Het Europees Parlement heeft onlangs voor nieuwe wetgeving gestemd die een grote impact gaat hebben op ons digitale leven. Met de DMA en DSA krijgen met name de techgiganten te maken met strenge spelregels om machtsmisbruik te voorkomen.

Over welk machtsmisbruik gaat dat dan? Er zijn diverse praktijkvoorbeelden te vinden, want bedrijven als Apple, Google, Meta (wat tot voorheen Facebook heette) en Amazon liggen al tijdenlang onder vuur. Het is toch gek hoe het zo ver heeft kunnen komen. Zo’n tien à vijftien jaar geleden waren deze bedrijven nog hippe internetbedrijven met een gunfactor. 

Mensen verweven hun identiteit aan een merk als Apple, en Google was het speelse, bijna mythische bedrijf. Zelfs films als ‘The Internship’ pasten bij deze tijdsgeest, alsof het een voorrecht was om stagiair te mogen zijn bij een mythisch internetbedrijf als Google. Al kreeg datzelfde bedrijf, ondanks de naamsverandering naar Alphabet, anno 2022 een strafrechtelijk onderzoek aan de broek vanwege een stiekeme campagne tegen het opstarten van een vakbond die de misstanden tegen Google-werknemers aanvecht.

Ook Apple ligt onder vuur voor zulke misstanden. Klokkenluiders als Janneke Parrish en Ashley Gjovik, die misstanden binnen het bedrijf aankaartten, werden meedogenloos het zwijgen opgelegd. Ook Amazon houdt er onredelijke anti-vakbondspraktijken op na en Meta heeft de contentmoderatie uitbesteed. Veel werknemers van dit soort bedrijven ervaren heftige psychologische klachten door de werkomstandigheden en beelden waarmee ze geconfronteerd worden.

©PXimport

Globaal probleem

Deze problemen, ernstig als ze zijn, spelen in de VS. Toch kaart het een beetje aan hoe de bedrijfscultuur is en hoe het doorsijpelt naar ons, als Europese internetgebruikers. Want we hebben er allemaal mee te maken. Sterker nog, een digitaal leven zonder deze techgiganten is niet mogelijk. Ze hebben strategieën doorgevoerd die ze ongekend machtig maken. De roep om regulering is krachtig en misschien zelfs al jaren te laat. 

Wel vindt er een langzame verandering plaats, allereerst in de reputatie van deze techbedrijven. In plaats van dat we naar ze opkijken, is Google nu de ongemakkelijke gluurder, Apples hebberigheid zorgt voor minachtende grappen, Facebook staat gelijk aan nepnieuws en andere rotzooi op zijn platforms, en denk je aan Amazon, dan denk je aan uitbuiting van personeel. 

Digital Markets Act (DMA) en Digital Services Act (DSA)

Ook worden de duimschroeven door wetgevers steeds strakker aangedraaid met regels, onderzoeken en boetes. De EU voorop. Met de nieuwe wetgeving, Digital Markets Act (DMA) en Digital Services Act (DSA), wordt hiermee weer een nieuw hoofdstuk ingeluid.

Deze wetgeving komt er vooral op neer dat techgiganten eerlijker om moeten gaan met hun markten (denk aan applicatiewinkels en standaard-apps) en transparanter moeten zijn als het aankomt op waarom je bepaalde zoekresultaten, advertenties en inhoud op sociale media ziet.

©PXimport

Dit doet de wetgeving bij DMA door online bedrijven aan te wijzen als ‘poortwachter’. De opgestelde voorwaarden hiervoor zijn nog wat arbitrair. Een bedrijf kan als poortwachter worden beschouwd als het voldoet aan de volgende criteria, aldus de site van de Europese Commissie.

Een bedrijf is een poortwachter als het:

Microsoft als eerste

©PXimport

Een van de bekendste voorbeelden van een groot techbedrijf dat het aan de stok kreeg met de EU vanwege machtsmisbruik, is Microsoft. De Europese Commissie verweet Microsoft dat het zijn Windows-dominantie misbruikte om de browser Internet Explorer op te dringen. In maart 2004 ontving Microsoft hiervoor een boete van bijna 500 miljoen euro, een recordbedrag in die tijd. 

