Het heeft even geduurd, maar de nieuwste Chromecast is eindelijk officieel in Nederland verkrijgbaar. De Google Chromecast met Google TV was al via omweggetjes te koop, maar met de officiële Nederlandse versie worden ook Nederlandse apps en diensten ondersteund. Is de Chromecast met Google TV een waardig opvolger voor de Chromecast Ultra? Je leest het in deze review.

Laten we wel zijn: als je al beschikt over een Chromecast Ultra en een televisie met een fatsoenlijk besturingssysteem, is de nieuwe Chromecast geen gadget die je per se moet hebben. Voor mensen met een wat oudere televisie is de Chromecast juist wel uitermate geschikt: zoals de naam al zegt komt het apparaat met een voorgeïnstalleerde versie van Google TV, een speciale versie van Android TV. Zo wordt de Chromecast het werkpaard, en hoeft je tv alleen maar scherm te zijn. 

Installatie

Google staat bekend om zijn snelle, simpele integraties met andere tools, en de Chromecast met Google TV is daar het perfecte voorbeeld van. Nadat je de Chromecast in de HDMI-poort van je televisie hebt geplugd, is de installatie er een uit het boekje: verbinden met het wifi-netwerk is een makkie en inloggen op je Google-account gaat vrijwel automatisch. Eenmaal aangekomen bij het hardware-gedeelte hoef je slechts het merk van je televisie en soundbar in een lijst te selecteren. Daarna heb je je oude afstandsbedieningen eigenlijk niet meer nodig. Binnen een paar minuten loop je door het hele installatieproces heen.

Ook het installeren van apps werkt simpel: vooraf kun je in een lijst aangeven welke apps je wil downloaden. Ook kun je de volgorde van apps op je thuisscherm bepalen, en niet-gebruikte apps verwijderen. 

Apps

De Chromecast met Google TV werkt met alle standaard streaming-apps: Netflix, Amazon Prime, Disney+ en HBO Max, net als Googles eigen diensten als YouTube en Stadia. Ook muziek-apps als Spotify, Deezer, Tidal en Apple Music zijn aanwezig. 

Nu de nieuwe Chromecast ook officieel op de Nederlandse markt verschijnt, worden ook diensten als NPO Start, NLZiet, Ziggo Go, RTL XL en Videoland ondersteund, een grote verbetering ten opzichte van de onofficiële versie. Sportliefhebbers kunnen hun lol op met F1 TV, Viaplay en Eurosport Player. De volledige lijst apps vind je op de website van Google. 

©PXimport

Het gemak van inloggen bij de apps wisselt een beetje. Soms is een QR-code scannen genoeg, soms moet je handmatig je inloggegevens invullen, wat een beetje onhandig is. Eenmaal ingelogd is dat geen probleem meer. 

Assistent en Google Home

Als je een Nest Home-speaker hebt staan, is de Chromecast ook makkelijk in je slimme huis te integreren. Via de Google Home-app op je smartphone is het een fluitje van een cent om de Chromecast toe te voegen. Daarna kun je via de app of met stemcommando’s muziek afspelen, video’s bekijken, series zoeken of je tv aan- en uitzetten.

Ook de Assistent-knop op de afstandsbediening werkt naar behoren, al voelt het een beetje nutteloos om daar een hardwarematige knop voor te hebben, helemaal als je al een slimme speaker hebt. De optie zit echter niet in de weg, en als je liever niet wil dat je speaker de hele dag meeluistert, is een fysieke knop wel een handig alternatief. 

Afstandsbediening

De Chromecast met Google TV is de eerste Chromecast met een eigen afstandsbediening – of afstandsbedieninkje, want groot is-ie niet. Daarop vind je een aan/uitknop, navigatieknoppen, volumeregeling, een knop voor de Google Assistent en sneltoetsen voor YouTube en Netflix. Het was fijn geweest als je die laatste twee naar wens kon aanpassen, maar die mogelijkheid is er helaas niet. 

De volumeknoppen zitten aan de zijkant van het apparaatje, wat een beetje een vreemde keuze is: je moet de afstandsbediening anders vastpakken om het volume te regelen. Overigens kun je dat natuurlijk ook gewoon nog met de afstandsbediening van je televisie of soundbar doen. De afstandsbediening werkt op twee meegeleverde AAA-batterijen. 

©CIDimport

Beeldkwaliteit en snelheid

Net als de Ultra ondersteunt de Chromecast met Google TV beeld op 4K Ultra HD-kwaliteit, al moet je televisie dat zelf natuurlijk wel aankunnen. Ook HDR wordt ondersteund. Op het gebied van audio werkt de Chromecast met Dolby Atmos en Dolby Digital.

Tijdens de testperiode hebben we op geen enkel moment een haperende stream of mindere beeldkwaliteit gezien. Zelfs na de installatie van een nieuw modem was de Chromecast nog gewoon met het netwerk verbonden. De interface zelf is beduidend rapper dan veel televisiebesturingssystemen. 

Conclusie

De Chromecast met Google TV is de perfecte oplossing voor mensen met een iets minder slimme televisie. De installatie is simpel, de interface is snel en logisch, en de beeldkwaliteit is goed. Het helpt als je al wat Google-hardware en -software gebuikt, maar dat is geen absolute must. De afstandsbediening is een fijne toevoeging ten opzichte van de Chromecast Ultra, al hadden de volumeknoppen op een logischere plek mogen zitten. 

Wil je voor niet al te veel geld van je televisie een écht slimme tv maken die alle bekende streaming-apps ondersteunt, dan is de Google Chromecast met Google TV het ideale apparaat. 

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.