Wat je mening ook is over de Apple Watch, je bent ongetwijfeld benieuwd of de smartwatch van Apple écht iets toevoegt, of dat het slechts een leuke gadget is om mee te spelen. Ik zocht het voor je uit, en heb op de lanceerdag een flink aantal uren met de Apple Watch gestoeid.

Look and feel

Laat ik beginnen bij het begin. Wanneer Apple met een nieuw apparaat op de markt komt, ga ik doorgaans voor de duurste versie, iets dat meestal te maken heeft met opslagcapaciteit. Bij de Apple Watch speelt die factor niet (iedereen krijgt 8 GB) en het laat zich raden dat ik niet ben gegaan voor het gouden horloge van 10 duizend euro. Sterker nog, ik ben voor de goedkoopste editie gegaan: de Apple Watch Sport, maar dan wel de grote variant van 42 mm. Misschien wat pauperig dat ik aluminium verkies boven staal, maar ik vond de Sport mooi zat.

Daar kreeg ik gelukkig geen spijt van toen de Apple Watch daadwerkelijk arriveerde. De behuizing glimt weliswaar minder dan de roestvrijstalen versie, maar ik vind het doffe van geborsteld aluminium juist ontzettend mooi (niet alles hoeft te glimmen).

©PXimport

Aluminium glimt minder dan roestvrij staal, maar dat heeft juist wel iets.

Het horloge voelt qua gewicht goed en solide aan, hetgeen belangrijk is, omdat ik voor 400 euro niet het gevoel wil hebben dat ik een stuk plastic in handen heb. De Sport Band die je bij je horloge krijgt (je krijgt er twee, voor verschillende polsdiktes) voelt eveneens allerminst goedkoop aan. Het materiaal voelt als een soort combinatie tussen rubber en plastic, waarmee het zowel duurzaam is als flexibel.

Het witte materiaal wordt weliswaar best snel vies, maar dat veeg je er gelukkig ook weer makkelijk vanaf, zij het met een wat vochtig doekje. Hoewel ik me bij het omdoen van het 42 mm-model afvroeg of ik niet beter voor een maatje kleiner had kunnen gaan (het is best een ding), voelt het horloge niet te zwaar en dat is fijn, want daar vreesde ik enigszins voor.

©PXimport

Het materiaal van de Sports band voelt heel fijn aan.

Display

Over het display van de Apple Watch kan ik kort maar krachtig zijn: dat is fantastisch. Kraakhelder, superscherp, zowel binnen als buiten. Wanneer je het horloge voor de eerste keer aanzet, zie je een heel vaag en donker Apple-logo, en dat is het moment waarop je even vreest dat dit de helderheid is die je kunt verwachten. Luttele seconden daarna weet je direct dat het goed zit. De krasbestendigheid van het display zal nog moeten blijken, maar daarover maak ik me eerlijk gezegd niet zoveel zorgen.

Installatie

Zoals met ieder Apple-product, moet je de Apple Watch eerst installeren voordat je ermee aan de slag kunt. Je doet dit door het horloge te koppelen aan je iPhone (je hebt hiervoor iOS 8.3 nodig), hetgeen op een interessante manier gebeurt. Nadat je eerst de taal hebt ingesteld (je kunt overigens niet kiezen voor Nederlands en dat is opmerkelijk, dat hebben we nog nooit op een Apple-apparaat gezien, zelfs als het nog niet uit is in Nederland) verschijnt er een soort blauwe energiebol in beeld (die direct laat zien hoe scherp en helder het display van je Apple Watch is).

©PXimport

Het koppelen van de Apple Watch en iPhone gebeurt op een aparte, maar supereenvoudige manier.

Het blijkt al snel meer dan een mooie graphic te zijn, want je dient de camera van je iPhone op het display van je Apple Watch te richten en vanaf dat moment is je Apple Watch gekoppeld aan je iPhone. Heerlijk eenvoudig, zoals we dat graag zien van Apple. Vervolgens bepaal je aan welke pols je het horloge gaat dragen en aan welke kant je dan het kroonsteentje wilt hebben. Het is fijn dat Apple je die keuze geeft, maar het bracht wel direct een interessant punt naar voren.

©PXimport

Denk goed na over aan welke pols je je Apple Watch wilt dragen.

Ik ben rechtshandig en heb mijn horloge altijd om mijn rechterpols gehad. Maar de Apple Watch om mijn rechterpols voelde extreem onhandig, omdat ik hem nu met mijn linkerhand moest bedienen. Nu draag ik hem links, maar dat voelt dan weer heel onnatuurlijk. Uiteraard geldt dit voor alle smartwatches, ik had er alleen simpelweg niet bij stilgestaan. Na het instellen van wat basiszaken zoals je Apple ID en locatieservices, wordt je gevraagd om een toegangscode in te stellen.