Intussen krijgen techgiganten als Google en Meta in Europa miljardenboetes om de oren vanwege machtsmisbruik. Microsoft lijkt ook weinig te hebben geleerd van zijn streken, want browsermakers klagen wederom omdat Microsoft in Windows 11 zijn Edge-browser op allerlei manieren opdringt.

DMA in de praktijk

De teksten over de nieuwe DMA-regelgeving klinken nog wat vaag. Dat is niet zo gek ook, want over de details wordt nog onderhandeld. De wet staat er al, maar kan met amendementen definitief ingesteld worden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er miljoenenbudgetten aan lobbygeld door bedrijven geïnvesteerd worden, in de hoop de regels nog aan te lengen.

Het conceptpakket is al aangenomen, en dat heeft gevolgen voor de melkkoeien van techbedrijven. Want in praktijk verandert het al veel. Denk aan de berichtenservice van Apple. De marketingafdeling van Apple speelt graag de privacy- en veiligheidskaart, maar als Apple-gebruiker kun je fluiten naar iMessage-veiligheid als je je bericht naar een persoon met een Android-smartphone stuurt. En je berichten overzetten naar een andere dienst die bijvoorbeeld wél cross-platform-veiligheid biedt, is niet mogelijk. 

Onder de nieuwe DMA zouden diensten als iMessage niet gelimiteerd mogen blijven tot één platform. Je zou met iMessage even veilig een bericht naar WhatsApp of Signal moeten kunnen sturen. Wil je overstappen? Dan moet je je berichtgegevens over kunnen zetten. Dataportabiliteit heet dit. Het maakt het overstappen van de ene naar de andere dienst mogelijk. 

Het moet dus niet uitmaken of je van Spotify naar Deezer wilt overstappen en je playlists mee wil nemen of je gezondheidsgegevens van Fitbit naar Garmin wilt overzetten. De Europese Commissie noemt de diensten hierbij providers. Deze regels zijn nodig, omdat bedrijven je graag vast willen houden in hun eigen ecosysteem van apps, diensten of je eigen data.

©PXimport

Poortwachters van marktplaatsen

Maar de DMA gaat verder dan enkel dataportabiliteit en de onderlinge samenwerking van diensten. De regels waarborgen ook dat bedrijven niet hun eigen diensten de voorkeur mogen geven. Daar ondervond bijvoorbeeld internetbeveiligingsbedrijf Kaspersky hinder van in 2019.

Nadat Apple zijn eigen ouderlijk toezicht in iOS introduceerde, moest Kaspersky opeens zijn ouderlijk toezicht-app strippen van belangrijke features om in de App Store te mogen blijven. Het bedrijf diende vervolgens een klacht in wegens machtsmisbruik. Ook Spotify ondervond soortgelijke hinder nadat Apple z’n streaming-muziekdienst introduceerde.

De DMA zoekt meer vrijheid voor ontwikkelaars én gebruikers. Zo ben jij als gebruiker ook vrij om alle apps en diensten die je niet wilt, van je eigen smartphone te verwijderen. Of dat nu gaat om een brakke standaardbrowser of de voorgeïnstalleerde Facebook-app op je Samsung Galaxy-smartphone die je nu alleen nog mag uitschakelen.

Lees ook:Alle ongewenste apps van je Samsung Galaxy

Ook andere marktplaatsen, zoals webwinkels en boekingssites, worden als poortwachter aangemerkt. Hierdoor moeten zij ook aan eerlijkere en transparante eisen voldoen.

©PXimport

©CIDimport

Apples App Store onder vuur

Niet alleen Kaspersky en Spotify tekenden bezwaar aan op Apples controledrift in de App Store. Ook Epic Games en datingapps zitten in datzelfde schuitje, waarbij zelfs rechtszaken zijn gestart om een eerlijk beleid af te dwingen. Dat komt omdat Apple een enorm hoge afdracht vraagt van app-aanschafprijzen, in-app-aankopen en zelfs abonnementen die je in een app afsluit. Verwijzen naar de website, om bijvoorbeeld een Spotify-abonnement af te sluiten, mag niet. Andere betaalsystemen gebruiken? Mag niet. 

Voor Epic Games genoeg reden om naar de rechter te stappen vanwege machtsmisbruik, nadat Fortnite uit de App Store werd verwijderd omdat het een eigen betaalsysteem implementeerde. 

