Android zit niet alleen in de smartphone. Ook menig smart-tv is voorzien van het besturingssysteem van Google. En als het er niet in zit, dan kun je het altijd nog toevoegen via een aparte mediaspeler. We laten zien wat Google van plan is met Android TV en wat je er allemaal al mee kunt.

Tip 01: Hoe kom je eraan?

Android TV is het standaardbesturingssysteem in smart-tv’s van merken als Sony, Philips en Sharp. Het besturingssysteem is in slimme televisies een populaire tegenhanger voor onder andere WebOS dat door LG wordt gebruikt, en Tizen dat je in smart-tv’s van Samsung vindt.

Al deze platforms werken met apps en meestal zijn de populairste apps wel beschikbaar. Android TV kent het grootste aanbod van apps, omdat wordt geprofiteerd van het zeer brede aanbod van de Play Store. Veel apps werken behalve op de smartphone en de tablet ook op een smart-tv. Dat aantal groeit bovendien snel.

Zit Android niet in je televisie? Dan kun je het toevoegen door een losse mediaspeler met Android TV te kopen. Het aanbod daarvan is alleen niet heel groot. Een van de beste en populairste opties is de prijzige Nvidia Shield TV. Mogelijk komt ook Google met een eigen Android TV-oplossing.

©PXimport

Tip 02: Edities

Android TV bestaat al sinds 2014 en mag inmiddels een volwassen platform worden genoemd. Wat releases betreft loopt Android TV iets uit de pas met de uitvoering voor smartphones en tablets. Versie 10 werd bijvoorbeeld pas in december 2019 aangekondigd. De eerste smartphones met diezelfde basis waren toen al enkele maanden op de markt.

Wat uiterlijk en functionaliteit betreft is hierin niet heel veel veranderd. De meeste wijzigingen zien we onder de motorkap, een beetje in lijn met eerdere edities. In de praktijk lopen smart-tv’s helaas een stuk achter, mede door het magere updatebeleid van de fabrikanten. Je zit dan met verouderde software, terwijl de hardware best nog even mee kan. In de toekomst moet dit beter worden.

Gelukkig is een wat oudere versie van Android voor de meeste apps niet zo’n probleem: die werken er vaak prima op. Maar je mist wel vernieuwingen in onder meer de gebruikersinterface en beveiliging van het besturingssysteem. Een van de handigste recente toevoegingen is bijvoorbeeld Google Assistant. Het zoeken van materiaal op bijvoorbeeld Netflix of YouTube met de stem werkt veel sneller dan het invoeren van titels met de afstandsbediening.

©PXimport

Toekomst van Android TV

©PXimport

Tip 03: In de praktijk

In Android TV herken je vast iets terug van het besturingssysteem op je smartphone of tablet, al zijn er meer verschillen dan overeenkomsten. Met de afstandsbediening navigeer je gemakkelijk door het menu, met aan de linkerkant de belangrijkste apps onder elkaar en bij elke app een rij met aanbevelingen. Voor Netflix zijn dat bijvoorbeeld de series die je recent hebt bekeken en waar je direct weer in kunt duiken.

Alle voor televisies belangrijke apps werken op het platform. De apps die niet al vooraf zijn geïnstalleerd, voeg je eenvoudig toe via de Play Store. Staat een bekende app daar niet in? Dan is het niet aangepast voor het tv-platform. Je kunt nog wel proberen de app handmatig te installeren, het zogeheten sideloaden. De kans bestaat dat de app dan niet optimaal werkt, omdat deze is ontworpen voor schermbediening. Ook handig: Chromecast is bij Android TV al ingebouwd, zodat je ook altijd nog kunt streamen vanaf een toestel.

©PXimport

Tip 04: Nvidia Shield TV

De Shield TV van Nvidia is een populaire mediaspeler met Android TV. Eind 2019 kwam een vernieuwde versie op de markt in twee uitvoeringen: de gewone Shield TV (vanaf 160 euro) met cilindervormige behuizing en de iets krachtigere Pro-versie (vanaf 219 euro) die qua uiterlijk meer op zijn voorganger lijkt.

Er zijn wel wat beschikbaarheidsproblemen geweest de afgelopen maanden, vooral de Pro is lastig te vinden. Die is overigens ook meer op gamers gericht, voor de meesten is de gewone versie meer dan toereikend. Die heeft naast een stroomaansluiting een hdmi-aansluiting, ethernet-poort en micro-sd-geheugenslot. Het duurdere Pro-model heeft geen micro-sd-slot, maar wel twee usb 3.0-poorten, meer opslagruimte (16 GB tegenover 8 GB) en meer werkgeheugen (3 GB tegenover 2 GB). Overigens kun je bij beperkte opslagruimte de mediaspeler altijd nog toegang tot een netwerkmap geven, bijvoorbeeld van een nas.

