ID.nl logo
Zo kun je je wifi-wachtwoord veranderen
© PXimport
Huis

Zo kun je je wifi-wachtwoord veranderen

Een sterk wifi-wachtwoord is erg belangrijk. Je wilt uiteraard niet dat je buren meeprofiteren van jouw verbinding. Het is net zo belangrijk om regelmatig het wachtwoord te veranderen, maar hoe doe je dat ook alweer? Wij leggen het voor je uit.

Je past het wifi-wachtwoord van je router aan via een browser op je Windows-computer of Mac(Book). Je hebt hiervoor de configuratiepagina nodig van je router. Je gaat daarvoor naar het standaard IP-adres van je router. Normaliter vind je die door 192.168.1.1 of 192.168.0.1 in de adresbalk te typen, maar het kan zijn dat jouw router een ander adres heeft.

Routeradres opzoeken

In veel gevallen staat het adres van de router op een sticker op de onderkant van het apparaat. Mocht dat niet het geval zijn, dan kun je dat adres op een andere manier achterhalen. Open op Windows het startmenu en typ de letters cmd in. Open nu het programma Opdrachtprompt en typ vervolgens ipconfig in. De getallen naast Default Gateway is het adres dat je moet hebben.

Een tweede manier om een wachtwoord te achterhalen in Windows 10 is door in het startmenu het woord Netwerkstatus in te typen. In de app die verschijnt klik je op Netwerkinstellingen wijzigen en vervolgens Adapteropties wijzigen. Druk nu met de rechtermuisknop op je wifi-netwerk en kies voor Status. In het nieuwe venster staat een knop in beeld genaamd Eigenschappen van draadloos netwerk. Bovenin dit nieuwe scherm staan twee tabs. De rechtertab heet Beveiliging. Als je daarop klikt, dan zie je een veld waarin de Netwerkbeveiligingssleutel staat (oftewel: het wachtwoord). Als het goed is, is die nog verborgen. Vind daarom Tekens weergeven aan om het wachtwoord te kunnen zien. Deze tweede manier is vooral handig als je bij een vriend of vriendin op bezoek bent om snel het wifi-wachtwoord te verkrijgen. Overigens moet je voor deze optie wel al verbinding gemaakt hebben met het netwerk. 

Heb je een Mac? Ga dan naar je netwerkinstellingen. Klik op het netwerk waarmee je verbonden bent en druk op de knop voor geavanceerde instellingen. Klik op de tab met de naam TCP/IP. De getallen naast het onderdeel Router is het adres waar je naar op zoek bent.

©PXimport

Inloggen bij je router

Nu we het adres hebben ingevuld in de adresbalk van je browser, welke browser het is maakt niet uit, kunnen we inloggen bij de router. Als je op de pagina terecht komt, zie je een inlogscherm. Je moet hier een gebruikersnaam en wachtwoord invullen.

In veel gevallen vul je beide admin of useradmin in, terwijl je in andere gevallen alleen admin bij gebruikersnaam invult. Binnen de handleiding van de router staat de inloggegevens veelal vermeld. En anders kun je die informatie waarschijnlijk opvragen bij de internetserviceprovider; soms staan die gegevens ook onderop de router.

Eenmaal ingelogd, moet je op zoek gaan naar een kopje in het menu die refereert naar draadloze beveiligingsinstellingen. Dat zijn vaak woorden en termen als Draadloos netwerk, Draadloos, Wireless, Wireless security of Beveiliging. De termen en woorden zijn afhankelijk van de ingestelde taal, evenals de fabrikant van de router in kwestie.

Wifi-wachtwoord aanpassen

Heb je de juiste instellingen gevonden, dan kunnen we het wifi-wachtwoord aanpassen. Op de pagina voor het beveiligingen van je draadloze netwerk, ga je op zoek naar wifi-wachtwoord, WiFi password, beveiligingssleutel of security key. Naast die optie staat een (soms leeg) invulveld met daarin ruimte voor je wachtwoord. Controleer ook of je netwerkbeveiliging op orde is. Zijn de opties WPA2, WPA3 of AES beschikbaar? Kies daar dan één van uit. WPA2 is nu de meest gangbare.

