Net als een pc kan een smartphone of tablet vol komen te staan met oude apps, foto's, bestanden en andere rommel. Wanneer dat gebeurt, kan het apparaat trager worden of niet meer goed reageren. Om deze problemen op een Android-toestel op te lossen hebben we hier een paar slimme tips voor je.

Beoordeel de situatie

Net als pc's kunnen Android-apparaten zich onvoorspelbaar gaan gedragen als ze te weinig opslagruimte of geheugen tot hun beschikking hebben. Symptomen hiervan zijn apps die op willekeurige momenten vastlopen of helemaal niet willen laden en het opvallend traag worden van het toestel. Om te zien of je nog voldoende opslagruimte of geheugen hebt, open het opslag- en systeembeheer dat in Android is ingebouwd. (Let op: De menu's waarnaar ik verwijs kunnen er op jouw apparaat anders uitzien afhankelijk van de Android-versie die je draait.) Lees ook: Vind je smartphone terug met Android Device Manager.

Ten eerste, open de notificatiebalk of ga naar je apps, en druk op het tandwiel-icoon om naar Instellingen te gaan. Scrol omlaag totdat je een item ziet met de naam Opslagruimte. Klik op het icoon en je krijgt een lijst met informatie te zien over de hoeveelheid opslagruimte die momenteel in bezet wordt door onder meer applicaties, foto's, audiobestanden en downloads. Er wordt ook vermeld hoeveel opslagruimte het apparaat in totaal heeft en hoeveel ruimte er nog vrij is.

In het Opslagruimte-menu kun je bijhouden hoeveel ruimte er nog beschikbaar is op je apparaat, maar je kunt niet veel meer doen dan een opslagvolume formatteren - wat je niet moet doen tenzij je het apparaat volledig wilt wissen. Om veranderingen aan te brengen zonder van alles te verwijderen, moet je de ingebouwde app-manager van Android, de Application Manager, gebruiken.

©PXimport

De app-manager laat je precies zien hoe groot een app is en wat het effect op je smartphone of tablet is.

Om de app-manager te benaderen, ga je naar Instellingen, scrol omlaag naar Application Manager, en druk erop (op sommige apparaten kan het zijn dat je op Applicaties en vervolgens op Beheer of Beheer applicaties moet drukken). In Application Manager kun je - door met je vingers over het scherm te vegen - drie kolommen met apps in beeld brengen: Gedownload, Actief en Alles.

De lijst met Gedownloade apps laat alle apps zien die je uit de Google Play Store hebt gedownload, en veel van de standalone apps die je aanbieder of de fabrikant van het apparaat voor-geïnstalleerd heeft. De lijsten Actieve apps en Alles spreken voor zich. Onderaan de kolommen Gedownload en Alles kun je zien hoeveel ruimte een app in beslag neemt, en onderaan de kolom Actief kun je zien hoeveel geheugen de apps tezamen gebruiken.

Geheugen vrijmaken

Als je in de Gedownload- of Alles-kolom op een app drukt, krijg je een lijst met verschillende opties te zien, waaronder de mogelijkheid om een app gedwongen te beëindigen (om geheugen vrij te maken), te de-installeren of de cache en app-data te wissen. Als je een app wilt verwijderen, druk dan simpelweg op de Wissen-knop.

Als je een app die niet meer goed functioneert probeert te repareren, kunnen de knoppen Cache wissen en Data wissen goed van pas komen. Met Cache wissen verwijder je alle gegevens of bestanden die aan de app gelinkt zijn uit het cachegeheugen, en worden er gedwongen nieuwe versies in het cachegeheugen opgeslagen. Met Data wissen verwijder je alle persoonlijke gegevens die aan een app gelinkt zijn, inclusief je logingegevens en scores van spelletjes. De app zou dan weer als nieuw moeten functioneren.

Als een app niet goed werkt, druk dan eerst op Cache wissen. Helpt dat niet, druk dan op Data wissen. Als het probleem daarna nog steeds niet is opgelost, probeer dan de app te de-installeren (door op Wissen te drukken), het apparaat opnieuw op te starten, en de app opnieuw te installeren.

Apps en data verwijderen en verplaatsen

Het de-installeren van een app is dus heel simpel: Je opent de Application Manager, drukt op de app in de lijst Alles, en vervolgens druk je op Wissen. Helaas kunnen sommige apps die door de fabrikant op je apparaat zijn voor-geïnstalleerd zodanig zijn ingebed dat je ze niet kunt de-installeren, tenzij je root-toegang tot de telefoon hebt.

In plaats van apps te verwijderen om interne opslagruimte op je apparaat vrij te maken, kun je ze naar een MicroSD-kaart verplaatsen. Het kan zijn dat je met nieuwere apparaten geen apps op een SD-kaart kunt installeren, maar oudere versies van Android hebben een ingebouwde functie voor SD-kaart installatie.

Houd er, voordat je apps gaat verplaatsen, rekening mee dat apps die hun eigen thuisscherm-widget hebben (of toegang vereisen tot systeembestanden van Android) niet goed zullen functioneren wanneer ze op een SD-kaart worden geïnstalleerd. Als je niet zeker weet welke apps je probleemloos kunt verplaatsen, kun je in de Google Play Store App 2 SD downloaden. Dit is een eenvoudige tool die de apps die op je apparaat staan scant en een lijst genereert met de apps die je zonder risico naar een SD-kaart kunt verplaatsen.