De processor in beide modellen is de Tegra X1+. Een variant daarvan wordt in de Nintendo Switch gebruikt. Het is zodoende een erg rappe processor die er mede voor zorgt dat de mediaspeler vlotjes is te bedienen en ook met alle denkbare audio- en videocoderingen overweg kan. Een alternatief is de Xiaomi Mi Box S. Een stuk voordeliger (ongeveer 79 euro), maar wat betreft hardware een flinke stap in vergelijking met de Shield TV. Ook is de software verouderd: standaard bevat het Android 8.1, oftewel Oreo, al is met wat vertraging wel Android 9 (Pie) inmiddels beschikbaar.

©PXimport

Nieuwe Chromecast

©PXimport

Tip 05: Streamen en gamen

De belangrijkste toepassing van je smart-tv is natuurlijk het streamen van onder andere films, series en programma’s. Android TV geeft je daar alle mogelijkheden voor. Het bekendst is Netflix. Sommige afstandsbedieningen, zoals die van de Shield TV, hebben hier zelfs een speciale knop voor. Nieuwkomer Disney+ is ook voor Android TV beschikbaar.

Bij Netflix (afhankelijk van het abonnement) en Disney+ profiteer je ook van 4K en Dolby Atmos voor beter beeld en geluid. Voor de liefhebber ontbreekt ook Videoland niet, met veel exclusieve titels van Nederlandse bodem. Verder is NPO Start voor Android TV beschikbaar voor het livekijken en terugkijken van programma’s van de publieke omroep. Verder kun je naar Spotify luisteren of klassieke televisie via NLZiet.

Wil je op een wat actievere manier ontspannen? De Play Store biedt volop games die ook op Android TV werken. Je kunt ze installeren en vanaf de bank spelen. Een gamecontroller kun je aansluiten via usb of koppelen via bluetooth, net als een eventuele muis en toetsenbord. Al worden wellicht niet al je accessoires ondersteund. Dit is erg afhankelijk van je smart-tv of mediaspeler.

©PXimport

Tip 06: NLZiet

Een tv-abonnement wordt vaak gebundeld met een internetabonnement en moet soms zelfs verplicht worden afgenomen. Toch is het aantal tv-aansluitingen in Nederland aan het dalen. Klassieke, lineaire televisie is steeds minder aantrekkelijk. Een alternatief is er met NLZiet. Daarmee kun je de programma’s van NPO, RTL en SBS terugkijken tot één jaar terug en ook gewoon live kijken. Het abonnement is de eerste maand gratis, daarna betaal je 7,95 euro per maand.

De beeldkwaliteit van de streams is wel iets minder hoog dan bij een regulier tv-abonnement van bijvoorbeeld KPN of Ziggo, maar dat verschil is sinds een recente uitbreiding wel kleiner geworden. Nieuwe regelgeving maakt NLZiet overigens nóg wat aantrekkelijker. Je mag het abonnement namelijk niet alleen in Nederland, maar ook in heel de EU gebruiken. Er is voor NLZiet uiteraard ook een app voor Android TV beschikbaar.

©PXimport

Tip 07: Eigen mediabibliotheek

Heb je een eigen collectie met bijvoorbeeld video’s of muziek dan kun je onder Android en op Android TV apps als Plex en Kodi gebruiken om deze collecties door te bladeren. Kodi kun je lokaal installeren en kan eventueel de bestanden op een nas benaderen, wat natuurlijk de handigste plek is voor zulke verzamelingen.

Plex vereist dat je ergens in huis een Plex Media Server hebt draaien. Dat kan natuurlijk diezelfde nas zijn: zowel Synology als Qnap biedt ondersteuning voor het draaien van deze servertoepassing. Eventueel kun je de Pro-versie van de Shield TV als Plex Media Server inzetten.

Met de Nvidia Shield TV heb je trouwens bij het afspelen ook al een voordeel. Het apparaat speelt moeiteloos alle belangrijke audio- en videocoderingen af. Daardoor is transcoderen (het omzetten van formaten) zelden nodig en heeft de server dus veel minder te doen (en kan minder krachtig zijn).

©PXimport

Tip 08: Games streamen

Behalve video’s kun je ook games gewoon streamen. In feite worden de spellen dan op een ander systeem gedraaid en wordt het beeld teruggezonden. Je acties met bijvoorbeeld je gamepad worden teruggestuurd naar dat systeem. De vertraging is dusdanig klein dat je dit meestal niet eens merkt.