Die toegangscode bleek al snel een blok aan mijn been, waarover later meer. Ik raad je echter aan om hem niet meteen in te stellen, totdat je een beetje aan je Apple Watch gewend bent. Tot slot krijg je de vraag of je alle standaardapps van Apple wilt installeren op je Apple Watch. Hoewel dat uiteraard leuk is om mee te beginnen, is het wel interessant dat Apple die optie biedt. Op je iPhone en iPad krijg je immers die standaardapps automatisch geserveerd en kun je ze niet verwijderen.

De interface

Wanneer de Apple Watch is ingesteld en de apps zijn gesynchroniseerd, kom je automatisch terecht op de klok, de standaardweergave van je horloge.

Dat roept automatisch een gevoel op van: 'ja, en nu?' waarop je je realiseert dat je te maken hebt met een product waarvan je eigenlijk geen idee hebt hoe het werkt. Een druk op de knop aan de zijkant leert je dan al snel dat je daarmee contactpersonen kunt oproepen en een druk op het digitale kroonsteentje brengt je naar het overzicht met alle apps. Het app-overzicht werkt werkelijk fantastisch.

Met het kroonsteentje, dat overigens veel soepeler onder je vinger rolt dan je zou verwachten, kun je in en uitzoomen en door met je vinger over het aanraakscherm te bewegen, kun je 'bladeren' tussen de apps.

©PXimport

Je krijgt de wereld aan apps, maar er mist een hele belangrijke: Contacten.

De standaard-apps die je van Apple krijgt zijn:

- Weer

- Agenda

- Camera (activeert de camera in je iPhone)

- Kaarten

- Muziek

- Mail

- Telefoon

- Alarm

- Wereldklok

- Klok / Horloge

- Stopwatch

- Timer

- Workout

- Activiteiten

- Berichten

- Apple Remote

- Instellingen

- Foto's

- Passbook

- Aandelen

Het is niet zinnig om al deze apps eventjes vluchtig te bespreken, ik zal ze de komende weken stuk voor stuk in meer detail behandelen, maar wél wil ik benadrukken dat er wat mij betreft een belangrijke app mist: Contacten. Je kunt weliswaar je favoriete contacten oproepen via het knopje aan de zijkant, maar je hebt via je Apple Watch dus géén toegang tot het volledige overzicht van je contacten op je iPhone. Dat stoorde me enorm, al begrijp ik de filosofie erachter (berichten sturen doe je meestal naar mensen die dichtbij je staan).

Dat gezegd hebbende, hoeft er natuurlijk maar één ontwikkelaar met een Contactpersonen-app te komen om die ergernis weg te nemen. Wat ik ontzettend miste in de interface, was een soort wizard die me hielp om de basisinterface van mijn Apple Watch te leren kennen. Niet alleen is het een volledig nieuw OS, je maakt ook kennis met een nieuw soort bediening: Force Touch (het vermogen om het verschil tussen hard en zacht drukken te voelen), en daardoor zul je merken dat je vooral in het begin verdwaald raakt.

Daarbij is het ook nog eens zo dat je een deel van de instellingen niet bedient op je Apple Watch zelf, maar op de Apple Watch-app op je iPhone. Dat is verwarrend. Misschien is het om die reden dat Apple je een gratis videocursus aanbiedt na het kopen van je Apple Watch, maar je zou natuurlijk geen cursus nodig moeten hebben om met je nieuwe apparaat om te kunnen gaan. Zeker niet een apparaat van Apple, een bedrijf dat een reputatie heeft op het gebied van gebruiksgemak (als ik iTunes even buiten beschouwing laat).

De bediening

Voordat ik iets verder in de inhoud van de Apple Watch duik, eerst even antwoord op een andere vraag: hoe voelt het nu eigenlijk om zo'n klein scherm te bedienen? Hoewel het scherm erg responsief is en het kroonsteentje echt boven verwachting prettig werkt, moet ik eerlijk bekennen dat het tikken op het scherm eigenlijk precies zo klunzig is als ik had gevreesd.

Je zult merken dat je tijdens het bedienen regelmatig twee of drie keer op een optie of pictogram moet drukken, simpelweg omdat je ernaast zat. En dan is dit nog de grote versie van de Apple Watch. Nu moet ik daar wel bij zeggen dat je het kroonsteentje in veel gevallen kunt gebruiken zodat je het display niet aan hoeft te raken, maar we zijn zo gewend aan aanraakschermen dat je vinger toch automatisch naar het display gaat.

©PXimport

Scrollen door menu's neig je via het display te doen terwijl het kroonsteentje veel handiger is..

