De iPhone 7 en de grotere 7 Plus zijn op het oog haast niet te onderscheiden van zijn voorganger. Toch kun je niet stellen dat Apple stil heeft gezeten. Is de iPhone 7 onderscheidend genoeg, ook ten opzichte van z’n concurrenten? Dat lees je in deze review.

Apple wordt gezien als uitvinder van de smartphone en heeft voor vele jaren het speelveld gedomineerd met slimme uitvindingen in een mooi, kenmerkend design. De druk is echter groot om weer met échte innovatie op de proppen te komen, vooral na de release van de goedkopere iPhone SE, die het oude model van de iPhone 5s herkauwt (met betere specificaties, dat wel). De iPhone 7 heeft echter hetzelfde uiterlijk als de iPhone 6 en 6s. De verschillen zijn minimaal: het antennestreepje aan de achterkant is verplaatst, het scherm oogt wat kleurrijker, de grotere Plus-versie heeft twee camera’s aan de achterkant en de koptelefoonaansluiting is verdwenen. Daarover straks meer. Lees ook: iOS 10 - leukste update van iOS tot nu toe

Ondanks dat de behuizing hetzelfde is gebleven, kan je je oude hoesje van de iPhone 6(s) niet om de 7 plaatsen. De camera is een klein beetje omhoog verplaatst. Dus je zal met je nieuwe iPhone ook meteen een nieuw hoesje moeten kopen.

©PXimport

Knop is geen knop

Wanneer ik het toestel voor het eerst in handen kreeg merkte ik meteen een andere verandering op. De home-knop (waarin ook de vingerafdrukscanner zit) drukt niet in. Wanneer je erop drukt met je vinger merk je dat de knop als een soort laptop-touchpad reageert. Even wennen, ook omdat je nu moet drukken om de iPhone 7 te ontgrendelen met de vingerafdrukscanner, maar het voelt luxe aan. Dit wordt mogelijk gemaakt door een nieuwe trilmotor, die ook bij apps en in iOS feedback geeft op een subtiele of juist een krachtige manier.

Een ander niet-zichtbaar verschil is dat de behuizing waterbestendig gemaakt is, zoals we dat al eerder gezien hebben bij Sony en later ook Samsung. Zonder dat je hiervoor met klepjes hoeft te rotzooien.

Ongehoord

Maar de opvallendste verandering is natuurlijk het ontbreken van een koptelefooningang. Apple heeft er zelf ook geen goede verklaring voor. De marketing-afdeling spint het als een moedig besluit, dat nodig is om draadloze koptelefoon een nodig duwtje in de rug te geven. Maar in feite is het gewoon een besluit dat alleen in het voordeel van Apple werkt en voor gebruikers onnodig gedoe en frustratie oplevert.

Apple levert bij de iPhone oortjes die je via de Lightning-aansluiting koppelt. Even je koptelefoon aansluiten op je stereo, laptop of zelfs je Mac? Vergeet het maar. Via een adaptertje dat ook in de doos zit kun je je gewone koptelefoon alsnog aansluiten, maar ook dit is een tranendal. Nu moet je naast je koptelefoon altijd een adapter meenemen, deze adapter ben je natuurlijk snel verloren en wil je je iPhone even aan de powerbank hangen terwijl je even Netflix kijkt of Spotify luistert? Vergeet het maar.

Het is leuk dat Apple draadloze koptelefoons een boost wil geven, maar je zal deze altijd op moeten laden. Iets waar je je met je gewone koptelefoon nooit zorgen over hoefde te maken. Bovendien is de geluidskwaliteit die bij een bluetooth-verbinding komt kijken nog altijd minder hoog.

Daarbij komt ook nog eens kijken dat je wellicht helemaal niet zit te wachten op de aanschaf van een nieuwe (draadloze- of lightning-) koptelefoon. Zodra je hier wel aan toe bent zal de verwarring ook alleen maar groter worden. Bij electronicawinkels zul je straks schappen hebben voor bluetooth-, lightning-, 3,5 mm- en als het even tegenzit ook usb-c-koptelefoons. Terwijl het voorheen makkelijk was: 3,5 mm of draadloos. Ondertussen heeft Apple weer een nieuwe melkkoe gevonden aan lightning-koptelefoons en -adapters. Het besluit om een simpele, kleine poort, een standaard die overal direct op werkt weg te halen valt op geen enkele manier goed te praten.

