Om de accu van je elektrische auto van stroom te voorzien, kun je gebruikmaken van laadpalen. Maar wat zijn dat precies, en hoe gaat het opladen aan zo'n paal eigenlijk in zijn werk? In dit artikel geven we antwoord op vijf veelgestelde vragen over laadpalen.

Wat is een laadpaal?

Met een laadpaal kun je je elektrische auto opladen. De laadpaal bevat een gleuf met een stopcontact. Daarin kun je je autostekker stoppen, zodat er stroom richting de auto-accu kan worden geleverd. Laadpalen zie je veel op openbare locaties, zoals in de buurt van winkels, of bij kantoren. In dat geval heb je doorgaans een laadpas of smartphone-app nodig, waarmee je je bij een laadpaal kunt identificeren. De manier waarop je betaalt, kan afhangen per laadpasafnemer. Bij de een is het een maandelijks abonnement, bij de ander een afgepast bedrag per laadsessie.

Je kunt ook thuis een eigen laadpaal (laten) installeren. Hoewel het prima mogelijk is om door middel van een zogenoemde 'granny-charger' je auto via een gewoon stopcontact op te laden, gaat dat vanwege de beperkte stroomsterkte wel een stuk langzamer. Ook leidt dat tot wel 24 procent aan laadverlies en dus hogere laadkosten. Laad je vaak thuis, dan is het voordeliger om een echte thuislader aan te schaffen.

©VisualArtStudio

Hoe werkt een laadpaal?

De werking van een laadpaal is eigenlijk heel simpel: je plugt de stekker aan de ene kant in je auto en de andere kant in de laadpaal. Vervolgens scan je (als je bij een openbare laadpaal staat) je laadpas, waarna het oplaadproces automatisch begint. Die elektrische stroom om de accu op te laden is afkomstig van het stroomnet. Reguliere laadpalen werken op wisselstroom. Alle stroom die van het elektriciteitsnet komt (en dus voor de elektrische apparaten in huis wordt gebruikt) is wisselstroom, aangezien dergelijke stroom makkelijk transporteerbaar is.

Accu's maken daarentegen gebruik van gelijkstroom. Om een auto op te kunnen laden, moet de wisselstroom dus worden omgevormd tot gelijkstroom. Zo'n omvormer zit standaard in elektrische auto's ingebouwd. De hoeveelheid energie die je via een thuisaansluiting naar je auto kunt brengen, is lager dan bij een DC-snellader. Daardoor duurt het opladen van EV's via een AC-lader flink langer.

Welke soorten laadpalen zijn er?

Er zijn diverse categorieën laadpalen. De grootste twee zijn de openbare laadpalen en de laadpalen voor thuis. Eerstgenoemde heb je in twee hoofdvarianten: gewone en snellaadpalen. Snelladers leveren gelijkstroom in plaats van wisselstroom (zie vorige paragraaf), waardoor het laden veel sneller kan. Wel is dat hierdoor ongeveer 0,20 cent per kWh duurder, want deze manier van laden is complexer en kost veel vermogen uit het netwerk.

En dan de laadpalen voor thuis, ook wel 'wallboxes' genoemd (als ze niet aan een paal vastzitten, maar op de muur worden geplaatst). Die kunnen onderling flink verschillen. Zo heb je versies met één of meerdere aansluitpunten, verschillende laadvermogens en met wel of geen vaste kabel. Ook de keuze tussen een 'standaard' Plug & Charge-laadpaal of een 'slimme' laadpaal (zie volgende paragraaf) is een lastige, maar belangrijke afweging. In dit artikel vind je een aantal handige tips bij de keuze van een laadpaal. Houd er verder ook rekening mee dat niet elke laadpaal geschikt is voor elke auto, zoals we in dit andere artikel hebben uitgediept.

Kun je een laadpaal thuis laten plaatsen? Check hier het aanbod bij Coolblue.

Wat is een slimme laadpaal?

Slimme laadpalen zijn laadpalen die alleen stroom verbruiken op momenten dat het rustig is op het stroomnet. Gedurende die daluren liggen de stroomtarieven lager, maar doordat er alleen op selectieve momenten opgeladen wordt, duurt het laden vaak wel iets langer. Als je je auto een nacht lang kan laten opladen, maakt dat niet uit en is het een win-winsituatie; jij betaalt minder voor het opladen en het stroomnet wordt minder zwaar belast. Door middel van een app kun je bovendien instellen wanneer je auto naar jouw idee is volgeladen, zodat daar rekening mee gehouden wordt.