Mocht je overigens de naam van je netwerk willen aanpassen, dan is dit tevens de plek waar je dat kunt doen. Doe dit alleen wanneer je nog geen enkel apparaat met je netwerk verbonden hebt (behalve je computer dan), want na het aanpassen moet je al je apparaten opnieuw verbinding laten maken die draadloos met dat netwerk verbonden zijn.

Natuurlijk is het belangrijk dat je wachtwoorden gebruikt die niet gemakkelijk te kraken zijn.  Voor het uitkiezen van je wachtwoord, bestaan er een aantal tips. Je kunt heel moeilijk doen met allerlei leestekens en cijfers, maar zulke wachtwoorden zijn moeilijk te onthouden. Je kunt ook een soort wachtzin bedenken, die voor jou heel logisch klinkt. Een zin onthouden is gemakkelijker dan een willekeurige reeks aan (lees)tekens. Maak hem niet té persoonlijk, want anders kan iemand hem misschien nog raden en zo alsnog je netwerk binnenkomen. In deze cursus van Tech Academy gaan we bovendien uitgebreid in op hoe je veilig om kunt te gaan met je wachtwoorden. 

Na het aanpassen van de gegevens, druk je op de knop voor het opslaan. Daarna heeft je wifi-netwerk dus een nieuw wachtwoord (en eventueel ook een nieuwe naam). 

▼ Volgende artikel
Laat je huis ademhalen: slimme automatiseringen voor de ventilatie
© Yuri Hoyda
Energie

Laat je huis ademhalen: slimme automatiseringen voor de ventilatie

Misschien zijn je lampen, verwarming en slot van je voordeur al verbonden met je smarthome-systeem, maar één apparaat wordt vaak vergeten: de mechanische ventilatie. Zonde, want er zijn allerlei toepassingen te bedenken om ook dat systeem aan je netwerk te hangen.

In dit artikel laten we zien hoe je je mechanische ventilatie koppelt aan een smarthome-systeem en automatiseert:

  • Installeer het Home Assistant-platform om doe-het-zelfoplossingen mogelijk te maken
  • Gebruik een Itho-module, Open Air of FanX om je ventilator te verbinden met je wifi-netwerk
  • Koppel je ventilator aan Home Assistant via de MQTT-integratie
  • Automatiseer ventilatieprocessen, zoals afzuiging tijdens het douchen of koken
  • Implementeer slimme schakelaars en meters voor extra efficiëntie

Lees ook: 5 fouten die je niet moet maken in je smarthome

De mechanische ventilatie in je huis bestaat vaak uit een vrij groot, log apparaat dat bijvoorbeeld in een hoek van de zolderkamer verstopt zit. Dat maakt het lastig om hem te vervangen door een slimme variant, zoals je de oude gloeilampen aan het plafond omruilt voor slimme Hue-ledlampen. Daardoor zit je vast aan je domme ventilator, die met een beetje pech al decennia oud is. Deze systemen hebben zelden tot nooit de mogelijkheid om ze met bluetooth of wifi te verbinden, waardoor je ze niet in je slimme domoticasysteem kunt opnemen.

Maar niet getreurd: zelfs deze oude apparatuur kun je met een smarthome verbinden, mits je bereid bent wat tijd en geld te investeren. Daarbij profiteer je van de traditionele manier waarop een ventilator kan worden bediend. Vaak kunnen ze verbinden met bijvoorbeeld een knop in je badkamer om snel luchtvochtigheid mee weg te zuigen, wat betekent dat ventilatoren zijn gebouwd om een aan- of uit-signaal te ontvangen. Door een speciaal apparaatje te verbinden, is het mogelijk zelf zo’n signaal te verzenden via een door jou gekozen verbinding.

Home Assistant

Voordat we beginnen hebben we een flexibel smarthomeplatform nodig. Diensten zoals Apples Woning-app en Google Home werken alleen met specifiek ondersteunde apparaten, waardoor je er niet zomaar een doe-het-zelfoplossing mee kunt verbinden. Daarom gebruiken we bij deze handleiding het platform Home Assistant, gebouwd door de Nederlander Paulus Schoutsen. Home Assistant is opensource, wat betekent dat iedereen eraan kan bijdragen en er tal van hobbyprojectjes bestaan om niet-vanzelfsprekende apparaten te verbinden.

