Het is weer verkiezingstijd, en dus is de discussie relevanter dan ooit: fake news, oftewel nepnieuws. Het is een moderne vorm van propaganda, die onbewuster werkt dan ooit. Het Cambridge Analytica-schandaal, waarbij Mark Zuckerberg diep door het stof moest toen bleek dat Facebook werd misbruikt om (onder meer) verkiezingen te beïnvloeden, toonde aan dat het sociale netwerk niet zo onschuldig was als we dachten. Maar ook Google beïnvloedt onze gedachten. Hoe heeft het zover kunnen komen? Zo doorbreek je het algoritme van Facebook en Google.

We zijn geen klanten van Facebook en Google, zoals bijen geen klanten zijn van imkers. Wij zorgen voor het eindproduct dat deze bedrijven aan zijn klanten verkoopt – in dit geval adverteerders. De klant is koning, en die zoekt naar de aandacht van een zo gericht mogelijke doelgroep bij de beursgenoteerde techreuzen, die jaar op jaar meer winst moeten tonen om de aandeelhouders tevreden te houden. Als je zowel Facebook als Google vanuit dat perspectief bekijkt, snap je de extreme datahonger en obsessieve drang om te controleren wat jij te zien krijgt. Geavanceerde algoritmen bewerkstelligen dat, zonder dat er maar een mens aan te pas komt. Hiermee hebben de bedrijven echter een monster gecreëerd; een monster dat de techreuzen denken te bestrijden met nog meer ingewikkelde algoritmen en verbanningen voor de bühne. Het welzijn van ons als gebruiker, dat krijgt geen prioriteit.

Sociale en zoekbubbels

Wanneer je een zoekopdracht in Google invoert of je Facebook-tijdlijn (gesorteerd op Meest recent) opent, krijg je het gevoel dat je respectievelijk algemene zoekresultaten en op chronologische volgorde berichten van mensen en organisaties die je volgt te zien krijgt. Maar dat is niet het geval: je zoekresultaten zitten in een persoonlijke bubbel op basis van de informatie die over je is verzameld. Hierdoor krijg je bevestigende resultaten te zien. En iedere volgende zoekopdracht wordt vervolgens gebruikt om je advertenties voor te schotelen en nog meer informatie te verzamelen. Zelfs al heb je gepersonaliseerde advertenties uitgeschakeld staan, dan worden de zoekresultaten alsnog beïnvloed door verschillende variabelen. Een van die variabelen kan bijvoorbeeld het land zijn waarin je je bevindt, of je leeftijd.

Ook de Facebook-tijdlijn werkt zo: door je steeds weer opnieuw van nieuwe prikkelende informatie te voorzien, blijf je op het platform – wat ook voor Facebook meer data en meer advertentievertoningen betekent. Maar het zorgt wel voor eenzijdige visies, een echoput voor je eigen mening en opruiende of controversiële (mis)informatie. Dat krijgt veel gemakkelijker de ruimte dan uitgebreid (wetenschappelijk) onderbouwde informatie en journalistieke producties waarbij hoor- en wederhoor is toegepast.

©PXimport

Hoewel de motieven voor de bedrijven duidelijk commercieel zijn, hebben ze een monster gecreëerd dat verkiezingen beïnvloedt, kampen verdeelt en bevolkingsgroepen opjut. Nadat Zuckerberg door het stof ging na het Cambridge Analytica-schandaal, waarbij werd aangetoond dat Facebook onder meer werd misbruikt om verkiezingen te beïnvloeden, werd niet alleen geprobeerd de schuld zo veel mogelijk in de schoenen te schuiven van het ‘onderzoeksbureau’ Cambridge Analytica, tevens werd beloofd nepnieuws te bestrijden door nog meer geavanceerde algoritmen te ontwikkelen. De meer voor de hand liggende oplossing, zoals algemenere zoekresultaten en een chronologische tijdlijn, waarbij de keerzijde van de medaille ook aan bod komt, werd niet op de agenda gezet. De techreuzen willen het probleem dat hun algoritmen veroorzaakt blijkbaar alleen maar bestrijden met nog meer algoritmen.

©PXimport

Verkiezingen

In de VS zijn afgelopen november opnieuw verkiezingen geweest, en ook hier in Nederland mogen we weer naar de stembus, wat bewustwording van het probleem groter maakt dan ooit. Ook wij zitten vast in het algoritmebubbel van zoekmachines en sociale netwerken, waarbij Google en Facebook de grootste zijn, maar niet de enige schuldige bedrijven. Natuurlijk ligt het voor dat hand om te adviseren Facebook te verwijderen en DuckDuckGo als alternatieve zoekmachine in te zetten. Maar in de praktijk zijn de meeste mensen te afhankelijk (of verslaafd) om deze stappen te zetten.

