Een website bouwen in WordPress is tegenwoordig een fluitje van een cent. Heb je een mooie homepage gemaakt en een aantal leuke artikelen geschreven, dan is het tijd om na te denken over hoe potentiële bezoekers jouw website gaan vinden. Een handig hulpmiddel daarbij is de gratis Yoast SEO-plug-in, waarmee je je website hoger op Google kunt krijgen.

Yoast SEO is de bekendste SEO-plug-in voor WordPress-websites. Met meer dan vijf miljoen actieve installaties staat Yoast al jarenlang in de lijstjes met meestgebruikte plug-ins. Het doel: SEO voor iedereen, door middel van een gratis plug-in waarin de basis van zoekmachineoptimalisatie is geïntegreerd. 

Echte SEO-kennis heb je niet nodig om Yoast te gebruiken, maar om alles uit de plug-in te halen, en om te voorkomen dat je alleen maar checklists aan het volgen bent zonder te weten wat je doet, is het handig om te begrijpen hoe de tool werkt.

Downloaden en installeren

Yoast SEO is een gratis plug-in die je binnen je WordPress-installatie simpel kunt installeren. Klik binnen je admin-venster in WordPress in de linkerzijbalk op Plugins, en klik bovenaan op Nieuwe plugin. Typ Yoast SEO in het zoekveld en klik bij de juiste plug-in op Installeren.

Er zijn veel andere plug-ins met Yoast in de naam, dus zorg dat je de officiële Yoast SEO-plug-in installeert. Na installatie klik je op Activeren om de plug-in actief te maken. Als je dat hebt gedaan, vind je hem terug in je lijst met plug-ins, en zie je in de linkerbalk van je WordPress-installatie een kopje SEO staan. De plug-in is nu actief, en je bent klaar om te beginnen.

©PXimport

Basisinstellingen

Het eerste wat we doen, is door de basisinstellingen lopen. Klikken op de plug-in in de zijbalk stuurt je naar het menu Algemeen, waar een aantal standaardnotificaties staat dat je weg kunt halen door op het oogje te klikken. Onder het tabje Functies vind je een lijst met schuifjes die je naar wens aan en uit kunt zetten; standaard staan alleen de Premium-functies en het verzamelen van gebruikersdata uit. Voor nu laten we de schuifjes staan waar ze staan.

Onder Integratie kun je eventuele SEO-tools die je al gebruikt koppelen om de gegevens over beide platformen te gebruiken, en onder Webmaster Tools kun je je Google Search Console-account aan Yoast koppelen. Dat is zeker het overwegen waard, maar nu laten we de velden even leeg.

©PXimport

Zoekweergave

Het belangrijkste instellingenmenu is de Zoekweergave. Onder het tabje Algemeen krijg je meteen enkele keuzes voor je kiezen. Zo selecteer je het scheidingsteken in de titel van je pagina (het teken tussen de paginatitel en je websitetitel). Welk teken je kiest is een puur esthetische keuze, het gaat geen verschil in positie opleveren. De meeste websites kiezen voor een liggend streepje, een gedachtestreepje of een sluisteken.

Afhankelijk van de instellingen van je website kun je hier ook je homepaginatitel en de titel van je berichtenpagina aanpassen, al kun je dat ook op de betreffende pagina zelf doen.

Daaronder vind je de instellingen voor de Knowledge Graph, een extra blokje dat zoekmachines, voornamelijk Google, op de resultatenpagina kunnen tonen en waar onder andere bedrijfsgegevens in kunnen staan. De basis voor die Knowledge Graph, dus de naam en een logo-afbeelding, lever jij aan; de rest zal Google uiteindelijk zelf toevoegen.

©PXimport

Yoast en Joost

Yoast is een tool die wordt ontwikkeld door een team specialisten en programmeurs onder leiding van de Nederlander Joost de Valk: de uitspraak van de plug-in is een verengelsing van zijn voornaam. Yoast SEO bestaat sinds 2010, en is uitgegroeid tot een van de meest uitgebreide en vaakst gedownloade SEO-plug-ins voor WordPress. 

Na Yoast zijn er meer ontwikkelaars geweest die een all-in-one-oplossing voor WordPress-SEO hebben gebouwd. Allemaal werken ze op dezelfde manier: kies een goede focus keyphrase en optimaliseer je artikelen en pagina’s eromheen.

Contenttypes

Het tabje Contenttypes is zeer de moeite waard om even te bekijken. Zorg ervoor dat het schuifje bij Toon Berichten in zoekresultaten? aangevinkt staat. Staat het schuifje op Uit, dan krijgen je pagina’s een noindex-tag mee, waardoor zoekmachines ze links laten liggen, iets wat we natuurlijk juist niet willen.