Als je thuis zonnepanelen hebt, kun je er dankzij het gebruik van slimme laadpalen voor kiezen om zo veel mogelijk met zonne-energie op te laden, zodat grotendeels 'gratis' is. Verder maken veel slimme laadpalen gebruik van 'Dynamic Load Balancing'. Dat houdt in dat er rekening wordt gehouden met de elektriciteitscapaciteit van je woning. Als andere apparaten in huis veel energie verbruiken, kan de laadpaal ervoor kiezen om tijdelijk minder stroom voor het opladen van de auto te gebruiken, zodat overbelasting en een eventuele stroomstoring voorkomen kunnen worden.

Overigens zitten veel van de genoemde 'slimme' functies vaak wel achter een betaald abonnement, waardoor je naast de aanschaf van een slimme laadpaal (die al duurder is dan een Plug & Charge-laadpaal) vastzit aan maandelijkse aanvullende kosten. Of dat het waard is, is natuurlijk een persoonlijke afweging.

Hoe snel kan ik mijn auto opladen met een laadpaal?

De snelheid waarmee je via een laadpaal kan laden, hangt af van een hoop factoren: het type auto, het type laadpaal, het weer enzovoorts. De twee grootste factoren zijn het laadvermogen en de accucapaciteit. Om bij de eerstgenoemde te beginnen: het laadvermogen hangt af van de stroomsterkte en of je met 1-fase of met 3-fase kunt laden. Over het algemeen hebben thuislaadpalen bij 1-fase een laadvermogen van 3,6 kW en bij 3-fase een vermogen van 11 kW. Hoewel openbare laadpalen vrijwel altijd 3-fase-laden ondersteunen, hangt dat bij thuisladers af van de elektriciteitsaansluiting in huis. Daarnaast moet je auto nog zijn voorzien van een 3-fase-omvormer.

Maar goed, dan weten we nog niet hoelang het duurt om een auto op te laden. Dat hangt namelijk ook nog af van de accucapaciteit van de auto. Op basis van dit overzicht van de accucapaciteit van elektrische auto's bedraagt de gemiddelde capaciteit ongeveer 70 kWh. Om uit te rekenen hoelang het ongeveer duurt om een auto op te laden, moet je de accucapaciteit delen door het laadvermogen.

Stel dat je accucapaciteit 70 kWh is en het laadvermogen 11 kW, dan duurt het dus ongeveer 6 uur en 22 minuten om de auto op te laden. Maar dan hebben we externe factoren niet meegewogen; zo duurt het standaard langer om een auto op te laden in de winter (zie ook 10 veelgestelde vragen over het opladen van je elektrische auto in de winter). Het blijft dus een ruwe schatting.

©Believe_In_Me

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? 
Check hier het aanbod bij Coolblue!

Koffiedrinkers met verschillende smaak in bonen waren tot nu toe aangewezen op twee apparaten of gehannes met verwisselen van koffiebonen. De Philips Baristina is een koffiemachine waarmee je snel wisselt tussen twee soorten bonen. ID.nl testte hem uit.

Eerste indruk: compact en eenvoudig

De Philips Baristina met bean swap is een relatief compacte, niet al te zware machine met een grotendeels kunststof afwerking. Hij biedt de opties om twee verschillende soorten koffiebonen in twee afgescheiden reservoirs boven op het apparaat te doen. Je maakt daarmee naar keuze espresso of lungo met een van beide bonensoorten, of een mix ervan. De bedoeling is dat iedereen makkelijk een koffietje naar zijn eigen smaak maakt. Er is een standaardinstelling voor beide typen dranken, maar het is ook mogelijk om de espresso of lungo sterker te maken met een druk op de knop. Klinkt als een overzichtelijke hoeveelheid functies.

©Saskia van Weert

Verpakking en materiaalgebruik

Zoals bij alle eerder geteste Philips-apparaten zit de Baristina stevig verpakt. Ditmaal niet in een 'gewone' kartonnen doos, maar in een opvallende verpakking waarbij je het karton openklapt om de machine als een soort cadeautje te onthullen. Direct valt op dat het een apparaat zonder veel toeters en bellen is: een eenvoudige grijze body met een uitlekbakje onder het tuitje, een apart verpakte portafilter en een waterreservoir achterop. De behuizing bestaat voor 50 procent uit gerecycled kunststof, waardoor hij helaas wel wat goedkoop oogt gezien de adviesprijs van 349 euro (inmiddels een stuk in prijs gedaald).