Desondanks raakt het probleem ons allemaal en is het in tijden van verkiezingen belangrijker dan ooit om buiten je socialmedia- en zoekbubbel te kijken. Gebruik je zoekmachine en sociale netwerken niet alleen als klankkast van je eigen opinie, maar volg en zoek juist politici, opiniemakers en media op waar je het níét mee eens bent. Door je te verdiepen in hun onderbouwing en beweegredenen maak je jezelf (al dan niet onbewust) begripvoller en beter onderbouwd in discussies. Bovendien zullen je zoekresultaten en tijdlijn ook andere inhoud gaan tonen, omdat de algoritmen zien dat je niet geprikkeld wordt door eenzijdige opinies die binnen jouw echokamer vallen.

Zo verwijder je je socialmedia-account accounts.

Documentaires

©PXimport

Politiek ingrijpen

Intussen wordt de roep om politiek ingrijpen steeds groter. Hoewel de techreuzen veel lobbykracht hebben, is er wel de vraag om bijvoorbeeld politieke advertenties te verbieden. Twitter heeft ze in de ban gedaan. Google beperkt ze op basis van leeftijd en regio. En Facebook? Facebook blijft ze gewoon toestaan, hoewel ze claimen dat ze de verspreiding van misinformatie bestrijden. De discussie over hoe dat probleem moet worden opgelost, begint pas net op gang te komen. Moeten we de techreuzen erop vertrouwen dat ze zelf hun verantwoordelijkheid nemen om het door henzelf geschapen probleem op te lossen met meer algoritmen? Of is er wetgeving nodig om bedrijven als Google, Facebook, Apple, Microsoft, TikTok, Snapchat, Twitter, Pinterest en nog vele andere aan banden te leggen als het aankomt op dataverzameling en controle over wat wij voorgeschoteld krijgen?

Uiteraard doen Google, Twitter en Facebook alsof ze het probleem zelf kunnen oplossen, door makers van nepnieuws of controversiële uitingen te verbannen door de bijbehorende accounts te sluiten. Ook worden disclaimers geplaatst en waarschuwingen gegeven wanneer een gebruiker mogelijke misinformatie deelt. Hiermee proberen bedrijven een signaal af te geven de controle terug te winnen, om politiek ingrijpen te voorkomen. Maar het is symptoombestrijding, alsof je een paracetamolletje neemt om een heftige migraineaanval te bestrijden. Het probleem ligt natuurlijk in de ziekelijke dataverzameling en algoritmes die jou als gebruiker zo verslaafd mogelijk moet maken om meer (advertentie)tijd te besteden aan de techreuzen. Ook wordt er bij de geboden oplossingen gekeken naar manieren om dit zo geautomatiseerd mogelijk te laten plaatsvinden. Terwijl juist op social media menselijke interpretatie cruciaal lijkt om censuur op basis van onrechtmatig verwijderde content te voorkomen, zoals het voorbeeld van de Vietnamoorlog-foto (zie kader ‘IJdelheid vs. Waarheid’).

©PXimport

IJdelheid vs. waarheid

Politiek ingrijpen

Aan zaken als algoritmes en dataverzameling rommelen, stemt de grootste belanghebbers van de techreuzen ontevreden: aandeelhouders en adverteerders. Of natuurlijk overheden, want ook die spelen op de achtergrond een rol. Zo lijkt het onwaarschijnlijk dat je op het Chinese TikTok zinnige info meekrijgt over de massaslachting op het Tiananmenplein in 1989, omdat de Chinese overheid deze gebeurtenis krampachtig onder het tapijt probeert te vegen. Tevens zal geen enkel bedrijf openheid geven over de algoritmes waarmee bepaald wordt wat jij ziet, of juist niet.

En daarmee is de giftige cocktail compleet. Het probleem van misinformatie en je persoonlijke menings-echokamer lijkt niet door de techbedrijven opgelost te worden. Ook is er geen alternatief. Noem maar eens een zinnige concurrent op voor Google, YouTube of Facebook. Hierdoor lijkt (politiek) ingrijpen onvermijdelijk. De eerste signalen zijn er. Zo spande de Amerikaanse marktwaakhond FTC in december 2020 bijvoorbeeld een rechtszaak aan tegen Facebook, met als doel Instagram en WhatsApp weer los te krijgen van het bedrijf, omdat Facebook volgens de FTC een monopolie heeft op het gebied van social media. Hopelijk wordt het een eerste stap naar een speelveld waarin je online wat meer diverse en onderbouwde inhoud te zien krijgt.