Verder naar beneden kun je de basisopmaak van je paginatitels en de metadescriptions aanpassen en standaardiseren. Door middel van variabelen als Titel (de titel van de pagina zoals je die bij het maken ervan hebt ingevuld), Primary category (de hoofdcategorie) en je Separator en Site title kun je de paginatitel opbouwen, waarop alle titels worden gebaseerd. Denk er hierbij aan dat deze combinatie standaard achter je artikeltitel wordt geplakt, en dat je dus behoorlijk lange paginatitels kunt krijgen.

Nog verder naar onderen vind je de instellingen voor Schema, een manier om gestructureerde gegevens aan je pagina of artikel te koppelen die makkelijk door zoekmachines uit te lezen zijn en op die manier tot ‘featured snippets or rich snippets’ kunnen leiden, als een soort uitgelichte posities. Daar weer onder kun je door dezelfde instellingen lopen voor pagina’s en menu’s.

De laatste paar tabjes in het Zoekweergavemenu kunnen we wat sneller behandelen: de instellingen staan zoals Yoast SEO ze aanraadt, en het heeft in veel gevallen weinig nut om er heel veel in te veranderen. Wel loont het de moeite de Engelstalige termen onder Taxonomieën en Archieven even te vertalen.

SEO bij artikelen

Nu je de basisinstellingen bent doorgelopen, kunnen we Yoast gaan gebruiken waar de plug-in voor is bedoeld: het optimaliseren van de content op je website. Om dat te kunnen doen heeft de plug-in zichzelf genesteld onder de artikel- of pagina-editor. In ons geval maken we een nieuw artikel aan, maar een bestaand artikel of een pagina optimaliseren werkt op dezelfde manier.

Klik op Berichten / Nieuw bericht om een leeg artikel aan te maken. Afhankelijk van de editor die je gebruikt, zie je nu een leeg tekstveld (bij de klassieke editor) of de mogelijkheid een blok toe te voegen (bij de Gutenberg-editor). Schrijf of plak de tekst van een artikel op de juiste plek.

Onder de editor zie je nu een verzameling velden onder de noemer Yoast SEO staan. Het kan zijn dat je even moet zoeken, vooral als je veel andere plug-ins hebt geïnstalleerd die zichzelf op dezelfde plek hebben neergezet. Bovenaan de plug-in zie je vier tabjes: SEO, Leesbaarheid, Schema en Sociaal. Wij gaan ons bezighouden met de eerste twee.

©PXimport

Focus keyphrase

Het eerste wat je invult is de Focus keyphrase; het focustrefwoord (of tref-zin). De focus keyphrase is de basis van je optimalisatieproces, de kapstok waaraan je de rest van je optimalisaties ophangt. Het loont dus om hier goed over na te denken. Houd in je achterhoofd dat de focus keyphrase het trefwoord (of een combinatie van trefwoorden) is waarop je het liefst gevonden wil worden. Kies voor een specifieke keyphrase, maar niet té specifiek.

Een goede focus keyphrase voor eenrecept voor appeltaart kan zijn: Zelfgebakken appeltaart recept, een goede keyphrase voor het artikel dat je nu leest zou website hoger op Google kunnen zijn. Hoe algemener de keyphrase, des te makkelijker de optimalisaties worden, maar des te groter de concurrentie op de keyphrase zal zijn; andersom geldt dat hoe specifieker je keyphrase is, des te lastiger de optimalisatie wordt, en des te lager het zoekvolume, maar de kans op een hoge positie binnen de zoekmachine op jouw specifieke keyphrase wordt groter. Doorgaans geldt: hoe groter je website, en hoe meer bezoekers, des te algemener je keyphrases kunnen worden.

Bedenk wel dat Google en andere zoekmachines geen nota nemen van de focus keyphrase: het bestaat puur en alleen om het voor jou makkelijker te maken je pagina of artikel te optimaliseren voor een bepaalde verzameling keywords.

©PXimport

Zoekvoorbeeld

Zodra je een focus keyphrase hebt ingevuld, zie je het rode bolletje bovenaan de plug-in in het SEO-tabje veranderen in een al dan niet vrolijke smiley - wat dat betekent leggen we zo uit. Eerst gaan we terug naar de basis, en wel naar de paginatitel en de metadescription. Op basis van de titel die je je artikel hebt gegeven en de instellingen die we eerder hebben doorgenomen, maakt Yoast nu een paginatitel. Die kun je handmatig aanpassen; heb je eerder aangegeven dat je een scheidingsteken en je websitenaam achter elke pagina wil tonen, dan pas je alleen de titel aan door het paarse blokje weg te halen met backspace en je nieuwe titel in te tikken. 