Misschien is dat een kwestie van gewenning. Het is geen ramp, maar eigenlijk zijn vingers gewoon te groot voor een dergelijke fijne besturing. Dat is dus met name bloedirritant wanneer je om de haverklap je toegangscode moet intoetsen, hetgeen dus geregeld misgaat. Ik wist niet hoe snel ik die code weer moest uitschakelen. Wat overigens wél ontzettend goed is uitgevoerd, is het feit dat je Apple Watch in principe altijd standby is, tot je de polsbeweging maakt die aangeeft dat je tracht te kijken hoe laat het is, waarop het display direct naar de klok zal springen. Dit werkt echt fantastisch en is natuurlijk de ultieme manier om zuinig met de batterij om te springen, omdat het display écht alleen maar aan is als je dat nuttig is.

Communiceren

Een onwijs coole eigenschap van de Apple Watch is uiteraard dat je hem kunt gebruiken om - weliswaar via de connectie met je iPhone - te communiceren. Dit werkt boven verwachting goed. Wanneer je iPhone standby is, en je krijgt een bericht binnen, dan krijg je daarvan een notificatie op je Apple Watch.

©PXimport

Berichten sturen via je Apple Watch werkt echt fantastisch.

Je kunt er dan voor kiezen om te reageren met een emoticon, met een aantal vooraf gedefinieerde standaardantwoorden van Apple, of met een spraakbericht (dat je vervolgens als audio of als tekst kunt versturen). Dat werkt goed. Als je zelf een nieuw bericht wilt sturen naar iemand, dan kun je dat doen via de Contacten-knop aan de zijkant, of je activeert Siri en dicteert het bericht. Dit is een functie die me het gevoel geeft dat de Apple Watch m'n leven zou kunnen verrijken, omdat het véél sneller is dan die iPhone uit m'n broekzak halen. Al weet ik nog niet of ik het aandurf in een volle trein. Over volle treinen gesproken, je hoeft niet te verwachten dat je kunt bellen met je Apple Watch tijdens de spits.

©PXimport

Bellen via je Apple Watch lukt alleen in rustige ruimtes met weinig lawaai.

De Apple Watch bevat een prima microfoon en degene met wie je belt zal je prima kunnen verstaan, maar de luidsprekers van het horloge zijn niet heel krachtig. Wanneer je thuis in de huiskamer zit is het wel te verstaan, maar zodra er enigszins omgevingsgeluid is, kun je de persoon aan de andere kant niet meer verstaan.

Apps

Zoals gezegd bespreek ik in deze review niet alle apps, simpelweg omdat ze een uitgebreidere review verdienen dan dat. Naast de apps van Apple, zijn er bovendien nu al honderden apps van andere ontwikkelaars die je kunt installeren.

Hoewel het begrijpelijk is dat je dit via je iPhone moet doen (in plaats van te prutsen op het kleine display) roept dit direct weer de vraag op in hoeverre de Apple Watch een verrijking is, als je telkens een ander apparaat nodig hebt om het te bedienen. Want naast het installeren van apps, dien je het bewerken van de instellingen van die apps óók op je iPhone te doen. Ik snap dat écht, maar het voelt gewoon heel contraproductief. Voor mijn gevoel moet de Apple Watch een verlengstuk zijn van mijn iPhone, en nu lijkt de iPhone soms een verlengstuk van de Apple Watch.

©PXimport

Het installeren van apps voor je Apple Watch, doe je op je iPhone.

Aan de andere kant komt dat omdat ik naar mijn Apple Watch kijk zoals ik naar mijn iPhone kijk en dat is misschien niet helemaal eerlijk. Want waarschijnlijk installeer ik niet elke dag een nieuwe app op mijn Apple Watch, waar ik dat op mijn iPhone wel doe. Hoe dan ook, omdat de Apple Watch App Store op de iPhone bediend moet worden, krijg je in ieder geval wel de interface en indeling die je gewend bent, en dat is toch ook wel weer fijn. Overigens vraag ik me serieus af hoe lang het zal duren voordat mijn Apple Watch last krijgt van ruimtegebrek. 8 GB is nu eenmaal niet zoveel.

Het horloge

Je zou het bijna vergeten tussen alle slimme functies door: dit is een horloge. Hoe zit het daar eigenlijk mee? Best goed eigenlijk. Zoals eerder gezegd werkt het mechanisme waarbij het scherm aanspringt zodra je op je horloge kijkt prima, en het is fijn dat je daarnaast nog extra informatie hebt, zoals notificaties, de datum en eventuele andere zaken die je in beeld wilt hebben.

Wanneer er een notificatie is die je gemist hebt, komt die niet automatisch pontificaal in beeld, maar verschijnt er een stipje in beeld waarmee je het Berichtencentrum omlaag kunt slepen, net als op je iPhone.

