Als je een setje oordoppen van 99 euro test – zoals de OnePlus Buds 3 in dit artikel – dan moet je je verwachtingen soms wat temperen. Je betaalt immers niet de hoofdprijs. Maar dat betekent niet per definitie dat je een slecht product in huis haalt. Integendeel, zoals wel vaker bewezen is.

Een goed voorbeeld van een betaalbaar setje in-ears is de Xiaomi Redmi Buds 5 Pro. Nee, dat zijn zeker niet de beste oordopjes van dit moment. Maar voor die prijs krijg je een fijne, heldere sound, een app met een equalizer en een comfortabele pasvorm. Binnen dezelfde categorie vallen onder meer nog de Fresh 'n Rebel Twins Elite (die helaas niet helemaal zuiver door de test komt), de Sony WF-C700N (die een mooie benchmark neerzet) en de eerste versie van de Teufel Airy TWS. Nee, het zijn allemaal geen hoogvliegers, maar voor minder dan 100 euro wel zeer degelijk.

©Wesley Akkerman

OnePlus Buds 3 biedt net wat meer

In vergelijking met de concurrerende oordopjes is de OnePlus Buds 3 (per maart 2024) met 99 euro de duurste set van het stel. Voor die prijs haal je ook nét iets meer in huis. De plastic oordopjes (met een ip55-certificaat) voelen ontzettend licht aan en zitten net zo comfortabel als de veel duurdere OnePlus Buds 2 Pro. Bovendien vinden we het erg fijn dat de steeltjes deze keer zijn voorzien van volumeregeling, waardoor je dus niet bent aangewezen op een app of het bronapparaat. De regelaar reageert snel en bevestigt je keuze met een duidelijke piep.

De lijst met (de belangrijkste) specificaties stelt eveneens niet teleur. Niet alleen biedt de OnePlus Buds 3 ondersteuning voor de nieuwste bluetooth-versie (bluetooth 5.3), ook is er support voor verschillende audiocodecs. Denk dan aan AAC en SBC, maar ook LHDC 5.0. Met deze audiocodec kun je audio in een hoge resolutie streamen. Het is een tegenhanger van Sony's LDAC, en aptX HD en Adaptive van Qualcomm. De bitrate gaat tot 900 kb per seconde. Dat is hoger dan wat Qualcomm biedt en iets lager dan wat Sony’s oplossing maximaal aankan.

©Wesley Akkerman

Lekker hoge bitrate

Nu zegt een bitrate natuurlijk niet alles, maar over het algemeen kun je stellen dat die de kwaliteit van de audio bepaalt. Hoe hoger de bitrate, hoe beter het geluid, omdat er nu eenmaal ruimte is voor meer data. Verder is het zo dat de OnePlus Buds 3 prima dienstdoet als 'daily driver'. De oordopjes bieden support voor Google Fast Pair (waardoor koppelen een peulenschil is) en multipoint, waardoor je hem aan twee apparaten tegelijk kunt koppelen. Zo hoef je niet steeds handmatig te wisselen tussen je smartphone en laptop.

In de behuizing treffen we een woofer van 10,4 millimeter, evenals een tweeter van 6 millimeter. Wat die met de audiokwaliteit doen, lees je verderop in deze review. De accu gaat zo’n zes tot zeven uur mee, afhankelijk van de instellingen die je gebruikt. In onze test hebben we eigenlijk alleen de actieve ruisonderdrukking aangezet en de beste audiocodec gebruikt, waardoor het energieverbruik dus iets toenam. Zonder ANC en met een mindere codec kun je wellicht de tien uur halen. En dankzij de case kun je de oordopjes sowieso drie keer vol laden.

©Wesley Akkerman

OnePlus of een ander merk?

Afhankelijk van de smartphone die je gebruikt, verschilt de manier waarop je de oordopjes gebruikt. Heb je een toestel van OnePlus, dan zit de bediening standaard ingebouwd in de bluetooth-instellingen. Heb je een smartphone van een ander merk, dan heb je de HeyMelody-app nodig. In beide gevallen kun je echter dezelfde zaken regelen. Denk dan aan het activeren van de actieve ruisonderdrukking (en in welke mate die actief is), het instellen van de equalizer (je kunt kiezen uit presets of je eigen sound creëren) en 3D-audio activeren (voor geselecteerde content).