Natuurlijk zijn apps (tenzij je er enorm veel geïnstalleerd hebt) waarschijnlijk niet de grootste verbruikers van opslagruimte. Foto- en videobestanden nemen veel meer ruimte in beslag dan apps, dus het is de moeite waard om die ook naar de SD-kaart te verplaatsen. Om ervoor te zorgen dat je apparaat nieuwe foto's en video's automatisch op de SD-kaart opslaat, open je de camera-app en ga je naar het instellingenmenu (dit verschilt van apparaat tot apparaat).

In het menu ga je naar het Opslagruimte-gedeelte en druk onderaan op SD-kaart koppelen. Daarna kun je ervoor kiezen om apps en data standard op te slaan op de SD-kaart. Als je ook je bestaande foto's en video's wilt verplaatsen, kun je dit op eenvoudige wijze doen door je apparaat via een usb-kabel met je computer te verbinden; de pc zou je telefoon of tablet moeten herkennen als een verwisselbaar opslagapparaat zodat je de map met foto's van de interne opslag van het apparaat naar de SD-kaart kunt slepen. Heb je geen pc bij de hand, dan kan je de bestanden op veel toestellen ook verplaatsen binnen een bestandsmanager.

Draaiende apps en homescreen-widgets

Soms is niet het aantal apps het probleem, maar het werkgeheugen dat ze van je telefoon vragen. Sommige apps blijven draaien, ook nadat je ze hebt afgesloten. Andere starten zichzelf op om bijvoorbeeld notificaties te kunnen versturen. Al die apps gebruiken RAM-geheugen, waardoor je telefoon niet meer genoeg over heeft voor echt belangrijke zaken.

Vooral widgets hebben er een handje van veel van je RAM op te slurpen, omdat ze constant worden ververst en blijven draaien op de achtergrond. Het is aan te raden de homescreens van je smartphone niet vol te proppen met widgets, en alleen die widgets te gebruiken die je echt nodig hebt. Het geheugengebruik verschilt sterk per widget.

©PXimport

Widgets zijn heel handig, maar ze kunnen funest zijn voor je geheugen en accu.

Ook taskmanagers doen, ondanks de naam, meer fout dan goed. In eerdere versies van Android wilde het nog wel eens helpen een goede taskmanager te gebruiken, maar tegenwoordig gebruiken ze alleen maar onnodig veel geheugen en doen we ze weinig meer om je echt te helpen. Vertrouw Android en gebruik de ingebouwde taskmanager.

Achtergronden

In Android kun je bewegende achtergronden gebruiken, die een extra leuk tintje geven aan je homescreen. Dat is allemaal leuk en aardig, maar alles wat beweegt, kost werkgeheugen. Sommige achtergronden zijn echt een aanslag op je RAM (en op je accu). Het ziet er misschien leuk uit, maar als je last hebt van een traag Android-toestel, kun je het beste de gewoon een statische achtergrond gebruiken.

Opnieuw opstarten

Het klinkt simpel, en dat is het ook, maar het kan wonderen doen: het opnieuw opstarten van je telefoon. Alle apps die zijn blijven draaien, tijdelijke processen en cachebestanden worden zo uitgezet en verwijderd, zodat je weer met een schone lei kunt beginnen. Het dagelijks opnieuw opstarten van je Android-toestel kan al een hoop van bovenstaande oplossingen onnodig maken.

Wanhoopsdaden

Als je Android-apparaat niet goed opstart of anderszins onbruikbaar is, kan het leegmaken van de cache-partitie of het apparaat herstellen naar de fabrieksinstellingen je enige opties zijn. Smartphones en tablets die op Android draaien, worden gewoonlijk geleverd met een ingebouwde hersteltool die je kunt gebruiken om een aantal onderhoudsoperaties uit te voeren of de software van het apparaat volledig te herstellen.

Toegang tot de herstelmodus verschilt per apparaat, maar doorgaans moet je het apparaat uitschakelen en een bepaalde combinatie van knoppen ingedrukt houden terwijl je het apparaat opnieuw start. Voorbeeld: op een Samsung Galaxy Note II moet je de telefoon uitschakelen en de Home en Volume Up-knoppen ingedrukt houden terwijl je op de Power-knop drukt.

Zodra je apparaat in de herstelmodus is opgestart, krijg je een eenvoudig menu te zien met een aantal opties om updates te installeren of bepaalde partities leeg te maken. In de meeste gevallen kun je met behulp van de Volume Up en Volume Down-knoppen het menu doorlopen en met de Power-knop items selecteren.

Voordat je alle data verwijdert en de fabrieksinstellingen terugzet, is het een goed idee om eerst alleen de cache-partitie leeg te maken. Dit omdat het een minder extreme stap is die soms stabiliteitsproblemen op kan lossen. Door de cache-partitie leeg te maken, verwijder je app-componenten, tijdelijke bestanden, en andere willekeurige stukjes data die in de cache opgeslagen staan. De cache wordt automatisch opnieuw opgebouwd wanneer je je telefoon opnieuw start en je apps gaat gebruiken.

Laatste redmiddel

Als je - nadat je eerst alle oplossingen die hier genoemd zijn hebt geprobeerd - nog steeds problemen hebt met je Android-apparaat, kun je het volledig herstellen door de cache- en data-partities leeg te maken en de fabrieksinstellingen terug te zetten. Maar dit moet je als laatste redmiddel beschouwen: het proces is te vergelijken met het formatteren van de harde schijf van je pc en het opnieuw installeren van Windows. Je verliest al je persoonlijke gegevens die in het interne geheugen van het apparaat opgeslagen zijn, en je zult al je apps opnieuw moeten installeren.

Als dat voor jou een acceptabel resultaat is, ga dan naar de herstelmodus van je apparaat en selecteer de opties om het cache en alle data te wissen. Wanneer je je apparaat opnieuw opstart zal het zich gedragen alsof je het voor de eerste keer gebruikt.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.