Handig om te onthouden: dit verandert niet de titel van je artikel zoals die op de website te zien is. Daar kun je dus een beetje mee spelen.

Onder Slug, het laatste deel van de url, wordt standaard de artikeltitel zonder speciale tekens en met koppeltekens in plaats van spaties getoond. Ook dit kun je zelf nog aanpassen. Vul tot slot nog een metadescription in: Google toont standaard tot maximaal 160 tekens, dus houd daar rekening mee. Boven de invulvelden zie je een voorbeeld verschijnen.

©PXimport

Meer instellingen

Scrol iets verder naar onder, en je vindt nog een aantal andere instellingen. Zo kun je onder het kopje Cornerstone content aangeven dat je artikel een paraplu is waaronder ook andere artikelen vallen, en daardoor een van je belangrijkste pagina’s is. Onder Geavanceerd kun je ervoor kiezen om deze pagina niet te laten indexeren, bijvoorbeeld voor bevestigingspagina’s.

Je kunt ook aangeven of zoekmachines de links op deze pagina moeten volgen. Dit kun je uitzetten als je naar websites linkt waarvan je niet honderd procent kan garanderen dat de inhoud helemaal koosjer is. Verder kun je nog een canonieke url invoeren, waarmee je aan zoekmachines aangeeft dat een andere pagina het origineel is, en een deel van de content hetzelfde is.

SEO-analyse

Tijd voor de echte optimalisaties. Open hiervoor de dropdown SEO-analyse. Hier zie je weer de smiley die je eerder bovenaan al had gezien: een rode die aangeeft dat er veel mis is met je pagina, een oranje als indicatie dat er nog verbeterpunten zijn, of een groene, die laat zien dat het wel snor zit.

Open de dropdown, en je ziet een aantal punten waarop je een groen, geel of rood bolletje kunt scoren. Zorg dat je zoveel mogelijk rode en gele bolletjes in groen verandert. Laat je focus keyphrase terugkomen in de titel, intro, tussenkoppen en slug, zorg voor minstens één afbeelding met je focus keyphrase in de alt-tekst en link naar artikelen op je website, of elders op internet. Hoe meer groene bolletjes, hoe beter - al moet je je er ook weer niet blind op staren.

©PXimport

Leesbaarheid

Heb je je artikel zoveel mogelijk geoptimaliseerd? Dan kun je iets verder gaan denken. Boven de invulvelden (we zitten nog steeds onder het artikel) zie je het kopje Leesbaarheid. Als je de SEO-analyse al hebt gebruikt, zie je meteen wat je moet doen: verander zoveel mogelijk rode bolletjes in groene bolletjes. 

Leesbaarheid wordt gemeten aan de hand van een bestaande tool, Flesch Reading Ease, en verder op basis van de lengte van je zinnen, het gebruik van de bedrijvende vorm ten opzichte van de lijdende vorm en het gebruik van signaalwoorden. Ook hier geldt: de bolletjes zijn niet heilig, maar gebruik ze als leidraad.

©PXimport

Google versus de rest

In dit artikel, en andere artikelen over hetzelfde onderwerp, gebruiken we soms Google als synoniem voor zoekmachine. Dat is natuurlijk niet helemaal eerlijk: Bing, maar ook DuckDuckGo, Startpage, en nog een hele batterij andere websites bieden eenzelfde dienst.

Dat gezegd hebbende: niet alleen wordt Google door 80 procent van de desktopgebruikers en 90 procent van de mobiele gebruikers gebruikt om het internet af te struinen, ook verschillen de algoritmes die de andere zoekmachines gebruiken niet zo heel veel van die van Google, met grotendeels dezelfde resultaten als gevolg.

Yoast.com

Nu je de basisinstellingen van je pagina goed hebt staan en je artikelen hebt geoptimaliseerd, zitten je belangrijkste taken erop. Nog een tip, houd ook eens de site van Yoast.com in de gaten. Daar vind je talloze blogs met tips om nog meer uit je website te halen, en een flink aantal online SEO-cursussen. Dat gaat beduidend breder dan het gebruik van de Yoast-plug-in zelf, maar als je het interessante kost vindt, is het zeker de moeite waard.

©PXimport

Niets is heilig

Als er een ding is waar SEO-experts het over eens zijn, dan is het wel dat niets heilig is. Natuurlijk zijn er basisprincipes als het intern linken van je pagina’s, het toevoegen van afbeeldingen en het juist formuleren van een metadescription, maar zelfs dat betekent niet dat je daar niet best eens vanaf mag wijken. Sommige artikelen of pagina’s vragen nu eenmaal om een aparte behandeling.