Binnen de app vind je ook een optie genaamd Gouden geluid. Hiermee wil OnePlus de audiobeleving helemaal afstemmen op jouw gehoor(gang). Dat vinden we altijd nobele ideeën, maar tot nu toe levert dat nog niet iets beters op dan de standaardopties. Probeer het vooral uit als je dit setje toch al hebt, maar wij gebruiken liever de neutrale of krachtige presets van de equalizer. Tot slot kun je binnen de app ook instellen wat de oordopjes moeten doen als je erop tikt en kun je een speciale gamemodus inschakelen, die de latency verlaagt.

©Wesley Akkerman

Hoe klinken de OnePlus Buds 3?

Maar je koopt een setje oordopjes waarschijnlijk gewoon – hoe ouderwets dat ook klinkt – om er muziek mee te beluisteren. En op dat vlak stellen de OnePlus Buds 3 niet teleur, zeker gezien het marktsegment. Het is direct duidelijk dat OnePlus de JBL-doelgroep op de korrel heeft, gezien de focus op basgeluid. Niet zozeer dat alles hard moet klinken, want daarvoor klinkt de baslaag te warm, gedetailleerd en vloeiend. De laag geeft audio de nodige kracht mee, zonder luisteraars te overprikkelen. Ook klinkt muziek niet modderig, zelfs niet met ANC geactiveerd.

In de instellingen vind je de optie Basswave, waarmee je de diepte van de bas dynamisch kunt instellen (mocht het toch iets te veel van het goede zijn). En anders kun je de audio aanpassen door een andere preset (zoals Serenade) te gebruiken. De bas verdwijnt dan meer naar de achtergrond. Dat klinkt niet voor elk genre even prettig, maar als je van muziek zonder diepe of dikke baslagen houdt, dan kan die instelling uitkomst bieden. Het midden wordt soms wat naar achteren geduwd, terwijl ondertussen de hogere tonen helder en verfijnd klinken.

©Wesley Akkerman

De actieve ruisonderdrukking kan beter, al is die gezien de prijs nog heel fatsoenlijk. Je hoort nog steeds getyp op het toetsenbord, een notificatie op je laptop binnenkomen (zelfs op de hoogste stand) of mensen om je heen praten. Constante geluiden, zoals die van een trein, worden echter prettig weggefilterd. Het enige onderdeel dat echt, maar dan ook écht tegenvalt, is het gebrek aan windreductie. Als het flink waait, is het geen doen om naar muziek te luisteren. Onmogelijk is een ander verhaal, maar wij halen de dopjes dan liever uit onze oren.

OnePlus Buds 3 kopen?

Voor een prijs van 99 euro zijn de OnePlus Buds 3 ontzettend fijne in-ears. Ja, de ruisonderdrukking kan beter en ook dat gebruik aan windreductie is een doorn in het oog oor. Maar op het gebied van algemene audiokwaliteit scoren de Buds 3 goed, en dat dankt het setje met name aan de dynamische en vloeiend klinkende basweergave. De accuduur is ook lang niet slecht en het draagcomfort is vergelijkbaar met dat van duurdere oordopjes. Tel daar een overzichtelijke app (inclusief equalizer) bij op en je houdt onderaan de streep een dikke aanrader over.

Een Quooker lijkt op het eerste gezicht een gewone kraan, maar wie zo'n systeem eenmaal in huis heeft, wil vaak niet meer zonder. Met één draai of druk komt er direct kokend water uit de kraan. Ideaal voor thee, koken of schoonmaken. Maar hoe werkt zo'n Quooker eigenlijk precies? En wat gebeurt er allemaal onder het aanrecht? In dit artikel lees je er alles over.

Wat is een Quooker?

