AptX vs ldac: wat zijn de verschillen en welke moet je kiezen?
Als je een nieuwe koptelefoon of setje oordopjes koopt, dan is de kans groot dat je allerlei termen tegenkomt waar je niet zo bekend mee bent. Bijvoorbeeld in recensies of in de productomschrijving. Belangrijke termen zijn in dit geval aptX en ldac, maar wat zijn dat en wat heb je daaraan?
AptX wordt ontwikkeld door Qualcomm en is op een groot aantal Android-apparaten beschikbaar. Ldac is van Sony en biedt audio in hogere kwaliteit aan, maar heeft over het algemeen een beperkte compatibiliteit. Gelukkig is er nog veel meer te vertellen over deze belangrijke codecs.
Als je een koptelefoon of een setje oordopjes met bluetooth koopt, kun je er niet van uitgaan dat je overal dezelfde geluidskwaliteit krijgt. Natuurlijk spelen de materialen en onderdelen van die accessoires een grote rol, maar onderschat ook de waarde van een gekozen audiocodec niet. Daar kun je alles over lezen in een eerder gepubliceerd artikel, waar we ingaan op de basis van audiocodecs. In dit artikel gaan we dieper in op twee belangrijke en veel voorkomende codecs, namelijk die van Qualcomm (aptX) en Sony (ldac). Wat zijn de verschillen en welke moet je kiezen?
Nieuwe hoofdtelefoon nodig?
Kijk hier voor de beste aanbiedingen!Qualcomm aptX en Sony’s ldac
aptX is een acroniem dat staat voor audio processing technology, waar een aantal audiocodecs onder valt. Deze standaard wordt beheerd door Qualcomm (een partij die we voornamelijk kennen van processors voor mobiele apparaten) en stamt alweer uit de jaren tachtig. Sindsdien zijn er meerdere versies van deze audiocodec verschenen. Als je het over aptX hebt, moet je als fabrikant of verkoper wel even aangeven over welke versie je het hebt. Dat kan betrekking hebben op aptX, aptX HD, aptX Adaptive, aptX Low Latency, Enhanced aptX, aptX Lossless of zelfs aptX Live.
Voor dit artikel zetten we de aptX-standaard dus tegenover ldac van Sony. Deze audiocodec is in 2015 uitgebracht en brengt lossy- en lossless-audiotechnologie samen. Dankzij ldac is het mogelijk om audio met een adaptieve bitrate in hoge kwaliteit (of hi-res) via bluetooth te streamen. Omdat ldac alles dus in één pakket verpakt, heeft deze codec niet zo veel versies nodig. Ldac kan wisselen tussen drie bitrates: 330, 660 en 990 kb/s.
Niet voor iPhone of iPad Beide standaarden zijn niet beschikbaar voor iOS en iPadOS. Daar ben je voornamelijk aangewezen op ouderwetse(re) opties als sbc en aac.
©Bose Corporation
Welke van de twee is beter?
Omdat er best wat versies van aptX bestaan, hebben we besloten om alleen de varianten mee te nemen die in de buurt komen van de specificaties van ldac. Welke variant jouw koptelefoon of setje oordopjes ondersteunt, kun je meestal vinden op productpagina’s of in reviews. In dit geval concentreren we ons op aptX, aptX HD en aptX Adaptive. Over het algemeen kunnen we zeggen dat ldac in het hogere segment van z’n adaptieve bitrate een betere geluidskwaliteit biedt. Het nadeel is echter dat de verbinding soms zwak is wanneer die van bitrate wisselt.
Het kan dus zijn dat het geluid even wegvalt tijdens het luisteren. Ook al gebeurt dat zelden, aptX heeft daar (in onze ervaring) minder last van. Verder is het zo dat ldac – ondanks het predicaat voor hi-res audio – op de lagere bitrate minder goed presteert dan aptX. Vergelijk je aptX HD met ldac op 660 kbps, dan hobbelt de HD-standaard op technisch vlak achter Sony’s codec aan. AptX Adaptive heeft daarnaast een beter betrouwbare audiokwaliteit en kan z’n bitrate op basis van signaalsterkte aanpassen tussen 279 en 420 kbps. Daardoor is er minder gestotter en vertraging op de lijn.
We zetten de belangrijkste verschillen nog even op een rijtje in de onderstaande tabel.
Meld je aan voor het Koptelefoonwijzer Eindrapport 2024
Door het invullen van jouw naam en e-mailadres meld je je aan voor ontvangst van de Kieskeurig.nl Koptelefoonwijzer-resultaten. Tevens ben je ingeschreven voor de Kieskeurig.nl nieuwsbrief.
Welke audiocodec is de beste keuze?
Om te bepalen welke audiocodec het best bij jou past, hebben we verschillende gebruiksscenario’s opgesteld. Als je bijvoorbeeld gewoon lekker naar muziek wilt luisteren, heb je behoefte aan een codec die audio zo goed mogelijk weergeeft en zo min mogelijk wegvalt. Dan heb je genoeg aan aptX (Adaptive). Toch kan ldac uitkomst bieden als je de juiste apparaten en muziekbronnen hebt, maar dan geef je daar waarschijnlijk meer om dan de gemiddelde luisteraar. Vanwege de lage vertraging is aptX Adaptive voor gamers de beste optie.
Je wilt namelijk geen grote vertraging opmerken wanneer je een schot lost en pas later hoort dat je dat hebt gedaan (of als je doodgaat en daarna pas het schot te horen krijgt). Zoiets verstoort de ervaring. Datzelfde geldt wanneer je video’s bekijkt: dan wil je dat het beeld en het geluid gelijklopen, en dat heb je eerder met aptX Adaptive. Voor het bellen maakt het an sich niets uit welke audiocodec je kiest, omdat ze allebei stabiel genoeg zijn voor het vasthouden van de verbinding. AptX Adaptive heeft echter een Voice-functie die de audio van je gesprekspartner zeer helder houdt.