Hoe gebruiksvriendelijk Yoast en andere SEO-plug-ins ook mogen zijn, en hoe fijn het is om een checklist af te werken bij het optimaliseren van je content, blijf vooral zelf ook nadenken. Is je artikel na 270 woorden wel af? Accepteer dan het gele bolletje, en voeg niet nog drie extra, nutteloze zinnen toe. Kun je geen goede bronnen vinden om naar te linken? Helaas, pindakaas, volgende keer beter. Yoast, samen met alle andere plug-ins en tools, is een leidraad, geen eisenpakket.

Andersom geldt hetzelfde: zelfs artikelen met louter groene bolletjes bieden geen garantie om hoog op de zoekresultatenpagina’s te verschijnen. Maar de kans dát het gebeurt, is na een grondige optimalisatieronde wel een stuk groter.

Hoeveel smartphone krijg je voor een scherpe prijs? In deze uitgebreide test vergelijken we negen populaire smartphones die tussen de 200 en 300 euro kosten. Uit die ervaringen blijkt dat een budgetsmartphone in heel wat gevallen voldoende kan zijn, maar er ook duidelijk argumenten zijn om door te sparen voor een duurder model.

We testen voortdurend smartphones in allerlei prijsklassen, waaronder het goedkope segment tot 300 euro. Heb je interesse in een budgetsmartphone, dan kun je bij veel merken terecht. Uiteraard van bekende namen als Samsung en Motorola en de Chinese grootmachten als Xiaomi en Oppo. Nieuwere merken zoals HMD en Nothing willen ook een puntje van de taart claimen. In deze test bespreken we – in willekeurige volgorde – smartphones van Samsung, Motorola, Xiaomi, Poco, Nothing, Oppo en HMD.

Testverantwoording

We hebben negen budgetsmartphones getest. In dit geval zijn dit toestellen die bij bekende (web)winkels tussen de 200 en 300 euro kosten. We hebben bij het selecteren van de geteste smartphones gekeken naar de straatprijzen van bekende aanbieders in november 2025. We nemen dus niet de adviesprijzen van fabrikanten, want die zijn veelal hoger. De straatprijzen geven het meest realistische beeld van de smartphones die je voor een bepaald budget kunt kopen.

Bij het testen van een toestel letten we onder andere op de bouw- en schermkwaliteit, aanvullende technische functies als de mate van repareerbaarheid en in hoeverre het apparaat bestand is tegen stof en water. We noteren ook hoe een smartphone bevalt in het dagelijks gebruik, van de snelheid en de accuduur tot hoe snel het opladen verloopt en of het opladen ook draadloos kan. Natuurlijk maken we ook de nodige foto’s en video’s met een smartphone, zowel overdag als in het donker. We nemen verder de geïnstalleerde softwareschil en het beloofde updatebeleid onder de loep. Zo kun je ook vergelijken tot wanneer je een smartphone comfortabel en veilig kunt gebruiken. Tot slot besteden we aandacht aan eventuele onderscheidende functies van een smartphone. Die zijn er namelijk, ook in het budgetsegment.

©Livinsky Alex

CMF Phone 2 Pro

De CMF Phone 2 Pro is een toestel van techbedrijf Nothing, en de tweede smartphone in de CMF-lijn. De telefoon heeft een industrieel ontwerp dat duidelijk opvalt ten opzichte van de concurrentie en is geschikt voor los verkrijgbare accessoires van Nothing.

Nothing brengt een magnetische kaarthouder uit die je op de achterkant kunt plakken, een setje cameralenzen om meer functies aan de camera’s toe te voegen en een nekkoord. Enkel het nekkoord werkt ook met de vorige CMF-smartphone, waar overigens na de initiële drie accessoires geen nieuwe extra’s voor zijn uitgebracht. Nothings modulaire strategie weet ons daarom nog niet te overtuigen.

De CMF Phone 2 Pro doet dat als telefoon beter. Het 6,77inch-oledscherm (120 Hz) ziet er erg goed uit, onder de motorkap draait een prima MediaTek-processor met 8 GB werkgeheugen en de opslagcapaciteit bedraagt 128 GB. Blij zijn we met de hoofdcamera en de zoomcamera. De groothoekcamera is kwalitatief minder goed. De 5000mAh-batterij gaat zonder zorgen een lange dag mee. ‘s Nachts opladen is aan te bevelen. Dat kan met maximaal 33 watt via usb-c. De CMF Phone 2 Pro draait op Android 15, krijgt drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De softwareschil voegt visueel toffe functies toe en is vrij van bloatware.