Handleiding en voorbereiding

De bediening bestaat uit drie knoppen die met iconen aangeven waarvoor ze bedoeld zijn. Uiteraard is er ook een snoer om hem aan te sluiten, een garantieboekje en een flyer met een QR-code om de handleiding te bekijken en te downloaden. Philips heeft er ditmaal gelukkig voor gekozen niet alle EU-talen in één pdf te zetten, zoals bij de airfryer met stoomfunctie, maar beperkt zich tot een handvol talen. Want hoe eenvoudig een apparaat er ook uitziet, de handleiding even doornemen is altijd een goed idee. Zeker omdat koffiemachines vaak wat handelingen vereisen voordat ze klaar zijn voor gebruik. In dit geval zijn de voorbereidingen overzichtelijk: even doorspoelen met schoon water en uiteraard het portafilter en waterreservoir goed uitspoelen en afdrogen.

©Saskia van Weert

Bonen erin, water erbij

Dan aan de slag. De bonen zijn van bovenaf in het reservoir te gieten. Daarvoor moet wel eerst het bovenklepje open, wat niet zo heel gemakkelijk gaat – ik moet er mijn nagel tussen zetten. Iets van een randje of flapje was handig geweest. Het vullen zelf is een kwestie van de bonen ofwel links ofwel rechts in het reservoir gieten, en dan het klepje weer goed aandrukken. Het waterreservoir haal je gelukkig wel makkelijk uit de behuizing en vul je gewoon onder de kraan. Er zit geen Min-Max-aanduiding op, maar dat is verder geen probleem; er is geen vlondertje om in de gaten te houden.

©Philips

Koffie zetten: zo werkt het

Om koffie te zetten, draai je eerst de knop bovenop naar de gewenste koffiebonensoort. Er zijn drie mogelijkheden: links, rechts of de knop naar onderen draaien. Dat laatste zorgt voor een mix van beide bonensoorten. Druk op de knop voor de espresso of lungo en eventueel de knop voor een extra sterke variant. Vervolgens duw je het portafilter in de opening boven de schenktuit en beweeg je hem naar rechts. Hij komt schuin in een hoek vast te zitten en de machine gaat meteen malen. Dat maakt behoorlijk veel lawaai, en dat is natuurlijk inherent aan het proces van bonen malen. Direct na het malen schiet het portafilter terug naar de beginpositie en begint het water door te lopen. Tijdens dit alles knippert de knop van de gekozen drank.

©Philips

Drab en dosering

Stopt het knipperen, dan is de koffie klaar. Het portafilter kan eruit en moet worden leeggegooid. Direct na het zetten is de koffiedrab erg nat en waterig, dus meteen in de vuilnisbak is geen handige optie. Beter werkt het om de koffie even te laten opdrogen en de drab later alsnog weg te gooien. Er zit een soort uitwerpknopje aan de onderzijde van het portafilter, en dat werkt prima om alles weg te gooien zonder de koffieresten aan te hoeven raken.

Standaard komt er 110 ml lungo of 40 ml espresso uit de machine. Zeker dat eerste is wat krap aan voor een 'Hollandse bak', maar de Baristina kan worden geprogrammeerd om meer koffie te produceren. Dat gaat aan de hand van de drukknoppen en is heel eenvoudig uit te voeren, net als het herstellen van de fabrieksinstellingen.

Consistente smaak

Ook bij meerdere koppen koffie achter elkaar blijft de temperatuur stabiel, wat belangrijk is voor een consistente smaak. Gemalen koffie wordt ondersteund via het portafilter. Dat is ideaal voor speciale single origin-koffies of cafeïnevrije varianten die je niet altijd in bonenvorm kunt krijgen. Het proces is simpel: je voegt de gemalen koffie toe, drukt de juiste knop in en de machine doet de rest.

©Philips

Wat opvalt, is dat de machine zijn werk razendsnel doet. Vanaf het indrukken van de keuzeknop is de koffie in luttele seconden klaar. Qua koffiekwaliteit levert de Baristina een volle, ronde smaak. De cremalaag is mooi egaal en de extractie verloopt zonder spetters of lekkages. Bij de Extra Sterk-stand is de smaak overigens merkbaar krachtiger, dus die voegt zowaar iets toe.

Plus- en minpunten

De belangrijkste pluspunten zijn de snelheid en het gemak van de bean swap-functie, de programmeerbare koffiematen, het gebruiksvriendelijke ontwerp en de veelzijdigheid dankzij de ondersteuning voor zowel bonen als gemalen koffie. Minpunten zijn de minder luxe afwerking, het ontbreken van een klepje op het bonenreservoir en de kleinere inhoud van de dubbele bonencontainers.