©PXimport

iOS 10

Erg opvallend is dat iOS 10 en apps opvallend snel laden en games ontzettend soepel spelen, ook hier had ik nauwelijks last van laadschermen. Apple heeft zich behoorlijk uitgesloofd met de processor (A10 Fusion). Niet alleen heeft hij een behoorlijk piekvermogen, bij normaal gebruik wordt er minder energie verbruikt. De accuduur ten opzichte van de vorige iPhones is er ook iets op vooruit gegaan. Met de iPhone 7 kon ik iets meer dan een dag mee, terwijl de 7 Plus anderhalve dag haalde.

Natuurlijk is iOS ook op de schop gegaan. Misschien heb je het al gezien op je oudere iPhone. Met de meldingen op het startscherm en de Google Now-achtige informatiepagina is iOS wat dynamischer en praktischer gemaakt.

Camera's

Op cameragebied heeft Apple een inhaalslag te maken. Uit een recente cameratest bleek dat de camera van de vorige iPhone het een beetje af liet weten ten opzichte van de Galaxy S7, Huawei P9 en LG G5. De iPhone 7 Plus is uitgerust met een dubbele camera. De werking hiervan is een beetje vergelijkbaar met die van de LG G5. Een lens heeft een vrij kleine focus, terwijl de andere een groothoeklens is. Zo kun je in feite optisch zoomen. Standaard wordt de groothoeklens gebruikt, druk je op de zoomknop, dan schakelt hij over naar de andere lens. Naast deze optische is er ook een digitale zoom die tot tien keer inzoomt.

©PXimport

In tegenstelling tot de G5 gebruikt de iPhone 7 Plus beide camera’s, zodat er beter scherpgesteld kan worden en beter licht (en kleur) kan worden opgepikt en dus minder ruis te zien is. Ik heb dit getest door foto’s te maken met de kleine focus en de groothoek, terwijl ik m’n vinger voor de andere lens hield. Wanneer de groothoek wordt ingezet werd de kleine lens niet gebruikt. Andersom juist wel weer. Maar duidelijk is dat Apple hier nog softwarematig aan het sleutelen is. Een komende update gaat het bijvoorbeeld mogelijk maken om te focussen op het onderwerp en de achtergrond te vervagen. Een mooi effect, wat nu juist vaak met fotobewerking achteraf toegepast moet worden.

Maar het is natuurlijk het eindresultaat dat telt. En ik moet toegeven, Apple maakt een flinke inhaalslag, en dat geldt voor zowel de Plus-versie als de gewone iPhone 7. De foto’s zijn erg gedetailleerd, van beide lenzen. Kleuren worden erg natuurgetrouw weergegeven, wat ook te danken is aan het scherm van de iPhone 7. Vooral foto’s die ik overdag buiten nam zijn indrukwekkend mooi, zonder enige ruis. Ook scherpstellen doet de iPhone sneller dan ooit. Wanneer de lichtomstandigheden wat moeilijker zijn, had ik vooral binnenshuis wat ruis en onscherpte in de foto. Ook wanneer ik buiten tegen de zon in fotografeerde had ik wat minder detail. Kortom de camera is erg indrukwekkend, maar moet toch zijn meerdere erkennen in die van de Galaxy S7, die gewoonweg beter overweg kan met moeilijke lichtomstandigheden... Maar niet de voordelen heeft van de zoom-functie van de iPhone 7 Plus. Het is echter wel een beetje suf dat de gewone iPhone 7 niet deze dubbele camera heeft, vooral omdat het een van de weinige écht vernieuwende onderdelen van de iPhone is. In deze prijsklasse kun je dit soort concessies eigenlijk niet goedpraten.

Fijn is dat het basistoestel over 32GB opslag beschikt. Dat is voldoende voor je foto’s (en apps en muziek, etc.). Voor wie dit niet genoeg is, is er voor een meerprijs ook een uitvoering met 128 of 256 gigabyte opslagruimte.