©CIDimport

Enerzijds valt te beargumenteren dat Apple in zijn eigen winkel zijn eigen regels mag hanteren. Anderzijds mag een ontwikkelaar of gebruiker niet bepalen wat er met de eigen app of toestel gebeurt. Het is alsof je een Computer!Totaal koopt in een supermarkt (en daar 30% van de prijs voor afdraagt) en vervolgens het kaartje in het tijdschrift gebruikt om een abonnement af te sluiten en daar ook weer voor afdraagt. 

Kiezen voor een andere supermarkt voor eerlijkere of betere prijzen, dat kan niet. Het dorp staat geen andere supermarkten toe. Sterker nog, wil je naar een ander dorp en andere supermarkt, dan moet je alles achterlaten. Zo’n niet-digitale metafoor maakt wellicht duidelijk waarom de DMA nodig is en misschien zelfs nog niet eens ver genoeg gaat.

Waarom mag het dorp geen andere supermarkten kennen? Zo kan de grootste buurtsuper ook gewoon zijn eigen regels blijven hanteren en tegelijkertijd concurreren – wat goed is voor jou als consument. Zo heeft Microsoft bekendgemaakt in Windows 11 andere applicatiewinkels toe te staan die geïnstalleerd kunnen worden uit de Microsoft Store.

Digitale services

Laten we de DSA-wet niet vergeten. Ook deze wet heeft de potentie om de markt flink op te schudden. Op de site van de Europese Commissie wordt het volgende doel gesteld:

“De Digital Services Act verbetert de methodes voor het verwijderen van illegale inhoud en voor de effectieve bescherming van de grondrechten van gebruikers online, met inbegrip van de vrijheid van meningsuiting, aanzienlijk. Het zorgt ook voor een sterker publiek toezicht op onlineplatforms, met name voor platforms die meer dan 10% van de EU-bevolking bereiken.”

Wederom, een vrij cryptisch doel. Wellicht helpt het om eens te kijken naar de ‘digital services’ waar de wet voor geldt: “De regels uit de DSA hebben vooral betrekking op online tussenpersonen en platforms. Bijvoorbeeld online marktplaatsen, sociale netwerken, platforms voor het delen van inhoud, appstores en online reis- en accommodatieplatforms”, aldus de site van de EU. Ook bij deze wet worden techgiganten als poortwachters aangewezen. Deze poortwachters hebben veel strengere spelregels volgens de DSA.

©CIDimport

Om consumentenbelangen te beschermen en de verkoop van illegale goederen tegen te gaan, moeten techgiganten bereikbaar zijn, wat logisch klinkt, maar tot nu toe onmogelijk was. Automatische processen bepalen bijvoorbeeld of je account geblokkeerd wordt of blijft. Wil je dit aanvechten, dan zijn medewerkers gewoonweg onbereikbaar. 

Ook naar de argumentatie kun je vaak fluiten, ook iets wat moet gaan veranderen. Daarnaast krijgen platforms meer verantwoordelijkheid als het aankomt op de verwijdering van bijvoorbeeld desinformatie of terroristische inhoud.

Over automatische processen gesproken, wanneer algoritmes bepalen welke aanbevelingen of advertenties jij te zien krijgt, dan moet het platform openheid geven over welke gegevens daarvoor gebruikt zijn. Vooral op de sites van Meta, Amazon en Google kan het behoorlijk confronterend zijn tot in welk detail deze gegevens verzameld en gebruikt zijn.

Komt een bedrijf onder vuur te liggen, dan moet het desgevraagd zijn gegevens delen met (onafhankelijke) onderzoekers en een nieuw toezichtinstituut: European Board for Digital Services.

©CIDimport

Lobbykracht

Ondanks dat de wetten zijn aangenomen, wordt er nog druk gesleuteld aan de kleine details. Zo wordt er bijvoorbeeld gezocht naar een eerlijk speelveld voor applicatiewinkels, maar is nog niet duidelijk of de woekercommissies omlaag moeten of dat er een recht komt om buiten de applicatiewinkels om apps te mogen installeren (sideloaden). Deze onduidelijkheid is voor Apples vice-president Craig Federighi al genoeg reden om vast wat bangmakerij de wereld in te helpen door te stellen dat sideloaden vooral cybercriminaliteit in de hand werkt. 

