Wie denkt dat je Windows 10 alleen kunt bedienen met de muis, heeft het mis. Vrijwel alles is op de een of andere manier ook via Windows PowerShell te regelen. PowerShell is de grote broer van de opdrachtprompt. In dit artikel bespreken we de basis van dit expertgereedschap.

Tip 1: Topje van de ijsberg

Om direct met de deur in huis te vallen: na het lezen van dit artikel weet je nog niet alles van PowerShell. PowerShell is zeer geavanceerd en kan ook nog eens eenvoudig worden uitgebreid met nieuwe functies. Dit maakt dat het onmogelijk is om een compleet overzicht te geven van de mogelijkheden en opties. Wel leren we je alles over de basis van PowerShell, en weet je na het lezen van dit artikel hoe je het gebruikt en waar je meer informatie krijgt als je verder wilt. Ook bespreken we praktische trucjes die je direct kunt uitvoeren.

PowerShell is al een tijdje in Windows aanwezig en in Windows 10 aanbeland bij versie 5.0. Hoewel we uitgaan van een Windows 10-systeem, is de basis hetzelfde op eerdere Windows-versies.

©PXimport

Tip 2: PowerShell

Als je al een tijdje meedraait in computerland, ken je de knipperende cursor op het zwarte scherm. We hebben het over de 'commandprompt', dit onderdeel wordt in Windows de Opdrachtprompt genoemd. Een andere benaming is 'cli' en dat staat weer voor 'command line interface'. In de basis is PowerShell een soort opdrachtprompt op steroïden. De opdrachten die werken via de standaard opdrachtprompt van Windows, werken meestal ook in PowerShell, maar er is veel meer mogelijk. Zo kun je dankzij PowerShell vrijwel het volledige besturingssysteem onder de motorkap bedienen, zonder dat hier een muis aan te pas komt. Dit kan bijvoorbeeld door maken van scripts.

©PXimport

Tip 3: Snelkoppeling als beheerder

Er zijn veel manieren om een PowerShell te openen. Zoek bijvoorbeeld naar PowerShell (of een gedeelte van dit woord) in je startmenu. Veel mensen vinden een snelkoppeling prettig. Deze kun je eenvoudig aanmaken, maar het vereist een kleine aanpassing achteraf zodat Powershell altijd als beheerder wordt uitgevoerd. Klik met de rechtermuisknop op je bureaublad en kies Nieuw / Snelkoppeling. Maak een snelkoppeling naar PowerShell.exe en bewaar deze. Klik met de rechtermuisknop op de snelkoppeling en vraag de eigenschappen op. Ga naar het tabblad Snelkoppeling, klik op Geavanceerd en plaats een vinkje bij Als administrator uitvoeren. Op deze manier open je de snelkoppeling altijd als computerbeheerder.

©PXimport

Tip 4: Windows-toets+X

Als je in Windows 10 de toetscombinatie Windows-toets+X gebruikt, krijg je een gevorderd menu te zien. Hierin vind je een directe verwijzing naar alle belangrijke Windows-onderdelen, zoals je configuratiescherm, energiebeheer en meer. Ook kun je vanaf deze plek een opdrachtprompt opstarten in de veilige modus (standaard) of als beheerder. Dit onderdeel is eenvoudig te vervangen door PowerShell. Klik met de rechtermuisknop op je taakbalk en vraag de eigenschappen op. Open het tabblad Navigatie en plaats een vinkje bij Opdrachtprompt vervangen door Windows PowerShell in het (...). Vanaf nu is PowerShell direct beschikbaar via Windows-toets+X.

Tip 5: Administrator

De beste manier om PowerShell te starten is als computerbeheerder (administrator). Hiermee krijg je de volledige rechten over 'alle' instellingen en aanpassingen die je wilt doen. Als je een normale PowerShell opstart, is de kans op foutmeldingen groter omdat er bijvoorbeeld te weinig rechten zijn om een bewerking uit te voeren. Omdat PowerShell in Administrator-mode alle rechten heeft, moet je wel extra voorzichtig zijn. Klakkeloos experimenteren met onbekende PowerShell-scripts van internet is vragen om problemen.

