De Apple iPhone Xs is een opgevoerde uitvoering van de iPhone X die in 2017 verscheen. De iPhone Xs heeft een betere processor, camera en scherm ten opzichte van zijn voorganger. Maar maakt dat de iPhone Xs ook de beste smartphone?

Met de iPhone X uit 2017 vierde Apple de tiende verjaardag van de smartphone, met het beste wat Apple te bieden heeft. Dat leek teleurstellend weinig, innovatie was ver te zoeken en in onze review waren we daarom ook niet wildenthousiast. Maar dat Apple weer leider werd op de smartphonemarkt was wel te merken aan de concurrentie, die in een wedstrijd verzeild te lijken zijn geraakt wie de iPhone X het beste kan namaken. Zowel goede keuzes als slechte eigenschappen worden bijna slaafs overgenomen, waardoor 2018 tot nu toe het jaar is van de smartphones met gekopieerde ontwerpen, scherminkepingen, breekbare glazen behuizingen, Androidskins die lijken op iOS en het zonder fatsoenlijke argumenten weghalen van koptelefoonpoorten. Neem bijvoorbeeld de Huawei P20 Pro, Asus Zenfone 5 en de OnePlus 6: ik ben ervan overtuigd dat deze smartphones er heel anders uit hadden gezien als de iPhone X niet uit was gekomen. Het toont wel aan dat de innovatie die we verwachten van een nieuwe iPhone helemaal niet nodig is. Bovendien zit de meeste innovatie in iOS, dat vooral dankzij ARKit slimme augmented reality-functies brengt. Bijvoorbeeld voor games of het meten van objecten in je omgeving.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

iPhone Xs

Het is dan ook geen grote verrassing dat de iPhone Xs (je spreekt uit: tien s) ook geen grote vernieuwingen kent. Bovendien, alle S-uitvoeringen van de iPhone waren in feite een opgevoerde versie van hun voorganger. Kijk bijvoorbeeld naar de iPhone 4S, 5S en 6S, die qua uiterlijk vrijwel identiek waren aan hun voorganger. Hiermee hebben we overigens ook de wat knullige naamkeuze verklaard, want je bent geneigd ‘extra small’ te lezen. Hetzelfde geldt voor de iPhone Xs, sterker nog: het hoesje van de iPhone X past zelfs om de Xs. Het ontwerp is hetzelfde gebleven, met de inkeping bovenin het indrukwekkende 5,8 inch oledscherm. Helaas heeft Apple wel vastgehouden aan een glazen behuizing, ondanks dat de iPhone X de boeken in ging als meest breekbare smartphone ooit. Natuurlijk claimt Apple dat het glas minder breekbaar is en begrijp ik dat een metalen behuizing draadloos opladen onmogelijk maakt. Maar glas is altijd breekbaar en iPhone-reparaties zijn een Apple-melkkoe die je graag vermijdt. Een hoesje is absolute noodzaak om de iPhone Xs te beschermen tegen valpartijen... en oncharmante vette vingerafdrukken.

De iPhone Xs komt in twee uitvoeringen. De ene uitvoering is identiek aan de iPhone X, maar er is ook een grotere uitvoering: de iPhone Xs Max. Hier wordt de naamkeuze overigens al helemaal onhandig. De Max-uitvoering beschikt over een enorm 6,5 inch beeldscherm. De specificaties en camera zijn verder gelijk aan de Xs. Maar natuurlijk is de prijs wel hoger, en laten we die olifant in de kamer ook meteen uit de weg ruimen: de prijzen van de iPhone Xs (vanaf 1159 euro) en Xs Max (1259) zijn op geen enkele manier te verantwoorden. De Xs Max met 512GB opslagruimte kost zelfs 1659 euro. Misschien heb je deze prijzen er wel voor over, maar waard zijn het de iPhones absoluut niet. Zo heeft Xiaomi zelfs een marketingstunt: het XS pakket, waarbij je voor 1100 euro een goede smartphone, fitnessarmband, smartwatch, laptop en bluetooth headset krijgt. Apple lijkt niet alleen uit de bocht te vliegen met de prijzen, maar geeft nog gas ook.