Home Assistant moet op een zelfstandig apparaat worden geïnstalleerd dat met je draadloze internet is verbonden. Een Raspberry Pi is sterk genoeg om de software te draaien of je kunt het kant-en-klare systeem van Schoutsen kopen (de Home Assistant Green of Yellow). Op de site www.home-assistant.io staat beschreven hoe je Home Assistant draaiende krijgt en daarna bijvoorbeeld je al bestaande slimme lampen in het platform kunt voegen. Wel zo handig, want hierdoor kunnen die smarthome-apparaten straks nauw samenwerken met je ventilatie.

Itho-module

Vervolgens heb je een apparaatje nodig om je mechanische ventilator met Home Assistant te verbinden. Daarvoor bestaan verschillende methoden, waarvan de makkelijkste methode afkomstig is van een Nederlandse ontwikkelaar. Hobbyist Arjen Hiemstra heeft de zogenoemde Itho-module ontwikkeld, een apparaatje dat je rechtstreeks op de verbindingspoort van je ventilator aansluit. Je kunt hem bestellen via www.nrgwatch.nl.

De Itho-module sluit je aan op de acht pinnetjes op de printplaat van je mechanische ventilator. Vervolgens koppel je hem aan je wifi-netwerk.

De Itho-module verbindt met een aansluiting van twee rijen met elk vier pinnen op de printplaat van het ventilatiesysteem. Het is lastig te zeggen of jouw betreffende ventilator wordt ondersteund, maar Hiemstra houdt een lijst bij van apparaten die door de community zijn getest. Daaruit blijkt dat onder andere de CVE EVO-modellen, HRU 200 ECO, DemandFlow en QualityFlow met het apparaatje kunnen worden verbonden.

Deze acht pinnetjes heb je nodig om de module te verbinden.

Andere aansluitingen

Het kan zijn dat er al een apparaatje op de verbindingspoort is aangesloten. Dat is in de meeste gevallen bijvoorbeeld het draadloze verbindingssysteem waarmee een radio-afstandsbediening je ventilator aan of uit kan zetten. In dat geval kun je het al aangesloten onderdeel loskoppelen en de Itho-module op de vrijgekomen poort aansluiten. Let wel op: als je dingen verbindt of loskoppelt met een printplaat, is het verstandig eerst de ventilator van de stroom te halen.

Hiemstra verkoopt ook een tweede variant van zijn apparaatje dat gebruikt kan worden op ventilatoren met een ander soort poort. Deze ziet eruit als een soort internetaansluiting. Het kan verleidelijk zijn om dan gewoon rechtstreeks een internetkabel van de poort naar je router te leiden, maar doe dat absoluut niet: deze poort is eigenlijk een heel andere soort, waardoor een internetverbinding je ventilator kan beschadigen. Hang altijd eerst de Itho-module ertussen, waarna je die met je wifi-netwerk verbindt.

Zit er alleen een aansluiting met negen pinnen onder elkaar op je printplaat? Dan werkt het apparaatje niet op jouw mechanische ventilator.

Heeft je ventilator een soort internetpoort? Dan heb je een alternatief model van de Itho-module nodig.

Verbinden met wifi

Heb je een Itho-module met je ventilator verbonden, dan kun je vervolgens het apparaat met je netwerk verbinden. De ingebouwde wifi-module genereert automatisch zijn eigen netwerk waarmee je op een laptop of telefoon kunt verbinden. Bezoek in je webbrowser vervolgens http://192.168.4.1 en volg de getoonde stappen om het apparaat met jouw wifi-netwerk te verbinden.

Nu de module met je wifi-netwerk communiceert, hoef je alleen nog maar het apparaatje met Home Assistant te koppelen. De module communiceert niet direct met het platform, maar je kunt de internetsignalen hiervan vertalen naar Home Assistant door de integratie MQTT te installeren. Dat doe je met een simpele druk op de knop op de integraties-pagina van je Home Assistant-server. Vervolgens kun je via de add-on-pagina ook de zogeheten MQTT-broker Mosquitto installeren om het ventilatorsignaal mee te vertalen. Hierna zou de ventilator in je lijst met apparaten moeten verschijnen. Zo niet, dan vind je in dit configuratiebestand de uitleg om dit alsnog voor elkaar te krijgen.