Tip 6: Commando's

Net als bij de opdrachtprompt kun je in PowerShell allerlei commando's geven. De meeste commando's die werken in de opdrachtprompt, zijn ook te gebruiken in PowerShell. Een voorbeeld hiervan is de opdracht ipconfig. Hiermee krijg je zowel in de Opdrachtprompt als in PowerShell uitgebreide IP-informatie van al je netwerkadapters. Er zijn ook veel commando's die alleen in PowerShell werken. Een voorbeeld hiervan is de opdracht Get-NetAdapter, die je een beknopt overzicht geeft van je netwerkadapters, het type adapter (ethernet of wifi) en de snelheid. Met dit commando zien we bijvoorbeeld dat ons wifi-netwerk werkt op slechts 130 Mbit/s. Deze informatie is ook ergens in Windows te vinden, maar als je het commando kent, gaat het met PowerShell gaat het een stuk eenvoudiger en sneller.

©PXimport

Tip 7: Sneller invoeren

Sommige commando's zijn behoorlijk lang. Gelukkig kun je deze toch snel invoeren. Tik een gedeelte van de naam, bijvoorbeeld get-net en druk vervolgens een of meerdere keren op de Tab-toets totdat Get-NetAdapter verschijnt. Je opdracht wordt automatisch aangevuld. Je kunt er nog iets achter typen (parameters, bij veel opdrachten is dat nodig) en bevestigen met een druk op de Enter-toets. Dankzij de Tab-toets kun je zelfs de lastigste opdrachten snel intypen.

©PXimport

Tip 8: Help? Help!

De helpfunctie van PowerShell is zeer uitgebreid en zelfs onoverzichtelijk als je alleen de opdracht help geeft gevolgd door Enter. De functie wordt duidelijker als je de hulpvraag specificeert. Met de opdracht help Get-NetAdapter krijg je uitgebreide informatie over Get-NetAdapter. Je leest waar dit commando voor dient, hoe je het gebruikt en waar je meer informatie vindt als je 'alles' over het commando te weten wilt komen. Bij Related links zie je gerelateerde opdrachten. Zo komen we hier het commando Restart-NetAdapter tegen. Dit blijkt uitermate handig om via een PowerShell-commando de wifi-adapter snel uit te schakelen en weer opnieuw te activeren, een truc die meestal zeer effectief is om tijdelijke wifi-storingen op te lossen.

©PXimport

Tip 9: Linux, maar dan anders!

We noemden al een paar keer het verband tussen PowerShell en de opdrachtprompt, maar de link met Linux is nog veel groter. Veel commando's uit PowerShell komen direct uit Linux. Om bijvoorbeeld de inhoud van een map op te vragen, kun je de opdracht dir geven. Linux-gebruikers kennen deze opdracht als ls en dit commando werkt ook in PowerShell. Andere voorbeelden zijn rm (remove, verwijderen), kill (sluiten) en mv (move, verplaatsen). Op deze website vind je onder Quick reference (scrol bijna helemaal naar beneden) een handig overzichtje van veelvoorkomende commando's die zowel in Linux als de Windows PowerShell te gebruiken zijn.

Tip 10: Standaard apps verwijderen

Het verwijderen van programma's is een praktisch voorbeeld van de mogelijkheden van PowerShell. Windows 10 heeft allerlei standaard-apps aan boord waar veel mensen niet op zitten te wachten. Dankzij slimme PowerShell-opdrachten kun je de voorgeïnstalleerde 'rommel' snel verwijderen. Met de opdracht Get-AppxPackage *xboxapp* | Remove-AppxPackage gevolgd door Enter verdwijnt de Xbox-app van je computer. Met de opdracht Get-AppxPackage *bingfinance* | Remove-AppxPackage verwijder je de Geldzaken-app. Je kunt zelfs de complete app-winkel van Microsoft van je systeem verwijderen. Hiervoor geef je Get-AppxPackage *windowsstore* | Remove-AppxPackage als opdracht. Er zijn meer opdrachten mogelijk. Een overzicht vind je hier.