©PXimport

De wijzerplaten zijn tot op zeer gedetailleerd niveau aan te passen aan je wensen.

Het allermooiste is echter de mate waarin je de Clock Face, zoals Apple die noemt, kunt bewerken. Wanneer je een Force Touch (hard drukken) uitvoert in klokmodus, dan kun je kiezen uit verschillende stijlen. Die stijlen kun je echter ook aanpassen, en dat gaat véél verder dan je zou denken. Zo kun je aangeven hoeveel details er in beeld moeten staan, welke details, kun je kleuren aanpassen enzovoort. Dit is écht leuk, omdat je zo elke maand een compleet ander horloge om je pols kunt hebben, op een manier die méér inhoudt dan alleen een ander achtergrondplaatje.

Niet getest

Er zijn wat dingen die ik niet heb kunnen testen, waaronder Apple Pay. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een gamechanger is. Even op je horloge drukken en je hebt betaald, dat is natuurlijk fantastisch. Wij hebben daar in Nederland nog niet zoveel aan, maar dat is geen manco van de Apple Watch en slechts een kwestie van tijd.

©PXimport

Het sturen van tekeningen en hartjes heb ik niet kunnen testen want....wie heeft er een Apple Watch?

Wat ik ook niet heb kunnen testen is de functie die naar mijn mening heel populair gaat worden, en dat is de mogelijkheid om elkaar grappige tekeningetjes te sturen, de Apple Watch als walkie talkie te gebruiken en elkaar je hartslag te sturen. Een tikje infantiel natuurlijk, maar dat doet er niet toe, ik zie dat verliefde mensen wel doen.

Maar tijdens het testen realiseerde ik me dat Apple daar wel enigszins een probleem heeft. Ik kon het namelijk niet testen omdat niemand die ik ken een Apple Watch heeft. En hoewel dat nu komt doordat het horloge in Nederland niet te verkrijgen is, denk ik niet dat het in augustus van dit jaar veel anders zal zijn. Mijn vrouw koopt geen Apple Watch (uiteindelijk zal ik er haar uit wanhoop eentje cadeau doen), mijn broer koopt er geen, en ik kan me niet voorstellen dat mijn vrienden er eentje zullen aanschaffen. Daar zit ik dan mooi met m'n hartslag en m'n mooie schattige tekeningetjes. Ik kan ze aan niemand versturen.

Conclusie

Denk ik dan dat de Apple Watch gaat floppen? Ik weet wel zeker van niet, althans, niet binnen de productgroep. Ik denk alleen niet dat het realistisch is om te verwachten dat er iPhone en iPad-achtige verkoopcijfers gehaald zullen worden. Het is geen smartphone, je hebt geen Apple Watch nodig om te kunnen functioneren binnen deze maatschappij. In de komende weken zal ik de belangrijkste apps, zoals Kaarten, Activiteiten, Mail, Agenda enzovoort uitvoerig gaan testen, evenals de levensduur van de batterij, hetgeen moet uitwijzen of de Apple Watch écht een verandering zal betekenen in mijn leven. Wie weet, misschien komt die iPhone straks helemaal niet meer uit mijn broekzak, omdat het werken via de Apple Watch veel efficiënter is. Ik zie ook écht wel hoe het horloge mijn leven kan verrijken, daar kan alleen de Apple Pay-functie al voor zorgen. Voor mij is de Apple Watch wel 400 euro waard, omdat ik van gadgets hou, ik vind het een fantastisch stuk speelgoed en ik ben zonder enige twijfel nu al smoorverliefd op mijn smartwatch, mét al z'n tekortkomingen. Maar mainstream is het niet, simpelweg omdat niemand écht een Apple Watch nodig heeft. Maar zoals ook de iPad heeft bewezen, kunnen onmisbare apps uiteindelijk een wereld van verschil maken en ook ditmaal zullen het de ontwikkelaars zijn die een grote rol spelen in het succes van de Apple Watch. Mijn oordeel? De Apple Watch is zonder twijfel de beste smartwatch die je op dit moment kunt kopen. De vraag is echter, hoe graag wil je een smartwatch en ben je bereid om er zoveel geld voor op tafel te leggen?

Here's to the crazy ones!

Dat het internet niet veilig is en je bijvoorbeeld accountgegevens en je computer moet beveiligen, weet iedereen wel. Maar waartegen je ze moet beveiligen, dat is steeds minder duidelijk. Weten wat precies de dreiging is en welk risico je loopt, is een belangrijke stap in het kiezen van de juiste beveiligingsmaatregel. Wij gingen in gesprek met experts op dit vlak. Tegen welke dreiging moeten we ons eigenlijk beveiligen?

