Gebruik je de gratis browser-extensie Hola om naar de Amerikaanse Netflix te kijken? Dan is dit misschien een goed idee daarmee te stoppen. Hola misbruikt je verbinding namelijk door die aan anderen door te verkopen. Als iemand dus iets illegaals doet, kan dat via jouw verbinding gaan en ben jij dus 'fout'. Hoe zit dat nou precies? Computer Idee legt het voor je uit.

Wat is Hola ook alweer?

Hola is een gratis browser-extensie voor (onder andere) Firefox en Chrome. Er is ook een app beschikbaar voor smartphones en tablets. Hola creëert een VPN, een 'Virtueel Privé Netwerk', waardoor je kunt surfen via een ander ip-adres. Als dat een ip-adres is uit een ander land zoals Amerika, kun je het Amerikaanse Netflix-aanbod makkelijk bekijken. Hola wordt daar dan voornamelijk voor gebruikt.

Wat is er nu mis?

Hola is gratis, maar een dergelijke dienst moet natuurlijk ergens van betaald worden. Daarom heeft het bedrijf achter Hola een tweede dienst: Luminati. Dat is een VPN-dienst waarvoor gebruikers wel moeten betalen.

In tegenstelling tot de meeste VPN-diensten werkt Luminati via het peer-to-peer-protocol. Dat betekent dat je verbinding gedeeld wordt met anderen, waardoor niemand hetzelfde ip-adres kan gebruiken.

Daar zit echter het probleem, want Luminati moet wel ergens honderdduizenden verbindingen vandaan halen om aan te bieden. En je raadt het al: Die verbindingen komen van gratis Hola-gebruikers!

Iemand die de Luminati-VPN koopt, surft daarmee over het netwerk dat de gratis Hola-gebruikers opzetten. Die worden daarmee tot een exit-node verklaard, het laatste punt waar omgeleid verkeer naartoe leidt. Jouw verbinding kan dan worden misbruikt voor allerlei verschillende doeleinden, zonder dat je dat zelf merkt.

Wat betekent dat in de praktijk?

Iedereen die de gratis Hola-browser-extensie gebruikt, creëert een verbinding waarop betalende Luminati-klanten kunnen meesurfen. Dat betekent ook dat jij verantwoordelijk bent voor wat die persoon op jouw verbinding doet. Stel nou dat zo'n betalende gebruiker kinderporno gaat downloaden, of illegale torrents naar The Pirate Bay uploadt, dan komt dat bij jouw ip-adres terecht en ben jij dus in principe strafbaar.

Een verbinding wordt op die manier ook niet versleuteld, waardoor het zo in te zien is wat de gebruiker precies doet. Hola-gebruikers kunnen zich bovendien niet zomaar uitschrijven voor de dienst.

Wat kan ik er zelf aan doen?

Met Hola, helaas niets. De dienst is op dit moment niet te vertrouwen, dus doe je er goed aan de extensie de deïnstalleren en niet te gebruiken - wat er nu bekend is misbruikt Hola de verbinding ook als je hem niet actief gebruikt.

Als je de Amerikaanse Netflix wil kijken via een VPN, kun je daar het best voor betalen. Dat is niet leuk, maar helaas wel de waarheid. Blijf in de gaten houden dat op internet niets écht gratis is: Als je niet betaalt voor een dienst ben je in de meeste gevallen zelf het product dat wordt verkocht.

Wil je weten wat een goede VPN-dienst is, dan hebben onze collega's van PCM de beste 5 VPN-diensten onder elkaar gezet.

In deze workshop geven we je meer tips om de Amerikaanse Netflix te kijken. Voor nog uitgebreidere opties kun je wederom bij PCMweb terecht.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.