©PXimport

©PXimport

De groothoek (rechts) en de ingezoomde foto (links)

Helder en onscherp

Net als de voorgaande modellen heeft de gewone iPhone 7 een 4,7 inch-scherm (12 cm) en een resolutie van 1334 bij 750. Concurrenten rusten smartphones met een vergelijkbaar schermformaat uit met QHD-resoluties, die zo scherp zijn dat het niet eens zichtbaar is. Dat is ook wat overdreven, maar een full-HD-scherm (1920 bij 1080 pixel) is tegenwoordig wel de norm. Niet alleen is het zichtbaar, ook wordt de boot gemist met bijvoorbeeld VR, wat een nieuwe wereld opent voor games, maar ook om foto’s en video’s te bekijken. Gelukkig is de grotere iPhone 7 Plus wel met een full-HD-scherm uitgerust, dat overigens 5,5 inch (14 cm) in doorsnee is.

Waar de iPhone 7 wel mee scoort is de ongekend mooie schermkwaliteit. Zoals ik bij de foto’s al aangaf is dit heel natuurgetrouw en helder. Vooral voor je foto’s is dat prettig. Concurrenten hebben al gauw de neiging kleuren iets op te blazen.

De iPhone 7 heeft een handzaam formaat en is makkelijk in de zak of tas te steken. De Plus-versie heeft een flink groter scherm, maar is wat lomp in zijn voorkomen. Niet alleen in z’n schermformaat, maar ook de flinke randen om het scherm. De voordelen van het grote full-hd-scherm hoef ik niet uit te leggen. Maar of je met het formaat overweg kunt is heel persoonlijk. Zelf heb ik een Nexus 6P in gebruik, die precies even groot is als de iPhone 7 Plus, maar in de behuizing wel een groter 5,7 inch-scherm heeft. Toch had ik bij de iPhone 7 Plus wat moeite om hem goed te bedienen, wat voornamelijk te wijten was aan het ontbreken van een terugknop onder het scherm. In iOS vind je de mogelijkheid om terug te gaan naar een vorige weergave juist vaak in de bovenhoek van het scherm.

©PXimport

Conclusie

Is de iPhone 7 een goede smartphone? Zonder meer. Dat geldt ook voor de grote Plus--uitvoering. Het toestel is op alle fronten wat verbeterd, sneller, betere camera, mooier scherm, enzovoort. Toch ontbreekt de vernieuwing. Van een bedrijf als Apple mag je wat meer innovatie verwachten. Veel mensen kiezen bij de aanschaf van een nieuwe smartphone blind voor de nieuwste iPhone, en ook dit keer zullen die een uitstekend toestel hebben. Heb je echter al een iPhone 6(s), dan levert een upgrade echter weinig op. Helaas laat het ontbreken van een koptelefooningang en de extreme prijzen een vervelende smaak na, ze eisen een hebberige hoofdrol op van een smartphone waar verder weinig op aan te merken valt.

Je hebt besloten om je huis duurzamer te verwarmen met een hybride warmtepomp. Een uitstekende keuze die je energierekening flink kan verlagen. Nu sta je voor een volgende beslissing: wordt het een monoblock- of een split-warmtepomp? In dit artikel leggen we de verschillen uit.

Partnerbijdrage: in samenwerking met Intergas

Voordat we de verschillen bespreken, is het goed om te begrijpen hoe een warmtepomp werkt. In essentie haalt een warmtepomp energie uit de buitenlucht en zet deze om in bruikbare warmte voor je huis. Dit proces is enorm efficiënt en kan daarom een forse besparing op je verwarmingskosten opleveren. De twee hoofdtypes die we hier bespreken zijn de monoblock- en de split-warmtepomp.

Wat is een monoblock-warmtepomp?

Een monoblock-warmtepomp is een alles-in-één oplossing. Zoals de naam al suggereert, bestaat deze uit een grote unit die buiten wordt geplaatst. Deze robuuste unit bevat alle technologie die nodig is om warmte uit de buitenlucht te halen en door te geven aan je verwarmingssysteem. De behuizing is stevig gebouwd om weersinvloeden te weerstaan, wat resulteert in een relatief zwaar apparaat – vaak meer dan 80 kilo. Ondanks zijn omvang wordt een monoblock-warmtepomp direct aangesloten op je bestaande verwarmingssysteem, wat de installatie in zekere zin vereenvoudigt.

