Na het hype-vuurtje maandenlang vakkundig te hebben opgestookt, is daar eindelijk de eerste smartphone van het merk Nothing. Of de smartphone de verwachtingen waar maakt lees je in deze Nothing Phone(1) review.

Voordat we het over de smartphone hebben, eerst even een kleine introductie over het nieuwe merk Nothing. Opgericht door Carl Pei, mede-oprichter van OnePlus waar hij in 2020 opstapte. Het techmerk wil nieuwe producten op de markt zetten die toegankelijk zijn in gebruik en prijs. Deze toegankelijkheid uit zich ook in de prijzen. Een jaar geleden bracht het merk zijn eerste product op de markt. De draadloze in-ears Nothing Ear(1) boden een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding en een fraai (transparant) ontwerp. Dat Nothing ook een smartphone op de markt zou brengen was voorspelbaar. De Nothing Phone(1) is na maandenlange marketing nu eindelijk verkrijgbaar.

Nothing Phone(1): idee en uitwerking

De eerste smartphone van Nothing is een uitstekende middenklasse-smartphone. Alleen het marketingverhaal achter de telefoon correspondeert totaal niet met wat de smartphone te bieden heeft. Voordat ik de smartphone in handen kreeg, werd me een korte introductie geboden door een woordvoerder. Smartphones zouden saai zijn geworden. Toestellen zijn ontwerp-eenheidsworst en consumenten worden niet meer enthousiast over de nieuwe ontwikkelingen in tech. Bovendien valt er veel aan te merken op het gebied van duurzaamheid. De tech-industrie kan wel wat opschudding gebruiken.

Wat dat betreft ben ik het volledig eens met Nothing.

Nothing Phone(1): uitvoering

De Nothing Phone(1) valt op dankzij een transparante achterzijde, die aardig wat ontwerp-uitdagingen met zich meebrengt. Niet alleen moeten de ontwerpers aan de slag met het externe ontwerp, maar ook de ingewanden moeten toonbaar zijn. Dat is gelukt, de transparante achterzijde is zeker een blikvanger. Vooral dankzij de ingebouwde ledlampjes, die als nachtlamp kunnen dienen, als hulplicht bij foto’s of ritmisch meeknipperen met ringtones en meldingen. Glyph noemt Nothing dit en het is zeker een leuke en originele toevoeging voor een smartphone. Maar wellicht wel een beetje een nerdy gimmick, vooral in combinatie met de retro-geluidjes en de interface van Nothing’s Android-uitvoering.

©PXimport

Alleen heeft Nothing in de uitvoering een dubieuze keuze gemaakt: de smartphone heeft geen kunststof achterzijde, maar glas. Glas is kwetsbaar materiaal, ook als je het gorillaglas noemt. Dat houdt in dat je er een hoesje omheen moet doen, een transparante als je de Glyph-functie wilt behouden. En om eerlijk te zijn, zo’n transparant hoesje haalt vrijwel alle aantrekkingskracht uit Glyph.

Met een hoesje om het toestel, maar ook als je het transparante-deel wegdenkt is er één ding waar je niet omheen kunt. Het ontwerp is verder gewoonweg afgekeken van de iPhone 12-serie. Het formaat lijkt op de Pro-uitvoering. De plaatsing van de camera’s is gelijk aan de reguliere iPhone. De metalen rand, grootte van de knoppen, plaatsing van de knoppen, aansluitingen en speaker… Het is identiek. Precies de smartphone-eenheidsworst die Nothing’s marketing juist niet pretendeerde te zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Nothing Phone(1): duurzaamheid

Ook de duurzaamheidsbelofte blijft bij wel woorden, geen daden. Allereerst is ook deze smartphone gewoon gemaakt in China, waar arbeids- en milieuregels (zacht uitgedrukt) minderwaardig zijn aan de onze. Dan is het des te belangrijker dat je je updatebeleid op orde hebt, zodat je waarborgt dat de smartphone lang mee kan gaan. Met drie jaar versie-updates (let op: er wordt geen versie-aantal genoemd) en vier jaar veiligheidsupdates, is het woord minderwaardig hier ook van toepassing. Het updatebeleid van Samsung en Apple (ook in deze prijsklasse) maakt deze toestellen duurzamer.

Waarop Nothing’s marketing wél duurzaamheidspunten op probeert te scoren? In de verpakking en de smartphone zijn gerecyclede materialen gebruikt. En de lader ontbreekt, die dien je desgewenst zelf aan te schaffen.

Nothing Phone(1) is beter zónder marketing

Afijn. De Nothing Phone(1) is de zoveelste niet-duurzame iPhone-kloon. Het lijkt alsof de marketeers een heel andere smartphone aanprijzen dan deze Phone(1). Want zoals ik al zei. Stiekem is het toestel onwijs de moeite waard, maar niet om de redenen die ze zelf aangeven.

De smartphone beschikt over degelijke specificaties. Zo is er een Snapdragon 768-chipset met 12GB of 8GB werkgeheugen. Niet de snelste uit de Snapdragon-stal, maar snel zat voor alle apps en met 5G-ondersteuning. Daarbij heb je 128 of 256GB aan opslagruimte tot je beschikking, dit kun je niet uitbreiden met een geheugenkaart.