©PXimport

Tip 11: Standaardapps opnieuw installeren

Ben je te enthousiast te werk gegaan en heb je per ongeluk allerlei apps verwijderd die je eigenlijk nog weleens wilt gebruiken? Dan kun je een groot deel van de standaard app-bundel snel herstellen. Geef hiervoor Get-AppxPackage -AllUsers| Foreach {Add-AppxPackage -DisableDevelopmentMode -Register "$($_.InstallLocation)\AppXManifest.xml"} als opdracht. Je hoeft dit niet helemaal over te typen, je kunt de opdracht ook kopiëren van de website uit de vorige tip.

©PXimport

Tip 12: Scripts maken

We hopen met dit artikel het enthousiasme voor PowerShell geprikkeld te hebben. Als afsluiter willen we je graag nog wijzen op ISE. Deze afkorting staat voor Integrated Scripting Environment, dit is een handige omgeving om PowerShell-scripts in elkaar te sleutelen. Handig detail is dat je veel opdrachten met één muisklik toevoegt. De opdrachten staan aan de rechterkant van je scherm en er is een goede zoekfunctie aanwezig. Door commando's te combineren, maak je snel je eerste script, bijvoorbeeld om je wifi-adapter uit te schakelen weer te activeren (zie tip 6). Door je script te starten, wordt deze handeling automatisch uitgevoerd en dat scheelt veel muisklikken die anders nodig waren geweest als je de 'wifi-reset' wilt uitvoeren via bijvoorbeeld het Apparaatbeheer. Start ISE op door ise in te typen als zoekopdracht in je startmenu.

©PXimport

Tip 13: Tot slot...

Het voert te ver om alles over PowerShell te weten te komen in één artikel. De beste manier om met PowerShell te leren werken, is door eraan te denken op een moment dat je voor een probleem staat of iets wilt automatiseren met een script. Probeer je uitdaging op te lossen met PowerShell, dan raak je snel gewend aan de manier van denken (en werken). Wil je een vliegende start maken? Dan kun je terecht bij Microsoft Virtual Academy voor uitgebreide video's. Ook op YouTube zijn veel filmpjes te vinden. De

van Don Jones zijn van harte aanbevolen.

©PXimport

TCL staat vooral bekend om zijn betaalbare televisies, maar het Chinese merk brengt ook prijsvriendelijke soundbars op de markt. Zo heeft de recent verschenen Q65H interessante specificaties. Naast een forse soundbar met ondersteuning voor Dolby Atmos is er ook een draadloze subwoofer bijgesloten. Hoe bevalt dit nieuwe audiosysteem in de praktijk?

Anders dan zijn relatief bescheiden prijskaartje van amper 300 euro wellicht doet vermoeden, is de TCL Q65H stijlvol vormgegeven. De soundbar van 1,05 meter heeft een nette afwerking van matzwart kunststof en geborsteld aluminium. De voorkant en beide zijkanten zijn voorzien van speakerstof. Het geheel oogt erg chic.

Dankzij een geringe hoogte van 6,8 centimeter plaats je deze langwerpige speaker moeiteloos voor de meeste televisies. De behuizing zal het beeld niet zo gauw blokkeren. Liever ophangen? Gebruik in dat geval de twee bijgesloten muurbeugels. Het formaat van de subwoofer is met 22 × 36,9 × 27,5 centimeter behoorlijk fors. Reserveer hiervoor een plekje op de vloer.

©Maikel Dijkhuizen

Soundbar aansluiten

Je verbindt de Q65H zowel via HDMI-eARC als via de optische ingang met een televisie. Daarnaast telt de achterzijde nog een tweede HDMI-poort, zodat je bijvoorbeeld een tv-decoder, blu-ray-speler of gameconsole kunt aansluiten. Verder koppel je via usb eventueel een externe schijf of usb-stick met audiobestanden. Voor soundbarbegrippen heeft dit model veel aansluitopties.