De naam Quooker is een samentrekking van 'quick cooker' – een snelle manier om kokend water te krijgen. In de basis bestaat het systeem uit twee onderdelen: een speciale kraan op het aanrecht en een reservoir dat onder het aanrecht wordt geplaatst. Sommige modellen leveren naast kokend water ook warm, koud, bruisend of gekoeld water.

Hoewel Quooker een merknaam is, wordt de term vaak gebruikt als soortnaam voor kokendwaterkranen. Toch is het een gepatenteerd systeem dat op een andere manier werkt dan veel van de goedkopere alternatieven.

Het hart van het systeem: het reservoir

Onder het aanrecht bevindt zich het reservoir, dat meestal in een keukenkastje wordt geplaatst. Hierin wordt een voorraad water continu op 110°C gehouden onder druk. Omdat het reservoir is geïsoleerd, blijft de warmte behouden zonder dat er voortdurend veel energie nodig is. Je kunt het vergelijken met een thermosfles, maar dan geavanceerder en onder druk.

Doordat het water boven het kookpunt zit en onder druk wordt bewaard, kookt het pas als het uit de kraan komt. Dat voorkomt borrelend water in het reservoir zelf en maakt het systeem veiliger. Pas zodra je de kraan opent, ontsnapt de druk en wordt het water omgezet in 'echt' kokend water (100 °C).

Zo komt het water uit de kraan

De kraan op het aanrecht is speciaal ontworpen om kokend water veilig te kunnen doseren. Afhankelijk van het model moet je een draai-, druk- of duwbeweging maken, vaak met een extra beveiliging zoals een dubbele druk- en draaibeweging om per ongeluk gebruik te voorkomen. Zodra je de kraan opent, stroomt er direct kokend water uit.

Bij modellen met meerdere functies, zoals de Fusion of Flex, komt koud, warm en kokend water allemaal uit één kraan. Bij een Nordic-model zijn er aparte kranen: één voor gewoon water en één voor kokend water.

©Quooker

Veiligheid voorop

Veiligheid is een belangrijk aandachtspunt bij kokendwaterkranen. De Quooker-kraan heeft een vernevelde straal, waardoor de kans op ernstige brandwonden klein is. De buitenkant van de kraan wordt bovendien niet heet, ook niet bij veelvuldig gebruik. Daarnaast is de kraan vast gemonteerd; hij kan dus niet omvallen. En omdat het water constant op 110°C  gehouden wordt, is er ook geen kans op legionella. Tot slot zorgt de bediening (drukken en draaien) ervoor dat de kans dat iemand per ongeluk kokend water aftapt, klein is. En waar we 'iemand' zeggen, bedoelen we natuurlijk ook kinderen! Ook zie je aan de gekleurde ring of je met kokend water te maken hebt: rood = heet!

©Quooker | Inga Powilleit

Energieverbruik en efficiëntie

Op het eerste gezicht lijkt het energieverslindend om continu water op 110°C te houden. Maar door de goede isolatie verbruikt het reservoir verrassend weinig stroom: gemiddeld zo'n 10 watt in stand-by. Daarmee is het systeem zuiniger dan het meerdere keren per dag aanzetten van een waterkoker, zeker in huishoudens waar veel gebruik wordt gemaakt van heet water. Ter vergelijking: een Quooker verbruikt in 170 minuten stand-by ongeveer evenveel energie als een waterkoker in 1 minuut. Het totale jaarverbruik ligt op ongeveer 511 kWh voor een gemiddeld gezin; naast het verbruik in stand-by moet je natuurlijk ook rekening houden met de stroom die nodig is om steeds nieuw water op te warmen.

Bij sommige modellen kun je een Quooker ook combineren met een zogenaamde COMBI of COMBI+ boiler. Daarmee levert het systeem niet alleen kokend water, maar ook direct warm water voor bijvoorbeeld de keukenkraan. Dat voorkomt wachttijd en verspilling van water terwijl je wacht op warm water uit de cv-ketel.