Ook is de beeldkwaliteit prima voor een smartphone in deze prijsklasse. Het 6,55 inch oledscherm heeft een Full-HD resolutie en een dynamische verversingssnelheid van maximaal 120 hertz. De helderheid en kleurweergave zijn ook op orde. In de linkerbovenhoek is zit de frontcamera verwerkt, achter het scherm een degelijke vingerafdrukscanner.

De 4.350 mAh-batterij zorgt voor ongeveer anderhalve dag aan accuduur. Deze accu kun je snelladen via de usb-poort of draadloos. Om de accu te ontzien stelt de woordvoerder van Nothing dat er ‘AI in de software’ is toegevoegd die slim achtergrondprocessen beëindigt op basis van je app-gebruik. Dit baart zorgen, aangezien dit soort toevoegingen in Android tot voorheen problemen veroorzaakte, zoals apps die geen meldingen meer kunnen sturen. De testperiode was helaas te kort om iets van deze AI te merken en desgevraagd was Nothing ook niet in staat hier meer informatie over te bieden.

Verder zijn er prettige zaken aanwezig in de smartphone, maar zijn er ook ontbrekende features. Zo is de behuizing waterdicht (IP54), bluetooth 5.2, Wifi 6 en dualsim-ondersteuning. Het ontbreken van een geheugenkaartslot, audiopoort en adapter is vervelend.

©PXimport

NothingOS

De Phone(1) draait op Android 12, waarover de Nothing(OS)-schil is uitgerold. Deze schil is in de basis zeer prettig. Veel van de Android-basis blijft behouden en in combinatie met de glyph-lampjes en retro-geluidjes heeft de smartphone een aantrekkelijke, beetje nerdy, stijl.

Nothing heeft als doelstelling connectiviteit makkelijker te maken. Dat uit zich in de koppeling met de Ear(1)-oortjes, die je naadloos verbindt en zelfs oplaadt via de smartphone. Het zou fijn zijn als andere oortjes ook zo te koppelen zijn aan de smartphone.

Dit uit zich ook een andere koppeling. Zo kun je met een widget bijvoorbeeld sommige zaken van je Tesla bedienen. Handig, maar een Tesla-bezitter met een Nothing Phone(1) klinkt nogal als een niche binnen een niche. Bovendien lijkt Tesla meer een doelgroep van (vaak) onsympathieke mensen met een iPhone 13 Pro Max te bedienen. Het is echter niet ondenkbaar dat andere auto’s en apparaten op een dergelijke manier in de toekomst ook te verbinden zijn.

Ook probeert Nothing mee te liften op een andere hype: NFT’s. Door een soort kluis aan te bieden waarin je deze beheert. NFT’s zijn een energieverslindende poging om in een onzinnige behoefte te voorzien om unieke digitale objecten te bezitten. Kortom, het past niet in de duurzame pretentie van het merk, en ik kan me niet voorstellen dat mensen hierop zitten te wachten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera’s

Het is fijn dat Nothing niet meegaat in een frustrerende gewoonte waar veel andere smartphonefabrikanten zich schuldig aan maken. Veel smartphones in vergelijkbare of lagere prijsklasses zijn aan de achterzijde volbehangen met camera’s. Veel van de extra camera’s zijn echter van zulke erbarmelijke kwaliteit dat je ze in praktijk nooit zult gebruiken. Dat is niet het geval bij deze Nothing Phone(1): je krijgt dualcamera van twee 50-megapixelcamera’s. Naast de primaire lens een groothoeklens.

De smartphone is in staat prima foto’s te schieten, maar kan bijvoorbeeld Samsung niet voorbij streven. Dit is te merken als je foto’s maakt in situaties met weinig licht. De lenzen hebben een wat hoog diafragma en leunen op software en langere sluitertijd om dit te compenseren. Dat leidt tot bewogen foto’s. Dit geldt met name voor de groothoeklens.

Zijn de lichtomstandigheden gunstig, dan heb je twee prima lenzen voorhanden en kun je zorgeloos schakelen tussen de twee lenzen. Er lijkt ook een zoommogelijkheid te zijn, deze maakt echter een uitsnede van het beeld van de primaire camera, zoals te zien is op onderstaande voorbeelden.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Alternatieven voor de Nothing Phone(1)

De Nothing Phone(1) is een goede middenklasse-smartphone, met een unieke stijl en ontwerp. Vergeleken met smartphones in dezelfde prijsklasse zou ik hem zeker aanbevelen boven bijvoorbeeld de OnePlus Nord 2T of Xiaomi 12X.

Voor een vergelijkbare prijs heb je ook een iPhone SE, die qua software-ondersteuning en chipset veel beter scoort. Maar op alle andere gebieden tekortschiet. De Phone(1) legt het echter af tegen de Samsung Galaxy S21 FE, vergelijkbaar geprijsd, maar met veel betere camera’s, prestaties en software-ondersteuning.

Conclusie: Nothing Phone(1) kopen?

De marketing van Nothing schept compleet verkeerde verwachtingen van een prima middenklasse-smartphone. De glyph-lampjes zijn leuk, maar neemt niet weg dat het ontwerp van Apple is afgekeken. Gerecycled materiaal is een plus, maar maakt een smartphone echt nog niet duurzaam. Het leidt af van het feit dat het een opvallende smartphone is waar weinig aan mankeert.

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.