Er zijn weinig besturingssystemen die zo fijn werken als macOS, maar tegelijkertijd zijn er ook weinig computers zo duur als een Mac. Je kunt Marktplaats afstruinen naar een tweedehandsje, maar wij hebben een beter idee: bouw je eigen Mac, ofwel een Hackintosh!

Officieel kan macOS alleen worden geïnstalleerd op computers die zijn gemaakt door Apple. De techgigant heeft beperkingen ingesteld voor gebruik van het besturingssysteem om te verzekeren dat je hiervoor de juiste hardware in je bezit hebt. Maar hobbyisten steken daar al jarenlang een stokje voor. Met de juiste software, hardware en veel geduld kun je een zogeheten Hackintosh bouwen.

Het bouwen van een Hackintosh is een lang traject. Bij het volgen van deze gids heb je in elk geval een oude Mac nodig, plus specifieke hardware waarmee je de Hackintosh bouwt. Een usb-stick of een ander opslagmedium om het besturingssysteem op te zetten, is ook een must. Deze moet minstens 8 gigabyte groot zijn. Daarnaast adviseren we je om er alleen aan te beginnen als je voldoende tijd hebt, met een pc die best een paar keer geformatteerd mag worden als er iets fout gaat. Het bouwen van een Hackintosh is complex en foutgevoelig werk, dus de kans is groot dat je een paar keer opnieuw moet beginnen.

Het is mogelijk om macOS op een Hackintosh te installeren, maar mag dat zomaar? Heel strikt gezien: vermoedelijk niet. Apple heeft het auteursrecht op macOS, en in de algemene voorwaarden staat vermeld dat alleen Macs het besturingssysteem mogen draaien.

Maar in de praktijk heeft Apple nooit extreme maatregelen tegen Hackintoshes genomen. Er lijkt een soort gedoogbeleid te bestaan: alleen fanatieke hobbyisten knutselen een Hackintosh in elkaar, waardoor de impact op Apples omzet minimaal is. Bovendien worden al deze computerbouwers wel in het ecosysteem van Apple gezogen. Ze kopen Mac-apps en nemen abonnementen op iCloud.

Die gedoogconstructie is ook de reden waarom Hackintoshers vaak kritisch zijn op commerciële clubs. Op fora wordt vaak hatelijk gereageerd op mensen die Hackintosh-computers bouwen en met winst verkopen, omdat ze bang zijn dat Apple hierdoor van gedachten zal veranderen. Het advies luidt dus: als je een Hackintosh bouwt, doe het voor jezelf en voor de lol.

Welke hardware nodig?

De lijst met ondersteunde hardware is inmiddels zo groot dat we lang niet alles in dit artikel kunnen benoemen. Het is daarom verstandig om online lijsten op te zoeken en op basis daarvan je Hackintosh samen te stellen. Er zijn inmiddels meerdere sites waar deze hardware staat opgesomd, waaronder de Hackintosh-fansite.

We kunnen wel een paar basisrichtlijnen geven die helpen bij het selecteren van hardware of waarmee je kunt kijken of jouw huidige pc wellicht al de juiste hardware bevat. Ten eerste: het moederbord is het gevoeligste onderdeel in je set-up. Voor een Hackintosh heb je er eentje nodig van Asus of Gigabyte. Daarnaast heb je altijd een Intel-processor nodig, simpelweg omdat Macs daar inmiddels al jarenlang gebruik van maken. Een andere processor werkt niet, omdat macOS hier simpelweg niet mee om kan gaan.

©PXimport

Wat videokaarten betreft zul je het met het assortiment van AMD moeten doen. Lange tijd was Nvidia de aangewezen videokaartenboer voor Hackintoshes, omdat Apple zijn kaarten in oude Mac Pro’s gebruikte en er dus actuele drivers voor werden gemaakt. Maar in de afgelopen jaren is Apple overgestapt op AMD. Sinds macOS Mojave in 2018 worden de Nvidia-drivers niet meer bijgewerkt. Wie een oude Geforce-kaart heeft, is daarom genoodzaakt om macOS High Sierra te draaien.

Bij andere onderdelen, zoals het werkgeheugen en de voeding, steekt het allemaal wat minder nauw. Het is hoe dan ook verstandig om te controleren of de door jou gewilde onderdelen op de lijst van ondersteunde opties staan. Zo niet, dan kun je wellicht beter iets anders uitkiezen.

Wil je ook Windows draaien op je Hackintosh? Dat kan, maar dan raden we aan om een extra opslagmedium te kopen, zoals een tweede ssd. Hoewel Windows en macOS in theorie elkaars opslagmedia kunnen gebruiken, is dit zoveel gedoe dat we dit niet adviseren. Je kunt macOS dan beter draaien op de ene ssd, terwijl Windows op de andere draait.