Samenvattend

Een Quooker werkt op basis van een drukreservoir waarin water op 110°C wordt gehouden. Zodra je de kraan opent, ontsnapt de druk en krijg je direct kokend water. Dankzij goede isolatie is het energieverbruik laag. De bediening is kindveilig en de straal is verneveld om brandwonden te voorkomen. Met extra opties zoals de COMBI-boiler of de CUBE-unit kun je het systeem uitbreiden voor warm, gekoeld en bruisend water. Je hebt dus veel mogelijkheden; laat je daarom goed voorlichten in de winkel waar je een Quooker wilt kopen.

Misschien heb je het al gemerkt: je komt online steeds meer posts en reacties tegen die door kunstmatige intelligentie zijn gemaakt. Het aantal bots dat zich voordoet als gewone internetgebruikers lijkt verder toe te nemen. Stevenen we af op een internet dat, zonder dat we het doorhebben, wordt gedomineerd door AI-gegenereerde content?

Met de opkomst van generatieve AI werd het eind 2022 ineens veel makkelijker om een bot teksten en afbeeldingen te laten creëren alsof ze door een mens zijn gemaakt. Vooral nu we een paar jaar verder zijn en AI-modellen alsmaar beter lijken te worden, wordt het ook lastiger om te weten of een onlinefoto of -post door een mens of door een bot is gemaakt. Steeds meer internetgebruikers vrezen dat we op een punt komen dat er zó veel realistische AI-content online wordt geslingerd, dat posts, reacties, foto’s en video’s van menselijke gebruikers worden ondergesneeuwd door die van bots. Als dat scenario werkelijkheid wordt, is het internet dan nog wel bruikbaar?

Niet te bewijzen

Over de angst voor zo’n doemscenario wordt al lange tijd gediscussieerd, maar pas sinds kort begint dit idee populair te worden. Dat komt voornamelijk door de ‘Dead Internet Theory’. Die werd in 2021 bedacht door een internetforumgebruiker en stelt dat het internet al sinds 2016 hoofdzakelijk uit bots bestaat. “Deze theorie werd al snel een meme die zich over het hele internet verspreidde”, zegt Danny Lämmerhirt. Hij staat aan het hoofd van het Future Internet Lab van onderzoeksinstantie Waag Futurelab, dat zich bezighoudt met de toekomstige ontwikkeling van het internet.

Volgens hem is het dan ook geen wetenschappelijke theorie, aangezien de claim niet is te bewijzen. Dat beaamt Maarten Sukel, AI-ontwikkelaar en schrijver van het boek De AI-revolutie. “Het is erg lastig meetbaar, omdat de AI-modellen zo goed zijn geworden.” Toch vindt hij de theorie niet per se vergezocht. “Als je de logica volgt dat je een beperkt aantal mensen hebt op de wereld, maar in theorie een onbeperkt aantal bots online kunt loslaten, is de kans groot dat er op een gegeven moment zoveel bots zijn dat ze voornamelijk nog met elkaar praten.”

Wantrouw de babypauw

Er zijn in ieder geval aanwijzingen dat de AI-content toeneemt. Zo toont een onderzoek van Harvard aan dat de hoeveelheid kunstmatige media en hun zichtbaarheid op X in 2023 duidelijk is gegroeid. Daarnaast heeft Meta onlangs aangekondigd dat het vanaf 2025 meer AI-gegenereerde content op Facebook en Instagram wil plaatsen. Dit gebeurt onder meer door zelf een lading AI-profielen op de sociale media los te laten die met echte gebruikers moeten communiceren. De techreus hoopt dat zijn platformen daardoor ‘vermakelijker en aantrekkelijker’ worden, zodat mensen langer actief blijven op de sociale media.

Een door Meta gemaakt AI-account op Instagram.

Ook als je geen sociale media gebruikt, is de toename van online AI-content merkbaar. Zoek op Google Afbeeldingen maar eens naar ‘Baby Peacock’. Een groot deel van de foto’s die je daar ziet, is AI-gegenereerd. “Dat komt doordat de echte babypauw nogal lelijk is”, legt Sukel uit. “Er worden daardoor amper foto’s van gemaakt en dus zijn plaatjes van een babypauw vaak nep.” Dit is nu nog een uitzonderingsgeval, maar geeft wel aan dat AI al vrijwel overal op het internet zijn sporen nalaat.

