Google Home is de smarthome-app van Google. Het is een dienst waarmee je allerlei slimme apparaten kunt instellen, beheren en bedienen. En ze hoeven daarvoor niet eens van Google zelf te komen; ook producten van derden kun je aan het platform toevoegen. Wat kun je er allemaal mee en hoe stel je dat goed in? Dat leggen we uit in dit artikel.

Google Home is de naam die Google aanvankelijk gebruikte voor zijn slimme speakers en het smarthomeplatform. Inmiddels gaan die speakers door het leven als Google Nest (Audio, Mini of Hub) en wordt de Home-naam alleen nog gebruikt voor de app. Dat is waar we in dit artikel dan ook de focus op leggen: de gratis app die je kunt downloaden voor Android en iOS. Via de app voeg je allerlei slimme apparaten toe, die je vervolgens bijvoorbeeld met de Google Assistent kunt bedienen. Hoe werkt dat?

Google Home: de basis

Wanneer we de term ‘smart’ of ‘slim’ in combinatie met een apparaat of productgroep gebruiken, doelen we vooral op de internetverbinding die aanwezig is. Daarmee koppelen we allerlei apparaten aan elkaar en kunnen we ze via verschillende apps en stembediening opdrachten geven. De Google Home-app is in die zin vergelijkbaar met Apple HomeKit en Samsung SmartThings: het is een centrale plek waar allerlei diensten, producten en mogelijkheden samenkomen (ook wel 'hub' geheten).

©PXimport

Zodra je de Google Home-app downloadt, moet je die goed instellen. Je koppelt je (bestaande of nieuwe) Google-account aan de app, stelt je adres in en kan daarna gebruikers toevoegen. Dat kunnen bijvoorbeeld gezinsleden zijn. Iedereen met toegang tot de app kan de gekoppelde apparaten in huis aansturen. Denk dan aan slimme lampen (voor zowel binnen als buiten), het slimme slot, de slimme gordijnen en meer – zolang ze maar ondersteuning bieden voor Google Home of Assistent.

Google heeft zelf ook een aantal slimme apparaten ontwikkeld die je via deze app bedient. Denk daarbij aan de Google Chromecast, de Google Nest Hub (een smart display) en natuurlijk de Google Nest-speakers. Via het slimme display en de slimme speakers kun je commando’s geven. Deze apparaten beschikken namelijk over microfoons die je opdracht oppikken zodra je 'Hé Google' zegt en vervolgens een zin uitspreekt. Je kunt die commando’s ook via je smartphone geven.

De vernieuwde Google Home-app

De Google Home-app heeft er jarenlang hetzelfde uitgezien. En ondertussen komen er steeds meer mensen mee in aanraking: het vernieuwde uiterlijk. Op het moment van schrijven is die alleen beschikbaar in bètavorm, waar je je voor kunt aanmelden. Maar vroeg of laat krijgt iedereen deze versie van de app voorgeschoteld. De app doet een aantal dingen net even anders, waardoor het gebruik ook net even anders is. Wat gaat er zoal veranderen aan Google Home?

Voortaan is de Google Home-app opgedeeld in vijf overzichtelijke tabbladen, namelijk Favorieten, Apparaten, Automatiseringen, Activiteit en Instellingen. De eerste tab die je ziet na het openen van de app, is Favorieten. Hier staan bijvoorbeeld je slimme lampen, maar ook je wifi en de klimaatbediening (voor de verwarming en airco). Je kunt als gebruiker zelf favorieten toevoegen. Dat kunnen bepaalde acties zijn, zoals naar huis bellen of iets omroepen.

🔴 TIP! Je kunt ook apparaten op het tabblad Favorieten instellen. Dat doe je door de knop Favorieten toevoegen te tikken en op het volgende scherm vinkjes te plaatsen in de lege hokjes naast de namen van die apparaten. Hetzelfde geldt overigens voor de acties.

Google heeft deze keer personalisatie hoog in het vaandeel staan. Je bepaalt nu namelijk helemaal zelf hoe de openingspagina van de app eruitziet, zodat je geen onnodige handelingen hoeft te verrichten. In het Favorieten-overzicht kun je namelijk ook het live-beeld van je camera kwijt. En elk apparaat dat in deze tab staat, geeft live weer wat de status is. Zo zie je dat er een lamp aanstaat, en je ziet ook meteen wat het niveau van de helderheid is.

Het gedeelte bovenaan, waar je je lampen en dergelijke aantreft, wordt Spaces genoemd. Dat zijn handige snelkoppelingen naar apparaatverzamelingen. Tik je op de slimme verlichting, dan krijg je een overzicht te zien van alle slimme lampen in en rondom het huis. In de toekomst mag je ook hier zelf bepalen wat er komt te staan. Dan voegt Google namelijk persoonlijke ruimtes toe, waar je zelf een verzameling apparaten onder kunt scharen. Dat zijn slimme opties waar we naar op zoek zijn.

🔴 TIP! Zo kun je een Space aanmaken voor je robotstofzuigers. Dat is handig voor mensen die een huis hebben met meerdere verdiepingen en op elke verdieping een apart stofzuiger hebben staan. Met een druk op de knop geef je ze dan het commando om dat vervelende taakje uit te voeren.

Tot slot biedt de Favorieten-tab nog een mediaspeler. Hier tref je de media aan die ergens in huis via Google Home of Google Chromecast wordt afgespeeld. De app heeft zelfs de interface voor de Google TV-afstandsbediening geïntegreerd. Wanneer je naar muziek luistert, krijg je toegang tot media- en volumebediening. Ook stel je in (of zie je staan) op welke speaker de muziek wordt afgespeeld. Kortom: dit wordt dé plek waar je straks alles over je smarthome kunt zien staan.