Vanille versusTonymacx86

Heb je eenmaal al je hardware in elkaar geklikt, dan is het tijd om macOS te installeren. Op het moment zijn hier twee bekende methoden voor: de Vanilla-methode en de Tonymacx86-methode. Bij de Vanilla-methode is een hoop handwerk vereist, maar wordt macOS compleet op jouw pc afgestemd. Tonymacx86 heeft een makkelijk programma om je installatiestick mee te maken, maar kopieert ook bestanden mee die je helemaal niet nodig hebt, waardoor je Mac meteen al volstaat met nutteloze software.

Daarnaast speelt er ook een ethisch dilemma tussen de twee installatiemethoden. De software van Tonymacx86 bevatte lange tijd code afkomstig van software gemaakt door andere Hackintosh-hobbyisten, zonder dat hier toestemming voor was gevraagd. Voor veel bouwers een reden om die software te boycotten.

We kiezen in dit geval voor de Vanilla-methode, zodat je aan het einde van je bouwtraject alle kleine details van je Hackintosh begrijpt. We beginnen bij het installeren van de Hackintosh op een oude Mac van Apple zelf, waarop we het besturingssysteem downloaden, aanpassen voor je Hackintosh en op een usb-stick zetten.

Eventjes in Terminal

Je kunt macOS rechtstreeks uit de Mac App Store downloaden. Zoek simpelweg naar de laatste versie van de software. Druk op de downloadknop en wacht tot het bestand is gedownload.

Hierna sluit je een usb-stick aan op je Mac. Open de Terminal-app en tik het commando diskutil list. Je krijgt een lijst te zien met alle aangesloten opslagmedia. Zoek in de lijst het nummer van je aangesloten usb-stick op en voer dit commando in:

Vervang hierbij # met het nummer van je stick. Deze wordt nu geformatteerd naar het juiste formaat voor de macOS-installatie.

Om macOS op de usb-stick te zetten, hoef je alleen nog maar dit commando uit te voeren:

Heb je een oudere of nieuwere versie van macOS, dan moet je de bestandsnaam hiervan in het commando aanpassen. Het kan even duren voordat de usb-stick klaar is.

©PXimport

Kext-bestanden en Clover installeren

De stick die je hebt gemaakt kan macOS op een gewone Mac installeren. Maar wij willen natuurlijk nog het nodige aanpassen, zodat hij met een Hackintosh werkt. Daarvoor moeten we een paar extra bestanden downloaden. We beginnen met de benodigde kext-bestanden. Dit zijn speciale drivers waarmee jouw Hackintosh-onderdelen ineens met macOS kunnen communiceren. Het belangrijkst is de VirtualSMC, die macOS verbindt met het moederbord van je computer.

Daarna hebben we kext-bestanden nodig die zijn afgestemd op jouw Hackintosh. Op hackintosher.com staat een lijst van alle actuele kext-bestanden, met daarnaast de onderdelen waarvoor je ze nodig hebt. Je mag FakeSMC op deze pagina negeren: wij gebruiken voor hetzelfde doel VirtualSMC. Sprokkel de kext-bestanden voor jouw huidige moederbord, usb-poorten, videokaart en andere onderdelen bij elkaar en verzamel ze in een mapje. Die gaan we straks gebruiken.

Download vervolgens de Clover-app. Hiermee gaan we de usb-stick aanpassen voor je Hackintosh en alle verzamelde kext-bestanden hierin verwerken. Zodra je Clover opstart, word je stapsgewijs langs alle opties geleid. Selecteer de usb-stick in kwestie en pas bij Installation Type een paar opties aan om je usb-stick te optimaliseren.

©PXimport

Hier vinken we Install Clover for UEFI booting only en Install Clover to the ESP aan. Onder de kop UEFI Drivers klikken we op AptioMemoryFix en HFSPlus. Ook ApfsDriverLoader kan worden geactiveerd. Hierna kun je de installatie voortzetten en afwachten.

Na afloop verschijnt er een nieuwe partitie voor de usb-stick op je desktop, genaamd EFI. Hierin staan de nodige bestanden die bij de Hackintosh-installatie worden gebruikt, en dit is ook de plek waar we onze verzamelde kext-bestanden gaan plaatsen. Ga naar EFI / CLOVER / kexts / Other en plak hier alle bestanden. Je hoeft hier alleen de .kext-bestanden neer te zetten. Extra bestandjes die wellicht zijn meegeleverd kunnen weg.