©Intergas

Wat is een split-warmtepomp?

In tegenstelling tot de monoblock bestaat een split-warmtepomp uit twee afzonderlijke delen: een buiten- en een binnenunit. Deze twee units werken samen om je huis te verwarmen. De buitenunit haalt warmte uit de lucht, waarna deze via speciale leidingen naar de binnenunit wordt getransporteerd. Vervolgens geeft de binnenunit de warmte af aan je verwarmingssysteem.

De buitenunit van een split-systeem is kleiner dan een monoblock, maar even robuust gebouwd. De binnenunit is compact en stil, en wordt meestal op zolder of in een bijkeuken geplaatst. Een belangrijk detail is dat de installatie vanwege het speciale koudemiddel in de leidingen tussen de twee units door een erkende vakman moet gebeuren.

Voor- en nadelen van een monoblock-warmtepomp

Een monoblock-warmtepomp, zoals de Intergas Xtend Monoblock, blinkt uit in efficiëntie. Hij kan meer warmte uit de lucht halen en hogere temperaturen bereiken, waardoor je cv-ketel minder vaak hoeft bij te springen. De grote ventilator van een monoblock produceert doorgaans minder geluid dan de kleinere ventilator van een split-systeem. Ook is de installatie vaak eenvoudiger, omdat er alleen waterleidingen op je cv-systeem aangesloten hoeven worden.

Er zijn echter ook uitdagingen. Een monoblock neemt meer ruimte in beslag en is zwaarder, wat een stevige ondergrond vereist. De waterleidingen naar je huis moeten goed worden beschermd tegen vorst. Tot slot is een monoblock meestal duurder in aanschaf dan een split-systeem.

©Intergas

Voor- en nadelen van een split-warmtepomp

Split-warmtepompen hebben als groot voordeel dat ze goedkoper zijn in aanschaf. Ze zijn ook compacter, wat handig is als je weinig buitenruimte hebt. Je kunt de buitenunit bijvoorbeeld aan de gevel van een appartement hangen. Een ander pluspunt is dat je de buiten- en binnenunit verder uit elkaar kunt plaatsen dan bij een monoblock mogelijk is.

Daar staat tegenover dat de kleinere ventilator van de buitenunit sneller moet draaien en daardoor meer geluid maakt. Een split-systeem haalt doorgaans ook iets minder warmte uit de lucht, waardoor je cv-ketel vaker moet bijspringen. De installatie is ingewikkelder vanwege de speciale leidingen die tussen de binnen- en buitenunit moeten komen.

Zowel monoblocks als split-systemen hebben dus hun voor- en nadelen. Wil je een keuze maken die bij jou past? Neem dan contact op met Intergas. De experts helpen je graag verder.

QNED, het antwoord van LG op quantum dots, wordt toegepast in deze miniled lcd-tv. Dit type televisie is inmiddels erg populair geworden, ook in het subtop- en middensegment van het tv-aanbod. Heeft deze LG 65QNED91T6A genoeg in huis om de concurrentie de baas te blijven?

Deze LG-televisie past perfect in het rijtje van moderne, prima afgewerkte televisies die we dit jaar al vaker voorbij zagen komen. Het toestel is vrij slank dankzij het profiel van slechts 45mm, heeft een mooie metaalkleurige rand rondom en een vlakke rug. Aan de zijdes is de rug zoals bij de meeste toestellen wat afgeschuind. De centrale voet biedt geen verschillende draaiposities, maar het scherm staat desondanks toch 7cm hoog boven het tv-meubel, zodat een soundbar goed onder het scherm past. Het enige echt opvallende kenmerk? Het toestel is relatief zwaar, namelijk 35kg inclusief voet.

De tv beschikt over vier HDMI-poorten die allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps bieden. Dat is nog steeds vrij zeldzaam, maar is wel goed nieuws voor gamers met meerdere high-end gaming-bronnen. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. De input-lag is iets hoger dan bij de oled-modellen, maar blijft zeer goed, 17,0ms (4K60) en 7,6ms (2K120). Wie de tv wil uitbreiden met draadloze luidsprekers, kan gebruik maken van het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Je bent wel beperkt tot 2.1-configuraties, een WiSA surround-opstelling is dan helaas niet mogelijk.

