Een website bouwen in WordPress is tegenwoordig een fluitje van een cent. Heb je een mooie homepage gemaakt en een aantal leuke artikelen geschreven, dan is het tijd om na te denken over hoe potentiële bezoekers jouw website gaan vinden. Een handig hulpmiddel daarbij is de gratis Yoast SEO-plug-in, waarmee je je website hoger op Google kunt krijgen.

Yoast SEO is de bekendste SEO-plug-in voor WordPress-websites. Met meer dan vijf miljoen actieve installaties staat Yoast al jarenlang in de lijstjes met meestgebruikte plug-ins. Het doel: SEO voor iedereen, door middel van een gratis plug-in waarin de basis van zoekmachineoptimalisatie is geïntegreerd. 

Echte SEO-kennis heb je niet nodig om Yoast te gebruiken, maar om alles uit de plug-in te halen, en om te voorkomen dat je alleen maar checklists aan het volgen bent zonder te weten wat je doet, is het handig om te begrijpen hoe de tool werkt.

Downloaden en installeren

Yoast SEO is een gratis plug-in die je binnen je WordPress-installatie simpel kunt installeren. Klik binnen je admin-venster in WordPress in de linkerzijbalk op Plugins, en klik bovenaan op Nieuwe plugin. Typ Yoast SEO in het zoekveld en klik bij de juiste plug-in op Installeren.

Er zijn veel andere plug-ins met Yoast in de naam, dus zorg dat je de officiële Yoast SEO-plug-in installeert. Na installatie klik je op Activeren om de plug-in actief te maken. Als je dat hebt gedaan, vind je hem terug in je lijst met plug-ins, en zie je in de linkerbalk van je WordPress-installatie een kopje SEO staan. De plug-in is nu actief, en je bent klaar om te beginnen.

©PXimport

Basisinstellingen

Het eerste wat we doen, is door de basisinstellingen lopen. Klikken op de plug-in in de zijbalk stuurt je naar het menu Algemeen, waar een aantal standaardnotificaties staat dat je weg kunt halen door op het oogje te klikken. Onder het tabje Functies vind je een lijst met schuifjes die je naar wens aan en uit kunt zetten; standaard staan alleen de Premium-functies en het verzamelen van gebruikersdata uit. Voor nu laten we de schuifjes staan waar ze staan.

Onder Integratie kun je eventuele SEO-tools die je al gebruikt koppelen om de gegevens over beide platformen te gebruiken, en onder Webmaster Tools kun je je Google Search Console-account aan Yoast koppelen. Dat is zeker het overwegen waard, maar nu laten we de velden even leeg.

©PXimport

Zoekweergave

Het belangrijkste instellingenmenu is de Zoekweergave. Onder het tabje Algemeen krijg je meteen enkele keuzes voor je kiezen. Zo selecteer je het scheidingsteken in de titel van je pagina (het teken tussen de paginatitel en je websitetitel). Welk teken je kiest is een puur esthetische keuze, het gaat geen verschil in positie opleveren. De meeste websites kiezen voor een liggend streepje, een gedachtestreepje of een sluisteken.

Afhankelijk van de instellingen van je website kun je hier ook je homepaginatitel en de titel van je berichtenpagina aanpassen, al kun je dat ook op de betreffende pagina zelf doen.

Daaronder vind je de instellingen voor de Knowledge Graph, een extra blokje dat zoekmachines, voornamelijk Google, op de resultatenpagina kunnen tonen en waar onder andere bedrijfsgegevens in kunnen staan. De basis voor die Knowledge Graph, dus de naam en een logo-afbeelding, lever jij aan; de rest zal Google uiteindelijk zelf toevoegen.

©PXimport

Yoast en Joost

Yoast is een tool die wordt ontwikkeld door een team specialisten en programmeurs onder leiding van de Nederlander Joost de Valk: de uitspraak van de plug-in is een verengelsing van zijn voornaam. Yoast SEO bestaat sinds 2010, en is uitgegroeid tot een van de meest uitgebreide en vaakst gedownloade SEO-plug-ins voor WordPress. 

Na Yoast zijn er meer ontwikkelaars geweest die een all-in-one-oplossing voor WordPress-SEO hebben gebouwd. Allemaal werken ze op dezelfde manier: kies een goede focus keyphrase en optimaliseer je artikelen en pagina’s eromheen.

Contenttypes

Het tabje Contenttypes is zeer de moeite waard om even te bekijken. Zorg ervoor dat het schuifje bij Toon Berichten in zoekresultaten? aangevinkt staat. Staat het schuifje op Uit, dan krijgen je pagina’s een noindex-tag mee, waardoor zoekmachines ze links laten liggen, iets wat we natuurlijk juist niet willen.

