Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog: de Waddeneilanden hebben samen ruim 350 kilometer aan fietspaden. Een ideale bestemming dus wanneer je er met je elektrische fiets op uit wilt!

Fietsen op Texel

Het zal je niet verwonderen dat het grootste Waddeneiland ook de meeste fietspaden hebt: in totaal kun je er ruim 135 km fietspad verkennen. Je kunt hier dus met gemak een week doorbrengen. Er zijn veel leuke plaatsjes en schitterende natuur, waardoor je heel uiteenlopende fietsroutes kunt samenstellen. Ook herbergt Texel verschillende bezienswaardigheden, zoals Ecomare (zeehondenopvang), het maritiem- en Juttersmuseum en het Cultuurhistorisch Museum. Online kun je ook al een aantal mooie tochten vinden, van tussen de 20 en 35 kilometer lang. Uitzetten van een route op Texel kan makkelijk met het Fietsknoop-systeem: je fiets van genummerd (witgroen) bord naar genummerd bord. Dat is een stuk makkelijker dan onthouden dat je na die boerderij met het rieten dak naar links moet en bij het derde hectometerpaaltje weer naar rechts.

Fietsen op Vlieland

Zin in een dagje Vlieland? Dit eiland is zeker de moeite waard om te verkennen op je e-bike. Je vindt er 26 km fietspad, die door de meest prachtige natuur voeren. Het eiland is autovrij, wat het fietsen een fijne (en stille!) beleving maakt. Ook prettig: je kunt op Vlieland eigenlijk niet verdwalen. Het is dus niet per se nodig om een route te volgen. Wil je liever wel wat houvast? Fiets dan de tocht naar het Posthuys Vlieland, de bekendste fietstocht van het eiland. Een plek met historie: dit was de verblijfplaats van Vlielands laatste postiljon te paard.

Fietsen op Terschelling

Terschelling is in grootte het tweede Waddeneiland. Geen wonder dat je er ruim 83 km fietspad vindt! Dat maakt het eiland bij uitstek geschikt voor liefhebbers van lange fietstochten, maar ook voor mensen die gewoon lekker een uurtje willen fietsen. Wil je in één keer zoveel mogelijk van het eiland zien? Er zijn verschillende routes waarmee je een ‘Rondje Terschelling’ kunt fietsen. Je komt dan door een aantal dorpjes, zoals West-Terschelling, Midsland en Horn, maar fiets ook stukken door de duinen of pal langs de Waddenzee. Deze route is ongeveer 37 kilometer lang. Zelf fietsroutes uitzetten kan natuurlijk ook. Omdat er op Terschelling veel te zien is, kun je leuke combinaties van fietsroutes en bezienswaardigheden maken. Verken bijvoorbeeld het westelijke gedeelte van het eiland en breng een bezoek aan de wereldberoemde Brandaris en Museum ’t Behouden Huys, of fiets juist in oostelijke richting en ga kijken bij het Kaapsduin (voor een adembenemend uitzicht) of bij het Drenkelingenhuisje. Ook vind je hier het strand van Oosterend, dat zonder overdrijven een van de mooiste stranden van Nederland is.

Fietsen op Ameland

Hoewel Ameland een van de kleinere Waddeneilanden is, heeft het wel ruim 100 km fietspad. Wil je die allemaal ontdekken, dan kun je daar dus rustig een lang weekeind of midweek voor uittrekken. Je kunt bijvoorbeeld één dag het westelijke deel van het eiland verkennen. Je kunt ervoor kiezen om via de plaatjes Ballum en Hollum te fietsen, maar je kunt ook een route door de duinen nemen: je fietst dan door de Zwanewaterduinen, ballumerduinen en Lange Duinen. Iets voorbij Hollum kun je de iconische vuurtoren van Ameland bezoeken. De vuurtoren is in het hoogseizoen elke dag geopend. Heb je een beetje conditie, beklim hem dan (236 treden). Je hebt dan een schitterend uitzicht over het eiland en het Waddengebied. Ga je voor het oostelijke deel van het eiland? De plaatsjes Nes en Buren zijn een bezoekje meer dan waard. Na Buren kom je geen dorpjes meer tegen, maar alleen prachtige natuur. Je kunt helemaal doorfietsen tot ’t Oerd, een natuurgebied met veel verschillende bijzondere planten, dieren en vogels. Onderweg vind je een uitkijkplateau (mét fietspomppaal) en uitzichtpunt Oerdblinkert, het hoogste duin van Ameland (24 meter), met weidse vergezichten.

Fietsen op Schiermonnikoog

Een ideale bestemming voor een dagje fietsen is Schiermonnikoog: de 30 km fietspad voeren door pittoreske dorpjes, over mooie landweggetjes en door schitterende duingebieden. Bijzonder is dat je op Schiermonnikoog onderweg geen richtingsborden en/of gekleurde routepaaltjes tegenkomt. De plaatselijke VVV heeft wel fietsroutes uitgezet, maar die zijn alleen op papier verkrijgbaar. De routes worden verkocht in het VVV-kantoor, maar je kunt op dezelfde site ook een aantal routes downloaden. Wil je vooral veel natuur zien, verken dan het oostelijke deel van het eiland; kies je voor het westelijke deel, dan kies je min of meer automatisch voor het enige dorp dat het eiland rijk is: Schiermonnikoog. Plaatselijk wordt het trouwens ook wel Aisterbun (Oosterburen) of Darp (Dorp) genoemd.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.