Samsung Galaxy A36

Als je een betaalbare, moderne Samsung-smartphone zoekt, kun je bijvoorbeeld de Galaxy A26 overwegen. In deze test bespreken we beide modellen, te beginnen met de A36. Die weet ons niet helemaal te overtuigen. Ja, het toestel is waterdicht, kan tegen stof en heeft een prachtig 6,7inch-oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Ook de accuduur is ruimschoots voldoende, wat knap is omdat de 5000mAh-accu niet bijzonder groot is. Opladen kan de smartphone met maximaal 45 watt en dat is ook lekker rap.

Samsungs updatebeleid is met zes jaar Android- én beveiligingsupdates ook erg goed. Veel fabrikanten van budgetsmartphones kunnen hier nog een voorbeeld aan nemen. Maar die merken focussen zich weer op betere specificaties en op dat punt laat Samsung steken vallen met de A36. Het toestel is simpelweg traag in gebruik, zowel bij het navigeren door de softwareschil als bij het gebruiken van apps en games. De foto- en videokwaliteit valt ons ook tegen. Voor sociale media is de kwaliteit op zich prima, maar het moge duidelijk zijn dat je in dit prijssegment smartphones kunt kopen die realistischere plaatjes schieten. Door de zwakke prestaties vragen we ons ten zeerste af of de A36 na jarenlang gebruik én allemaal software-updates nog wel mee kan komen.

Motorola Edge 50 Neo

Motorola biedt heel wat betaalbare smartphones aan in zijn Moto G- en Edge-series. De nieuwe Edge 60-serie is nog aan de dure kant en verderop in deze test bespreken we een Moto G-model. We zijn ook in de Edge 50 Neo gedoken, die nu bijna een jaar op de markt is. Dit toestel is met name interessant voor wie veel functies in een compacter toestel zoekt. De Edge 50 Neo weegt namelijk slechts 171 gram en is met zijn 6,4inch-scherm ook wat handzamer dan veel concurrenten. Het 120Hz-oledscherm laat een goede indruk achter. De gebruikte MediaTek-processor is niet de snelste, maar dat wordt deels gecompenseerd door liefst 12 GB werkgeheugen. Helemaal royaal is de opslagcapaciteit van 512 GB. Ook aanwezig zijn functies als e-sim, wifi 6E en draadloos opladen (met maximaal 15 watt). Dat laatste is best zeldzaam in dit prijssegment. Via de usb-c-poort kan de smartphone laden met maximaal 65 watt, al dien je zelf de juiste adapter te regelen. Het toestel heeft drie prima camera’s achterop, waarvan de hoofdcamera en groothoeklens optische beeldstabilisatie (OIS) hebben. Motorola geeft de Edge 50 Neo vijf jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates. Dat is netjes en – verwarrend – langer dan de meeste duurdere Motorola-smartphones.

Xiaomi Redmi Note 14 Pro 5G

Let goed op, want Xiaomi’s Redmi Note 14-serie bestaat uit een handvol toestellen. Die hebben onder andere Pro- en Pro Plus-aanduidingen en zijn er soms ook al 4G- en 5G-versies, met iets uiteenlopende specificaties. Wij hebben de Note 14 Pro 5G onder handen genomen, die net onder de prijsgrens van deze test valt. Het toestel komt luxe over met zijn stevige behuizing, die ook een IP68-certificering bevat tegen water en stof. De smartphone heeft een groot 6,67inch-oledscherm (120 Hz) met scherpe resolutie van 2712 × 1220 pixels, dat een genot is om naar te kijken.

De prestaties zijn dankzij de vlotte MediaTek-processor ook dik in orde, geholpen door 8 GB werkgeheugen. Met 256 GB is de opslagcapaciteit van gebruikelijke grootte. Dankzij de 5110mAh-accu kun je de smartphone meer dan een dag gebruiken. Opladen gaat snel via de usb-c-poort (maximaal 45 watt) en we worden blij van de goede hoofdcamera. De extra camera’s vallen ons kwalitatief helaas tegen. Xiaomi’s softwareschil MIUI bevalt ook minder goed dan de andere geteste softwareschillen. MIUI bevat heel veel extra apps en onnodige functies en toont bovendien reclames. Het updatebeleid is met drie Android-upgrades (waarvan Android 15 er al één was) en vier jaar beveiligingsupdates ook wat benedengemiddeld.