Nadat de soundbar en subwoofer zijn aangesloten, koppel je ze draadloos aan elkaar. Dat gaat met behulp van de pairknop erg vlot. Op een klein display achter het speakerdoek verschijnt de term 'Sub connected'. Eenmaal aangesloten kies je op de sobere afstandsbediening de gewenste bron.

Verder loont het de moeite om direct na het aansluiten de TCL Home-app te installeren. Via de microfoon van de smartphone stemt de soundbar zijn geluid af op diverse akoestische eigenschappen van de luisterruimte. Het resultaat is een betere audioweergave. De kalibratie van deze zogeheten AI Sonic-functie duurt enkele minuten. Je gebruikt de app ook om nieuwe software-updates te installeren en equalizerinstellingen te wijzigen.

©Maikel Dijkhuizen

©Maikel Dijkhuizen

Films, series en muziek

TCL vermeldt een totaal piekvermogen van maar liefst 580 watt, waarvan er 150 watt is gereserveerd voor de subwoofer. Deze belofte is niet uit de lucht gegrepen, want de soundbar en basspeaker produceren samen een nogal vol geluid. Bij recente Netflix-streams vliegen de geluidseffecten je om de oren. De fabrikant heeft de actieve audiodrivers in de behuizing naar voren én zijwaarts gericht. Zeker in de beschikbare film- en gamemodus wekt deze opstelling enigszins de illusie van surroundgeluid, al klinkt het gebruik van échte surroundspeakers nog altijd een stuk beter. Desalniettemin is het ruimtelijke geluid een knappe prestatie. Mooi meegenomen is dat de Q65H een Dolby Atmos- en DTS:X-audiospoor kan verwerken.

Tijdens bombastische actiescènes laat de subwoofer zich duidelijk horen. Je kiest met de afstandsbediening tussen drie basniveaus, maar bij de luidste stand kunnen de buren waarschijnlijk meegenieten. Sowieso kan dit audiosysteem erg luid spelen. In combinatie met een ruimtelijk en helder geluid beleef je films en series voortaan intenser. Kun je bepaalde personages moeilijk verstaan, dan druk je gewoon op de Voice-knop van de afstandsbediening. De soundbar versterkt vervolgens menselijke stemmen.

Je kunt de soundbar ook gebruiken om muziek te luisteren. Via de ingebakken bluetooth5.3-module koppel je rechtstreeks een smartphone of tablet. Stream vervolgens een afspeellijst van Spotify, Apple Music of een andere muziekdienst. Hoewel de liedjes best redelijk klinken, haalt de geluidskwaliteit het niet bij een versterker of receiver met losse speakers. Logisch, want de audiodrivers zitten in de langwerpige luidspreker te dicht op elkaar om een duidelijk stereobeeld te realiseren. Voor een achtergrondmuziekje voldoet het prima.

©Maikel Dijkhuizen

TCL Q65H kopen?

In een kleine tot middelgrote woonkamer komt de TCL Q65H goed uit de verf. Dankzij meerdere zorgvuldig gepositioneerde audiodrivers, een krachtige subwoofer en een riant piekvermogen creëer je met dit audiosysteem en volwaardige thuisbioscoop dat luid kan spelen. Heb je geen ruimte of budget om een home-cinemaset met losse luidsprekers op te tuigen, dan is deze vriendelijk geprijsde soundbar/subwoofer-combinatie een uitstekend alternatief.

AI is inmiddels doorgedrongen tot in bijna elk digitaal domein. Van vertaaltools en chatbots tot beeldmakers en medische toepassingen. Veel gebruikers vinden AI handig, efficiënt en zelfs creatief. Toch brengt deze evolutie ook minder zichtbare risico's met zich mee, op persoonlijk, maatschappelijk en ecologisch vlak.

AI is inmiddels doorgedrongen tot in bijna elk digitaal domein. Van vertaaltools en chatbots tot beeldmakers en medische toepassingen. Veel gebruikers vinden AI handig, efficiënt en zelfs creatief. Toch brengt deze evolutie ook minder zichtbare risico's met zich mee, op persoonlijk, maatschappelijk en ecologisch vlak.