In een donkere kamer vol beeldschermen, zit een jongeman achter een computer. De capuchon van zijn hoodie is zo ver over zijn hoofd getrokken dat zijn gezicht onzichtbaar is . Een hacker! Hoewel maar weinigen van ons er een in het wild zijn tegengekomen, weten we allemaal hoe een hacker eruitziet. Althans, dat denken we. Maar hoe realistisch is dit beeld? En zijn we veilig genoeg als we deze hacker buiten onze computer houden? Niet volgens de experts.

Dreiging en risico

Door het gebruik van computers, smartphones en online diensten stellen we ons dagelijks bloot aan diverse digitale dreigingen. Welke dat precies zijn, verandert door de tijd – evenals het gevaar dat we erdoor lopen en het risico dat we ermee nemen. Overheden, maar ook bedrijven en organisaties werken veelal met dreigingsbeelden. Dat zijn analyses waarin ze de dreigingen zo concreet mogelijk maken en het risico ervan inschatten. Behalve dat het een goede manier is om de dreigingen helder te krijgen, is het vooral nuttig bij de keuze voor te nemen maatregelen.

Volgens het Cybersecurity Woordenboek is een dreiging: ‘iets, een gebeurtenis, wat gevaar of schade kan opleveren’. Bij elke dreiging hoort een risico. Dit is de ‘kans dat het ook echt gebeurt gecombineerd met de gevolgen van die de schade’. Bedoeld wordt dat wanneer bijvoorbeeld de financiële schade van een dreiging een bedrijf failliet kan laten gaan, het risico van de dreiging groter is dan alleen de kosten van de oplossing.

Lekken van persoonlijke gegevens

De schade hoeft ook lang niet altijd financieel te zijn. Het lekken van gevoelige persoonlijke gegevens heeft al snel veel meer impact en betekenis voor die persoon en vaak ook zijn omgeving, dan alleen het bedrag dat ermee gemoeid is. En dat geldt ook wanneer ransomware digitale foto’s vernietigt of je enkele weken werk kwijtraakt en daardoor een belangrijke opdracht te laat inlevert bij een opdrachtgever.

Experts stellen dat het risico het slachtoffer te worden van cybercrime, voor mensen niet lager is geworden. Cybercriminelen gaan steeds slimmer te werk, omdat er veel geld met hun activiteiten te verdienen valt. Voorkomen blijft het doel. Weten welke dreigingen er zijn, is daar een belangrijke stap bij.

Ransomware blijft schadelijk

Ransomware of gijzelsoftware is al enkele jaren de meest voorkomende en meest lucratieve vorm van cybercrime. Het is malware die de bestanden op een apparaat versleutelt en losgeld eist in ruil voor de decoderingssleutels. Betaal je niet, dan zijn de gegevens voor altijd verloren.

Bogdan Botezatu, directeur Threat Research bij Bitdefender, ziet de verzoeken om hulp dagelijks op zijn bureau landen. “En dat zijn maar al te vaak ook gewoon burgers”, zegt hij om het beeld te ontkrachten dat ransomware vooral bedrijven raakt. “De criminelen richten zich zelden op een specifiek doel, ze schieten vooral met hagel.”

Vele kleintjes leveren volgens hem genoeg geld op en ze lopen minder risico op ongewenste aandacht van pers en politie dan wanneer ze een hele grote vis vangen. Wel wordt bij het aanvallen van bedrijven steeds vaker ingezet ook op extractie, het naar buiten kopiëren van informatie en dan dreigen die te publiceren. Voor consumenten is dit volgens Botezatu in elk geval nu nog een minder voor de hand liggend scenario. “Contact maken met individuele slachtoffers is lastig en het zijn er ook veel te veel. Dan is het eenvoudiger om losgeld te vragen in ruil voor de sleutels.”

Bogdan Botezatu ontvangt dagelijks verzoeken om hulp bij ransomware.

Bronnen van besmetting

Belangrijke bronnen van een ransomwarebesmetting zijn volgens Botezatu phishingberichten, gebruik van onveilige netwerkprotocollen en kwetsbaarheden in software. Expliciet noemt hij nog besmette downloads van cracks om software zonder geldige licentie te gebruiken, en gekraakte films en e-books. “Vaak krijgt men wel een prompt van een beschermingsprogramma maar schakelt die tijdelijk uit. ‘Snel de crack draaien en daarna de beveiliging weer aan’ denk men, maar helaas werkt het niet zo. Dan ben je al besmet.”

