Een equalizer is een handig gereedschap waarmee je het geluid van je muziek kunt aanpassen naar iets wat je prettig vindt klinken. Soms is oogt hij simpel, soms oogt hij ingewikkeld – en in beide gevallen kan het zijn dat je er niet alles uithaalt. We helpen je een eind op weg.

Wanneer je een equalizer wil gebruiken, dan doe je dat om de klank van de muziek aan te passen. Je vindt dat nummers niet bepaald tot hun recht komen op bepaalde hardware, zoals receivers of koptelefoons. Zeker de wat goedkopere modellen kunnen flink profiteren van de digitale hulp. En anders kun je bijvoorbeeld oortjes die flink wat nadruk op bas leggen inperken. Bovendien kan het zijn dat je een gehoorprobleem hebt of wat ouder wordt, waardoor je bepaalde tonen wat meer naar voren wil brengen om ze (goed) te kunnen horen. Er bestaan dus tal van redenen.

Hoe muziek precies klinkt, is afhankelijk van een groot aantal factoren. De manier waarop het gemixt of opgenomen is, de grootte van de kamer of het gebruik van bepaalde materialen zijn slechts enkele zaken waar je rekening mee moet houden. Bovendien spelen de muziek zelf en de digitale compressie eveneens een rol. Dit kan ook allemaal effect hebben op de manier waarop je een equalizer gebruikt en hoe je hem zou moeten gebruiken. Want als je een bepaald geluid wil aanpassen, dan kan dat weer voor nieuwe problemen zorgen. Tijd om de equalizer onder de loep te nemen.

De basis van de equalizer

In de basis manipuleert een equalizer de frequenties van de audio. De meeste equalizers bieden drie opties aan: laag, midden en hoog. Die staan voor bass, mid en treble. Nu zijn er ook andere opties beschikbaar, waarmee je bijvoorbeeld wat galm of een echo kunt toevoegen. En soms kom je presets tegen, zoals Rock of Dance. Daarmee pas je in één keer de complete equalizer voor een genre aan. Hoewel nummers dan al beter klinken, zijn ze niet echt afgesteld op jouw gehoor. Daarom focussen we ons in dit artikel op de grafische equalizer die beschikt over twee assen: frequenties en decibel.

Zo’n equalizer oogt als een klassieke grafiek. De frequenties vind je op de horizontale lijn, terwijl het aantal decibel op de verticale lijn staat. De horizontale lijn is ingedeeld als een piano, met de lagere tonen aan de linkerkant en de hogere tonen aan de rechterkant. Je beheert zo’n equalizer door de regelaars te verplaatsen. Dit zijn meestal punten op de as, maar soms zijn het lijnen of knopjes. Dat is afhankelijk van het programma of de app die je gebruikt. Wil je meer bas? Dan verplaats je het punt links ietwat omhoog. Wil je minder bas, dan breng je hem vanzelfsprekend naar beneden.

©nikkytok - stock.adobe.com

Frequenties en decibel

Alle geluiden die je hoort zijn in feite trillingen van de lucht om je heen. Die trillingen kunnen we digitaal weergeven als golven die op en neer gaan op verschillende snelheden. Of: frequenties. Hoe sneller zo’n golf beweegt, hoe hoger de toon. Die frequenties meten we in een aantal hertz, dat je als een soort snelheidsmeter kunt zien. Zodra een golf vijftig keer per seconde op en neer gaat, dan is er sprake van 50 hertz. In theorie kunnen mensen alles horen tussen de 20 Hz en 20 kHz (kilohertz). Meestal eindigt het bereik ergens op 16 kHz. En hoe ouder je wordt, hoe meer dat bereik afneemt.

Equalizers werken met hetzelfde bereik als het menselijke gehoor. Het oor concentreert zich het meeste op geluiden van 60 Hz tot en met 4 kHz (zo gaat de hoogste toon op een piano niet hoger dan 4,2 kHz). Dan hebben we ook nog de boventonen, geluiden tussen de 10 en 14 kHz. Hoewel je die tonen vaak niet hoort, hebben ze wel invloed op de muziek. We benoemen het toch even om die reden. Want sommige mensen kunnen agressief omgaan met het instellen van de treble (de hogere tonen), waardoor muziek scherp of vervormd klinkt. En ze snappen dan niet waarom dat gebeurt.