Niet alle minileds zijn gelijk

Het gebruik van minileds voor de achtergrondverlichting is iets waar fabrikanten graag mee uitpakken, maar het resultaat per merk en model kan sterk uiteenlopen. Minileds verdelen de achtergrondverlichting in meer segmenten dan wanneer er gewone leds worden toegepast. Het aantal zones kan sterk verschillen, van 100 tot meer dan 1.000. Dat heeft uiteraard impact op de prestaties wat betreft contrast en helderheid.

Deze LG heeft een achtergrondverlichting met 16x10 (160) zones, en dat is vandaag de dag toch redelijk weinig. Concurrenten zitten in dit segment al op 1.500 zones. Het eigen contrast van het VA-paneel is goed, 4.800:1, maar met dat beperkt aantal zones stijgt dat nauwelijks naar 5.000:1, en dat is vooral ook omdat LG erg voorzichtig is met de dimming. Op eenvoudigere testen kan dit wel naar 35.000:1 stijgen. Naar een reden hoeven we niet ver te zoeken, agressief dimmen met zo weinig zones maakt de zonegrenzen zichtbaar, ook omdat ze soms wat traag reageren. Dat stoort erg en hierdoor is een vage halo rond heldere voorwerpen op een donkere achtergrond dan ook onvermijdelijk.

©LG Electronics

Ook op het vlak van helderheid doet de LG op veel vlakken onder voor de concurrentie. Op een 10% venster meten we in de goed gekalibreerde HDR Filmmaker mode 1.099 nits, en op het volledig wit beeld haalt hij nog 644 nits. Dat was twee jaar geleden weliswaar nog acceptabel, maar nu concurrenten vlot over de 2.000 nits gaan, is dat toch wat te beperkt. Het kleurbereik scoort wel uitstekend, daar meten we 95% P3.

Toch heeft LG nog een sterke troef in handen, namelijk de uitstekende kalibratie af fabriek. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR bijzonder goed gekalibreerd. Dat betekent dat je kunt rekenen op veel schaduwnuances, een neutrale grijsschaal en mooie, natuurlijke kleurweergave. Met HDR10-beeld kan LG’s dynamische tone mapping prachtige resultaten opleveren en daarmee maakt de tv het beste van zijn kleurbereik en helderheid. Witnuances en intense kleuren worden uitstekend bewaard. Alleen heel donkere HDR10-scènes lijden wat onder het beperkte aantal zones, die beelden worden iets té donker. De QNED91 ondersteunt ook Dolby Vision, maar geen Dolby Vision IQ zoals bij de oled-modellen.

Uitstekende beeldverwerking

Naast een uitstekende kalibratie toont deze LG ook sterke prestaties voor beeldverwerking. Dat dankt de tv aan zijn Alpha 8-processor die verbeterd werd met eigenschappen en functies die vorig jaar nog exclusief voor de Alpha 9-processor waren. We kunnen zelfs zeggen dat de LG geen echte zwakke plekken meer heeft. Deinterlacen van 1080i-beelden zoals die van live tv, doet hij prima zodat je zelden nog een gekartelde rand ziet. Upscaling en ruisonderdrukking maken van oudere content mooie 4K-beelden, al kun je van oudere videocontent zoals dvd’s geen wonderen verwachten. Via een superresolutie-bewerking kan de tv wat fijn extra detail toevoegen, dat werkt goed voor HD-materiaal, maar kan bij dvd’s bijvoorbeeld wel voor een wat overbewerkt resultaat zorgen. De ruisonderdrukking kan ook kleurstroken in zachte gradiënten wegnemen.

©LG Electronics

Een lcd-paneel heeft minder bewegingsscherpte dan een oled-paneel, en dus maskeert het fijn detail in snelle actiescènes. Bewegende voorwerpen hebben soms een wazige rand of tonen een beperkt sleepspoor. LG biedt met Motion Pro verschillende opties om dat te elimineren, maar introduceren op hun beurt juist weer andere problemen, dus deze functie kun je beter uit laten staan. Heb je een hekel aan schokken in het beeld wanneer de camera snel beweegt, activeer dan de Trumotion-functie. Zeker voor sport is dat prettig, maar voor film blijft het vaak een kwestie van smaak.

