Het Oostenrijkse bedrijf Nuki presenteert een nieuwe versie van de Keypad, genaamd de Keypad 2.0. Dit is een accessoire voorzien van een numeriek toetsenbord, waarmee je middels een code een slim deurslot van hetzelfde merk ontgrendelt. Versie 2.0 beschikt tevens over een vingerafdrukscanner.

Een keypad is in feite een soort codepaneel dat je koppelt aan een slim slot, in dit geval. Het is een klein apparaatje dat aan de buitenkant van je huis hangt, waardoor je er altijd gemakkelijk toegang tot hebt. Ja, de buren ook – en dat is nou net het idee. Om binnen te kunnen komen, dien je een code van zes cijfers op te geven. Zo’n code is niet zomaar te raden en is ook veiliger dan een code bestaande uit vier cijfers (zoals je pincode). Je hebt namelijk meer dan 45.000 duizend combinaties aan cijfers. Zonder brute force-methode komt iemand dus niet zomaar binnen via de Keypad 2.0.

Nuki Keypad voor sleutelloze toegang

Nuki heeft in het verleden al een Keypad 1.0 uitgebracht. Deze variant stelt je eveneens in staat een code van zes cijfers in te stellen waarmee je toegang krijgt tot een huis of appartement. Het verschil tussen de 1.0- en 2.0-versie zit hem voornamelijk in de vingerafdrukscanner die onder het smalle toetsenbord zit. Die vingerafdrukscanner is in staat binnen een seconde je vinger te controleren. Mocht je deze accessoire in huis halen en naast de voordeur hangen, dan hoef je dus in feite nooit lang te wachten voordat de deur zichzelf van het slot haalt. Even drukken en je bent binnen.

Het controleren van de vingerafdruk duurt een seconde en vervolgens duurt het ongeveer drie seconden voordat het slot ontgrendeld (dat is een minimale waarde die je instelt binnen de app). Je hebt hiervoor geen andere apparaten nodig. Je hoeft niet te investeren in een smartwatch en kunt je smartphone gewoon in je broekzak of tas houden. De scanner is overigens slim genoeg om rekening te houden met je transformerende vingerafdruk. Mettertijd verandert je vingerafdruk (dat zit nou eenmaal in onze DNA), maar gelukkig zijn de veranderingen minimaal en bij te houden.

Je hoeft je dus geen zorgen te maken dat de Nuki Keypad 2.0 je vingerafdruk ineens niet meer herkend. Elke keer dat een opgeslagen vingerafdruk wordt gedetecteerd en geverifieerd, wordt die toegevoegd aan het geheugen. Door deze voortdurende optimalisatie kunnen zelfs de snel veranderende vingerafdrukken van jonge kinderen worden herkend, zolang zij de vingerscanner regelmatig gebruiken. Zo hoef je je kids dus geen sleutels mee te geven, die ze vervolgens kwijt kunnen raken. Je hoeft alleen de Keypad 2.0 op de juiste hoogte op te hangen.

Tot 20 vingerafdrukken en 200 codes

De Nuki Keypad 2.0 kan tot twintig verschillende vingerafdrukken en tot tweehonderd codes (bestaande uit zes cijfers) opslaan. Vingerafdrukken kunnen worden ingesteld en opgeslagen met de gratis Nuki-app (beschikbaar voor Android en iOS), door de te gebruiken vinger meerdere keren op de sensor te leggen. Je kunt vingers bovendien een naam meegeven, zodat er overzicht van opgeslagen vingers ontstaat. En net als bij het Keypad van de eerste generatie worden alle toegangsrechten opgeslagen op het Smart Lock en niet op het Keypad 2.0, voor extra veiligheid.

In de Nuki Keypad 2.0 gaan overigens vier AA-batterijen. Nuki belooft een accuduur van ongeveer twaalf maanden; maar dergelijke beloftes zijn altijd onderhevig aan het gebruik. Je plakt de nieuwe Keypad simpelweg op een gladde ondergrond, bijvoorbeeld een deurpost. Om de batterijen te vervangen, dien je het apparaatje van de achterkant af te halen. Die blijft vervolgens plakken aan de post, waardoor je na het vervangen de boel weer netjes op kunt hangen. Verder is het zo dat het cijfer nul ontbreek op het toetsenbord, zodat mensen hun verjaardagen niet als codes gebruiken.

Prijs en beschikbaarheid

De Nuki Keypad 2.0 is verkrijgbaar voor 159 euro, onder andere in de Nuki Online Shop. De Keypad van de eerste generatie zonder vingerafdrukscanner blijft verkrijgbaar voor de prijs van 79 euro. 159 euro is flink aan de prijs, maar wellicht is het die prijs waard vanwege de vingerafdrukscanner. Verder moet je er rekening mee houden dat de Keypad 2.0 compatible is met de Nuki Smart Lock 2.0, Nuki Smart Lock 3.0 en Nuki Smart Lock 3.0 Pro. Mocht je een oudere versie van het slimme slot hebben, dan ben je helaas aangewezen op de eerste generatie. Anders moet je een nieuw slot kopen.

Onlangs gaf Nuki nog een glimp van een mogelijke toekomst waarin iedereen de smarthomestandaard Matter gebruikt. Die demonstratie is om verschillende redenen interessant. Niet alleen om te zien hoe producten van verschillende fabrikanten samenwerken, maar ook omdat er enkele kanttekeningen naar boven kwamen, waar we hier meer over uitleggen. Mocht je geïnteresseerd zijn in slimme sloten, smarthome en onderliggende systemen, dan is dat artikel het lezen waard.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!