Wederom speelt de marketing van Apple de voorspelbare veiligheidskaart. Dat is niet gek ook, want het gaat om veel ... heel, veel, geld. Niet alleen wat er in (commissies van de) winkels omgaat, maar ook de overtredingen van de DMA en DSA zijn niet mals. Dat kan namelijk boetes opleveren van zo’n tien procent van de wereldwijde jaaromzet bij overtredingen van de DMA en zes procent bij DSA-overtredingen. Het is niet verwonderlijk dat er op het moment van schrijven door de techbedrijven veel gelobbyd wordt om de regels en verantwoordelijkheden zo veel mogelijk te verwateren.

Het mag duidelijk zijn dat de nieuwe wetten een reactie zijn op de uitzonderlijke machtspositie van techgiganten. De platforms zijn zo groot dat je er als consument, ontwikkelaar of bedrijf niet meer omheen kunt. De nieuwe regels moeten ervoor gaan zorgen dat deze platforms worden opengesteld, transparant zijn, een eerlijk speelveld bieden en bereikbaar zijn. Uiteindelijk moet dit iedereen ten gunste komen.

Een speaker die je zo in je handpalm kunt zetten, maar toch genoeg 'oomf' heeft om een feestje op poten te zetten. Dat is de nieuwe JBL Grip. Het apparaat is zo groot als een blikje bier (of frisdrank) en past dus makkelijk in een tas of aan je fiets. Toch moet hij genoeg vermogen, slimme functies en een stevig ontwerp bieden om mee te gaan op elk vrolijk avontuur.

De Grip levert 16 watt aan geluid en gebruikt een techniek die AI Sound Boost heet. Daarmee wordt de muziek live geanalyseerd en bijgesteld, zodat de bassen voller klinken zonder dat het geluid vervormt of kraakt. Wie zin heeft in meer volume kan twee speakers koppelen voor stereogeluid, of via Auracast meerdere modellen aan elkaar linken. Zo tover je het compacte speakertje al snel om tot een groter geluidssysteem.

©JBL

Gemaakt om mee te nemen

Met de geïntegreerde lus klik je de Grip eenvoudig vast aan een rugzak, een fiets of zelfs een kajak. Dankzij de IP68-classificatie kan hij bovendien tegen een spatje water, stofje stof of gewoon een stootje. Daarmee mikt JBL duidelijk op buitengebruik: festivals, stranddagen of een lange picknick in het park. De speaker is daarnaast licht en handzaam, waardoor je hem eigenlijk overal kwijt kunt.

Op de achterkant van het apparaatje zit subtiele verlichting die je via de JBL Portable-app kunt aanpassen. Kleuren en intensiteit kunnen worden afgestemd op je afspeellijst of de sfeer van het moment. Oké, het zal niet genoeg zijn om een heel feest van de benodigde verlichting te voorzien, maar het geeft nét een extra laagje beleving. Toch leuk.

©JBL

Accu en extra uurtjes

De Grip gaat ongeveer 12 uur mee op één lading. Wie langer door wil, kan Playtime Boost inschakelen, een functie die nog eens 2 uur extra uit de accu haalt. Daarbij past de speaker zich aan voor een harder en efficiënter geluid. Voor een dag buiten of een lange avond muziek draaien is dat een heel handige toevoeging.

De speaker verschijnt in zeven varianten, van neutraal zwart en wit tot paars, camo en felroze. Er is gekozen voor gerecycled plastic en een verpakking van FSC-gecertificeerd papier. Daarmee sluit de Grip aan bij de trend om dit soort gadgets duurzamer te maken. De adviesprijs bedraagt 99,99 euro en het model is direct verkrijgbaar via JBL.com en verschillende (web)winkels.

Met OneNote kun je op een gestroomlijnde manier snel notities maken en afbeeldingen, audio en ideeën vastleggen. De handige app is onderdeel van de Microsoft Office-suite. Wist je dat het mogelijk is om met uitbreidingen het functioneren van OneNote te verbeteren? Met de volgende add-ins word je notitie-ervaring daarmee nog beter.

OneMore: meer functies

OneMore is een degelijke opensource-add-in die een verzameling kwaliteitsfuncties aan OneNote toevoegt. Nadat je de gratis add-in (https://onemoreaddin.com/) hebt geïnstalleerd, wordt er een nieuwe groep functies in het tabblad Start toegevoegd. Die groep heet op een Nederlands systeem: Meer.