In dit artikel bekijken we verschillende AI-risicozones. Wat is bijvoorbeeld de milieu-impact van AI? Hoe betrouwbaar zijn de antwoorden van chatbots? Wat als synthetische media (alles wat met AI wordt gemaakt) niet meer van echt te onderscheiden zijn? En hoe beïnvloeden AI-systemen onze economie, privacy en ons denkvermogen? De grens tussen mens en machine vervaagt.

Dit artikel is bedoeld voor wie voorbij de hype wil kijken en wil begrijpen wat er op het spel staat. Elk onderdeel behandelt een specifiek risico, met voorbeelden en toepassingen. Zo krijg je een goed beeld van de schaduwkanten van AI. Niet om de technologie af te wijzen, maar om er bewuster en verantwoordelijker mee om te gaan.

Ecologische voetafdruk

Hoewel AI vaak als iets immaterieels en 'in de cloud' wordt voorgesteld, is de milieu-impact allesbehalve onzichtbaar. De menselijke hersenen verbruiken continu ongeveer 20 watt, vergelijkbaar met een gloeilampje. Daarmee worden 86 miljard neuronen en duizenden synapsen per neuron gevoed.

Grote taalmodellen als GPT of Gemini vragen daarentegen enorm veel rekenkracht. De trainingsfase kan duizenden MWh vereisen en miljoenen liters water voor koeling, afhankelijk van het datacenter en de gebruikte hardware. Ook het gebruik (inferentie) is belastend: elke prompt/antwoord-interactie bij modellen uit deze klasse vraagt energie en koeling aan de serverzijde.

AI heeft dus een stevige ecologische voetafdruk. Tegelijk worden oplossingen ontwikkeld, zoals restwarmtehergebruik, luchtkoeling in plaats van waterkoeling, meer hernieuwbare energie en efficiëntere modellen. Denk aan compacte taalmodellen, zoals TinyML, quantisatietechnieken (kleinere getallen en minder geheugen) en lokaal draaiende AI's (edge AI).

©(c) Wikipedia, CC BY-SA

Hallucinaties

AI-chatbots doen de gebruiker graag een plezier. Daarbij zijn ze opvallend overtuigend, ook wanneer ze onzin produceren, oftewel wanneer ze hallucineren.

Hallucinaties kunnen ernstige gevolgen hebben, bijvoorbeeld wanneer juristen verwijzen naar niet-bestaande wetsartikelen of wanneer medische informatie klakkeloos wordt overgenomen. Controleer gevoelige informatie daarom altijd via meerdere bronnen. Doe dit zeker bij gevoelige of complexe thema's. Weet ook dat AI-modellen zich vaak verontschuldigen als je teruggeeft dat er een fout is gemaakt. Vervolgens herhalen ze zich doodleuk.

Hallucinaties zijn hardnekkiger bij fenomenen als data- en conceptdrift. Bij het eerste herkent het model je eigen input minder goed doordat de vorm afwijkt van de trainingsinput. Bij het tweede is de inputvorm hetzelfde gebleven, maar is de betekenis inmiddels veranderd. Meer weten over datadrift en conceptdrift.

Verder kan het model te veel details uit trainingsdata opnemen en zo irrelevante informatie meenemen (overfitting). Of omgekeerd: onvoldoende zinvolle data gebruiken (underfitting). Ook deze fenomenen kunnen het hallucineren versterken.

Bias en manipulatie

AI-modellen krijgen enorme datahoeveelheden van het internet als input. Deze zijn zelden neutraal, waardoor vooroordelen of een westers wereldbeeld in het leerproces sluipen. Dat zorgt voor vertekening of bias (vooringenomenheid). AI-modellen kunnen bijvoorbeeld vrouwen aan zorgberoepen linken en mannen aan leidinggevende functies, of etnische groepen benadelen bij risicobeoordelingen.

Bias is niet alleen maatschappelijk, maar ook technisch. Een model leert niet alleen wat er ín de data staat, maar ook hoe die data zijn verdeeld. Als een bepaalde bron oververtegenwoordigd is, of als een schrijfstijl vaker voorkomt, dan krijgt dat automatisch meer gewicht. De architectuur en trainingsmethode versterken die patronen. Daardoor kunnen antwoorden die objectief lijken toch subtiel een voorkeur bevatten.

