Heb je een klein gezin of zijn jij en je partner grote eters? Dan is de capaciteit van een instapmodel airfryer vaak niet genoeg. Je wilt een formaat waarin je genoeg friet of kip past voor drie borden, zonder alles in etappes te moeten bakken. Tegelijk hoeft het geen enorm apparaat te zijn dat je aanrecht domineert. In dit artikel lees je waar je op moet letten als je een airfryer voor drie personen zoekt.

Lees ook: Zo komt je eten superkrokant uit de airfryer

Hierom is een airfryer een goede keus

Een airfryer heeft een aantal duidelijke voordelen ten opzichte van zowel de traditionele friteuse als de oven. Dat weet je waarschijnlijk allang – ze zijn inmiddels niet meer weg te denken uit veel keukens. Maar voor de enkeling die het nog niet weet: een airfryer gebruikt hete lucht in plaats van olie om eten te garen. Daardoor zijn de gerechten minder vet en bevatten ze minder calorieën dan bij frituren. Tegelijk zorgt die circulerende lucht voor een knapperige textuur, waardoor veel mensen het net zo lekker of zelfs lekkerder vinden dan klassiek gefrituurd eten.

Vergeleken met een oven is een airfryer vaak net wat praktischer én zuiniger. Omdat hij compacter is, warmt hij sneller op en verbruikt hij minder energie. Ideaal als je snel een maaltijd of snack op tafel wilt zetten. Ook het schoonmaken gaat meestal een stuk makkelijker dan bij een oven of friteuse.

©narokzaad

Waar moet je op letten bij een airfryer voor drie personen?

Bij het kiezen van een airfryer voor drie personen let je vooral op de capaciteit, het vermogen en een paar slimme extra's. Voor een huishouden van drie is een inhoud van rond de 3 liter meestal precies goed. Daarmee bak je in één keer zo'n 600 gram diepvriesfriet of drie kipfilets – zonder dat je hoeft te stapelen of in rondes werkt.

Let ook op het vermogen. Kies bij voorkeur een model van minstens 1500 watt. Dat zorgt voor snelle opwarming en een goede luchtcirculatie, zodat alles gelijkmatig gaart. Extra's zoals een antiaanbaklaag, automatische uitschakeling en voorgeprogrammeerde programma's maken het gebruik net wat makkelijker. Kijk ook naar bijpassende accessoires waarmee je de mogelijkheden van je airfryer nog verder uitbreidt.

Mand of lade?

Airfryers zijn er grofweg in twee uitvoeringen: met een mand of met een uitschuifbare lade. Beide hebben hun voor- en nadelen. Een lade is vaak net wat makkelijker in gebruik, zeker als je tussendoor wilt schudden of iets wilt toevoegen. Een mand daarentegen is vaak wat dieper, waardoor je iets meer kwijt kunt, maar het is lastiger om de inhoud gelijkmatig te garen als je te veel tegelijk bakt. Kijk dus niet alleen naar het aantal liters, maar ook naar de vorm en indeling van de binnenruimte.

Dubbele zones: handig of overdreven?

Voor drie personen is een airfryer met dubbele bakzone misschien niet per se nodig, maar het kan wel handig zijn. Je kunt bijvoorbeeld friet en snacks tegelijk bakken, of kip en groenten apart houden. Sommige modellen hebben zelfs verschillende temperaturen per zone, wat handig is als je twee gerechten met verschillende bereidingstijden wilt combineren. Nadeel is dat deze airfryers vaak groter en duurder zijn. Gebruik je die tweede zone maar zelden, dan ben je waarschijnlijk beter af met een enkelvoudig model met iets meer inhoud.

Met deze punten in je achterhoofd vind je sneller een airfryer die past bij jullie eetmomenten. Een model dat niet te groot of duur is, maar wel genoeg aankan. Want eerlijk is eerlijk: niemand wil ruzie om die laatste kipnugget!

Ook interessant: Van airfryer-groentje naar airfryer-pro in 9 stappen

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.