotocol. Een hub of bridge is meestal niet vereist, maar zelfs dan kan het handig zijn om er toch een te gebruiken. 

Met een hub kun je de slimme lampen namelijk op afstand bedienen. Ook kun je de verlichting automatiseren. Je stelt bijvoorbeeld in dat de verlichting in je tuin op bepaalde tijdstippen wordt in- en uitgeschakeld. Dat kan ook op basis van zonsopkomst en -ondergang. Door deze automatisering heb je geen omkijken meer naar je tuinverlichting. Als je laat thuis bent, zijn je buitenlampen al aan en je vergeet ze zo nooit meer uit te zetten.

©Tomasz Zajda - stock.adobe.com

Omdat het bereik van wifi en bluetooth beperkt is, kan een bridge je helpen om je slimme lampen overal in en buiten je huis te bedienen, bijvoorbeeld als een slimme lamp zich meer dan 20 meter van een andere slimme lamp of je router bevindt. Heb je niet alleen slimme buitenlampen, maar ook slimme verlichting binnenshuis? Met een hub kun je meer slimme lampen koppelen dan zonder.

Welke hub of bridge je nodig hebt, is afhankelijk van het smarthomeprotocol dat je gebruikt. Aan een Hue Bridge kun je slimme lampen van Philips Hue koppelen, maar ook verlichting van andere merken die gebruikmaken van hetzelfde protocol, namelijk ZigBee. 

Wil je meerdere protocollen door elkaar gebruiken, dan kun je uit de voeten met een hub zoals van Homey. Als je een beetje technisch onderlegd bent, kun je bovendien overwegen een Raspberry Pi of andere lokale server in te zetten. Deze gebruik je als hub met een smarthomeplatform zoals HomeAssistant of Domoticz. Dat geeft je de vrijheid om verschillende systemen aan elkaar te koppelen.

Handige accessoires voor in je slimme tuin

Naast slimme lampen en een bridge zijn er andere accessoires om je tuin nog slimmer mee te maken. Dat kan niet alleen met een slim vogelhuisje of robotmaaier, maar ook met sensoren ter aanvulling op je slimme verlichting.

©escapejaja - stock.adobe.com

Met een bewegingssensor kun je bijvoorbeeld bepaalde lampen inschakelen of feller zetten zodra er beweging wordt gedetecteerd. Je kunt hier speciale voorwaarden aan geven, zoals een tijdstip. Zo kun je bijvoorbeeld het pad in de tuin automatisch laten verlichten als je ‘s avonds door de tuin loopt. Doordat niet alle lampen in de tuin continu aan staan, bespaar je de nodige energie. 

Er bestaan ook schemersensoren, die op basis van de lichtintensiteit bepalen of je lichten aan of uit gaan. Op bewolkte dagen springt je slimme verlichting meestal wat eerder aan. Ook sommige bewegingssensoren zijn voorzien van zo’n schemerfunctie. 

Zo voorzie je de slimme lampen in je tuin van stroom

Om slimme buitenverlichting te bedienen, heb je uiteraard een stroomvoorziening nodig. Je kunt ervoor kiezen om je huidige lampen te vervangen door slimme lampen, waarbij je ze aansluit op de aangebrachte stroompunten. Let erop dat je bestaande ‘domme’ schakelaar dan wel ingeschakeld moet blijven. Een andere optie is het inbouwen van een slimme schakelaar, waardoor je mogelijk je bestaande tuinlampen slim kunt maken. Voeg eventueel zelf extra stroompunten toe (of laat het doen) om je tuin optimaal te verlichten.

Het is daarnaast mogelijk om te kiezen voor een slimme lamp die op zonne-energie werkt. De keuze voor slimme solarlampen is redelijk beperkt, met name in de Benelux. Een van de merken met een slimme tuinlamp op zonne-energie is Calex met zijn Smart Solar Wall Light. 

©www.tomasztomaszewski.com.pl

Maak een lichtplan

Voordat je lampen en accessoires koopt, is het slim om een lichtplan voor je tuin te maken. Zo weet je precies welke delen van je tuin je wilt verlichten en met welk soort lamp. Je brengt bovendien eenvoudig in kaart wat je allemaal nodig hebt en hoe je de lampen van stroom voorziet. 

Bedenk onder meer voor elk gedeelte van je tuin hoeveel licht en welke kleuren je wilt gebruiken. Denk niet alleen aan sfeerverlichting en werkverlichting, maar ook aan accentverlichting. Dat zijn lampen die een bepaald gedeelte van je tuin accentueren, zoals een boom, trap of standbeeld. Hoe beter je het lichtplan uitwerkt, hoe meer je uiteindelijk van je slimme tuin zult genieten.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).