Interessant is ook dat onderzoekers political compass-testvragen voorlegden aan grote AI-taalmodellen (LLM's). De conclusie: zowat alle LLM's situeren zich in het links-economische, sociaal-libertaire kwadrant. Besef dat ook deze testvragen een vooroordeel (kunnen) bevatten, wat aantoont hoe moeilijk het is bias correct te beoordelen.

Nog problematischer wordt het bij manipulatie, wanneer deze bias opzettelijk in het model zit. Denk aan AI-toepassingen in advertenties die inspelen op angsten of overtuigingen. Algoritmische sturing kan bovendien gemakkelijk tot gelijkgezinde groepen (echo chambers) en polarisering leiden.

Omdat AI-modellen zo complex zijn, is vaak onduidelijk hoe de output tot stand komt (de black box). Dit vergroot de transparantiebehoefte en verklaart waarom veel wetenschappers pleiten voor explainable AI, of LLM's en AI-algoritmen opensource willen maken.

Synthetische media

De term synthetische media verwijst naar beelden, audio of tekst die volledig of deels AI-gegenereerd zijn. Denk aan deepfakes, nagebootste stemmen of automatisch gegenereerde nieuwsartikelen. Zulke toepassingen lijken creatief en handig, je maakt bijvoorbeeld een marketingvideo zonder camera of acteurs, maar de keerzijde is zorgwekkend.

Deepfakes kunnen personen dingen laten zeggen die zo zijn uitgesproken. Andersom kunnen echte beelden als deepfake worden afgedaan, ook wel 'the liar's dividend' genoemd. Deepnudes (gefingeerde naaktbeelden) kunnen dan weer gebruikt worden voor wraakporno.

Deze technologieën maken ook nepnieuws: desinformatie waarbij feiten doelbewust worden verdraaid. Dit tast het vertrouwen in communicatie en bewijsvoering aan en doet steeds meer mensen geloven in de maakbaarheid van de realiteit. Wat echt is, hangt vooral af van hoe je deze zelf vormgeeft. Feit en fictie raken verstrengeld, waardoor we belanden bij concepten als alternate truth en postrealiteit. Daarin wegen perceptie, gevoel en overtuiging zwaarder dan feiten. Synthetische media vragen daarom niet alleen om kritische blik, maar mogelijk ook om watermerken en regulering.

Zelfbevlekking

AI-modellen gebruiken vrijwel alle beschikbare internetbronnen als trainingsmateriaal. Omdat generatieve AI zelf steeds meer online content produceert, gebruiken modellen ook hun eigen output opnieuw. Zo ontstaat een zichzelf versterkende kringloop waarbij AI zich voedt met AI-gegenereerde inhoud. Deze vorm van zelfbevlekking verhoogt het risico op kwaliteitsverlies in digitale content, ook wel slop of enshittification genoemd.

AI genereert output namelijk op basis van patronen, niet vanuit betekenis of intentie. Als deze patronen ook nog eens uit andere AI-bronnen komen, ontstaat een neerwaartse spiraal met nauwelijks nuancering en steeds herhaalde ideeën. Hierdoor verhoogt ook het risico op hallucinaties en bias en de mens raakt out-of-the-loop. Op termijn dreigt model collapse: AI-modellen worden minder intelligent naarmate ze vaker op eigen output trainen.

Sommigen spreken van een zombie-internet. Zo blijkt inmiddels al zeker vijf procent van de nieuwe Engelstalige Wikipedia-inhoud AI-gegenereerd te zijn. Bovendien nemen mensen typische AI-taal, met herkenbare woordkeuzes, steeds vaker over. Om deze dynamiek te doorbreken, moeten menselijke input en creativiteit centraal blijven staan in het AI-trainingsproces.

Auteursrecht

AI roept fundamentele vragen op rond auteursrecht. Modellen worden getraind op grote hoeveelheden tekst, beeld en audio zonder dat makers altijd toestemming hebben gegeven. Dit leidt tot discussies over schending van auteursrecht.

