De OnePlus Pad Go is de eerste budgettablet van het Chinese merk, dat hiermee de strijd aangaat met het aanbod van onder meer Samsung en Lenovo. De adviesprijs bedraagt 329 euro en dat is zeker niet mals – maar wat haal je daarvoor in huis? Dat bekijken we in de review.

Het is geen geheim dat de markt voor Android-tablets een beetje op z’n gat ligt. Als je er nu één zoekt, dan kom je waarschijnlijk al gauw uit op een Samsung. Maar fabrikanten als Xiaomi, Realme en Lenovo timmeren ook nog steeds hard aan de weg. OnePlus is een nieuwe speler op deze markt, die in 2023 al liet zien een prima midrange tabletervaring te kunnen aanbieden met de OnePlus Pad. Een jaar later verschijnt het budgetmodel in de vorm van de OnePlus Pad Go. Valt de betaalbare tablet op? Of kun je beter voor het aanbod van de concurrentie gaan?

Opvallen doet de OnePlus Pad Go in elk geval, met zijn Twin Mint-finish. Achterop tref je twee lagen aan. De onderste laag, gemaakt van polycarbonaat, oogt glimmend en netjes afgewerkt. Dat geeft de tablet een premium uiterlijk mee. Echter, aan de bovenkant zit een glanzende rand om een enkele camera heen, die enorm veel vettigheid vasthoudt. Dat doet echt iets af van de ervaring. Het oogt lelijk, onfris en goedkoop en dat kan niet de bedoeling zijn. Je houdt de tablet gelukkig wel comfortabel vast. Hij glijdt niet uit je handen en is met 532 gram niet al te zwaar.

Ook interessant: Review OnePlus 12R – Topsmartphone mist wat toeters en bellen

©Wesley Akkerman

Prima processor, weinig ruimte

Onder de motorkap zit de Helio G99-processor, die we eerder tegenkwamen in de Xiaomi Redmi Note 13 Pro. Dit is een prima cpu gezien de prijs, die dagelijkse taken moeiteloos aankan. Denk dan aan mails checken, teksten lezen, foto’s en video’s bekijken en zelfs een beetje gamen. Voor een deel van de games zul je de grafische kracht wat moeten terugschakelen, maar dat is niet ongewoon op dit prijsniveau. Multitasken gaat soms wel een beetje moeizaam. Dan wordt de tablet merkbaar trager en kan het zijn dat animaties wat langer op zich laten wachten.

De OnePlus Pad Go beschikt over 8 GB aan werkgeheugen en 128 GB aan interne opslagruimte. Qua werkgeheugen hebben we niets te klagen – dat is het dubbele van wat mij het minimale voor een Android-tablet achten. Maar de opslagruimte is wat karig. Gelukkig kun je wel een microSD-kaart gebruiken als uitbreiding, maar dat vergt een extra investering van de koper. We snappen – gezien de doelgroep – dat 256 GB te veel is voor deze prijs, maar dan had die wellicht wat omlaag gemoeten. Het ligt er natuurlijk ook maar net aan wat je wilt doen met de tablet.

©Wesley Akkerman

Die prijs zit een beetje in de weg

Wat de OnePlus Pad Go had kunnen helpen, is als OnePlus ook een versie zonder lte (mobiel internet) zou aanbieden. Nu kun je eigenlijk alleen het model met zowel wifi als een mobiele internetverbinding aanschaffen, waardoor de prijs hoger uitvalt.

Natuurlijk speelt de processor ook een rol in de prijs. Een favoriet op de redactie is de Lenovo Tab M11, die over een iets oudere Helio G88-processor beschikt. Die tablet kost 100 tot 150 euro minder, maar daar doen we nagenoeg dezelfde dingen mee als de Pad Go: simpele spelletjes, surfen en video's streamen.

Een groot verschil tussen de tablets is het scherm. De Pad Go heeft een display van 11,4 inch, met een resolutie van 1720 × 2408 pixels. Dat levert een pixeldichtheid op van 260 ppi (pixels per inch), en dat is redelijk scherp te noemen. De Tab M11 biedt met een display van 11 inch en een resolutie van 1200 × 1920 pixels een minder scherpe optie aan, door de ppi van 206. Het scherm op de Tab A9+ van Samsung is gelijk aan dat van Lenovo. Alle displays hebben een 90Hz-beeldverversing, terwijl de OnePlus en Lenovo een maximale helderheid van 400 nits hebben.

©Wesley Akkerman

Tegen jezelf aan kijken

De hoge resolutie en beeldverversing doen wonderen voor dit verder levendige en kleurrijke display. De tablet heeft het juiste certificaat voor het streamen van full-HD-content, maar niet de specs voor het weergeven van high dynamic range. Dat is niet vreemd, maar wel even iets waar je op moet letten. Gelukkig biedt het scherm een fijn contrast aan. Het is alleen wel zo dat je door het afwijkende schermformaat een gigantische zwarte balk ziet tijdens het kijken – en dan zit je soms ook tegen jezelf aan te kijken door de spiegeling, omdat het scherm niet heel helder ingesteld kan worden.