©Abdallah - stock.adobe.com

Deze babypauw is net zo schattig als dat hij nep is.

Beeld: Abdallah, stock.adobe.com.

Makkelijker catfishen

De toename van AI-gegenereerde content is volgens Lämmerhirt op zichzelf geen reden voor zorg. “Als je voor de lol een dom AI-plaatje online deelt, kan het heel onschuldig zijn. Het wordt pas een probleem als het misleidend wordt.” AI-bots worden daar volgens de deskundigen regelmatig voor ingezet, bijvoorbeeld op datingplatforms. Een gesprekspartner kan zomaar een bot zijn die je probeert op te lichten. “Die vraagt dan bijvoorbeeld met een of andere smoes of je geld kunt opsturen. Dat is wel heel kwalijk en iets waar je goed op moet letten.”

Bots op datingapps zijn geen nieuwe ontwikkeling, maar volgens de AI-ontwikkelaar wordt het probleem wel verergerd door generatieve AI. “Voorheen werden nepprofielen nog gemaakt op basis van echte foto’s. Als je toentertijd werd gecatfisht, kon je altijd nog opzoeken of de profielfoto ergens online te vinden was en op die manier achterhalen dat je met een oplichter aan het praten was. Inmiddels kan dat niet meer, omdat je gezichten gewoon kunt genereren.”

Kaas vastlijmen

Ook kunnen AI-bots worden gebruikt om politieke meningen van gebruikers te beïnvloeden, weet Robin Effing, AI- en socialmediadeskundige bij de Universiteit van Twente. “Veel partijen, waaronder regimes, hebben er belang bij om online discussies te verstoren. Eerder werden daar mensen uit landen als India voor betaald. Zij werden achter de computer gezet, maar het wordt steeds makkelijker om dat soort werk aan chatbots over te laten.” Zo bleek onlangs dat Rusland duizenden bots op sociale media als TikTok had losgelaten om de Roemeense verkiezingen te beïnvloeden.

Bots verspreiden overigens niet alleen schadelijke desinformatie in opdracht van kwaadwillenden. AI heeft van zichzelf al de neiging om onjuiste informatie te genereren. Lämmerhirt noemt als voorbeeld een incident waarbij Googles AI-zoekmachine een opvallend antwoord gaf op de vraag: ‘Hoe zorg je ervoor dat kaas niet van je pizza afvalt?’ Het advies? De kaas met lijm aan de pizzabodem vastplakken.

Waar dit antwoord vandaan kwam? Iemand plaatste dit advies als grap op een forum, waarna de bot het klakkeloos als serieuze tip overnam. “Dat is wel illustratief van wat er kan gebeuren als je AI ongecontroleerd zijn gang laat gaan.”

Kaas aan pizza vastlijmen? Prima idee, volgens Google.

Minder moderatie

Om de toestroom van AI-desinformatie in de kiem te smoren zijn er volgens de experts verschillende opties, al is geen van allen echt ideaal. AI-modellen kunnen bijvoorbeeld AI-content gaan voorzien van een onzichtbaar watermerk, zodat herkenningssoftware meteen ziet of een post van ChatGPT vandaan komt of een foto nep is. Het is alleen moeilijk om alle AI-modellen – waar er duizenden van zijn – te dwingen om watermerken te gaan gebruiken. “Momenteel is er ook geen trend dat dit uit eigen beweging gedaan wordt”, vertelt Lämmerhirt. Daarnaast kunnen zulke watermerken momenteel nog eenvoudig worden omzeild. Effing: “Er zijn veel maskeringstechnieken om AI-content te verbergen. ChatGPT-teksten kun je bijvoorbeeld in een algoritme gooien dat bepaalde tekens verwisselt, zoals de hoofdletter i met de kleine l. Mensen zullen het verschil niet zien, maar detectiesoftware kun je zo om de tuin leiden.”