©PXimport

Wil je losse speakers op een audiosysteem aansluiten? Kies dan tussen een receiver en stereoversterker. Welk apparaat je het best kunt kopen, hangt grotendeels af van het luistergedrag, het budget en de akoestische ruimte. Bovendien hebben beide audiosystemen zelf ook nog de nodige verschillen. Die doen we in dit artikel uit de doeken.

Als je de achterzijden van een stereoversterker en receiver met elkaar vergelijkt, zie je de nodige verschillen. Zo heeft laatstgenoemd apparaat over het algemeen véél meer in- en uitgangen. Maar is dat per definitie ook beter? Dat is afhankelijk van verschillende factoren.

Twee of meer luidsprekers?

Het voornaamste verschil tussen beide audiosystemen is eigenlijk heel simpel. Een stereoversterker loodst het geluid naar twee kanalen (stereogeluid), terwijl een receiver doorgaans meer kanalen (surroundgeluid) ondersteunt. Denk in het laatste geval bijvoorbeeld aan een 5.1- of 7.2-kanaals opstelling. Aan jou de vraag of je geluid uit twee of (veel) meer speakers wilt horen. Voor de weergave van lage tonen hebben vrijwel alle receivers en bepaalde stereoversterkers een subwooferuitgang.

©Advance Paris

Op de Advance Paris A12 Classic-versterker kun je alleen een linker- en rechterspeaker aansluiten.

Focus op muziek óf film en gaming

Belangrijk is de vraag waarvoor je het audiosysteem hoofdzakelijk gaat gebruiken. Fanatieke muziekliefhebbers luisteren het liefst naar stereogeluid. Logisch, want veruit de meeste albums zijn voorzien van een stereomix. Dat kun je tijdens het luisteren van een liedje duidelijk horen. De linkerspeaker produceert bijvoorbeeld een gitaarsolo, terwijl de rechterluidspreker felle drums laat horen. Deze wisselwerking tussen twee kanalen ligt voor het luisteren van muziek prettig in het gehoor. Je hebt tenslotte ook maar twee oren.

Een stereoversterker telt meerdere analoge en digitale audiopoorten. Hierop sluit je verschillende audiobronnen aan, zoals een draaitafel, cd-speler en cassettedeck. Uitgebreide modellen hebben daarnaast een (draadloze) netwerkaansluiting en/of bluetooth-ontvanger. Nuttig voor het geval je afspeellijsten via Spotify, Apple Music, Tidal of een andere muziekdienst wilt streamen. Overigens bestaan er ook stereoversterkers met videopoorten. Sluit dan met behulp van HDMI bijvoorbeeld een tv-ontvanger of gameconsole aan. De versterker verwerkt het geluid en stuurt het videosignaal naar een aangesloten televisie.

Kijk je elke avond naar Netflix en/of speel je graag games? In dat geval is een receiver met minimaal vijf speakers en een subwoofer het overwegen waard. Deze luidsprekers werken naadloos samen met de televisie. Schiet een sluipschutter bijvoorbeeld vanaf het dak van een wolkenkrabber, dan hoor je achter of boven je het zoevende geluid van een kogel. Uiteraard is het dan wel een voorwaarde dat alle speakers correct zijn opgesteld. Elke receiver bevat meerdere audio- en videopoorten, zodat je onder meer een tv-ontvanger, blu-rayspeler, cd-speler en gameconsole kunt aansluiten. Met een receiver luister je desgewenst ook naar muziek via de twee voorste luidsprekers. Lees voor meer informatie het artikel Receiver kopen? Let op deze aandachtspunten.

Prijs-kwaliteitverhouding

Heb je een relatief bescheiden budget? Als je goed geluid belangrijk vindt, investeer je elke euro bij voorkeur in een audio-opstelling met twee kanalen. Binnen dezelfde prijsklasse presteert een stereoversterker in de regel beter dan een receiver. De aanwezige voeding hoeft de beschikbare energie tenslotte maar over maar twee kanalen te verdelen.

Bij een receiver zijn dat er veel meer. Om die reden is er dus minder vermogen per speaker beschikbaar. Het resultaat is een wat vlakker geluid met minder hoorbare details. Bij een stereo-opstelling is de drempel ook nog eens lager om in twee hoogstaande luidsprekers en goede audiokabels te investeren. Wil je een surround-opstelling met ongeveer dezelfde geluidskwaliteit, dan is dat trouwens ook mogelijk, alleen kleeft daar wel een veel hoger prijskaartje aan.

