In de serie niet-onze-favoriete-hobby: stofzuigen. Dus wil je het waarschijnlijk zo snel mogelijk doen. Jij ook? Let dan wel op dat je niet een van deze zeven fouten maakt!

Lees ook: Zo kies je de beste stofzuiger voor jouw situatie

Fout 1: Eén kant op stofzuigen

Een veelvoorkomende fout bij het stofzuigen van tapijt of andere oppervlakken is het bewegen in één richting. Op het oog kan het er dan wel schoon uitzien, maar vaak is het niet voldoende om alle stof- en vuildeeltjes van het oppervlak verwijderen. Tapijt (en andere stoffen) bestaan uit in elkaar gedraaide draden. Die hebben meerdere kanten. Stofzuig je één kant op, dan is ook maar één kant echt schoon.

Voor een schone vloer begin je aan de ene kant van de kamer en werk je langzaam in rechte lijnen heen en weer, waarbij je in beide richtingen stofzuigt. Draai een kwartslag en doe hetzelfde, haaks op je eerdere denkbeeldige banen. Zo zuig je al het stof, stofmijt en allergenen op.

©phonlamaiphoto

Fout 2: Niet het juiste opzetstuk gebruiken

Verschillende soorten vloeren hebben verschillende opzetstukken nodig. Zo heeft tapijt bijvoorbeeld een andere zuigmond nodig dan tegels of houten vloeren. En als je niet de juiste zuigmond gebruikt, kan dat leiden tot schade aan je vloeren of tot een stofzuiger die niet optimaal werkt.

Een andere veelgemaakte fout is vergeten om van zuigmond te wisselen wanneer je van de ene naar de andere vloer gaat. Dat lijkt misschien een kleinigheidje, maar het kan een groot verschil maken in het resultaat. Dus onthoud: de juiste zuigmond voor de juiste vloer en wisselen als je van de ene naar de andere vloer gaat.

Lees ook: Eindelijk weet je het: hier zijn alle stofzuighulpjes voor!

Fout 3: De stofzuigerzak niet op tijd vervangen

Als je de stofzuiger gebruikt terwijl de stofzuigerzak (bij modellen zonder zak is dat een stofbak) vol zit, raakt de luchtstroom verstopt en kan de motor oververhit raken. De luchtstroom is belangrijk voor de werking van het apparaat en met een oververhitte motor gaat het ding misschien zelfs kapot.

Hoe vaak je de stofzuigerzak moet vervangen, hangt af van het type stofzuiger, de grootte van je huis en of je bijvoorbeeld huisdieren hebt. Kijk in de gebruiksaanwijzing of op de website van de fabrikant. Meestal is de stofzuigerzak na ongeveer zes tot acht weken aan vervanging toe.

Het is sowieso slim om de zak regelmatig te vervangen: je merkt vaak dat de zuigkracht afneemt als de zak te vol zit. Hierdoor werkt het apparaat niet meer zo efficiënt. Je verbruikt immers meer energie en het stofzuigen kost je meer tijd.

Als je zak vol zit, zie je dat wanneer je de stofzuiger openmaakt: de zak staat bol. Sommige stofzuigers hebben een ingebouwde indicator die aangeeft wanneer de stofzuigerzak vol is en moet worden vervangen.

Naast een stofzuigerzak heeft je stofzuiger ook nog diverse filters. Meestal zijn dat een uitblaas- en motorfilter. Zakloze stofzuigers hebben vaak een extra uitblaasfilter in de stofbak. Deze filters kun je uitkloppen en onder de kraan afspoelen. De stofbak van je zakloze stofzuiger kun je vaak eveneens afspoelen.

Lees ook: Stofzuiger zonder stofzak schoonmaken: zo doe je dat!

©Glevalex - stock.adobe.com

Fout 4: Alles zomaar opzuigen

Stofzuigers zijn bedoeld om stof en vezels op te zuigen. Ook zand en haren pakt het apparaat meestal goed mee. Maar voor grotere of scherpe voorwerpen is de stofzuiger niet bedoeld. Gebroken glas is bijvoorbeeld heel slecht. Het kan de zak openscheuren, de slang beschadigen of de stofzuiger doen verstoppen. Ruim het glas op met een stoffer en blik, eventueel een vochtige doek en dán pas met de stofzuiger. De kleine splinters kun je wel opzuigen.

Fout 5: Te snel stofzuigen

Als je te snel stofzuigt, laat je veel vuil en stof achter. De vloer is dan nog steeds niet echt schoon. Neem dus de tijd om het goed te doen. Maak langzame, gelijkmatige bewegingen en zorg ervoor dat je alle hoeken en gaten van de kamer bereikt. Dat is vooral belangrijk als je huisdieren hebt of als er veel mensen in huis wonen. Vuil en stof hopen zich namelijk snel op en kunnen allergieën veroorzaken. Haastige spoed is – ook hier – zelden goed.

Fout 6: Hoeken en randen overslaan

Vuil en stof hopen zich vooral op in de hoeken en randen van een kamer op. Als je deze plekken tijdens het stofzuigen overslaat, blijft dat vuil zich opstapelen en kan het moeilijker worden om later schoon te maken. Je krijgt bijvoorbeeld een grijze waas in het tapijt die je er niet zo makkelijk meer uit krijgt. Daarnaast kunnen zich in de hoeken en op randen schimmels en bacteriën verzamelen die allergieën en andere gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken. Dat betekent dat je langs plinten en in moeilijk bereikbare plekken moet stofzuigen. Schuif meubels opzij, zodat je er goed bij kunt en zeker weet dat alles goed schoon is.

Fout 7: Je gaat afstoffen … ná het stofzuigen!

Rookie mistake, maar het gebeurt ons allemaal nog weleens. Na het stofzuigen pak je de stofdoek of plumeau erbij om alle meubels en vensterbanken nog eens even lekker af te stoffen. En waar gaat al dat stof heen? Juist, naar de zojuist gestofzuigde vloer. Bespaar jezelf werk door eerst te stoffen en dan pas te stofzuigen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!