Samsung Galaxy A26 5G

Iets eerder in dit artikel hierboven bespraken we de Galaxy A36 van Samsung, die wat duurder is dan de A26 die we nu toelichten. Wat direct opvalt, is dat Samsung nog meer compromissen moest sluiten om tot de lagere prijs te komen. Zo heeft de Galaxy A26 een usb 2.0-poort en is het sterk verouderde wifi 5 de hoogste wifistandaard. In de praktijk vallen ook de macrocamera en groothoekcamera erg tegen en heeft de gebruikte processor ook moeite om ons bij te benen. Het snelheidsverschil met sommige andere geteste telefoons is duidelijk merkbaar.

Het roept twijfels op over de prestaties van de A26 na een paar jaar gebruik. Op papier kan de smartphone lang mee. Samsung garandeert namelijk zes jaar updates, wat gelet op de scherpe prijs een erg sterk updatebeleid is. De A26 scoort ook pluspunten met zijn accuduur van ruim een dag, zijn goede hoofdcamera en zijn mooie oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Dat scherm is 6,7 inch groot en heeft een wat ouderwetse waterdruppel-inkeping bovenin voor de selfiecamera. Moderner is de IP67-certificering, die aangeeft dat het toestel bestand is tegen stof en water. Ten opzichte van sommige andere geteste smartphones vinden we dat de Galaxy A26 meer duidelijke aandachtspunten heeft.

Poco X7 Pro

Op de valreep kan hij mee, deze 8/256GB-versie van de Poco X7 Pro. Het zustermerk van Xiaomi verkoopt ook een 12/512GB-variant, die duurder is. Wat opvalt aan deze Poco X7 Pro is allereerst zijn ontwerp. Dit toestel is duidelijk gemaakt voor wie aandacht wil trekken. Spreekt het hippe ontwerp je niet aan, dan biedt een hoesje uitkomst. De smartphone is waterdicht en stofbestendig en heeft een groot 6,67inch-oledscherm. Met een resolutie van 2712 × 1220 pixels oogt het beeld erg scherp. Een 120Hz-verversingssnelheid maakt het scherm soepel in gebruik.

Ook soepel zijn de prestaties: dankzij de MediaTek-processor en 8 GB werkgeheugen is de telefoon erg snel. Van de camera’s zijn we minder onder de indruk, al kun je er prima mee uit de voeten. Vrolijker worden we van de accuduur. De 6000mAh-accu is op papier bovengemiddeld groot en gaat in de praktijk ook uren langer mee dan veel andere smartphones. Opladen kan vlot via de usb-c-poort. Poco levert de X7 Pro met Android 15 en garandeert drie Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Dat is aardig, maar korter dan heel wat concurrenten. Jammer is dat Poco zijn softwareschil volstopt met commerciële apps en games, al kun je een deel zelf verwijderen.

Oppo A5 Pro 5G

Heb je behoefte aan een erg stevige smartphone, dan lijkt de Oppo A5 Pro (5G) een boeiende kandidaat. Dit toestel is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Wat wil zeggen dat het toestel bestand is tegen stof, een val in het water en een harde waterstraal. Oppo zegt ook dat de smartphone geen schade oploopt door extreme temperaturen en dat er extra stevig glas voor het beeldscherm geplaatst is. Prettig is dat het stevige karakter van het Oppo-toestel helemaal niet opvalt. Er zit geen klepje voor de usb-c-poort, het toestel is met 194 gram niet bovengemiddeld zwaar en voelt ook aan als een reguliere telefoon. De prijs vinden we erg vriendelijk, zeker als je weet dat Oppo drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates garandeert.

De fabrikant heeft een extra grote accu (5800mAh-capaciteit) in zijn budgetsmartphone gestopt. Wij kunnen dan ook twee dagen vooruit met de A5 Pro (5G), al komt dat ook deels omdat het HD-scherm minder stroom verbruikt dan de Full-HD-schermen in concurrerende telefoons. Het HD-scherm oogt duidelijk minder scherp en is een stevige compromis. Op alle andere vlakken presteert de Oppo A5 Pro prima, zonder onderscheidend te zijn. Van Oppo’s drukke softwareschil vol bloatware zijn we minder gecharmeerd.

Motorola Moto G75 (Redactietip)

De Motorola Moto G75 is één van de vele Moto G-smartphones. Een ietwat verwarrende strategie van het merk, maar goed om te weten is dat de G75 een van de betere keuzes is. Niet alleen ten opzichte van zijn broers, maar ook in vergelijking met de concurrerende smartphones in deze test. Dat begint bij de buitenkant. De Moto G75 draagt een MIL-STF-810H-certificering, wat inhoudt dat hij een val van 1,2 meter hoogte moet overleven en IP68-gecertificeerd is. De smartphone kan dus tegen stof en water. Ook ondersteund zijn e-sim en draadloos opladen (met maximaal 15 watt), twee functies die we op maar weinig andere budgettelefoons terugzien.