©NAD Electronics

Besteed voor het beste geluid je volledige budget aan een stereoversterker en twee luidsprekers.

Akoestische ruimte

Naast je persoonlijke voorkeuren en budget speelt ook de akoestische ruimte een belangrijke rol. Het is namelijk cruciaal dat de geluidsgolven voldoende 'bewegingsruimte' hebben. Daarom ligt het plaatsen van een uitgebreide surroundset in een kleine (woon)kamer niet voor de hand. Wanneer de geluidsgolven afkomstig van meerdere luidsprekers volop tegen de muren, de vloer, het plafond en overige harde objecten weerkaatsen, ontstaat er een rommelig geluid. Dat ligt onprettig in het gehoor. Kies in een bescheiden ruimte daarom liever voor een stereo-opstelling. Je kunt op bepaalde stereoversterkers eventueel een subwoofer aansluiten. Creëer op die manier evengoed een thuisbioscoop met nadreunende bastonen.

Kijk je in een behoorlijke ruimte naar films of speel je games? Je kunt overwegen om meerdere luidsprekers in de kamer te plaatsen. Een uitgebalanceerd surroundgeluid heeft dan wel degelijk meerwaarde. Zorg wel voor een goede positie van de speakers. Bovendien is het noodzakelijk om lange kabels aan te leggen. Meer informatie over het verbinden van luidsprekers lees je in het artikel Zo sluit je het best een receiver aan.

©Dali

Een effectieve surround-opstelling vereist een behoorlijke akoestische ruimte.

Conclusie

Houd bij de aanschaf van een geschikt audiosysteem rekening met je persoonlijke voorkeuren, budget en akoestische ruimte. De kunst is om hiertussen de juiste balans te vinden. Heb je eenmaal een keuze gemaakt, dan vind je volop receivers of stereoversterkers in uiteenlopende prijsklassen.

Op internet heb je veel wachtwoorden nodig. Geen stress, want Microsoft Edge is een van de browsers die je wachtwoorden opslaat. Edge waarschuwt als bepaalde wachtwoorden niet meer veilig zijn. Bovendien kun je alle gebruikte wachtwoorden bekijken, wijzigen en kopiëren.

Stap 1: Portemonnee

Als je Edge open hebt staan, moet je bij de Instellingen zijn. Op de computer ga je daarvoor naar de drie puntjes rechtsboven. Gebruik je een mobiele versie van Edge, dan vind je onderaan drie puntjes of drie balkjes onder elkaar. Tik of klik op Instellingen. In de linkerbalk zie je een aantal categorieën. Zorg dat de Profielen geselecteerd zijn. Rechts zie je de groep Portemonnee. Klik of tik op de knop Portemonnee openen. Dan kom je in Microsoft Wallet, die ze hier Portemonnee noemen. Selecteer in de linkerbalk de optie Wachtwoorden.

In dit voorbeeld heeft Edge de wachtwoorden van 86 sites en apps verzameld.

Stap 2: Wachtwoordcontrole

Nu krijg je een lijst met websites waarvan Edge de wachtwoorden heeft opgeslagen. Zijn er wachtwoorden buitgemaakt in een datalek, dan staan ze bovenaan die lijst. Als dat het geval is, dan selecteer je Details van lekkage weergeven. Edge somt trouwens niet alleen de gelekte wachtwoorden op, maar ook de wachtwoorden die je verschillende keren gebruikt. Op het laatste tabblad staan eventuele zwakke wachtwoorden. Om zo’n onveilig wachtwoord te bekijken, klik of tik je op het oogje en moet je ter controle de pincode of het wachtwoord van je account invoeren. Hier staat ook een knop om dit onveilige wachtwoord te wijzigen en het nieuwe op te slaan.

Twee wachtwoorden zijn uitgelekt.

Stap 3: Bewerken

Terug naar de lijst websites met opgeslagen wachtwoorden. Wanneer je het wachtwoord wilt zien, klik of tik je op het pijltje achter de naam van de website. Geef weer je pincode of hoofdwachtwoord in om de gegevens te zien. Achter ieder wachtwoord staat een knop om de gegevens met één klik te kopiëren. In de desktopversie is er ook een optie Bewerken om dit wachtwoord te wijzigen. In de mobiele versie van Edge kun je het wachtwoord bewerken op dezelfde pagina waar je het bekijkt. Ten slotte is het mogelijk om bij iedere webdienst een notitie toe te voegen. In de desktopversie kun je zelfs een categorie toevoegen om de lijst met wachtwoorden overzichtelijk te houden.

Ieder wachtwoord kun je bekijken en bewerken.