Er lopen inmiddels meerdere rechtszaken tegen AI-bedrijven. Het gaat onder meer om claims rond ongeoorloofd gebruik van beschermde werken voor training en ongewenste herhaling van fragmenten in AI-output. Bedrijven worden daardoor steeds bewuster van licenties, databescherming en toestemmingseisen.

De VS en Europa hanteren verschillende juridische kaders. In de VS wordt soms gesproken van 'fair use' bij transformatief gebruik, terwijl Europa zich baseert op strengere richtlijnen en opt-out-mechanismen via het TDM-AI-protocol.

AI-output roept ook andere auteursrechtelijke vragen op. Wie is bijvoorbeeld de auteur van een AI-tekening? Is dat de modelontwikkelaar, de gebruiker of niemand? AI kan ook onbedoeld tekst- of beeldfragmenten uit het trainingsmateriaal overnemen, met mogelijk plagiaat. Er bestaat dus een juridische grijze zone en er is behoefte aan duidelijke regelgeving, aangepast aan de AI-evoluties.

Privacy

AI kan verder een bedreiging voor onze privacy vormen. In China zie je dit scherp: gezichtsherkenning en camera's ondersteunen er een sociaal kredietsysteem. Burgers worden continu gevolgd. Wie een overtreding begaat, riskeert sancties.

Ook in het Westen ontstaan zorgwekkende trends. Het Amerikaanse bedrijf Clearview AI bijvoorbeeld bouwt een databank met miljarden gezichten, geplukt uit sociale media en websites, zonder toestemming van de betrokkenen. Beveiligingsbedrijven gebruiken deze beelden om burgers te identificeren, nagenoeg zonder controle.

Een bijkomend gevaar is dat je zelf te veel prijsgeeft. Steeds meer AI-tools gebruiken bijvoorbeeld Retrieval-Augmented Generation (RAG), waarbij je eigen of andere data kunt uploaden voor betere antwoorden. Maar wie garandeert dat deze informatie niet elders wordt opgeslagen of hergebruikt?

Daarnaast ondermijnt AI je informatievrijheid via filterbubbels. Algoritmen tonen vooral inhoud die aansluit bij eerdere voorkeuren, waardoor je blik vernauwt en confirmation bias toeneemt: je vertrouwt vooral informatie die je bestaande overtuiging bevestigt. Gecombineerd met micro-targeting, waarbij je gericht wordt beïnvloed met politieke of commerciële boodschappen, ontstaan risico's op manipulatie.

Geestelijke ontwikkeling

Steeds meer AI-tools nemen cognitieve taken over: ideeën bedenken, teksten samenvatten of wiskundeproblemen oplossen. Dit is handig, maar geeft ook risico's. Als je brein weinig wordt uitgedaagd, komt je mentale ontwikkeling in het gedrang.

Vooral jongeren (digital natives) zijn kwetsbaar. Schoolopdrachten worden sneller aan AI-bots uitbesteed dan zelf uitgewerkt. Daardoor oefenen ze minder op formulering, redenering en foutcorrectie, wat juist belangrijk is voor de intellectuele groei.

Dit daagt ook het onderwijs uit, bijvoorbeeld wat betreft lesmethodes. Mogelijk biedt een aanpak als flip the classroom enig soelaas: leerlingen bereiden thuis (met hulp van AI) de leerstof voor en in de klas worden samen oefeningen gemaakt en besproken.

Bovendien zijn AI-antwoorden vaak vlot geschreven, maar missen ze nuance of tegenstrijdige ideeën. Wie zijn denkproces voortdurend daaraan spiegelt, loopt het risico op vervlakking van mening en expressie.

AI-bots creëren ook onrealistische sociale verwachtingen. Ze zijn vaak opvallend geduldig en meegaand, wat mensen minder sociaal vaardig kan maken. Sommigen raken meer sociaal geïsoleerd of ontwikkelen parasociale relaties met bots als Replika en CharacterAI.