Streamen kan in de eerste plaats via het lokale netwerk vanaf je eigen pc met bijvoorbeeld de Steam Link-app, handig als je al een krachtige game-pc hebt. Heb je die niet of heb je geen zin hem steeds te starten? Je kunt ook via internet streamen, ook wel cloudgaming genoemd.

Nvidia heeft daarvoor GeForce Now dat de servers van het bedrijf gebruikt. Los van een paar gratis titels moet je games wel al in bezit hebben of ze kopen om ze te kunnen spelen met GeForce Now. Minpunt zijn de lange wachtrijen die er door de forse animo kunnen zijn. Google heeft ook een eigen streamingdienst voor games genaamd Stadia. Alles wijst erop dat die dienst voor Android TV-gebruikers beschikbaar komt. Het grote voordeel van het streamen van games is dat je geen krachtige hardware nodig hebt. Je kunt dus ook op een eenvoudige smart-tv, smartphone of tablet spelen.

©PXimport

Apple TV en Arcade

©PXimport

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.

De ingebouwde zoekfunctie van Windows - Windows Zoeken - kennen we inmiddels wel. En eerlijk is eerlijk: dat onderdeel is inmiddels wel wat gedateerd. Welke andere mogelijkheden zijn er om te zoeken? Welke AI en andere slimme tools kunnen we inzetten om de antwoorden op onze vragen te vinden? Je ontdekt ze hier.

Copilot: bestanden doorzoeken

Microsofts Copilot kan je helpen met het doorzoeken van de inhoud van de bestanden op je computer. Hiervoor moet je momenteel nog eerst het bestand uploaden naar OneDrive. Vanuit daar kun je er allerlei acties mee uitvoeren. Copilot kan straks ook voor je op zoek gaan naar lokale bestanden. Die functie is nu nog niet geactiveerd in Nederland, maar is al wel actief in de VS en Engelstalige regio's. De Copilot-app lijkt er voor Nederland al wel op voorbereid.

Je kunt je alvast voorbereiden op de komst van deze functie. Dat doe je door ervoor te zorgen dat je de nieuwste versie van Copilot hebt geïnstalleerd. Daarmee wordt de functie direct actief als deze in Nederland beschikbaar komt. Je vindt de nieuwe versie van Copilot in de Microsoft Store (via het startmenu). Eenmaal geopend, klik je op de gebruikersafbeelding linksonder in het scherm. Kies Instellingen. Geef Copilot vervolgens toegang tot de bestanden. Blader naar Machtigingsinstellingen en zet de schuif op Aan bij Bestand zoeken. Zet hierna ook de schuif op Aan bij Lezen van het bestand.

Copilot maakt onderliggend nog steeds gebruik van gedeelten van het bestaande Windows Zoeken. Die kennis biedt meer controle: je kunt bepalen welke locaties mogen worden doorzocht. Klik in hetzelfde instellingenvenster op Windows-instellingen. Geef bij Mijn bestanden zoeken aan welke locaties mogen worden bekeken.

Copilot: zoeken in bestanden

Soms ben je niet op zoek naar bestanden, maar juist naar informatie ín de bestanden. Als je de nieuwste update van Windows 11 gebruikt, kun je hiervoor op een slimme manier Copilot inzetten. Klik met de rechtermuisknop op het bestand waarin je wilt zoeken of waarover je specifieke vragen hebt. Doet dat bijvoorbeeld via het bureaublad of via de verkenner.

Kies voor de nieuwe optie Vraag het aan Copilot. Het bestand verschijnt in het venster van Copilot. Vervolgens kun je bijvoorbeeld vragen om het te doorzoeken of het opnieuw te structureren. Je kunt ook vragen om het bestand samen te vatten of de inhoud ervan in compacte bewoordingen te beschrijven. Verschijnt de nieuwe optie nog niet in het menu van de rechtermuisknop? Controleer dan of je de instellingen uit de alinea hiervoor hebt geactiveerd.

Copilot: gezichten herkennen

Maak je gebruik van OneDrive? Ook OneDrive zet steeds vaker AI in om je bestanden eenvoudiger vindbaar te maken. Op het moment van schrijven wordt de laatste hand gelegd aan de gezichtsfuncties. We hebben deze dus zelf nog niet in de praktijk kunnen testen.

Microsoft gebruikt AI om gezichten te herkennen in foto's en afbeeldingen die je in een OneDrive-account hebt bewaard. Je moet hiervoor wel toestemming geven. Hierna wordt informatie uit afbeeldingen en gezichten verzameld om vergelijkbare gezichten te vinden.