In de kexts-map staan ook submappen voor specifieke versies van macOS, maar daar hoef je de bestanden niet in te zetten. Deze zijn enkel bedoeld voor zeer specifieke drivers die alleen met een enkele versie van macOS werken. Dat is zelden het geval en ook nog eens onhandig. Bestanden in die mappen werken namelijk niet als je in de toekomst macOS bijwerkt.

Clover Configurator

We zijn bijna klaar om te installeren, maar eerst passen we nog een paar kleine dingen aan. Download de Clover Configurator. Met dit programma kun je een configuratiebestand inladen dat je vindt op de eerder gemaakte usb-partitie. In de Clover Configurator open je het bestand op /Volumes/EFI/EFI/CLOVER/config.plist. De opties die je hier aanpast, bepalen hoe jouw specifieke hardware tijdens en na de installatie met de Mac praat.

De opties die je hier activeert, zijn afhankelijk van de door jou gekochte processor. Er zijn vijf generaties aan Intel-chips om rekening mee te houden: Ivy Bridge, Haswell, Skylake, Kaby Lake of Coffee Lake. Op de verpakking van je processor staat meestal welke variant jij in huis hebt.

Op hackintosh.gitbook.io staat een lijst van alle aanpassingen die nodig zijn voor jouw processor. Dat zijn er in veel gevallen tientallen. Zie je door de bomen het bos niet meer? Dan kun je op die site ook de tekst uit het configuratiebestand voor jouw processor kopiëren. Plak de tekst vervolgens met een tekstverwerker in het config.plist-bestand.

©PXimport

Bios aanpassen

Je usb-stick is af en dat betekent dat je eindelijk je vers gebouwde Hackintosh erbij kunt pakken. Voordat we beginnen met installeren, stellen we eerst de bios-firmware van je moederbord in. Op deze manier kan de computer de installatie goed uitvoeren en weet hij ook hoe hij achteraf correct opstart.

Druk bij het opstarten van je computer op de juiste knop om in de instellingen terecht te komen. Meestal is dat de F12- of de Del-knop van je toetsenbord. De locatie van de juiste instellingen verschilt per moederbord, maar de namen zijn haast altijd hetzelfde.

Reset je bios meteen naar de fabrieksinstellingen. Vaak is dat met de optie Load Optimized Default. Dan weten we zeker dat hij is ingesteld zoals we vooraf willen. Zoek daarna de Secure Boot Mode-optie en schakel die uit. Doe hetzelfde met CFG-Lock, VT-d, Max CPUID Value Limit en CSM. De opties XHCI Handoff, Execute Disable BIT /XD en HPET kun je vervolgens aanzetten.

Bij OS Type kies je voor Other. Op die manier voorkom je dat geoptimaliseerde instellingen voor Windows of Linux worden geladen. Schakel de optie voor de Serial Port-uit, zodat macOS daar straks niet ongewild naar zoekt. Tot slot zet je de HPET-modus op 64 bit en de SATA-modus op AHCI.

Missen er opties bij jouw moederbord? Het beste is dan vaak om te googelen naar hoe ze wellicht in jouw geval heten. En soms zijn ze simpelweg niet aanwezig of nodig. Zolang je een ondersteund Hackintosh-moederbord hebt, moet het uiteindelijk wel werken.

MacOS installeren

Je hebt een usb-stick en een goed afgestemd bios. Nu hoef je alleen nog maar de usb-stick in de computer te steken en op een toetsenbordknop te drukken om zelf te kunnen kiezen met welk opslagmedium je computer opstart. Vaak is dat F8. Je krijgt het installatiescherm van macOS te zien, net zoals op een gewone Mac. Open het menu boven in het schijfhulpprogramma en zoek de harde schijf of ssd van je Hackintosh op in de lijst. Druk op de wisknop en kies vervolgens voor Partitioneer. Kies als schijftype voor Mac OS Extended (Journaled). Je opslagmedium wordt klaargestoomd om met macOS te werken.

Zodra je het Schijfhulpprogramma afsluit, word je teruggeleid naar het installatiescherm. Daar kun je nu jouw schijf als doel kiezen. Loop de stappen door om macOS naar eigen smaak aan te passen en wacht tot de installatie van start gaat. Tijdens dit proces zal je Hackintosh mogelijk een paar keer opnieuw opstarten.

©PXimport

Kom je na het herstarten uit op een zwart scherm? Mogelijk start je pc dan al op via de harde schijf, terwijl de installatiestick zijn werk nog niet heeft afgemaakt. Probeer in dat geval bij het herstarten nog eens het opstartvolume aan te passen door bijvoorbeeld op F8 te drukken.