Broddelwerk met desastreuze uitkomst

De ransomware zelf wordt ook steeds verder ontwikkeld. “Niet allemaal zijn ze even kundig”, oordeelt Botezatu over de programmeurs. Soms maken ze volgens hem hele basic fouten, waardoor het onmogelijk is de bestanden te ontsleutelen – zelfs als je betaalt en de sleutels zou krijgen. Volgens het Jaarbeeld Ransomware van Projectgroep Melissa, een samenwerkingsverband van de Nederlandse overheid en diverse private partijen uit de cybersecuritysector, kwamen er in 2023 in Nederland 29 typen ransomware voor. Volgens Botezatu maakt momenteel vooral de ransomware-variant STOP Djvu veel slachtoffers. Deze ransomware richt zich vooral op Windows-computers en wordt vooral via software-cracks verspreid en via berichten op het Discord-chatplatform.

Overige malware

Door alle aandacht voor ransomware lijkt het bijna of er geen ‘gewone’ malware meer is. Die is er nog genoeg. Het Duitse antivirus-certificeringslab AV-Test ziet ze allemaal voorbijkomen. Erik Heyland, manager van het Test en Research Lab bij AV-Test somt de enorme aantallen varianten trojans, backdoors, webscripts, miners, worms, PUA’s, droppers en nog veel meer op. De aantallen nieuwe varianten lopen in de miljoenen per jaar. AV-Test heeft op https://portal.av-atlas.org een online dashboard staan met informatie over actuele dreigingen, zoals virussen, spamberichten en aanvallen op IoT-apparaten.

AV-Test heeft een online dashboard met dreigingsinformatie.

Jij bent geld waard

Phishing, smishing, infostealers; het zijn allemaal manieren waarop criminelen proberen persoonlijke gegevens zoals wachtwoorden en creditcardnummers in handen te krijgen. Ze doen dit via e-mails en sms-berichten die verwijzen naar nep-websites of door met een infostealer-programma informatie op de pc of Mac te verzamelen door login-/sessie-cookies en credentials die je in browsers bewaart, te stelen.

De verschillende vormen om informatie te verzamelen, worden volgens de experts steeds geavanceerder en daarmee gevaarlijker. Niet alleen investeren de criminelen meer tijd en middelen in hun aanvallen, kunstmatige intelligentie biedt hun ongekende nieuwe mogelijkheden. Daarbij is de opbrengst van een aanval door de manier waarop wij met wachtwoorden omgaan vaak veel groter dan het op eerste hand lijkt. Botezatu noemt dit een van zijn grootste frustraties. “Hackers hebben talloze manieren om deze informatie te oogsten. Voor de meeste accounts is het ook geen kwestie van hoe, maar alleen wanneer de gegevens worden gestolen. Hergebruik je inloggegevens, dan verlies je meer dan alleen dat account.”

Oplichting even gevaarlijk

Volgens Marc Vos, senior-manager bij McAfee, is internetoplichting inmiddels net zo gevaarlijk als malware en ransomware. Daarbij zijn volgens hem juist deze vormen van online criminaliteit steeds lucratiever voor de criminelen. “De meeste mensen begrijpen wel dat een pc beveiligd moet worden, maar dat ze zelf eigenlijk een veel ‘interessanter’ doelwit zijn wordt vaak vergeten.” Of zoals Botezatu aanvult: “Mensen denken dat hun informatie niet waardevol is. Maar eigenlijk is elk onderdeel van een online identiteit te misbruiken en te verkopen. Overal hangt een prijskaartje aan.”

Hackers en IoT

Volgens Botezatu is er niet één groep of soort hackers. Hij gebruikt dan ook liever scenario’s om enkele groepen te duiden. Voor consumenten zeker relevant is de ‘opportunistische hacker’ die het internet scant met kant-en-klare tools op zoek naar kwetsbaarheden. Ze hebben vooral succes bij smart-apparatuur zoals slimme deurbellen, IP-camera’s, smart speakers, maar ook printers en babyfoons. Ze vormen hier botnets mee die ze gebruiken om DDOS-aanvallen uit te voeren. Een tweede scenario is dat gekaapte apparatuur wordt gebruikt om internetverkeer te routeren en te verbergen, bijvoorbeeld om toegang te geven tot strafbare content. Volgens Botezatu ziet niet iedereen van wie de apparatuur gekaapt is zichzelf direct als slachtoffer. “Wordt jouw IP-adres gebruikt om vitale infrastructuur aan te vallen, dan kan dat serieus repercussies hebben”, waarschuwt hij.

Bij IoT-apparaten is ook al snel de privacy in het gedrang. “Wereldwijd gaat het om 22 miljard verbonden apparaten en dat aantal neemt alleen maar toe. IP-camera’s en babymonitors slaan vaak beelden op in de cloud. Hack je die, dan kun je direct bij mensen in huis kijken. Er blijft dan geen privacy over, maar het wordt dan ook een fysiek risico. Criminelen kunnen meekijken en zien waar je belangrijke zaken bewaart, maar ook wanneer je thuis bent of juist niet. Opnieuw relevante informatie die geld waard is.”