Open de OneDrive-app en wacht totdat automatisch de melding met toestemming verschijnt. Ga je akkoord met de verwerking, dan kies je Toestaan. Het duurt tot 72 uur om de foto's te indexeren. Download de nieuwste versie van de OneDrive-app (via Google Play of de Apple App Store) en tik op de nieuwe tab Personen. In het zoekvak eronder kun je zoeken op specifieke personen op foto's.

Perplexity: vinden wat je zoekt

Perplexity is een geavanceerde en populaire AI-zoekmachine. Je kunt deze AI-dienst ook goed inzetten voor het doorzoeken van de inhoud in je eigen bestanden. Er bestaan wel een paar voorwaarden voor het zoeken met de AI-agent van Perplexity: allereerst heb je een betaald abonnement nodig. De gratis versie ondersteunt de functie (nog) niet. Hiervoor betaal je circa 20 euro per maand, vergelijkbaar met de betaalde abonnementen van veel andere AI-aanbieders.

Perplexity kan daarnaast alleen zoeken in bestanden die je in de cloud hebt opgeslagen. Op dit moment worden alleen nog Google Workspace, Dropbox en WhatsApp ondersteund. Op het gebied van bestandsformaten kun je onder meer Google Docs, pdf-bestanden, Microsoft Office-documenten en csv-bestanden gebruiken. Ook Markdown (MD)- en JSON-bestanden worden ondersteund.

Perplexity: aan de slag

Het zoeken in je eigen bestanden staat in Perplexity standaard uitgeschakeld. Het zoeken van bestanden wordt mogelijk met plug-ins, die in Perplexity 'verbinders' worden genoemd. Laten we deze eens inschakelen.

Klik in het hoofdvenster van Perplexity linksonder op de gebruikersfoto en kies Instellingen. Kies Verbinders. Een overzicht van ondersteunde locaties verschijnt. Klik op Enable bij de locatie die je wilt koppelen, bijvoorbeeld Google Drive. Hierna geef je toestemming voor het weergeven en downloaden van je bestanden. Je kunt de koppeling op elk moment weer ongedaan maken. In het eerdergenoemde overzicht van onlinediensten klik je op de drie puntjes naast de opslagdienst en kies je Ontkoppelen.

Perplexity: bestanden doorzoeken

Zijn de gewenste diensten gekoppeld? Dan is het mogelijk om Perplexity AI in te zetten om je bestanden te vinden. De zoekfunctie met eigen bestanden is op twee manieren te gebruiken. Zo kun je de bestanden gebruiken als bron tijdens de conversaties. Klik hiervoor op de knop Sources en wijs je online cloudopslag aan. Op dit moment beperkt de dienst zich helaas alleen tot zakelijke varianten van de cloudopslag, zoals het eerdergenoemde Google Workspace. De consumentenversie van Google Drive wordt niet ondersteund als directe bron.

Gelukkig doet Perplexity dit wél voor het inhoudelijk doorzoeken van je bestanden. Klik op de paperclip. Afhankelijk van welke verbinders je hebt geactiveerd, kun je hier kiezen tussen Lokale bestanden, Google Drive en Dropbox. Wijs het bestand aan, zodat je er vragen over kunt stellen.

Uiteraard is het belangrijk om te weten hoe Perplexity met je bestanden omgaat. Je eigen bestanden worden niet gebruikt om de AI-modellen te trainen. Bovendien worden de bestanden - als deze al worden opgeslagen - door Perplexity binnen AWS S3-servers opgeslagen.

PowerToys Run

Ook de PowerToys Run voor Windows 11 zijn onmisbaar als je de beperkte zoekprestaties van Windows 11 wilt verbeteren. Hiermee kun je snel bestanden zoeken op verschillende locaties, zoals de lokale computer, specifieke programma's en online. PowerToys Run in combinatie met hulp van een AI-agent zoals hiervoor besproken, geeft een krachtige combinatie. Je gebruikt PowerToys Run om de bestanden te zoeken en met een andere AI-tool ga je eventueel inhoudelijk de diepte in.

Haal eerst de nieuwste versie van PowerToys binnen en activeer PowerToys Run via het algemene venster van PowerToys. Zet de schuif op Aan bij dit programma. Druk vervolgens op de toetscombinatie Alt+Spatiebalk. De app verschijnt als pop-up. Typ het bestand in dat je zoekt: de resultaten verschijnen direct in het venster eronder. Onder elk bestand lees je op welke locatie het is opgeslagen. Ook kun je meer informatie over het bestand online opzoeken.