Andere ventilatoren

Werkt jouw ventilator niet met de Itho-module, dan zijn er nog een paar alternatieven die je kunt proberen. Een andere Nederlandse hobbyist, online bekend als ‘The_Flamingo’, heeft bijvoorbeeld Open Air ontwikkeld. Dit is een vergelijkbaar apparaat dat ondersteuning biedt voor de DucoBox-ventilatoren en de Orcon MVS-15RH. Deze gadget kun je in de webshop van The_Flamingo bestellen.

Open Air is gemaakt om je ventilator te verbinden met DucoBox-ventilator.

Ontwikkelaar Marcelh1 heeft ook zijn eigen usb-dongel genaamd de FanX ontworpen. Deze kun je aansluiten op een machine met Home Assistant om ondersteuning toe te voegen voor specifiek de Orcon MVS-ventilator. Dat maakt het een ideale alles-in-één-oplossing voor dat model, al moet je het apparaatje dan wel in handen krijgen. Hij wordt namelijk sporadisch aangeboden bij webwinkel www.fan-x.eu.

Heb je een Orcon MCS? Dan is de Fan X een mooie alles-in-één-oplossing. Je moet alleen wel geluk hebben bij de aanschaf.

Zelf solderen

Bieden geen van deze oplossingen in jouw thuissituatie soelaas, dan kun je ook proberen zelf een slimme vertaler voor je ventilator te bouwen. Dat werkt bij nagenoeg alle mechanische ventilatoren die met een draadloos radiosignaal met een knop of afstandsbediening kunnen worden bestuurd. Dit is wel verreweg de moeilijkste methode om je ventilator met het netwerk te verbinden. Het vergt geduld en ervaring met solderen. Het is ook zodanig veel werk dat we deze methode niet in een kort artikel kunnen beschrijven.

Ben je desalniettemin bereid dit te proberen, dan heb je een kleine ESP32 nodig: een printplaatje met soldeerpunten dat met je wifi-netwerk kan communiceren. Verbind vervolgens een RF-transmitter met de ESP32 zodat je de radiosignalen kunt oppikken en ook verzenden. Via deze webpagina vind je speciale software waarmee je een script schrijft om het radiosignaal van jouw specifieke mechanische ventilator te dupliceren en te verzenden. Hierdoor kan de ESP32 via Home Assistant een radiosignaal naar je ventilator sturen om te starten of te stoppen.

De ESP32 is een microcontroller die met de juiste onderdelen van alles aan Home Assistant koppelt.

Lees ook: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

Automatiseren

Heb je na installatie jouw mechanische ventilator in Home Assistant gekregen? Dan begint het leuke gedeelte: het bedenken van toepassingen voor de ventilator in jouw huis. In Home Assistant doe je dat aan de hand van zogeheten automatiseringen. Door te kijken naar de status van een ander apparaat, de tijd en andere informatie, kan de ventilator automatisch worden in- of uitgeschakeld.

Zo’n automatisering kan simpelweg aan een slimme knop worden gekoppeld, zodat je overal in huis de ventilator aan- of uitzet. Dat kan ook nog een stuk slimmer: de ventilatie kan bijvoorbeeld gaan draaien als de slimme lamp in je badkamer wordt ingeschakeld, zodat tijdens het douchen alle natte lucht wordt afgevoerd. Op het toilet kun je de ventilatie intens laten draaien als het licht langer dan tien minuten is geactiveerd, om na een lang toiletbezoek de gassen naar buiten te blazen.

Slimme schakelaars

Met behulp van wat slimme meters en schakelaars kan het nog ietsje handiger. Koop een slimme stroomschakelaar die verbruik meet, koppel hem met Home Assistant, en plug het apparaat tussen je stopcontact en afzuigkap. Zet je tijdens het koken de afzuigkap aan, dan kan een automatisering die piek in stroomverbruik detecteren en de ventilator aanzetten tegen de etensluchtjes. Datzelfde trucje werkt ook bij de wasdroger om de hoge luchtvochtigheid uit je bijkeuken uit te verdrijven.

Het Nederlandse HomeWizard verkoopt een slimme watermeter die laat zien hoeveel water er door je hoofdaansluiting gaat. Die is ideaal voor de ultieme automatisering in de badkamer, waarbij Home Assistant pas de ventilatie inschakelt als twee minuten achter elkaar veel water wordt gepompt en het badkamerlicht is ingeschakeld. Zo weet je zeker dat de afzuiging alleen tijdens het douchen draait, en niet als je bijvoorbeeld even het licht aanzet om je tanden te poetsen.

