Op zoek naar een televisie voor je thuisbioscoop met zo goed als perfecte kleurweergave? Deze OLED tv met de Panasonic HCX processor levert dankzij een perfecte kalibratie beeld van studiokwaliteit, ook al verbergt hij een tikje zwartdetail. Lees er meer over in deze Panasonic TX-55FZW804 review.

Panasonic pakt niet uit met een spectaculair design. Een kleine metalen rand rond het scherm, een zware, matzwarte voetplaat, en zwarte achterzijde met ruwe textuur. Het ontwerp ademt soberheid, maar ook een uitstekende afwerking uit.

Vier HDMI-aansluitingen zijn zowat de standaard in deze prijscategorie. Twee daarvan staan achteraan, twee aan de zijkant. Gebruik HDMI 1-2 voor je Ultra HD HDR bronnen, enkel die garanderen de beste beeldkwaliteit. Geïntegreerd kabelbeheer en een afdekpaneel zorgen voor een nette afwerking. Alle aansluitingen achteraan wijzen naar de wand, dat kan lastig zijn als je voor wandmontage kiest. Je draadloze hoofdtelefoon sluit je aan via Bluetooth.

Beeldkwaliteit

De Panasonic HCX-processor zet bijzonder mooie resultaten neer, met goede ruisonderdrukking en prima upscaling met erg veel kleurdetail. Het beeld is over het algemeen iets zachter dan bij de concurrenten, maar verliest geen detail. De bewegingsscherpte is prima, snel bewegende beelden tonen goed alle detail, tenminste als je ‘Intelligent Frame Creation’ minstens in de laagste stand geactiveerd houdt.

Bij een OLED-scherm levert elke pixel zelf licht, en kan individueel uitgeschakeld worden zodat hij perfect zwart is. OLED-tv’s hebben daardoor een ongeëvenaard, bijna oneindig contrast. De Panasonic gaf het scherm het label ‘Master OLED’ mee, en dat verdient het ook. De kalibratie is zo goed als perfect, en evenaart de perfecte kleurweergave van dure studiomonitoren.

©PXimport

Er verdwijnt enkel een beetje zwartdetail, een keuze die Panasonic duidelijk bewust maakte, vermoedelijk om hinderlijke ruis in de donkerste schaduwpartijen te vermijden. Kies de THX-Cinema preset voor kijken bij verduistering, de Professional1 of Cinema preset is de betere keuze voor wat omgevingslicht.

HDR

OLED-schermen zijn met hun perfecte zwartwaarde en enorm contrast een geweldige keuze voor HDR. Ze combineren dat bovendien met een enorm rijk en uitgebreid kleurpalet waardoor HDR-content echt tot zijn recht komt. Bovendien kan Panasonic zijn OLED scherm erg helder maken, het zet op dat vlak vaak de beste prestaties neer van alle OLED modellen, maar blijft uiteraard net wat minder helder dan de top LCD tv’s. Ook hier is de kalibratie top, de tv toont netjes alle witdetail, en de kleurweergave is indrukwekkend, en mag als referentie dienen.

De Panasonic ondersteunt HDR10, HLG en HDR10+, maar helaas geen Dolby Vision.

Smart tv

My Home Screen 3 is een dankzij een aantal slim gekozen wijzigingen een erg handig smart tv systeem geworden. Het Home scherm verschijnt onderaan het beeld, waar je zelf je favoriete zenders, bronnen, apps en apparaten kunt vastpinnen voor een meer persoonlijk Home Scherm.

Ook de zoekfunctie, YouTube content, live tv-zenderlijst en tv-opnames zijn snel van daaruit te bereiken. De TX-55FZW804 is uitgerust met een dubbele tuner voor digitale tv (DVB-T2/C/S2) en een dubbel CI+-slot zodat je kunt kijken en tegelijk een ander kanaal kunt opnemen.

Remote

©PXimport

De standaard Panasonic remote heeft grote, handige toetsen die aangenaam aanvoelen en makkelijk in te drukken zijn. De layout is prima. Er is een aparte toets voorzien voor Netflix, en onderaan de remote vind je de ‘My App’ toets, die je zelf kunt toewijzen aan je favoriete app (bijvoorbeeld YouTube).

Wie wel eens van beeldmode verandert hoeft daarvoor niet langs de menu’s. De ‘Picture’ toets bovenaan de remote laat je snel door de verschillende beeldmodes gaan. Voor nog meer gebruiksgemak kan je zelf configureren welke van de 12 beeldmodes in de lijst verschijnen.

Geluidskwaliteit

Zijn grote broer, de FZW954, kan pronken met een knappe Technics soundbar. Deze FZW804 moet het stellen met de traditioneel verborgen inbouwspeakers. Hij levert weliswaar nog 40 Watt muziekvermogen en dat is ruim voldoende voor goede klank. De dialogen zijn helder, hij levert behoorlijk wat volume, en ja zelfs iets beter dan gemiddelde muziekprestaties.

Enkel als je het volume echt te hoog zet, verliest het klankbeeld wat nauwkeurigheid. Kortom, een zeer goed resultaat, tenzij je natuurlijk echt op zoek bent naar krachtige bioscoopsurround.

Conclusie

De TX-55FZW804 is de absolute referentie voor filmfans. Het OLED-scherm levert perfect contrast, sterke kleuren en zeer goede HDR-prestaties. Maar ook sportfans en gamers kunnen genieten van dit toestel met een prima bewegingsscherpte en lage input-lag. Voor HDR is hij bovendien een van de helderste OLED-modellen. Een prima smart tv-systeem en een dubbele ingebouwde tv-tuner (DVB-T2/C/S2) met dubbel CI+-slot maken hem ook een goede keuze als je de settopbox voor digitale tv het huis uit wilt. Kers op de taart is de erg goede prijs.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.