Politiek en economie

AI dreigt ook de politiek-economische verhoudingen grondig te herschikken. Waar staten traditioneel economische groei sturen via beleidsinstrumenten (Keynesiaans model), nemen Big Tech-giganten het steeds meer over. Overheden worden afhankelijker van deze bedrijven, wat machtsasymmetrie versterkt. Er zijn al duidelijke tekenen van deregulatie: regels worden versoepeld om innovatie aan te trekken.

Ook op microniveau is de impact zichtbaar. Ontwikkelingen (zoals agentic AI) kunnen de economie en de productiviteit stimuleren en er ontstaan ook nieuwe functies, zoals prompt engineers, AI-ethici en data-curatoren. Maar helaas gaat het voornamelijk om laagbetaalde ghost workers die AI-modellen helpen trainen. Daarnaast veranderen veel jobs inhoudelijk, zoals in administratie, marketing, financiën en juridische diensten. Andere functies zullen ongetwijfeld verdwijnen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat bijvoorbeeld vertalers, copywriters, klantenservicemedewerkers, boekhoudassistenten en junior programmeurs zich ernstig zorgen maken.

AI zal daarnaast ongetwijfeld ook de internationale machtsverhoudingen beïnvloeden. Geopolitieke spelers als de VS en China dreigen met hun AI-overmacht nog dominanter te worden, ten koste van andere (supra)nationale entiteiten. Is Europa hier een goed voorbeeld van?

Veiligheid

Vooralsnog kwamen vooral risico's aan bod die niet per se bedoeld of gewild zijn, maar er zijn ook partijen die bewust de destructieve kracht van AI inzetten. Zo worden cyberaanvallen steeds geavanceerder. Aanvallers gebruiken zelflerende algoritmen om netwerken te exploiteren. Er bestaan AI-tools die phishingmails opstellen, perfect afgestemd op het slachtofferprofiel.

Ook maatschappelijke structuren staan onder druk. Een AI die (via sociale media) nepnieuws verspreidt over bijvoorbeeld verkiezingen, kan wijdverspreide onrust veroorzaken. Door hun schaal en snelheid kunnen AI-systemen hele informatienetwerken ontregelen, zonder aanwijsbare dader.

Daarnaast loert het gevaar van verkeerde afstemming (misalignment): een AI die geen kwaad wil, maar schade aanricht omdat het doel fout werd geformuleerd. Denk aan een AI die waterverbruik wil beperken en daarom irrigatiesystemen stillegt.

Militaire toepassingen zijn er uiteraard ook. Autonome drones en zelflerende wapensystemen worden volop ontwikkeld. Grote spelers zijn bijvoorbeeld het Amerikaanse Anduril (AI-drones)en Palantir (militaire AI-software). Tekenend is dat een oprichter een ultranationalistisch manifest publiceerde waarin hij stelt dat de VS absoluut de AI-oorlog moet winnen.

Cyborgisering

Misschien wel het grootste gevaar van AI dringt langzaam en ongemerkt ons leven binnen: cyborgisering. Dit is het vervagen van de grens tussen mens en de machine. Denk aan avatars die levensecht reageren, digitale dubbelgangers van echte personen of AI-influencers met miljoenen volgers. Daardoor wordt het steeds moeilijker om te onderscheiden waar de mens stopt en de machine begint.

Nieuwe categorieën digitale wezens duiken op, zoals virtuele klantenadviseurs, AI-therapeuten en synthetische gezelschapsdieren. Een Spaanse vrouw trouwde zelfs met een AI-hologram.

Op termijn ontstaat er een samenleving waarin mensen voortdurend zijn verbonden met AI, via brillen, lenzen, implantaten of herseninterfaces (denk aan Neuralink van Elon Musk: AI-in-the-human). Technieken als de Turingtest of Winograd-challenge volstaan al lang niet meer om mens van machine te onderscheiden. Daardoor komen autonomie en authenticiteit steeds meer onder druk te staan.

Cyborgisering roept fundamentele vragen op. In hoeverre blijven we menselijk? Wellicht is niet iedereen een transhumanist zoals Ray Kurzweil, die reikhalzend uitkijkt naar de singulariteit: het moment waarop AI slimmer wordt dan de mens.