Daar staat tegenover dat die smartphones veelal een oledscherm hebben en de Moto G75 het moet doen met een iets minder mooi lcd-scherm. Dat scherm meet maar liefst 6,78 inch, toont een Full-HD-resolutie en heeft een 120Hz-verversingssnelheid. Onder de motorkap draait een aardige processor met 8 GB werkgeheugen, maar er zijn snellere geteste smartphones. De opslagcapaciteit is met 256 GB wel van gebruikelijke grootte.

Motorola maakt een goede sier met zijn goede hoofdcamera en groothoekcamera – die ook een nauwkeurige macromodus heeft. Ook het updatebeleid is positief verrassend. De Moto G75 krijgt vijf Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. Motorola’s softwareschil is lekker rustig.

HMD Fusion

De HMD Fusion is misschien wel de opvallendste smartphone in deze vergelijkende test. Dat komt door twee uiterlijke aspecten. Enerzijds is de Fusion zo ontwikkeld dat je hem met behulp van gereedschap en handleidingen van reparatiebedrijf iFixit zelf grotendeels uit elkaar kunt halen. Daarna kun je onderdelen vervangen. iFixit biedt onder meer een nieuw batterij, scherm en achterkant aan. De prijzen bedragen enkele tientjes per onderdeel. We waarderen deze duurzame aanpak van HMD.

Ook interessant zijn de pogo-pinnetjes op de achterkant van de smartphone, waar je speciale HMD-hoesjes aan kunt bevestigen. Zo’n hoesje biedt bijvoorbeeld een flitser aan de voorkant (voor betere selfies in het donker), de mogelijkheid om de smartphone draadloos op te laden of te veranderen in een handheld. De prijzen van de hoesjes vallen ons ook mee.

Toch kunnen we de HMD Fusion moeilijk aanraden. Als smartphone valt hij ons namelijk nogal tegen. Het HD-scherm ziet er niet zo fraai uit, door de eenvoudige Snapdragon-processor is de telefoon – nu al – vrij traag en HMD belooft slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Een telefoon uitbreiden met toffe hoesjes en onderdelen vervangen willen wij pas doen als de basis goed is. De HMD Fusion weet daar niet in te overtuigen.

Conclusie

Na het testen van negen budgetsmartphones, hebben we – niet voor het eerst – gemerkt dat er veel verschil zit in de totale gebruikservaring van goedkope toestellen. Natuurlijk, ten opzichte van bijvoorbeeld drie jaar geleden krijg je nu sowieso een betere telefoon voor hetzelfde geld. De geteste budgetsmartphones hebben allemaal een stevig ontwerp, voldoende werkgeheugen en opslagcapaciteit. Er is ook ruimte gekomen voor innovatie, zo laten Nothing en HMD zien met hun modulaire toestellen. Sommige merken geven hun budgetsmartphones ook een serieus updatebeleid. Met name Samsung en Motorola scoren goed op dit vlak. Deze test maakt ook duidelijk dat elk merk – nog steeds – compromissen moet sluiten om een prima budgettelefoon uit te brengen. Zo kiezen HMD en Oppo voor een HD-scherm, heeft een Samsung-model wifi5-ondersteuning en stopt Xiaomi zijn software vol reclames.

Onder de streep zijn we aangenaam verrast door veel smartphones, de Motorola Edge 50 Neo voorop. Die biedt een heel fijn totaalpakket voor een scherpe prijs. Dit toestel krijgt dan ook het predicaat Best getest. Onze Redactietip blijkt na grondig nadenken óók een Motorola-smartphone, namelijk de Moto G75. Die is nog goedkoper maar bevalt ook hartstikke goed, te danken aan prettige specificaties en rustige software die zes jaar updates krijgt.

In je browser lopen werk, bankzaken en privé al snel door elkaar. Voor meer overzicht is het slimmer om te scheiden wat je voor je werk doet en wat voor jezelf. In Firefox kan dat eenvoudig met verschillende profielen. In dit artikel lees je wat profielen zijn, waarom ze handig zijn en hoe je ze instelt.

Wat is een Firefox-profiel?

Zie een profiel als een aparte kamer in je digitale huis. Net zoals je slaapkamer en keuken een eigen inrichting hebben, bewaart elk profiel zijn eigen instellingen, bladwijzers en add-ons. De gegevens van verschillende profielen staan los van elkaar en worden op een andere plaats op de schijf opgeslagen. Je kunt dus meerdere 'kamers' aanmaken: bijvoorbeeld één voor je werkaccount, een andere voor je persoonlijke mail en een derde voor experimenten. Vind je het nieuwe profielmenu niet in de werkbalk, dan kun je altijd about:profiles in de adresbalk typen om bij de profielbeheerder te komen.