De tab voor apparaten in Google Home

De tab voor je apparaten in de Google Home-app komt je waarschijnlijk meteen bekend voor. Net zoals in de oude versie tref je hier een overzicht van alle devices in je smarthome. Ze staan op alfabetische volgorde van kamers. Het overzicht is in staat live weer te geven wat er in huis gebeurt. Niet alleen zie je een preview-feed van je camera’s, ook zie je hoe hoog de verwarming staat en op welke helderheid lampen staan ingesteld. Zo weet je dus meteen waar je aan toe bent.

Voor de camera-opties keek Google goed naar wat de Nest-app aanbood. Als je op een cameraknop tikt, krijg je een live-beeld te zien met daaronder een tijdlijn. Door over die tijdlijn te scrollen, zie je beelden van verschillende momenten. De app maakt alleen beelden aan wanneer de camera ergens op reageert (of op basis van je persoonlijke instellingen). Dat werkt vooralsnog alleen met Nest-camera’s van Google, maar wie weet verandert dat nog in de toekomst.

Apparaten aan Google Home toevoegen

Als je een apparaat aan de Google Home-omgeving wilt toevoegen, check dan op de verpakking of de productpagina of er een badge met Google Home of Google Assistent aanwezig is. Is dat het geval, dan weet je zeker dat dit apparaat met het smarthomeplatform overweg kan. Een andere voorwaarde is dat je het slimme product in kwestie al volgens de bijbehorende instructies moet hebben geïnstalleerd. Daarnaast moet je binnen de app zijn aangemeld met een Google-account.

Het is helaas niet mogelijk zomaar een ruimte toe te voegen. Dat kun je doen tijdens het installatieproces van een product of door (achteraf) de instellingen van een eerder ingesteld apparaat te openen. Je kunt wel kamers beheren en verwijderen door in de Google Home-app op het tandwielicoontje te tikken. Klik op een kamer om bijvoorbeeld de naam aan te passen. Ook kun je ruimtes verwijderen of producten aan bestaande ruimtes toevoegen, maar daar houdt het bij op.

🔴 TIP! Mocht je nog iets anders willen aanpassen voor een product, dan doe je dat door het apparaat in kwestie te selecteren binnen de Google Home-app. Dat doe je door de knop even ingedrukt te houden. Rechts bovenin staat een tandwielicoon; daar pas je bijvoorbeeld de kamer aan.

Stemherkenning en automatiseringen

De Google Home-app biedt een optie genaamd Voice Match aan. Als je de stemherkenning activeert, kan Google persoonlijke resultaten presenteren op basis van je opdrachten. Dat is vooral belangrijk voor mensen die een Google Nest Hub, Audio of Mini delen met andere mensen binnen een huishouden. Zo kan Google gebruikers ven elkaar onderscheiden, terwijl jij niets hoeft in te leveren op het persoonlijke gebruik. Je vindt de opties hiervoor binnen de instellingen van de app.

Druk hiervoor binnen de Google Home-app op je profielfoto rechts bovenin (of je initialen) en tik op Instellingen voor de Assistent. Selecteer Voice Match en scrol naar beneden voor de knop Apparaat toevoegen. Nu verschijnt er een aantal stappen die je moet volgen. Op dezelfde pagina staat overigens ook een lijst met apparaten die toegang hebben tot de stemherkenning. Rechts van de namen staat een X-knop, waarmee je de eerder verleende toestemming kunt intrekken.

Stembediening is makkelijke manier om apparaten te bedienen, maar je kunt natuurlijk ook gewoon de knoppen in de app gebruiken. Een derde optie is het aanmaken van automatiseringen. Je gaat hiervoor naar de routineknop binnen de Home-app. Daar staat al een aantal voorbeelden, maar met de plusknop maak je een eigen routine (of automatisering) aan. Door op een bestaande routine te tikken, pas je hem aan. Zo krijg je wellicht een beter beeld van wat je precies moet bewerkstelligen.

🔴 TIP! Bij het aanmaken van een eigen routine kies je eerst voor Huishouden of Persoonlijk. Voor de eerste optie geldt dat leden van het huis details kunnen inzien en bewerken; bij de tweede opties kan alleen jij de dingen bekijken en aanpassen waar nodig.

Tap je bijvoorbeeld op Bedtijd (de bovenste optie), dan zie je Starters, Acties en Voorgestelde acties staan. De Starter is het stemcommando. Houd het uit te spreken woord simpel, zodat Google je altijd begrijpt. Bij Acties vul je in wat Google Home moet doen; met de knop Actie toevoegen vul je in waarnaar je op zoek bent. Met de laatste optie denkt de app even met je mee en probeert die nog een aantal handelingen samen te voegen. Zo kun je met één commando allerlei verschillende zaken regelen.

Nog veel meer opties

Dat is in feite de basis van de Google Home-app. Zoals je merkt, komt er toch al veel op je af. Daarom hebben we een hoop opties nog weggelaten. Maar mocht je naar meer snakken, dan kun je onder de instellingen ook nog even de Privacy-opties bekijken en via Services je favoriete streamingdiensten toevoegen. Daarnaast maak je met Google Home notities en lijsten, en kun je meerdere speakers in huis zelfs als een slim intercomsysteem inzetten. Wees niet bang om gewoon lekker te experimenteren!

We sluiten af met wat je van de overige twee tabbladden kunt verwachten. Onder Activiteit zie je een overzicht van belangrijke meldingen binnen je smarthome staan. Mocht er bijvoorbeeld een apparaat zijn toegevoegd of verwijderd, dan lees je dat hier. Ook krijg je meldingen met betrekking tot je wifi-verbinding en mediabediening. Onder Instellingen tref je nog steeds dezelfde opties aan als in de oude versie. Echter, sommige opties staan nu wel wat prominenter in beeld.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.