Verder naar beneden kun je de basisopmaak van je paginatitels en de metadescriptions aanpassen en standaardiseren. Door middel van variabelen als Titel (de titel van de pagina zoals je die bij het maken ervan hebt ingevuld), Primary category (de hoofdcategorie) en je Separator en Site title kun je de paginatitel opbouwen, waarop alle titels worden gebaseerd. Denk er hierbij aan dat deze combinatie standaard achter je artikeltitel wordt geplakt, en dat je dus behoorlijk lange paginatitels kunt krijgen.

Nog verder naar onderen vind je de instellingen voor Schema, een manier om gestructureerde gegevens aan je pagina of artikel te koppelen die makkelijk door zoekmachines uit te lezen zijn en op die manier tot ‘featured snippets or rich snippets’ kunnen leiden, als een soort uitgelichte posities. Daar weer onder kun je door dezelfde instellingen lopen voor pagina’s en menu’s.

De laatste paar tabjes in het Zoekweergavemenu kunnen we wat sneller behandelen: de instellingen staan zoals Yoast SEO ze aanraadt, en het heeft in veel gevallen weinig nut om er heel veel in te veranderen. Wel loont het de moeite de Engelstalige termen onder Taxonomieën en Archieven even te vertalen.

SEO bij artikelen

Nu je de basisinstellingen bent doorgelopen, kunnen we Yoast gaan gebruiken waar de plug-in voor is bedoeld: het optimaliseren van de content op je website. Om dat te kunnen doen heeft de plug-in zichzelf genesteld onder de artikel- of pagina-editor. In ons geval maken we een nieuw artikel aan, maar een bestaand artikel of een pagina optimaliseren werkt op dezelfde manier.

Klik op Berichten / Nieuw bericht om een leeg artikel aan te maken. Afhankelijk van de editor die je gebruikt, zie je nu een leeg tekstveld (bij de klassieke editor) of de mogelijkheid een blok toe te voegen (bij de Gutenberg-editor). Schrijf of plak de tekst van een artikel op de juiste plek.

Onder de editor zie je nu een verzameling velden onder de noemer Yoast SEO staan. Het kan zijn dat je even moet zoeken, vooral als je veel andere plug-ins hebt geïnstalleerd die zichzelf op dezelfde plek hebben neergezet. Bovenaan de plug-in zie je vier tabjes: SEO, Leesbaarheid, Schema en Sociaal. Wij gaan ons bezighouden met de eerste twee.

©PXimport

Focus keyphrase

Het eerste wat je invult is de Focus keyphrase; het focustrefwoord (of tref-zin). De focus keyphrase is de basis van je optimalisatieproces, de kapstok waaraan je de rest van je optimalisaties ophangt. Het loont dus om hier goed over na te denken. Houd in je achterhoofd dat de focus keyphrase het trefwoord (of een combinatie van trefwoorden) is waarop je het liefst gevonden wil worden. Kies voor een specifieke keyphrase, maar niet té specifiek.

Een goede focus keyphrase voor eenrecept voor appeltaart kan zijn: Zelfgebakken appeltaart recept, een goede keyphrase voor het artikel dat je nu leest zou website hoger op Google kunnen zijn. Hoe algemener de keyphrase, des te makkelijker de optimalisaties worden, maar des te groter de concurrentie op de keyphrase zal zijn; andersom geldt dat hoe specifieker je keyphrase is, des te lastiger de optimalisatie wordt, en des te lager het zoekvolume, maar de kans op een hoge positie binnen de zoekmachine op jouw specifieke keyphrase wordt groter. Doorgaans geldt: hoe groter je website, en hoe meer bezoekers, des te algemener je keyphrases kunnen worden.

Bedenk wel dat Google en andere zoekmachines geen nota nemen van de focus keyphrase: het bestaat puur en alleen om het voor jou makkelijker te maken je pagina of artikel te optimaliseren voor een bepaalde verzameling keywords.

©PXimport

Zoekvoorbeeld

Zodra je een focus keyphrase hebt ingevuld, zie je het rode bolletje bovenaan de plug-in in het SEO-tabje veranderen in een al dan niet vrolijke smiley - wat dat betekent leggen we zo uit. Eerst gaan we terug naar de basis, en wel naar de paginatitel en de metadescription. Op basis van de titel die je je artikel hebt gegeven en de instellingen die we eerder hebben doorgenomen, maakt Yoast nu een paginatitel. Die kun je handmatig aanpassen; heb je eerder aangegeven dat je een scheidingsteken en je websitenaam achter elke pagina wil tonen, dan pas je alleen de titel aan door het paarse blokje weg te halen met backspace en je nieuwe titel in te tikken. 

Handig om te onthouden: dit verandert niet de titel van je artikel zoals die op de website te zien is. Daar kun je dus een beetje mee spelen.

Onder Slug, het laatste deel van de url, wordt standaard de artikeltitel zonder speciale tekens en met koppeltekens in plaats van spaties getoond. Ook dit kun je zelf nog aanpassen. Vul tot slot nog een metadescription in: Google toont standaard tot maximaal 160 tekens, dus houd daar rekening mee. Boven de invulvelden zie je een voorbeeld verschijnen.