Alleen de ventilatie aanzetten als de douche loopt? Je kunt je ventilator koppelen aan de data van een slimme watermeter, zoals deze van HomeWizard.

Proces zelf bedenken

Een automatisering maak je vrij eenvoudig in Home Assistant. Open de webinterface van het platform in je browser en ga naar Instellingen / Automatiseringen. Daar kun je vervolgens twee dingen: een blauwdruk openen of je eigen automatisering bouwen. Een blauwdruk is feitelijk een vooraf bedachte automatisering, waar je zelf alleen nog maar even de gewilde apparaten in aanvinkt. Bij een nieuwe automatisering moet je zelf het proces bedenken.

Gelukkig is daar geen programmeerkennis voor vereist: op de webpagina wordt een simpel vragenformulier getoond, dat je het beste kan zien als een tijdlijn. Je vult in wat er moet gebeuren onder welke omstandigheden: je kunt een automatisering laten afhangen van meerdere stappen, zodat een automatisering bijvoorbeeld alleen activeert als iets tussen bepaalde uren plaatsvindt. Op het einde kies je altijd wat er moet gebeuren: in dit geval de activering van de ventilatie.

Stel bij het schrijven van je automatisering ook de duur in, om te voorkomen dat je ventilator dagen achter elkaar blijft draaien. Bij het douchen kun je ook bijvoorbeeld een automatisering maken die je ventilator uitzet als het badkamerlicht tien minuten is uitgeschakeld.

Een automatisering kan op basis van allerlei informatie worden geactiveerd of gedeactiveerd.

Het blijft hobbyen

De verhalen over bovenstaande oplossingen zijn vrij vaak positief, maar onthoud wel: het blijven veelal hobby-apparaatjes. De Itho-module, Open Air en FanX hebben fanatieke ontwikkelaars die jouw vragen waarschijnlijk wel beantwoorden, maar er is geen officiële klantenservice die helpt bij aanhoudende klachten. Gebruik je een apparaatje als dit, dan moet je bereid zijn er wat aan te sleutelen als er iets misgaat.

Maar wie bereid is dat af en toe te doen, maakt zijn of haar huis tegen een relatief kleine investering een stuk slimmer. En wellicht raak je zelfs geïnspireerd om andere, nu nog domme, apparatuur van een digitaal brein te voorzien.

▼ Volgende artikel
❄️ Deze functies kun je allemaal vinden op een vriezer
© qwartm
Huis

❄️ Deze functies kun je allemaal vinden op een vriezer

Een vriezer zorgt er in de eerste plaats voor dat eten lang houdbaar blijft, maar sommige modellen zijn uitgerust met handige functies om dit nóg efficiënter te doen. Van supervriezen tot automatische ontdooifunctie: wij vertellen je welke functies je zoal kunt vinden op een vriezer en wat je eraan hebt.

❄️ In dit artikel over vriezers lees je:

  • Met welke functies en eigenschappen veel vriezers verrijkt zijn: supervriezen, thermostaat, No Frost, automatische ontdooifunctie, dooiwaterafvoer en ijsblokjeslade
  • Waarom zulke functies niet alleen goed zijn voor de werking van je vriezer, maar ook voor de kwaliteit van je ingevroren eten
  • Hoe dergelijke functies je veel tijd en moeite kunnen besparen

Lees ook: Wat is de ideale temperatuur voor jouw koelkast en vriezer?

Supervriezen

Als je je vriezer inlaadt met nieuwe boodschappen, gaat de temperatuur van het vriesgedeelte wat omlaag. Dat is niet alleen ongunstig voor de kwaliteit van de producten die al in de vriezer lagen, ook duurt het een tijdje voor je nieuwe producten goed zijn ingevroren. Met de supervriesfunctie, ook wel snelvriesfunctie of 'fast freeze' genoemd, is dat verleden tijd. Deze functie verlaagt de temperatuur in de vriezer tijdelijk tot -24 graden Celsius (of nog lager), zodat alle producten in de vriezer razendsnel op temperatuur kunnen komen. Supervriezen kun je het beste instellen al vóór je boodschappen gaat doen, om je nieuwe producten zo vers mogelijk te houden. Deze functie is trouwens ook handig voor wanneer je net je vriezer hebt ontdooid. 