Vanaf hier kun je afbeeldingen roteren en bijsnijden, bijschriften toevoegen, afbeeldingen stileren zonder dat je een externe editor nodig hebt. Werk je met tabellen in OneNote, dan bevat het menu Tafel mogelijkheden om formules in de cellen toe te passen die doen denken aan Excel. Je beschikt over een opdracht Zoeken en vervangen. Er is een Navigator die onder meer je recent bezochte pagina's bijhoudt, en een optie biedt om herinneringen toe te voegen en te bewerken. Er is nog veel meer mogelijk. OneMore is een gratis add-in die je nooit meer wilt missen.

Onetastic: welkom in Macroland

Liefhebbers van macro's zullen smullen van Onetastic (https://getonetastic.com). Je mag gratis twintig macro's downloaden die je vijfhonderd keer mag gebruiken. Wil je onbeperkt macro's binnenhalen en gebruiken, dan kost dit 15 dollar per jaar. Zo'n macro is een miniprogramma waarmee je veel tijd bespaart, omdat het herhalende taken met een paar muisklikken uitvoert. Op die manier laat je een macro naar tekst op meerdere pagina's zoeken en vervangen, een inhoudsopgave samenstellen voor je notitieboek, of maandelijks een kalender samenstellen met een takenlijst.

De bibliotheek met inmiddels 687 macro's heet Macroland. Je kunt de collectie raadplegen op populariteit, of op recente toevoegingen, maar het handigste lijkt ons de ordening per categorie.

OneCalendar: agenda met notities

OneCalendar (https://getonetastic.com/onecal) is een speelse tool die jouw OneNote-pagina's weergeeft op basis van het moment dat je ze hebt toegevoegd of gewijzigd. Op die manier kun je gemakkelijk aantekeningen terugvinden. Wanneer je met de muisaanwijzer over zo'n kalenderitem gaat, krijg je een preview van de pagina. Door op een titel in de kalender te klikken, open je de pagina rechtstreeks in OneNote. Je kunt de aantekeningen per dag, week of maand bekijken.

Merk je dat de items die je zojuist hebt ingevoerd nog niet in OneCalendar te zien zijn? Druk dan je op F5 om de weergave te vernieuwen. Of je nu een fanatieke planner bent of gewoon je afspraken in je notities wilt bijhouden, deze add-in verbindt je notities naadloos met je agenda.

Office Lens: content scannen

Profiteer van de uitstekende samenwerking tussen Office Lens met OneNote. Microsoft Office Lens is gratis beschikbaar voor de iPhone, Android en Windows Phone. Tijdens een vergadering kun je bijvoorbeeld foto's maken met de app en die doorsturen naar OneNote. Op die manier haal je de gegevens binnen van whiteboards, kattenbelletjes of handgeschreven documenten. Open de mobiele app en kies onderaan of je een document, een whiteboard, een visitekaartje of een foto wilt scannen. Dankzij de zoekfunctie van OneNote kun je zelfs tekstfragmenten in de foto's herkennen.

OneNote Web Clipper: internetclips

OneNote Web Clipper is een gratis musthave voor de internetbrowser om de inhoud van webpagina's rechtstreeks in OneNote-notitieblokken op te slaan. Dit is een prima manier om internetinformatie te organiseren. Het is mogelijk om notities en markeringen aan te brengen op de clips. Zo heb je toegang tot de clips, zelfs als je niet verbonden bent met het internet.

Om Web Clipper te installeren, ga je eerst naar www.onenote.com/clipper. Daar klik je op de knop OneNote Web Clipper installeren. Daarna volg je de instructies afhankelijk van de browser die je het liefst gebruikt, want dit hulpmiddel werkt met een browserextensie. De eerste keer dat je deze tool gaat gebruiken, moet je je aanmelden met je Microsoft-account zodat Web Clipper de verbinding kan maken met je OneNote-app. Vervolgens kies je of je een clip wilt maken van de volledige webpagina, een bepaalde regio, een artikel of de bladwijzer. Tot slot geef je aan in welk OneNote-notitieblok en op welke pagina de clip moet worden opgeslagen.