Alles bij elkaar is de Philips Baristina met bean swap een uitstekende keuze voor koffiedrinkers die graag variëren in smaak en dat zo eenvoudig mogelijk willen doen. De kernfunctionaliteit is sterk, de koffie is van goede kwaliteit en het gebruiksgemak is hoog. Kleine gemiste details in afwerking en ontwerp doen niets af aan de praktische waarde, maar zorgen er wel voor dat het apparaat minder premium aanvoelt dan sommige concurrenten in dezelfde prijsklasse. Voor wie flexibiliteit belangrijker is dan luxe, is dit echter een zeer geslaagde machine.

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een setje draadloze clip-on oordopjes met open-ear ontwerp en ondersteuning voor Dolby Audio. De ultralichte dopjes moeten een strak design met krachtig geluid combineren en zijn per direct verkrijgbaar.

©Shokz

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een nieuwe set draadloze clip-on oordopjes. Het model combineert de open-ear technologie waar het merk om bekendstaat met een compact ontwerp. De fabrikant richt zich met dit product niet alleen op sporters of zakelijke gebruikers, maar ook op een bredere groep consumenten die hun oordopjes de hele dag door willen gebruiken, zowel onderweg als thuis. Daarmee breidt Shokz zijn assortiment uit naast de bestaande bone conduction-koptelefoons.

Voor langdurig comfort

De OpenDots ONE maken gebruik van JointArc-technologie, een ultradunne titaniumlegering die zich automatisch aanpast aan de vorm van het oor. In combinatie met een siliconen afwerking moeten de dopjes licht en flexibel aanvoelen. Dit ontwerp moet ervoor zorgen dat de oordopjes stevig blijven zitten zonder drukpunten te veroorzaken, wat vooral bij langdurig gebruik van belang is. Shokz benadrukt dat de OpenDots ONE ontworpen zijn voor uiteenlopende situaties, van een werkdag achter de computer tot lange treinreizen of een wandeling buiten.

©Shokz

Ruimtelijk geluid

Voor de geluidsweergave heeft Shokz gekozen voor een dual-driver systeem. Dit moet prestaties leveren die vergelijkbaar zijn met die van een 16 mm driver, maar in een compacter formaat. Daarnaast zijn Bassphere- en OpenBass 2.0-technologie geïntegreerd, die zorgen voor extra nadruk op de lage tonen. Samen met de ondersteuning voor Dolby Audio moet dit leiden tot een ruimtelijk geluid dat beter tot zijn recht komt bij muziek, podcasts en films. De fabrikant positioneert de OpenDots ONE hiermee als een alternatief voor traditionele in-ear of over-ear hoofdtelefoons, maar dan met een open-ear ontwerp.

©Shokz

Bediening en accuduur

De bediening verloopt via tik- en knijpbewegingen op de oordopjes zelf. Zo kunnen gebruikers het volume aanpassen, nummers overslaan of telefoongesprekken aannemen zonder hun smartphone erbij te pakken. Een extra functie is Dynamic Ear Detection: ongeacht welk dopje als eerste wordt opgepakt, start de audio automatisch zodra het in het oor wordt geplaatst. De accuduur bedraagt maximaal 10 uur op één lading. Met de meegeleverde oplaadcase kan dat worden verlengd tot 40 uur. Voor korte laadmomenten biedt de snellaadfunctie twee uur speeltijd na tien minuten opladen, wat handig kan zijn als je een drukke dag voor de boeg hebt.

Geschikt voor dagelijks gebruik

Omdat oordopjes vaak worden gebruikt in uiteenlopende omstandigheden, heeft Shokz de OpenDots ONE voorzien van een IP54-certificering. Dat maakt ze bestand tegen zweet en spatwater, waardoor ze ook inzetbaar zijn tijdens sport of bij nat weer. De oplaadcase ondersteunt draadloos opladen, wat natuurlijk wel zo handig is als je even geen kabels en stroom in de buurt hebt. Verder zijn er vier ingebouwde microfoons met ruisonderdrukking aanwezig. Deze moeten ervoor zorgen dat telefoongesprekken helder blijven, ook in omgevingen met veel achtergrondgeluid, zoals in het openbaar vervoer of op straat.

De Shokz OpenDots ONE zijn zoals hierboven al vermeld per direct verkrijgbaar in de kleuren grijs en zwart. De adviesprijs is vastgesteld op 199 euro. Met deze introductie wil de fabrikant een nieuw segment binnen zijn productlijn aanboren: compacte, open-ear oordopjes die zowel als audioproduct als stijlvol dagelijks accessoire gebruikt kunnen worden.