Thermostaat

De ideale temperatuur in een vriezer is -18 graden Celsius. Met die temperatuur blijven de meeste producten lang goed én de milieubelasting is daarmee relatief laag. Om de temperatuur nauwkeurig te kunnen regelen en controleren, beschikken veel vriezers over een ingebouwde thermostaat. Zorg ervoor dat deze altijd lager staat dan -17 graden Celsius, maar nooit lager dan -30 graden Celsius. Hoe kouder hoe beter gaat namelijk niet op voor vriezen. Zo kunnen te koud ingestelde vriezers onnodig veel energie verbruiken en de kwaliteit van bijvoorbeeld groenten, fruit, vis, vlees en dranken aantasten. Heeft jouw vriezer geen ingebouwde thermostaat? Je kunt deze thermostaten ook los kopen. 

©qwartm

No Frost

Hoe vervelend: op de wanden van je vriezer groeit een flinke bonk ijs, waardoor er minder ruimte overblijft om etenswaren op te bergen. Misschien gaan de lades van je vriezer door dat overtollige ijs zelfs moeilijk open en dicht. IJsvorming is overigens niet alleen hinderlijk, het kan óók de kwaliteit van je voedsel beïnvloeden. Het verstoort namelijk de temperatuur en vochtbalans in het vriesgedeelte, waardoor de smaak en textuur van je voedsel kan veranderen en het sneller bederft. Daarnaast geldt: hoe meer ijs in de vriezer, hoe harder de vriezer moet werken om de juiste temperatuur te behouden. Daarom is No Frost zo handig: deze functie voorkomt ijsvorming in de vriezer met behulp van een ventilatiesysteem, dat continu de juiste temperatuur op gelijkmatige wijze de vriezer inblaast. Scheelt jou ook weer een hoop gedoe, want dankzij No Frost hoef je nooit meer je vriezer te ontdooien! 

Coole tip: invriezen in diepvriesbakjes

Dan kun je lekker stapelen!

Automatische ontdooifunctie

Dan is er ook nog de automatische ontdooifunctie, en die werkt weer net even anders dan No Frost. Waar bij No Frost ijsvorming continu wordt tegengegaan door middel van een ventilatiesysteem, zorgt de automatische ontdooifunctie ervoor dat de vriezer periodiek het koelsysteem tijdelijk uitschakelt. Het water wordt vervolgens opgevangen in een bak dicht bij de motor, waar het kan verdampen. Handig bij overmatige ijsvorming, maar de ontdooifunctie zal je vriezer in tegenstelling tot No Frost niet volledig ijsvrij houden. Je zult met deze functie je vriezer dus alsnog af en toe handmatig moeten ontdooien, maar hier heb je wél veel minder werk aan.

©Yanukit

Dooiwaterafvoer

Ontdooi je je vriezer handmatig? Een vriezer met dooiwaterafvoer maakt dit vervelende klusje een stuk eenvoudiger. Deze vriezers hebben een speciaal systeem dat helpt om het water dat vrijkomt bij het ontdooien af te voeren. Dat werkt heel simpel: het dooiwater wordt via een afvoergootje naar buiten geleid, waar het wordt opgevangen in een bak. Daardoor hoef je niet langer met een doek in de weer om het ontdooide water uit het vriesgedeelte op te dweilen. Ook weet je zeker dat al het water van de bodem van je vriezer verdwijnt en bij het inschakelen van je vriezer niet opnieuw bevriest.

IJsblokjeslade

Je kent het wel: je hebt ijsblokjes nodig, maar deze liggen ergens ver achterin de vriezer verstopt. Na een poosje graaien heb je ze eindelijk, maar dan blijkt dat de ijsblokjes volledig aan elkaar vastgevroren zijn. Met een vriezer met aparte ijsblokjeslade heb je daar geen last meer van. In zo'n vriezer heb je je ijsblokjes altijd op een vaste plek waar je ze snel kunt vinden. Ook kunnen je ijsblokjes in zo'n speciale lade onmogelijk aan elkaar vastvriezen én zullen ze lekker fris en neutraal van smaak blijven, omdat ze niet in contact komen met andere etenswaren. Misschien wel het grootste voordeel: een aparte ijsblokjeslade bespaart heel wat ruimte in de rest van je vriezer.