OneNote Tagging Kit: beter tagbeheer

De ingebouwde tags zijn handig voor het markeren van alinea's. Standaard plaats je de muisaanwijzer op de tekstregel die je wilt taggen en dan kies je een pictogram uit de collectie Tags. Met OneNote Tagging Kit (https://wethat.github.io/OnenoteTaggingKit/) heb je zelfs de mogelijkheid om hele pagina's te taggen. Daarna kun je efficiënter zoeken op basis van deze tags.

Deze invoegtoepassing doet zijn werk op de achtergrond en de tags zijn compatibel met de standaard OneNote-alineatags. Je moet het nieuwe venster niet in het tabblad Tag zoeken, maar wel in het tabblad Start. Daar vind je in de groep Page Tags de knoppen: Tag Pages, Update Page, Find Pages en Settings. Krijg je tijdens het zoeken te veel resultaten? Dan kun je de zoekopdracht verfijnen door extra paginatags toe te voegen.

Scan&Paste (in Office 365): mobiele scanner

Scan&Paste (www.scanandpaste.com) is de combinatie van een mobiele app en een add-on waarmee je moeiteloos afbeeldingen, QR-codes en OCR-tekst toevoegt aan Microsoft Word, PowerPoint en OneNote. Wanneer je de app hebt gedownload, scan je het document of de afbeelding met je telefoon. Zorg dat de invoegtoepassing is geïnstalleerd in de Office 365-toepassing. Voor Word en PowerPoint kan dat in de lokale desktop-versie.

Voor OneNote moet je uitwijken naar de online variant. Dan kun je via Invoegen / Office-toepassingen de add-in installeren. Daarna koppel je de invoegtoepassing in OneNote met de mobiele app en kun je de gescande foto's uit de cloudopslag halen. Op die manier gebruik je Scan&Paste als draagbare scanner. Je hoeft geen account aan te maken om de afbeeldingen te downloaden. Dat betekent dat je anoniem blijft bij Scan&Paste, terwijl de gescande afbeeldingen wel veilig en alleen beschikbaar zijn voor jou. De gescande afbeeldingen worden zeven dagen bewaard, daarna worden ze automatisch verwijderd.

Emoji Keyboard: stickers in alle maten

De liefhebbers van emoji en stickers hebben in OneNote niet te klagen. Er zijn drie manieren om die toe te voegen. In het tabblad Invoegen zit bijvoorbeeld rechts de knop Stickers waarmee je plaatjes aan je notities toevoegt, als je tenminste houdt van katten, aapjes of kleine monstertjes. Het aanbod is niet groot.

Het emojipalet tover je tevoorschijn door de Windows-toets en de punttoets samen in te drukken. Hier krijg je een veel ruimer aanbod dat verdeeld is in categorieën. Gelukkig is er een zoekvak om heel snel bijvoorbeeld de 'strandparasol' of de 'regenworm' te vinden.

De derde bron is Emoji Keyboard (www.kwikr.nl/emkey). Dit is een gratis add-on met meer dan dertienhonderd emoji's voor Word, PowerPoint en OneNote. Bij de eerste twee toepassingen kun je Emoji Keyboard in de desktopversie inladen; bij OneNote werkt deze add-on in de online versie. De emoji's kunnen ingevoegd worden als tekst, of als plaatje van verschillende afmetingen, gaande van ultraklein 16px tot XXL (1024 px). Van ieder poppetje kun je de huidskleur in zes tinten instellen.

CloudHQ: brede cloudintegratie

Met deze invoegtoepassing integreer je OneNote met verschillende cloudopslagdiensten zoals Google Drive, Dropbox en Evernote. CloudHQ (www.cloudhq.net/onenote) zorgt voor de realtime synchronisatie van notities en bestanden op meerdere platformen, zodat je overal toegang hebt tot je documenten. Deze dienst maakt ook automatisch een back-up en synchroniseert tussen OneNote en andere cloudopslagdiensten. Er is een gratis versie met beperkte cloudintegratie. Professionals die onbeperkte back-ups en synchronisatie willen gebruiken, betalen 149 dollar per gebruiker.

Wanneer de ene collega werkt met OneNote en de andere met Evernote of Salesforce, dan kunnen ze dankzij deze tussenstap toch samenwerken. En als iemand in de samenwerking opzettelijk of per ongeluk zijn notitieboek verwijdert, hoeven de anderen met wie dit gedeeld is via CloudHQ het werk niet opnieuw doen.