Sterker nog: dat gebrek aan goede helderheidsopties kan het systeem parten spelen. Wanneer je binnen zit, hoeft dit geen probleem te zijn. Maar eenmaal buiten op het balkon of in de tuin, dan merk je pas hoe het scherm weerspiegelt. Daardoor is de OnePlus Pad Go minder geschikt voor mediaconsumptie en meer voor algemeen gebruik. Maar je kunt hier dan wel weer goed digitale comics of webcontent mee lezen, aangezien pagina’s het scherm goed opvullen. Het geluid klinkt tevens vol en warm, en je kunt dialogen heel goed verstaan.

©Wesley Akkerman

Doorsparen of het hierbij laten?

Als je bereid bent om ruim honderd euro of meer uit te geven aan de OnePlus Pad Go, dan weet je in elk geval waar die euro’s naartoe gaan: meer werkgeheugen, een beter scherm, een iets betere processor en de optie overal toegang te hebben tot het internet. Als dat aspecten zijn die je belangrijk vindt, go for it. Maar goed – wellicht is de reguliere OnePlus Pad dan ook een optie, als je nog even doorspaart. Dat midrange model is voor minder dan 450 euro te koop. En in de komende maanden zal die prijs waarschijnlijk verder dalen; iets om in de gaten te houden.

En als we het nog even op de strijd tussen de Lenovo en de Pad Go houden, dan is de laatstgenoemde wel sneller met opladen. De Lenovo doet er met een oplaadvermogen van vijftien watt zo’n drie uur over om de 7000mAh-accu vol te laden, terwijl de OnePlus twee uur de tijd neemt met 33 watt voor zijn 8000mAh-batterij. De accu zelf gaat ook lekker lang mee. Bij onafgebroken gebruik, haal je de de acht uur wel. En als je hem ongebruikt op de bank laat liggen, dan kun je hem gedurende een week er af en toe bij pakken om iets op te zoeken.

©Wesley Akkerman

Jammer van Android 13

Wat dan weer een beetje tegenvalt is de Android-versie. Standaard wordt de OnePlus Pad Go geleverd met Android 13 aan boord (een anderhalve jaar oude versie, per mei 2024). Android 14 is eigenlijk gangbaar nu, terwijl Android 15 niet lang meer op zich laat wachten. Dan kun je wel drie jaar aan upgrades aanbieden, maar eigenlijk zien we dat als twee (aangezien Android 14 er gewoon al op had moeten staan). Ook zijn er vier jaar aan beveiligingsupdates. OnePlus biedt hiermee een ondermaats updatebeleid aan; maar gezien de prijs is dat te verwachten.

Verder is het wel goed om te zien dat er weinig vooraf geïnstalleerde apps aanwezig zijn. En als je wel zou willen multitasken op deze tablet, dan kun je dat snel doen door met twee vingers te vegen. Dit werkt ook zo op Oppo-apparaten; en aangezien dit goed en snel werkt, zijn we blij dat OnePlus de functie overgenomen heeft. Ook zit er onderop nog een app-balk, waar je je favoriete en recent gebruikte apps in kunt opslaan. Zo hoef je dus nooit lang te zoeken. De software is tot slot netjes, opgeruimd en over het algemeen snel (als je er niet te veel van vraagt, dan).

©Wesley Akkerman

OnePlus Pad Go kopen?

De tablet heeft twee camera’s aan boord, waar je weinig van hoeft te verwachten. Je kunt prima videobellen met de frontcamera, maar daar blijft het ook wel een beetje bij. De meeste mensen kopen in elk geval geen tablet voor de fotografie, dus het is duidelijk en begrijpelijk dat OnePlus hierop bezuinigd heeft. Dit is overigens niet OnePlus-specifiek, aangezien meerdere tabletfabrikanten hiervoor kiezen. Dit kunnen we de Pad Go dan ook nauwelijks kwalijk nemen. Maar goed, dan is het nu nog de vraag: is de OnePlus Pad Go je tijd en geld waard?

Hoewel wel qua bouw- en softwarekwaliteit weinig te klagen hebben, en ook de specificaties niet echt tegenvallen, kunnen we de tablet toch geen aanbeveling meegeven. De zaken die we hierop doen, kunnen ook op een model dat honderd euro goedkoper is. Als je dan toch bereid bent iets dieper in de buidel te tasten, en je wil per se bij OnePlus blijven, dan is de OnePlus Pad over een paar maanden wellicht een betere optie wanneer die voor een lagere prijs verkrijgbaar is. Dan is het verschil tussen de Pad en Pad Go qua prijs klein – maar de Pad is wel veel beter.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.