Achteraf moet je de standaard opstartschijf van je Hackintosh veranderen naar een nieuwe partitie, genaamd UEFI: Clover Boot Loader. Hierop staat in feite één klein programmaatje, waarmee je computer naar de aangepaste versie van macOS wordt geleid.

Troubleshooten

Heb je alle stappen in deze gids opgevolgd, dan zou je Hackintosh na de installatie helemaal af moeten zijn. Bij het aanzetten van de computer krijg je Clover te zien, van waaruit je de juiste schijf kunt aanklikken om naar macOS te gaan. Daar kun je alle stappen doorlopen zoals je ook op een gewone Mac zou doen.

Maar het verloopt zelden zo vlekkeloos. Elke Hackintosh is net iets anders, waardoor een verkeerd aangeklikt vinkje er al snel voor kan zorgen dat er iets misloopt. De eerste problemen kunnen opdoemen tijdens het installatieproces. Loopt je Hackintosh vast of krijg je foutmeldingen te zien? Dan dien je vermoedelijk de Clover Configurator er weer bij pakken.

Steek de usb-stick weer in de Mac die je eerder gebruikte. Vermoedelijk verschijnt de EFI-partitie niet meer automatisch op je desktop. Deze kun je in beeld toveren door de EFI Mounter te downloaden en de stappen op het scherm te volgen.

Zie je de map weer, dan kun je met Clover Configurator het config.plist-bestand openen. Hier kun je kleine aanpassingen in aanbrengen om de installatie beter op je Mac toe te passen. Eerst gaan we naar het tabblad Boot en zetten onder Arguments de tekst -v neer. Die letter staat voor verbose en zorgt ervoor dat het standaard installatiebalkje verdwijnt. In plaats daarvan krijg je een scherm vol technische teksten te zien, die vertellen hoe de macOS-installatie ervoor staat.

©PXimport

Haal de usb-stick uit de Mac en steek hem weer in de Hackintosh om het traject opnieuw te beginnen. Wacht tot de installatie weer misgaat of vastloopt en kijk wat voor teksten er in beeld staan. Zie je foutmeldingen? Of blijft hij bij een bepaalde regel hangen? Dan is dit waar je probleem vermoedelijk zit. Zoek op Google naar het woord Hackintosh plus de door jou gespotte foutregel om te zien hoe anderen dit probleem hebben opgelost.

Bovenstaande kan een monnikenwerk zijn. Vaak adviseren mensen om een vinkje in de Clover Configurator aan of uit te zetten, waarna je het gehele traject opnieuw kunt proberen. Soms helpt dat, maar soms ook niet. Dit is de reden waarom je beter een langere tijd kunt uitrekken om je Hackintosh te bouwen en waarom dit klusje vooral is weggelegd voor geduldige hobbyisten. Maar we vertrouwen erop dat je met verloop van tijd de oplossing vindt.

Verkeerde kext-bestanden

Heb je na het installeren van macOS nog problemen, dan is dit vermoedelijk te wijten aan de door jou geselecteerde kext-bestanden. Gelukkig kun je dit nu zelf proberen op te lossen vanaf de Hackintosh. Download de hierboven genoemde EFI Mounter en gebruik deze om je kext-map op te sporen. Die is als het goed is identiek aan die op de usb-stick. Werken je usb-poorten niet? Dan kun je een andere kext voor usb-drivers proberen. Geen geluid? Dan ligt dat aan een audio-kext of aan een kext die te maken heeft met je moederbord.

Je kunt op je Hackintosh ook de Clover Configurator installeren, zodat je dit bestand na installatie nog verder kunt tweaken. Op die manier kun je kleine aanpassingen maken om mogelijke problemen op te lossen. Start je Hackintosh de hele tijd opnieuw op als hij moet afsluiten? Dan kun je een vinkje zetten bij FixShutdown onder het ACPI-tabblad. Met bovenstaande methodes moet je op termijn alle kinderziektes van je Hackintosh kunnen wegwerken.

MacOS updaten

Goed, het is even een klusje. Maar dan heb je er ook lang plezier van. Toch? Hoe zit het eigenlijk met updates? Tot nu toe heeft Apple nog nooit serieuze maatregelen tegen Hackintosh-software genomen. Beveiligingsupdates en grote nieuwe versies van macOS werken nagenoeg altijd. En dat betekent dus ook dat je kunt updaten.