Social media

Steeds vaker zijn ook hackers geïnteresseerd in accounts van social media, YouTube en e-mail. Ze gebruiken deze accounts om als jou andere accounts ‘te liken’ en een boost te geven, om fake-nieuws en fake-succesverhalen te verspreiden. Populair is ook advertising-fraude. Hierbij maakt men een account aan bij een advertentieverkoper om daarna met gestolen accounts eindeloos op deze advertenties te klikken. “Per klik is het een minimaal bedrag, maar aangestuurd met een botnet en veel gestolen accounts is het al snel een leuke inkomstenbron.”

Mobiele dreigingen

Aangezien er ontzettend veel data op mobiele apparaten staan, zoals wachtwoorden en apps die je gebruikt bij multifactor-inloggen, is er volgens Peter Hendriks, solutions-manager bij ESET, alle reden de beveiliging van mobiele apparaten serieus te nemen. Smartphones zijn veiliger dan pc's en Macs, maar waterdicht is die veiligheid niet. “Dat geldt voor Android maar ook iOS. Apples mobiele OS is meer afgeschermd, maar het is niet zo dat je mobiele devices onschendbaar zijn.”

Mobiele apparaten worden veel aangevallen voor phishing en vishing (spraak-phishing). Een groot risico is de installatie van apps buiten de standaard Android- of Apple-appstore om. Apps in die stores worden door Apple en Google op kwaliteit en ook beveiliging gecontroleerd, maar dat geldt niet voor apps uit andere bronnen. Lang had ook alleen Android de optie om alternatieve stores te gebruiken, maar inmiddels moet ook Apple andere appwinkels toelaten.

“Het risico van het downloaden van malware is hierdoor groter geworden”, aldus Hendriks. Botezatu van Bitdefender onderschrijft dit: “Op iOS zijn attacks zeldzaam, maar voor Android zien we zeker twintig tot dertig reports van frauduleuze apps per maand.” Bitdefender onderzoekt op dit moment een Android-app die in de Google Playstore wordt aangeboden en die de smartphone gebruikt als proxy voor crimineel netwerkverkeer. “Het grote voordeel van smartphones is dat ze eigenlijk altijd ingeschakeld zijn én verbonden zijn met het internet”, aldus Botezatu. Dit maakt smartphones volgens hem extra interessant. Daarbij is ook de bandbreedte steeds minder een beperking. Bovendien bevatten mobiele apparaten veel informatie over de gebruiker.

Conclusie

Als gebruiker kun je er niet omheen: het internet is niet veilig en daarmee ook alle apparaten die we met het internet verbinden niet. Dat geldt voor de computer, de smartphone, maar ook voor alle andere apparaten die we steeds meer toelaten in ons huis en in ons leven. En juist omdat we er zo vertrouwd mee zijn en ze ook willen vertrouwen, is het belangrijk de risico’s goed in ogenschouw te nemen. De experts en rapporten van de overheid laten zien dat de dreiging groot genoeg is om beveiliging ruim aandacht te geven.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een bewakingscamera met een hoge beeldkwaliteit? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

TP-Link Tapo C325WB

De TP-Link Tapo C325WB is goedkoop en levert ook nog eens een scherp beeld. Met een resolutie van 2688 × 1520 pixels identificeer je moeiteloos personen en huisdieren. Aan weerszijden van de lens bevinden zich twee felle ledlampen. Die gaan na bewegingsdetectie in het donker vanzelf branden, zodat je nachtelijke opnames in kleur kunt maken. Overigens herkent de Tapo C325WB op eigen houtje mensen, voertuigen, honden en katten. Je ontvangt daarvan desgewenst pushberichten op je smartphone, waarna je in de TP-Link Tapo-app livebeelden opvraagt. Uiteraard kijk je net zo makkelijk eerdere opnames terug.

Voor het opslaan van beeldmateriaal kun je kiezen tussen verschillende opties. De eenvoudigste methode is om een microSD-kaart van maximaal 512 GB in het apparaat te plaatsen. Als alternatief kun je de video's op een geschikte NAS of (tegen betaling) in de cloud bewaren. Je verbindt de Tapo C325WB via een ethernetkabel of wifi met het (draadloze) thuisnetwerk. De IP66-gecerificeerde behuizing is weerbestendig, waardoor je hem ook buiten kunt ophangen.