Waarom zou je meerdere profielen gebruiken?

Het grote voordeel van meerdere profielen is dat alles netjes gescheiden blijft. Binnen één profiel wordt alles gedeeld: websites gebruiken dezelfde sessies, cookies, extensies en instellingen. Dat betekent dat je bijvoorbeeld voor je werk ingelogd blijft op een dienst zolang de cookie geldig is, ook al wil je diezelfde site later met een ander account bezoeken. Door voor werk en privé aparte profielen te gebruiken, blijft de aanmelding beperkt tot één omgeving en hoef je niet steeds uit te loggen om van account te wisselen. Werk en privé blijven letterlijk uit elkaar, zodat er geen onbedoelde overlap ontstaat tussen diensten of voorkeuren. Daarnaast is het prettig om een testprofiel te hebben waarin je nieuwe extensies of instellingen probeert zonder dat je stabiele omgeving daar last van heeft. Deel je de computer met huisgenoten of kinderen, dan kun je iedereen een eigen profiel geven zodat wachtwoorden, bladwijzers en webgeschiedenis niet door elkaar lopen.

Een nieuw profiel aanmaken

Een nieuw profiel aanmaken gaat snel. Klik in Firefox op het accountpictogram rechts bovenin, kies Profielen en vervolgens + Nieuw profiel. Er opent een tweede venster waarin je de naam van het nieuwe profiel invoert en eventueel een thema en avatar kiest. Firefox bewaart je wijzigingen direct en het nieuwe profiel verschijnt in de lijst. Zie je geen profieloptie, ga dan naar about:profiles en klik daar op Nieuw profiel aanmaken. Mozilla raadt aan de standaardlocatie voor het profiel te gebruiken. Kies je zelf een map, zorg dan dat die leeg is, omdat alles in die map wordt verwijderd als je het profiel ooit weggooit.

©Mozilla

Profielen beheren en personaliseren

Je kunt profielen verder naar wens aanpassen. Geef ze duidelijke namen zodat je snel kunt schakelen. Kies bij elk profiel een ander thema, zodat je aan de kleur van het venster ziet in welke omgeving je werkt. Via dezelfde menuknop wissel je tussen profielen: klik op je huidige profielnaam en selecteer het profiel dat je wilt openen. Een profiel hernoemen of verwijderen kan vanuit de profielbeheerder. Als je een profiel verwijdert, kun je ervoor kiezen de bijbehorende bestanden te bewaren. Dat is handig wanneer je later nog bladwijzers of wachtwoorden wilt terughalen. Denk eraan dat definitief verwijderen alle gegevens verwijdert; maak dus een back-up als je niet zeker weet of je alles kwijt wilt.

Profielen selecteren en synchroniseren

Wil je bij het starten van Firefox kunnen kiezen welk profiel er wordt gebruikt, dan vink je in de profielbeheerder de optie Een profiel kiezen wanneer Firefox wordt geopend aan. Let op: dit kan alleen wanneer je de profielbeheerder start als Firefox gesloten is, omdat dan geen enkel profiel in gebruik is. Verderop lees je hoe je dat doet.  Laat je deze instelling uit, dan opent Firefox automatisch met het laatst gebruikte profiel. De inhoud van profielen wordt niet automatisch naar andere apparaten gestuurd. Wil je je bladwijzers en wachtwoorden op meerdere computers gebruiken, maak dan voor ieder profiel een eigen Mozilla-account aan en schakel synchronisatie in. Het is niet mogelijk om met dezelfde account meerdere profielen op één apparaat te synchroniseren; zo wordt voorkomen dat gegevens door elkaar raken.

De profielbeheerder starten wanneer Firefox gesloten is

Via de opdrachtprompt kun je de profielbeheerder starten wanneer Firefox gesloten is. Druk daarvoor op de Windows-toets + R, typ firefox.exe -P en bevestig je met Enter. Het venster Gebruikersprofiel kiezen verschijnt, waarna je profielen kunt aanmaken, hernoemen of verwijderen. Ook kun je hier instellen dat een bepaald profiel automatisch gebruikt moet worden zodra Firefox wordt opgestart. Als je meerdere Firefox-installaties op één computer hebt, vervang je firefox.exe door het volledige pad naar de gewenste installatie. Je ziet ook de optie Offline werken; klik je die aan, dan wordt het geselecteerde profiel geladen en start Firefox zonder verbinding te maken met internet. Je kunt eerder bezochte websites bekijken en experimenteren met je profiel.

©ID.nl

©Mozilla