©PXimport

©PXimport

Bouwkwaliteit

Die prijsstijgingen kunnen ze zich veroorloven, want veel iPhone-gebruikers blijven comfortabel in het Apple-ecosysteem. iMessage, iCloud, FaceTime, Apple Music... Apple weet gebruikers met zijn diensten als geen ander vast te houden, waardoor veel iPhone-bezitters zich bij de oriëntatie voor een nieuwe smartphone niet afvragen welke smartphone ze het beste kunnen kopen, maar welke iPhone de beste keuze is. En bij de iPhone Xs krijg je het beste wat Apple te bieden heeft. Dat zie je al wanneer je het toestel aan zet, het oledscherm is fantastisch: heel natuurgetrouw afgesteld en helder genoeg om een hele kamer mee te verlichten. Bijna de gehele voorkant van de iPhone bestaat uit scherm, door de schermranden dun te houden en dankzij de eerder genoemde scherminkeping (ook wel notch genoemd). Ook is de minimale rand aan de onderkant van het scherm het vermelden waard. Andere fabrikanten hebben hier een dikkere schermrand, vanwege de schermaansluitingen. Omdat Apple het scherm in de behuizing gebogen laat aflopen kunnen de aansluitingen weggestopt worden en is de schermrand ook aan de onderzijde van minimale grootte. Nieuw is dit niet, de iPhone X beschikte hier ook al over, maar nog altijd zijn andere fabrikanten niet in staat geweest om dit te kopiëren. Het laat zien dat de bouwkwaliteit erg indrukwekkend is... en nog waterdicht ook.

Aan de onderkant van de behuizing vind je natuurlijk Apple’s Lightning-aansluiting uit 2012. Helaas heeft Apple nog niet de moed om deze aansluiting te vervangen met usb-c, zoals dat het wel durfde met de Macbooks en wellicht op termijn door de EU gedwongen gaat worden om deze universele aansluiting te gebruiken. Apple, het bedrijf dat voor miljarden Beats Audio heeft gekocht en Airpods verkoopt, houd natuurlijk ook de koptelefoonpoort weg van de iPhone. Omdat Apple nu ook gestopt is met de verkoop van de iPhone SE en iPhone 6s, zijn er überhaupt geen iPhones meer te krijgen met een 3,5 mm aansluiting. Wie zijn koptelefoon bedraad aansluit is aangewezen op een dongel, die overigens niet meer in de doos zit. Deze moet je er dus nog los bij kopen.

De geluidskwaliteit uit het speakertje van toestel zelf is wel wat verbeterd en in stereo, maar echt een enorme vooruitgang merk je niet.

©PXimport

©PXimport

Razendsnel

Misschien wel het meest onder de indruk ben ik van hoe vlot de iPhone Xs werkt. iOS 12 en Apple’s eigen A12 Bionic-chipset laten de benchmarks door het dak schieten. Het is echter de praktijk die telt en niet de benchmark-steekproef, maar ook in dagelijks gebruik is er nagenoeg geen vertraging. Of je nu een zware AR-game start of in de camera tussen verschillende portretmodi schakelt: het gaat vloeiend. Ik merkte alleen bij de AR-app Meten op, dat de iPhone wat langer nodig had om de omgeving te analyseren, oppervlaktes te herkennen en de maten daarvan te berekenen. Het configureren van Face ID verliep ook soepel, alleen hier merkte ik opeens op dat het toestel gloeiend heet werd.