©PXimport

Meer instellingen

Scrol iets verder naar onder, en je vindt nog een aantal andere instellingen. Zo kun je onder het kopje Cornerstone content aangeven dat je artikel een paraplu is waaronder ook andere artikelen vallen, en daardoor een van je belangrijkste pagina’s is. Onder Geavanceerd kun je ervoor kiezen om deze pagina niet te laten indexeren, bijvoorbeeld voor bevestigingspagina’s.

Je kunt ook aangeven of zoekmachines de links op deze pagina moeten volgen. Dit kun je uitzetten als je naar websites linkt waarvan je niet honderd procent kan garanderen dat de inhoud helemaal koosjer is. Verder kun je nog een canonieke url invoeren, waarmee je aan zoekmachines aangeeft dat een andere pagina het origineel is, en een deel van de content hetzelfde is.

SEO-analyse

Tijd voor de echte optimalisaties. Open hiervoor de dropdown SEO-analyse. Hier zie je weer de smiley die je eerder bovenaan al had gezien: een rode die aangeeft dat er veel mis is met je pagina, een oranje als indicatie dat er nog verbeterpunten zijn, of een groene, die laat zien dat het wel snor zit.

Open de dropdown, en je ziet een aantal punten waarop je een groen, geel of rood bolletje kunt scoren. Zorg dat je zoveel mogelijk rode en gele bolletjes in groen verandert. Laat je focus keyphrase terugkomen in de titel, intro, tussenkoppen en slug, zorg voor minstens één afbeelding met je focus keyphrase in de alt-tekst en link naar artikelen op je website, of elders op internet. Hoe meer groene bolletjes, hoe beter - al moet je je er ook weer niet blind op staren.

©PXimport

Leesbaarheid

Heb je je artikel zoveel mogelijk geoptimaliseerd? Dan kun je iets verder gaan denken. Boven de invulvelden (we zitten nog steeds onder het artikel) zie je het kopje Leesbaarheid. Als je de SEO-analyse al hebt gebruikt, zie je meteen wat je moet doen: verander zoveel mogelijk rode bolletjes in groene bolletjes. 

Leesbaarheid wordt gemeten aan de hand van een bestaande tool, Flesch Reading Ease, en verder op basis van de lengte van je zinnen, het gebruik van de bedrijvende vorm ten opzichte van de lijdende vorm en het gebruik van signaalwoorden. Ook hier geldt: de bolletjes zijn niet heilig, maar gebruik ze als leidraad.

©PXimport

Google versus de rest

In dit artikel, en andere artikelen over hetzelfde onderwerp, gebruiken we soms Google als synoniem voor zoekmachine. Dat is natuurlijk niet helemaal eerlijk: Bing, maar ook DuckDuckGo, Startpage, en nog een hele batterij andere websites bieden eenzelfde dienst.

Dat gezegd hebbende: niet alleen wordt Google door 80 procent van de desktopgebruikers en 90 procent van de mobiele gebruikers gebruikt om het internet af te struinen, ook verschillen de algoritmes die de andere zoekmachines gebruiken niet zo heel veel van die van Google, met grotendeels dezelfde resultaten als gevolg.

Yoast.com

Nu je de basisinstellingen van je pagina goed hebt staan en je artikelen hebt geoptimaliseerd, zitten je belangrijkste taken erop. Nog een tip, houd ook eens de site van Yoast.com in de gaten. Daar vind je talloze blogs met tips om nog meer uit je website te halen, en een flink aantal online SEO-cursussen. Dat gaat beduidend breder dan het gebruik van de Yoast-plug-in zelf, maar als je het interessante kost vindt, is het zeker de moeite waard.

©PXimport

Niets is heilig

Als er een ding is waar SEO-experts het over eens zijn, dan is het wel dat niets heilig is. Natuurlijk zijn er basisprincipes als het intern linken van je pagina’s, het toevoegen van afbeeldingen en het juist formuleren van een metadescription, maar zelfs dat betekent niet dat je daar niet best eens vanaf mag wijken. Sommige artikelen of pagina’s vragen nu eenmaal om een aparte behandeling.

Hoe gebruiksvriendelijk Yoast en andere SEO-plug-ins ook mogen zijn, en hoe fijn het is om een checklist af te werken bij het optimaliseren van je content, blijf vooral zelf ook nadenken. Is je artikel na 270 woorden wel af? Accepteer dan het gele bolletje, en voeg niet nog drie extra, nutteloze zinnen toe. Kun je geen goede bronnen vinden om naar te linken? Helaas, pindakaas, volgende keer beter. Yoast, samen met alle andere plug-ins en tools, is een leidraad, geen eisenpakket.

Andersom geldt hetzelfde: zelfs artikelen met louter groene bolletjes bieden geen garantie om hoog op de zoekresultatenpagina’s te verschijnen. Maar de kans dát het gebeurt, is na een grondige optimalisatieronde wel een stuk groter.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.