TP-Link Tapo C225

Als je alleen binnenshuis wilt opnemen, is deze goedkope pan- en tilt-camera een goede keuze. Het camerahoofd van de TP-Link Tapo C225 kan op eigen houtje horizontaal (340 graden) en verticaal (60 graden) bewegen. Je hebt in een kamer dus geen last van dode hoeken. Bepaal bijvoorbeeld dat de camera een huisdier of (klein)kind automatisch moet volgen. Vervolgens neem je in de TP-Link Tapo-app live een kijkje. Dankzij een respectabele resolutie van 2560 × 1440 pixels ogen de beelden scherp. Bepaal in de app in hoeverre je meldingen wilt ontvangen van bewegende objecten, personen, huisdieren en geluiden.

Een opvallende functie is de privacyknop. Wanneer je daarop drukt, stopt de Tapo C225 meteen met filmen. Verder voer je op afstand een gesprek, want de behuizing bevat een speaker en microfoon. Voor de opslag van video's plaats je een microSD-kaart van maximaal 512 GB in de behuizing. Een andere mogelijkheid is om de beelden naar een geschikte NAS door te sluizen. Lees hier een uitgebreide review over deze veelzijdige camera.

Eufy Eufycam E330 (2-pack + basisstation)

Met dit starterspakket van Eufy bewaak je de voor- en achterkant van je woning. En hoe, want de twee bijgesloten camera's ondersteunen een 4K-resolutie van 3840 × 2160 pixels. Hierdoor herken je zelfs na digitaal inzoomen moeiteloos personen. Zodra de bewakingscamera's met netstroom zijn verbonden, bewaar je opnames op het inbegrepen basisstation. Standaard is er een opslagcapaciteit van 16 GB beschikbaar, maar dat breid je met een eigen interne schijf optioneel uit naar maximaal 16 TB. Zeker wanneer je continu wilt opnemen, is extra opslagruimte een vereiste. Je kunt als alternatief ook alleen filmpjes van gebeurtenissen opslaan.

Naast een hoge resolutie biedt de Eufycam E330 ook nog eens nachtzicht in kleur. Er zijn namelijk een lichtgevoelige sensor en ledlamp geïntegreerd. Verder is de functie gezichtsherkenning de moeite waard. Je ontvangt desgewenst pushmeldingen zodra er familie of vrienden bij je op de stoep staan. Woon je groot? Overweeg dan een bewakingssysteem met vier camera's. Daarnaast is de Eufy Eufycam E330 ter uitbreiding los te koop.

Lees ook: 5 fouten met je beveiligingscamera die je hierna nooit meer maakt

EZVIZ BC1c 4K

Deze oplaadbare 4K-bewakingscamera van Ezviz is momenteel goedkoper dan ooit. Zodra je de BC1c 4K met wifi verbindt, kijk je naar opnames en livebeelden in een resolutie van 3840 × 2160 pixels. Je hangt de IP65-gecertificeerde behuizing zo'n beetje overal op. In de behuizing bevindt zich namelijk een accu met een riante capaciteit van 10.400 mAh. Dat scheelt weer stroomdraden trekken! Ben je van plan om de beveiligingscamera op een locatie met veel zonlicht te monteren? Koop de BC1c 4K dan inclusief zonnepaneel, zodat je de batterij niet of nauwelijks via netstroom hoeft op te laden.

De behuizing heeft plek voor een microSD-kaart tot maximaal 512 GB. Verder is de behoorlijke diagonale kijkhoek van 135 graden een pluspunt. Hierdoor vangt de lens een groot deel van de kamer, tuin of oprit in beeld. Zodra de camera een persoon of voertuig detecteert, ontvang je hiervan een melding op je smartphone. Bovendien begint de BC1c 4K automatisch met opnemen. Overige voordelen zijn de ondersteuning voor tweewegaudio en nachtzicht in kleur.

Foscam G4P-B

De Foscam G4P-B heeft een stevige behuizing, waardoor je hem gerust op een drukke of risicovolle plek kunt ophangen, zoals aan de straatzijde waar kinderen spelen. Het apparaat werkt op netstroom, waardoor je 24/7 kunt opnemen. Kies voor het opslaan van videomateriaal tussen drie mogelijkheden, namelijk een microSD-kaart (max 256 GB), een geschikte NAS of cloudopslag. Voor laatstgenoemde optie moet je wel een betaald abonnement afsluiten.

De G4P-B heeft een ethernetaansluiting, zodat je het apparaat op een bekabeld netwerk kunt aansluiten. Dat verhoogt de betrouwbaarheid van de beeldoverdracht. Is er geen bekabelde netwerkaansluiting beschikbaar, dan verbind je deze beveiligingscamera net zo makkelijk met wifi. Gunstig is verder de ruime videoresolutie van 2560 × 1440 pixels. Daarnaast reikt de nachtzichtfunctie tot ongeveer twintig meter. Onder de productnaam G4P-W is er ook een witte uitvoering verkrijgbaar.