Maar het is altijd verstandig om even te wachten tot de meer fanatieke Hackintoshers de sprong hebben gewaagd. Vooral grote updates vereisen vaak een aantal wijzigingen aan je kext-bestanden via Clover Configurator. Die oplossingen verschijnen meestal na een paar dagen op Hackintosh-websites.

Tekst: Bastiaan Vroegop

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Deze zomer klussen? Goed gereedschap is dan onontbeerlijk. Ee digitale waterpas bijvoorbeeld, ook wel kruislijnlaser genoemd. Dankzij een duidelijke lijn van laserlicht kun je alles mooi waterpas ophangen, zetten of plaatsen.

Een digitale waterpas met laser, ook wel kruislijnlaser genoemd, helpt je om alles perfect recht of waterpas te krijgen, bijvoorbeeld bij het ophangen van een schilderij, het plaatsen van een plank of het tegelen van een muur. De ingebouwde laser projecteert een strakke lijn op de muur, zodat je grotere afstanden gemakkelijk kunt uitlijnen zonder steeds opnieuw te hoeven meten. Handig bij het klussen, verbouwen of inrichten van je huis! Wij vonden vijf betaalbare kruislijnlasers.

Kapro Prolaser 862GS

Deze Kapro Prolaser 862GS verrast met een opvallend groen laserlijn die beter zichtbaar is in fel licht, perfect voor binnen én buiten gebruik. Hij werkt tot zo’n 20 m met indrukwekkende nauwkeurigheid van ± 0,2 mm/m en een zelfnivelleringsbereik van ± 3°. Je krijgt er zelfs een mini‑statief bij, waardoor je meteen aan de slag kunt. Compact, lichtgewicht – maar gebouwd om te presteren onder uiteenlopende omstandigheden dankzij zijn IP 54‑behuizing en lange batterijduur. Een slimme keuze voor wie zowel gemak als zichtbaarheid wil tijdens precisiewerk.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,4 mm / meter
Automatische correctie: ± 3 °
Lijnzichtbaarheid: 20 meter
Stroombron: 2x AA-batterij

Parkside PKLL 7 D3

De Parkside PKLL 7 D3 is een betaalbare instapper die verrassend veel kan. Hij projecteert kruislijnen met automatische nivellering tot ± 4° en werkt tot ca. 7  meter afstand. Uniek is de mogelijkheid om de lasers onder vaste hoeken te projecteren – handig bij creatief-imaginair werk of wanneer precieze hoeken nodig zijn zonder automatisch corrigerend niveau. Hij is compact, licht en ideaal voor gebruik bij kleine klussen in huis. De nauwkeurigheid van deze kruislijnlaser is met een afwijking van 0,8 mm per meter echter wel iets minder goed, iets om rekening mee te houden.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,8 mm / meter
Automatische correctie: 4°
Lijnzichtbaarheid: 7 meter
Stroombron: 2xAA-batterij

Makita SK105DZ

Deze Makita projecteert heldere rode lijnen tot 25 meter, ideaal voor zowel horizontale als verticale lijnprojectie. Dankzij de zelfnivellerende functie hoef je je nooit druk te maken over scheve hoeken: hij corrigeert automatisch tot zo'n 4° graden. Deze Makita werkt op en afzonderlijk te verkrijgen 12Volt CXT-accu. De nauwkeurigheid van de SK105DZ is met een afwijking van 0,3 mm per meter erg goed.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,3 mm / meter
Automatische correctie: 4°
Lijnzichtbaarheid: 25 meter
Stroombron: Accu

Stanley STHT77502-1 Cross 90

Deze Stanley Cross 90 projecteert naast een horizontale en verticale ook nog een extra verticale lijn op exact 90°, waardoor hij ideaal is voor bijvoorbeeld tegelwerk, vloeren en het netjes uitlijnen van tussenschotten. De automatische nivellering zorgt voor een precieze uitlijning zonder gedoe. Een uitstekende keuze voor wie professioneel resultaat wil zonder poespas.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,5 mm / meter
Automatische correctie: ± 4°
Bereik: 12 meter
Stroombron: 2xAA-batterij

Bosch Universal Level 2

De Bosch Universal Level 2 biedt drie handige modi: kruislijnen met automatische nivellering, verticale lijnen met puntenfunctie of een hellingsmodus voor schuine uitlijning. Dankzij de heldere rode laserstraal en de intuïtieve bediening ervaar je snel gemak en nauwkeurigheid. Compleet geleverd inclusief batterijen en opberghoes.

Lasertype: Kruislijn, horizontaal, verticaal
Nauwkeurigheid: 0,5 mm / meter
Automatische correctie: 4 °
Lijnzichtbaarheid: 10 meter
Stroombron: 3xAA-batterij

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.