Wanneer je het aantal decibel aanpast, dan pas je het volumeniveau aan, of hoe luid audio klinkt. Voor decibel is het goed om te weten dat een kleine aanpassing al een groot effect kan hebben op de weergave van het geluid, dus ook daar kun je het best voorzichtig mee omgaan. In de meeste gevallen volstaat een aanpassing van één tot twee decibel voor een specifieke band. Aangezien decibels gebruikmaken van een logaritmische schaal, heeft een toename of afname van vijf of tien decibel een gigantisch effect. Hier kun je dus het best subtiel mee omgaan.

©Day Of Victory Stu. - stock.adobe.com

Aan de slag met de equalizer

Nu we de basis van de equalizer achter de rug hebben, is het tijd om de kennis toe te passen. Wanneer je nu naar muziek luistert en je de equalizer van een programma of app opent, kun je al gerichter schakelen. Sommige muziekstreamingdiensten bieden een eigen equalizer aan, zoals Spotify. Die zit wel goed verstopt, aangezien je er snel langs scrolt. Je gaat hiervoor naar Instellingen en dan moet je op zoek gaan naar het kopje Audiokwaliteit. Veel koptelefoons en oortjes bieden eigen equalizers aan. Die hebben allemaal een grote invloed op de klank van de muziek.

Wanneer je gebruikmaakt van een equalizer, dan kun je vaak beter eerst een frequentie verlagen voordat je hem verhoogt. Wanneer je te veel frequenties versterkt, kan muziek al snel modderig klinken. Kleine aanpassingen omlaag is dus het devies. Dat wil niet zeggen dat de schuifregelaar omhoog aanpassen nooit een optie is, maar het is wel altijd optie twee. Bovendien moet je er rekening mee houden dat de aanpassing van de ene frequentie invloed heeft op de andere. Die moet je dus mogelijk ook bijstellen. Dit is een kwestie van uitproberen en horen wat goed klinkt.

We hadden het net al even kort over presets en dat die niet jé-van-hét zijn als het aankomt op persoonlijk geluid. Maar dat betekent niet dat ze volledig onhandig zijn. Want als de app die je gebruikt presets aanbiedt, kun je ze gebruiken om te ervaren wat bepaalde instellingen voor invloed hebben op de muziek. Zo krijg je misschien sneller leren omgaan met een equalizer. Mocht je elders al gebruikmaken van een equalizer (zoals op een receiver, binnen een andere app of een digital-to-audio-converter (dac), zet er dan altijd eentje uit. Je wil geen dubbele laag aan bewerkingen hebben.

Lees ook: Luidsprekers: welke zijn er en wat kunnen ze?

©Miguel G. Saavedra

Algemene frequentieverdelingen en hun invloed

Misschien heb je hier een tof pc-programma voor gevonden en anders heb je een uitgebreide, premium receiver in de woonkamer staan. Maar het kan gebeuren dat je een equalizer hebt die nog meer punten op de twee assen kunnen plaatsen. Dan krijg je toegang tot veel meer opties met betrekking tot de invloed die uitoefent op de audio. Hieronder nemen we kort met je door om welke punten op de horizontale as het gaat en in welke mate ze de muziek kunnen aanpassen. We proberen het zo algemeen als mogelijk te houden – uiteindelijk gaat het ook om wat je zelf mooi vindt.

20 Hz tot 50 Hz: wanneer je muziek te troebel klinkt, dan kan het een goed idee zijn om deze instelling wat naar beneden bij te schaven. Audio klinkt daarna helderder.

50 Hz tot 200 Hz: hiermee pas je aan hoe zwaar de muziek klinkt. Dit heeft vooral invloed op akoestische gitaren, piano’s, zangpartijen, koperen blaasinstrumenten.

200 Hz tot 800 Hz: ga je voorbij de 200 Hz, dan krijg je te maken met de lichtere kant van het diepe. Dit geeft rijkere tonen iets meer body, waaronder die van zangpartijen, synthesizers, piano’s en akoestische gitaren. Als je dit niveau verlaagt, ontstaat er wat meer ruimte en klinkt alles minder zwaar. Door hem juist te verhogen, geef je alles meer gewicht mee.