Volgens Lämmerhirt is strengere moderatie een betere optie. Techplatformen moeten dan zelf actief (AI-gegenereerde) desinformatie opsporen en verwijderen, misschien ook wel met behulp van AI-systemen. “We zien alleen dat X en sinds kort ook Meta steeds minder modereren”, vervolgt de Waag-onderzoeker. In plaats daarvan willen ze leunen op een systeem waarbij gebruikers zelf misleidende content van een ‘fact check-label’ kunnen voorzien. “Dat is een slechte aanpak, want dat laat zien dat deze bedrijven zelf geen keuzes meer willen maken en hun rol van platformbeheerder niet serieus nemen.”

AI-detectiesoftware is nog verre van betrouwbaar. De tekst in deze afbeelding is volledig door AI geschreven, maar de software denkt daar anders over.

China-model

Nog een andere oplossing zou zijn om gebruikers zich te laten verifiëren voordat ze een account aan mogen maken, om te voorkomen dat ze meerdere ‘sock puppet-profielen’ kunnen beheren. Op sommige platformen, zoals chatdienst Signal, gebeurt dat al met een telefoonnummercontrole. Dat is volgens Sukel een redelijk betrouwbare manier om te controleren of je gebruikers echt zijn, maar waterdicht is het niet. Je kunt namelijk ook een prepaid simkaart kopen en daar een bot aan koppelen. Een zogeheten China-model is volgens Effing een grondigere methode. “Dan moet je bijvoorbeeld naar het gemeentehuis met je paspoort voordat je een account krijgt. Dan ben je van heel veel problemen af. Alleen dat leidt tot massasurveillance en dat is ook niet gewenst.”

Op Signal moet je je telefoonnummer verifiëren voordat je een account krijgt.

Blijf op je hoede

Kortom, een écht goede methode om schadelijke AI-content en -bots te weren is er nog niet. Nóg niet inderdaad, want de deskundigen hebben er vertrouwen in dat de huidige uitdagingen met AI op te lossen zijn. Zo denkt Sukel dat onderzoekers vroeg of laat een manier verzinnen om AI-gegenereerde desinformatie betrouwbaar weg te filteren. “In het verleden is dat ook altijd gelukt, bijvoorbeeld met e-mail”, zegt de AI-ontwikkelaar. “Daar werd steeds meer spam verstuurd, maar toen kwamen er robuuste spamfilters en is dat probleem in zekere zin opgelost.”

Spamfilters voor e-mails doen hun werk goed; krijgen we in de toekomst iets soortgelijks voor AI-content?

Tot het zover is, moeten we ermee leven dat we het internet delen met veelal onzichtbare en onbetrouwbare bots. Effing raadt daarom aan om altijd goed op je hoede te blijven. “Ik denk dat het heel gezond is om je bij elke reactie op internet als eerste af te vragen: hoe groot is de kans dat dit door een reguliere burger geschreven is? Je kunt er momenteel van uitgaan dat de meerderheid van de user-generated content online niet door gewone mensen is geschreven, maar ofwel door ingehuurde mensen of door een bot.”

Volgens Sukel moet je vooral bij gebruikersrecensies goed op je tellen passen. “Het is natuurlijk heel makkelijk om tegen een AI-bot te zeggen: schrijf 500.000 negatieve recensies over mijn concurrent en evenveel positieve over mijn eigen toko. Je kunt niet meer blind vertrouwen op platformen als Tripadvisor.”

Lämmerhirt ziet dat gebruikers langzamerhand beter worden in het herkennen van bots. “Er zijn onderzoeken die aantonen dat mensen hun onlinegedrag aanpassen. Ze ontwikkelen strategieën om nepaccounts te identificeren en vermijden deze accounts vervolgens. Hier valt nog wel veel winst te behalen. Ik denk dus dat het belangrijk is dat we ervoor zorgen dat mensen nog kritischer worden op de oorsprong van online content.”

“Als je op een platform zit met veel AI-onzin waar je niet blij van wordt, ga dan lekker weg”, adviseert Sukel tot slot. “Jij bent het product. Als er genoeg mensen weggaan, wordt dat platform gedwongen om zich te verbeteren. Je hoeft het niet zomaar te accepteren.”

Gebruikersrecensies op Tripadvisor: zijn ze nog te vertrouwen?