Degelijke audio

De QNED91 is uitgerust met een 2.2-systeem van 40 watt, en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Onze filmfragmenten klonken prima met een aangename warme klank en een vleugje ruimtelijkheid. Die echte surround sound-ervaring kan je uit dit soort systeem niet halen, zelfs niet met ondersteuning voor de modernste audioformaten. Dat AI niet altijd de juiste resultaten geeft, werd hier bevestigd. De tv heeft een AI-Pro mode voor geluid, maar die klonk erg slecht, zeker voor muziek. In de muziek audiomode konden we het resultaat wél waarderingen, als loop je daar wel tegen beperkingen aan wanneer je voor hardere muziekgenres zoals metal kiest. Met het volume op ongeveer driekwart hoor je de woofer trillen in het chassis en gaat de bas uit de bocht. Al bij al een degelijk resultaat, in lijn met deze categorie. 

WebOS 24, helaas met reclame

De smart tv-omgeving van LG, WebOS, heeft veel goede punten. Zo vind je nagenoeg alle streaming-apps op dit platform, zowel internationaal als lokaal. Daarnaast heeft LG op de 2024-versie van webOS naast Airplay 2 ook Google Cast geïmplementeerd zodat je vanaf je smartphone, Android of iOS, moeiteloos content naar de tv kunt streamen. Apps en andere functies zijn gegroepeerd in zogeheten Quick Cards, zodat je gemakkelijk bepaalde functies kunt terugvinden.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Er zijn Quick Cards voor Thuis-hub, Sport, Thuiskantoor, Games, Muziek, Toegankelijkheid en sinds kort ook voor Leren en Groeien. De lay-out van WebOS zelf is vrij eenvoudig en ook redelijk compact zodat je niet nodeloos hoeft te scrollen om iets te vinden. De Magic Remote van LG waarmee je een cursor bestuurt door naar het scherm te wijzen blijft ook een belangrijke factor in het gebruiksgemak. Aangezien smart tv-platformen nog steeds evolueren is het ook erg fijn om te weten dat LG nu vijf jaar lang de nieuwste versie van WebOS op je tv belooft te plaatsen. In dit overzichtsartikel vind je alle info over webOS.

Toch heeft LG wat ons betreft een foute beslissing genomen. De fabrikant toont namelijk nu reclame op het Home-scherm, en die reclame is in tegenstelling tot bij andere fabrikanten niet beperkt tot content, maar kan bijvoorbeeld ook een sportwinkel of automerk tonen. Dat is echt wel het laatste wat we willen. Zelfs de screensaver kan reclame tonen (al zagen daar gelukkig alleen LG’s eigen LG Channel-dienst). Je kunt de reclame uitschakelen via de instellingen, iets dat we dan ook van harte aanraden.

Conclusie

De 65QNED91T6A kan zijn miniled-beloftes niet echt waarmaken. Het aantal zones in de achtergrondverlichting is vrij laag, waardoor er maar een beperkte verbetering van het contrast is. Ook op het gebied van piekhelderheid scoort hij niet overdreven goed. Als we naar concurrenten in deze categorie kijken, zoals Hisense of TCL, dan bieden die meer zones, beter contrast en meer piekhelderheid. LG slaat de plank verder ook mis door reclame op het Home-scherm toe te laten, dat zetten we onverbiddelijk uit.

Ondanks die beperking levert de tv nog voldoende contrast en piekhelderheid, en gecombineerd met een ruim kleurbereik en zeer goede beeldverwerking levert dat alsnog erg mooie beelden. De tv is op zijn best in verlichtte woonkamer. Hij ondersteunt Dolby Vision, maar geen HDR10+. LG vangt dat uitstekend op door zijn eigen dynamische tone mapping. Dat illustreert dat goede beeldverwerking net zo belangrijk als puur contrast of piekhelderheid. WebOS is een prima smart tv-systeem met ruim aanbod apps en functies en nu ook met de garantie voor vijf jaar nieuwe versies voor het OS. De prijs is wat ons betreft echter nog iets te hoog.