800 Hz tot 2 kHz: met dit gebied wil je zo min mogelijk spelen. Neem je hier te veel van weg, dan gaat dat ten koste van het breekbare geluid; vul je te veel aan, dan klinkt muziek als snel metaalachtig.

2 kHz tot 4 kHz: wanneer je de regelaar iets omhoog schuift, dan klinken zangpartijen, akoestische en elektrische gitaren en de piano helderder dan voorheen.

4 kHz tot 7 kHz: in dit gebied vind je de hoogste noten die natuurlijke instrumenten kunnen maken. Gooi je de regelaar omhoog, dan klinkt audio als het ware wat dichterbij, terwijl hem omlaag duwen voor meer diepte zorgt. De hogere regionen van deze frequentie is tevens verantwoordelijk voor zo’n scherpe s die je wel eens hoort. Hoor je dat weleens, verlaag dan de frequentie.

7 kHz tot 12 kHz: wanneer je de onderste kan van deze frequentie aanpast, kan dat voor een audiobeleving zorgen die meer puur klinkt. Klinkt je muziek te scherp, dan kun je het best de boel wat verlagen. Hoe hoger je deze frequentie instelt, hoe minder je hoort – maar hoe meer je misschien voelt.

12 kHz tot 16 kHz: vanaf dit punt is alles subjectief. Hoe hoger je deze frequentie instelt, hoe meer alles ruimtelijker klinkt. Pas hier wel mee op, want een te grote aanpassing kan voor een synthetisch geluid zorgen.

Ook interessant: Waar voor je geld: 5 betaalbare receivers

Koffiedrinkers met verschillende smaak in bonen waren tot nu toe aangewezen op twee apparaten of gehannes met verwisselen van koffiebonen. De Philips Baristina is een koffiemachine waarmee je snel wisselt tussen twee soorten bonen. ID.nl testte hem uit.

Eerste indruk: compact en eenvoudig

De Philips Baristina met bean swap is een relatief compacte, niet al te zware machine met een grotendeels kunststof afwerking. Hij biedt de opties om twee verschillende soorten koffiebonen in twee afgescheiden reservoirs boven op het apparaat te doen. Je maakt daarmee naar keuze espresso of lungo met een van beide bonensoorten, of een mix ervan. De bedoeling is dat iedereen makkelijk een koffietje naar zijn eigen smaak maakt. Er is een standaardinstelling voor beide typen dranken, maar het is ook mogelijk om de espresso of lungo sterker te maken met een druk op de knop. Klinkt als een overzichtelijke hoeveelheid functies.

©Saskia van Weert

Verpakking en materiaalgebruik

Zoals bij alle eerder geteste Philips-apparaten zit de Baristina stevig verpakt. Ditmaal niet in een 'gewone' kartonnen doos, maar in een opvallende verpakking waarbij je het karton openklapt om de machine als een soort cadeautje te onthullen. Direct valt op dat het een apparaat zonder veel toeters en bellen is: een eenvoudige grijze body met een uitlekbakje onder het tuitje, een apart verpakte portafilter en een waterreservoir achterop. De behuizing bestaat voor 50 procent uit gerecycled kunststof, waardoor hij helaas wel wat goedkoop oogt gezien de adviesprijs van 349 euro (inmiddels een stuk in prijs gedaald).

Handleiding en voorbereiding

De bediening bestaat uit drie knoppen die met iconen aangeven waarvoor ze bedoeld zijn. Uiteraard is er ook een snoer om hem aan te sluiten, een garantieboekje en een flyer met een QR-code om de handleiding te bekijken en te downloaden. Philips heeft er ditmaal gelukkig voor gekozen niet alle EU-talen in één pdf te zetten, zoals bij de airfryer met stoomfunctie, maar beperkt zich tot een handvol talen. Want hoe eenvoudig een apparaat er ook uitziet, de handleiding even doornemen is altijd een goed idee. Zeker omdat koffiemachines vaak wat handelingen vereisen voordat ze klaar zijn voor gebruik. In dit geval zijn de voorbereidingen overzichtelijk: even doorspoelen met schoon water en uiteraard het portafilter en waterreservoir goed uitspoelen en afdrogen.