PowerToys Run: aanpassen

Om het onderste uit de zoekfuncties van PowerToys Run te halen, is het nodig om het programma naar je hand te zetten. Open de instellingen van het programma en ga naar Zoeken en resultaten. Standaard hanteert de app een vertraging voordat de eerste zoekresultaten worden getoond. Wil je liever de eerste resultaten direct zien? Schakel Afvlakking van invoer uit. Deze 'doortastendere' zoekaanpak vergt wel iets meer van het systeem.

Hierna zoeken we de optie Aantal resultaten dat wordt weergegeven voordat u schuift. Standaard toont Run slechts vier resultaten: dat kan beter voor een completer overzicht. Verander de waarde naar bijvoorbeeld 10 en controleer het resultaat via een zoekopdracht in de app. Run onthoudt overigens welke zoekopdracht je het meest recent hebt uitgevoerd en toont deze in het venster. Begin je liever telkens met een schone lei? Activeer de optie De vorige query wissen bij het starten.

PowerToys RunResultaten verfijnen

Standaard laat PowerToys Run telkens alle resultaten zien zonder verdere weging, maar je kunt ervoor kiezen om de volgorde van de zoekresultaten te laten verfijnen. Hierbij houdt PowerToys Run bij welke resultaten worden geselecteerd en deze stijgen in de resultaten. Activeer de optie Volgorde van resultaten verfijnen. Hierna geef je een gewicht aan de geselecteerde items, van 0 tot 5. Standaard wordt 5 gehanteerd, maar je kunt het gewicht naar beneden bijstellen. Kies 0 om het volledig uit te schakelen. 

PowerToys Run: gericht vinden

Met behulp van voorvoegsels kun je PowerToy Run gerichter laten zoeken naar informatie in specifieke gebieden. Wil je alleen naar bestanden en mappen zoeken? Typ ? voor de zoekterm. Bijvoorbeeld ?vakantie. Ben je op zoek naar een specifieke Windows-instelling, dan typ je $, bijvoorbeeld $beeldscherm. Om online te zoeken, waarbij Run gebruikmaakt van de standaardzoekmachine, gebruik je ?? (zoals ??feestdagen). Om het voorgaande zoekresultaat te zien, typ je !!.

PowerToys Run: invoegtoepassingen

Je kunt zelf bepalen welke gebieden PowerToy Run kan doorzoeken. Dat gebeurt met behulp van invoegtoepassingen. De lijst vind je onder Invoegtoepassingen in het instellingenvenster. Loop door de lijst en schakel de invoegtoepassingen in voor de gebieden die je wilt doorzoeken. Andersom doe je dit ook: alles wat je niet gebruikt, schakel je uit. Elke ingeschakelde invoegtoepassing wordt namelijk geraadpleegd tijdens een zoekopdracht.

Regelmatig worden nieuwe invoegtoepassingen voor zoeken toegevoegd. Klik op Meer invoegtoepassingen zoeken voor een actuele lijst. Hier vinden we bijvoorbeeld plug-ins om de browsergeschiedenis te doorzoeken en per query een zoekmachine aan te wijzen die de zoekopdracht moet uitvoeren.

Terug naar het instellingenvenster. Als je een invoegtoepassing uitklapt, krijg je toegang tot aanvullende opties. Bij Opdracht voor directe activering kun je de 'letter' aanpassen waarmee je specifiek zoekt in dat onderdeel (waarover je in de paragraaf 'Gericht vinden' hebt gelezen). Interessanter is de optie Opnemen in globaal resultaat: hiermee zorg je ervoor dat de zoekresultaten van die invoegtoepassing standaard in de lijst worden getoond. In andere gevallen moet je de invoegtoepassing expliciet aanroepen via de eerdergenoemde letter. 

Toekomst: semantic search

Het valt op dat softwaremakers dit jaar intensief bouwen aan opties waarmee je je bestanden nog eenvoudiger kunt vinden. Zo wordt de ingebouwde zoekfunctie van Windows 11 uitgebreid met de mogelijkheid om in je eigen bewoordingen naar bestanden te zoeken. Bijvoorbeeld: 'foto's die ik vorige maand heb gemaakt' of 'de presentatie die vorige week door mijn collega is gestuurd'. Dit wordt semantic search genoemd, waarbij niet alleen naar de exacte woorden wordt gekeken, maar ook naar de betekenis (semantiek) erachter.

Deze functie is straks helaas niet voor iedereen beschikbaar. Je computer heeft namelijk een geschikte npu-chip nodig, die je onder meer vindt in de Copilot+-computers. Ook worden er in eerste instantie maar zes talen ondersteund, waaronder Engels en Duits. Nederlands komt momenteel nog niet in de lijst voor, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van tijd.

 Op zoek naar een nieuwe laptop? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers voor de beste deal!