Met de accuduur van de iPhone Xs loopt Apple nog altijd achter op de concurrentie. Ga ervan uit dat de accu een dag mee gaat, maar daarna wordt het wel tijd om hem aan de lader te hangen. Wellicht komt het omdat de accucapaciteit van de iPhone nog altijd een slagje lager is dan zijn concurrenten. De iPhone Xs heeft een capaciteit van 2658 mAh, terwijl smartphones met een goede accuduur over 3500 à 4000 mAh accucapaciteit beschikken. Sterker nog, de iPhone X van vorig jaar had een hogere capaciteit van 2716 mAh. Dat leidt ook tot meer oplaadcyclussen en daarmee op lange termijn ook tot een accu die sneller slijt. Het is jammer dat Apple hier nog altijd niet in mee weet te komen.

Camera

Waar je bij een iPhone gegarandeerd goed mee zit is de camera. Hoewel de toestellen niet meer als beste uit de bus komen in onze cameratests, valt de iPhone-camera steevast op door zijn natuurgetrouwe kleuren. Vooral bij portretfoto’s is dat natuurlijk een enorm voordeel. Zo ook bij de dualcam van de iPhone Xs: foto’s zijn indrukwekkend goed. Vooral in daglicht maakt de camera schitterende foto’s, misschien wel beter dan zijn concurrenten. In lastige lichtsituaties lijkt de dualcam van de iPhone Xs toch net even wat mindere foto’s te maken dan bijvoorbeeld een Galaxy S9+ of Huawei P20 Pro. Bijvoorbeeld bij heftig tegenlicht ‘lekt’ het licht over de donkere vlakken in de schaduw, wat in de nabewerking ook niet te corrigeren valt. In donkere omgevingen is er nauwelijks ruis of bewegingsonscherpte te bemerken, wat op zich positief klinkt. De camera ziet echter gewoonweg minder dan de smartphonecamera’s van Samsung en Huawei. Dat komt niet alleen omdat de iPhone wat ‘conservatiever’ is in zijn automatische instellingen, maar ook omdat het diafragma wat hoger ligt dan zijn concurrenten. Hierdoor kan de lens technisch gezien wat minder licht opvangen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Daglicht, kunstlicht en avond

De dubbele camera van de iPhone Xs werkt zoals je gewend bent van de dualcams van de iPhone X en Plus-uitvoeringen van de iPhone. Een telelens en groothoeklens werken samen, bijvoorbeeld door in te kunnen zoomen zonder kwaliteitsverlies. Ook kun je prachtige portretfoto’s maken met scherptediepte-effect. Hierbij kun je nu ook met een schuifje de vervaging op de achtergrond configureren. Omdat de iPhone Xs ontzettend natuurgetrouwe foto’s maakt, zijn de portretten zeer indrukwekkend. De toneellicht-portretmodi, die de achtergrond zwart maken kunnen alleen nog wat beter afgesteld worden. Gezichtscontouren en haren werden vaak net even te snel ook zwart weggepoetst.

De selfiecamera is ook erg natuurgetrouw, en hoewel je logischerwijs een klein kwaliteitsverschil merkt met de camera’s aan de achterzijde kun je hier als doe-het-zelfer ook erg mooie portretfoto’s mee maken.

Deze selfiecamera wordt ook gebruikt voor Face ID, de gezichtsontgrendeling van de iPhone. Deze werkt soepeler dan ooit. Ook lukt het me niet om het om de tuin te leiden. Desondanks zou ik voor gevoelige data en authenticatie voor bankzaken toch eerder kiezen voor een pincode of (sterk) wachtwoord.

©PXimport

©PXimport

Conclusie

De conclusie is wellicht wat voorspelbaar: ondanks dat er weinig vernieuwing te vinden is in de iPhone Xs (en grotere Xs Max) zijn het de beste smartphones van het moment en Apple is hiermee het leidende voorbeeld voor de andere smartphone-makers. De prijs is echter zo overdreven hoog dat het op geen enkele manier in verhouding staat met wat je ervoor terugkrijgt. Daardoor kun je de beste smartphone ook weer niet aanbevelen, wat eigenaardig tegenstrijdig is.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.