©Saskia van Weert

Bonen erin, water erbij

Dan aan de slag. De bonen zijn van bovenaf in het reservoir te gieten. Daarvoor moet wel eerst het bovenklepje open, wat niet zo heel gemakkelijk gaat – ik moet er mijn nagel tussen zetten. Iets van een randje of flapje was handig geweest. Het vullen zelf is een kwestie van de bonen ofwel links ofwel rechts in het reservoir gieten, en dan het klepje weer goed aandrukken. Het waterreservoir haal je gelukkig wel makkelijk uit de behuizing en vul je gewoon onder de kraan. Er zit geen Min-Max-aanduiding op, maar dat is verder geen probleem; er is geen vlondertje om in de gaten te houden.

©Philips

Koffie zetten: zo werkt het

Om koffie te zetten, draai je eerst de knop bovenop naar de gewenste koffiebonensoort. Er zijn drie mogelijkheden: links, rechts of de knop naar onderen draaien. Dat laatste zorgt voor een mix van beide bonensoorten. Druk op de knop voor de espresso of lungo en eventueel de knop voor een extra sterke variant. Vervolgens duw je het portafilter in de opening boven de schenktuit en beweeg je hem naar rechts. Hij komt schuin in een hoek vast te zitten en de machine gaat meteen malen. Dat maakt behoorlijk veel lawaai, en dat is natuurlijk inherent aan het proces van bonen malen. Direct na het malen schiet het portafilter terug naar de beginpositie en begint het water door te lopen. Tijdens dit alles knippert de knop van de gekozen drank.

©Philips

Drab en dosering

Stopt het knipperen, dan is de koffie klaar. Het portafilter kan eruit en moet worden leeggegooid. Direct na het zetten is de koffiedrab erg nat en waterig, dus meteen in de vuilnisbak is geen handige optie. Beter werkt het om de koffie even te laten opdrogen en de drab later alsnog weg te gooien. Er zit een soort uitwerpknopje aan de onderzijde van het portafilter, en dat werkt prima om alles weg te gooien zonder de koffieresten aan te hoeven raken.

Standaard komt er 110 ml lungo of 40 ml espresso uit de machine. Zeker dat eerste is wat krap aan voor een 'Hollandse bak', maar de Baristina kan worden geprogrammeerd om meer koffie te produceren. Dat gaat aan de hand van de drukknoppen en is heel eenvoudig uit te voeren, net als het herstellen van de fabrieksinstellingen.

Consistente smaak

Ook bij meerdere koppen koffie achter elkaar blijft de temperatuur stabiel, wat belangrijk is voor een consistente smaak. Gemalen koffie wordt ondersteund via het portafilter. Dat is ideaal voor speciale single origin-koffies of cafeïnevrije varianten die je niet altijd in bonenvorm kunt krijgen. Het proces is simpel: je voegt de gemalen koffie toe, drukt de juiste knop in en de machine doet de rest.

©Philips

Wat opvalt, is dat de machine zijn werk razendsnel doet. Vanaf het indrukken van de keuzeknop is de koffie in luttele seconden klaar. Qua koffiekwaliteit levert de Baristina een volle, ronde smaak. De cremalaag is mooi egaal en de extractie verloopt zonder spetters of lekkages. Bij de Extra Sterk-stand is de smaak overigens merkbaar krachtiger, dus die voegt zowaar iets toe.

Plus- en minpunten

De belangrijkste pluspunten zijn de snelheid en het gemak van de bean swap-functie, de programmeerbare koffiematen, het gebruiksvriendelijke ontwerp en de veelzijdigheid dankzij de ondersteuning voor zowel bonen als gemalen koffie. Minpunten zijn de minder luxe afwerking, het ontbreken van een klepje op het bonenreservoir en de kleinere inhoud van de dubbele bonencontainers.

Alles bij elkaar is de Philips Baristina met bean swap een uitstekende keuze voor koffiedrinkers die graag variëren in smaak en dat zo eenvoudig mogelijk willen doen. De kernfunctionaliteit is sterk, de koffie is van goede kwaliteit en het gebruiksgemak is hoog. Kleine gemiste details in afwerking en ontwerp doen niets af aan de praktische waarde, maar zorgen er wel voor dat het apparaat minder premium aanvoelt dan sommige concurrenten in dezelfde prijsklasse. Voor wie flexibiliteit belangrijker is dan luxe, is dit echter een zeer geslaagde machine.

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een setje draadloze clip-on oordopjes met open-ear ontwerp en ondersteuning voor Dolby Audio. De ultralichte dopjes moeten een strak design met krachtig geluid combineren en zijn per direct verkrijgbaar.

©Shokz

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een nieuwe set draadloze clip-on oordopjes. Het model combineert de open-ear technologie waar het merk om bekendstaat met een compact ontwerp. De fabrikant richt zich met dit product niet alleen op sporters of zakelijke gebruikers, maar ook op een bredere groep consumenten die hun oordopjes de hele dag door willen gebruiken, zowel onderweg als thuis. Daarmee breidt Shokz zijn assortiment uit naast de bestaande bone conduction-koptelefoons.

Voor langdurig comfort

De OpenDots ONE maken gebruik van JointArc-technologie, een ultradunne titaniumlegering die zich automatisch aanpast aan de vorm van het oor. In combinatie met een siliconen afwerking moeten de dopjes licht en flexibel aanvoelen. Dit ontwerp moet ervoor zorgen dat de oordopjes stevig blijven zitten zonder drukpunten te veroorzaken, wat vooral bij langdurig gebruik van belang is. Shokz benadrukt dat de OpenDots ONE ontworpen zijn voor uiteenlopende situaties, van een werkdag achter de computer tot lange treinreizen of een wandeling buiten.

©Shokz

Ruimtelijk geluid

Voor de geluidsweergave heeft Shokz gekozen voor een dual-driver systeem. Dit moet prestaties leveren die vergelijkbaar zijn met die van een 16 mm driver, maar in een compacter formaat. Daarnaast zijn Bassphere- en OpenBass 2.0-technologie geïntegreerd, die zorgen voor extra nadruk op de lage tonen. Samen met de ondersteuning voor Dolby Audio moet dit leiden tot een ruimtelijk geluid dat beter tot zijn recht komt bij muziek, podcasts en films. De fabrikant positioneert de OpenDots ONE hiermee als een alternatief voor traditionele in-ear of over-ear hoofdtelefoons, maar dan met een open-ear ontwerp.

©Shokz

Bediening en accuduur

De bediening verloopt via tik- en knijpbewegingen op de oordopjes zelf. Zo kunnen gebruikers het volume aanpassen, nummers overslaan of telefoongesprekken aannemen zonder hun smartphone erbij te pakken. Een extra functie is Dynamic Ear Detection: ongeacht welk dopje als eerste wordt opgepakt, start de audio automatisch zodra het in het oor wordt geplaatst. De accuduur bedraagt maximaal 10 uur op één lading. Met de meegeleverde oplaadcase kan dat worden verlengd tot 40 uur. Voor korte laadmomenten biedt de snellaadfunctie twee uur speeltijd na tien minuten opladen, wat handig kan zijn als je een drukke dag voor de boeg hebt.

Geschikt voor dagelijks gebruik

Omdat oordopjes vaak worden gebruikt in uiteenlopende omstandigheden, heeft Shokz de OpenDots ONE voorzien van een IP54-certificering. Dat maakt ze bestand tegen zweet en spatwater, waardoor ze ook inzetbaar zijn tijdens sport of bij nat weer. De oplaadcase ondersteunt draadloos opladen, wat natuurlijk wel zo handig is als je even geen kabels en stroom in de buurt hebt. Verder zijn er vier ingebouwde microfoons met ruisonderdrukking aanwezig. Deze moeten ervoor zorgen dat telefoongesprekken helder blijven, ook in omgevingen met veel achtergrondgeluid, zoals in het openbaar vervoer of op straat.

De Shokz OpenDots ONE zijn zoals hierboven al vermeld per direct verkrijgbaar in de kleuren grijs en zwart. De adviesprijs is vastgesteld op 199 euro. Met deze introductie wil de fabrikant een nieuw segment binnen zijn productlijn aanboren: compacte, open-ear oordopjes die zowel als audioproduct als stijlvol dagelijks accessoire gebruikt kunnen worden.