Stel, u wilt ook de overstap maken naar een Mac, maar u wilt daarnaast ook Windows blijven gebruiken? Dat kan, zonder dat u een Windows-computer nodig hebt. We bespreken twee manieren om dit voor elkaar te krijgen. Elk met zijn eigen voor- en nadelen.

©CIDimport

Pc en Mac, voor veel mensen zijn het nog twee gescheiden werelden. Dat is niet helemaal terecht. Apple is namelijk een paar jaar geleden overgestapt op Intelprocessors - waarop ook Windows draait - en sindsdien is het mogelijk Windows op een Apple-computer te draaien. Concreet betekent dit dat u iedere Mac die niet ouder is dan vier jaar, gewoon kunt voorzien van Windows. Dat wil niet zeggen dat u van uw Mac een Windowscomputer maakt, maar dat u Windows én Apple's eigen besturingssysteem Mac OS X op één computer draait. Het voordeel daarvan is natuurlijk dat u geen tweede pc of laptop hoeft aan te schaffen als u met beide systemen wilt werken. Het is zelfs mogelijk Mac OS X en Windows tegelijk te draaien, zodat u uw documenten en andere bestanden in beide omgevingen kunt gebruiken.

Waarom Windows op een Mac?

Waarom zou u eigenlijk Windows op een Mac willen draaien? U kiest toch bewust voor het ene of het andere systeem, en bovendien zijn voor Windows en voor de Mac grofweg dezelfde programma's beschikbaar? Da's waar, maar er zijn ook situaties denkbaar waarin het handig is om met beide systemen te werken. Misschien hebt u een Microsoft Officelicentie, met programma's als Access en Outlook, die (nog) niet in Office voor de Mac zitten. Of u hebt Internet Explorer - die niet bestaat voor Mac OS X - nodig om bepaalde sites te kunnen benaderen. Ook bepaalde spellen zijn er alleen in een Windows-versie. Een andere mogelijkheid is dat u en uw partner dezelfde Mac willen gebruiken, maar dat een van u beiden liever onder Windows wil werken. Voor programmeurs en ontwikkelaars die hun werk in verschillende omgevingen moeten testen, is de mogelijkheid meer systemen op één computer te draaien natuurlijk helemaal ideaal.

Twee manieren

Er zijn twee verschillende methoden om Windows op een Mac te draaien. In ieder geval hebt u (al dan niet gratis) software nodig. Daarnaast moet u, het zal u niet verbazen, over een volledige versie van Windows beschikken die u nog op een computer mag installeren. Bij de eerste methode installeert u Windows op zo'n manier dat u bij het opstarten van de Mac telkens de keuze hebt tussen Mac OS X en Windows. U werkt dan dus met het ene systeem óf met het andere. De Mac stelt al zijn processorkracht beschikbaar aan het  besturingssysteem dat op dat moment draait. Wilt u vervolgens weer met Mac OS X werken, dan moet u de Mac dus opnieuw starten. Wilt u alle prestaties van Windows optimaal benutten, bijvoorbeeld omdat u games speelt, dan is dit de ideale methode, al is het de lastigste van de twee methoden en neemt het de meeste tijd in beslag. U hebt hiervoor het programma Boot Camp nodig, dat al op de Mac is geïnstalleerd. Bij de tweede methode, ‘virtualisatie' genoemd, draait u Windows én Mac OS X naast elkaar. Dat wil zeggen, u installeert onder Mac OS X een programma dat een Windows-computer nabootst. Overigens kunt u binnen zo'n virtualisatieprogramma ook andere besturingssystemen installeren, bijvoorbeeld Linux. Dit lijkt misschien een minder geschikte oplossing, maar het zal u waarschijnlijk verbazen hoe goed en snel Windows op deze manier naast OS X draait, compleet met beeld, geluid en ondersteuning van programma's en apparaten. Bovendien is het heel makkelijk om bestanden en mappen tussen Windows en Mac OS X uit te wisselen.

Opstarten onder Windows óf Mac OS X

Voor de eerste methode die hiervoor is besproken, hebt u het programma Boot Camp nodig. Dit is een onderdeel van Mac OS X en kost u dus niets. Het enige wat u nodig hebt, is een geldige versie van Windows. De methode is wel wat ingewikkelder dan virtualisatie, waarover u verderop meer leest. Gaat u met Boot Camp aan de slag, maak dan in ieder geval altijd van tevoren een backup van uw systeem op een externe schijf. De meest logische manier om dit te doen is via het programma Time Machine.

Hebt u nog niet eerder een reservekopie van uw systeem gemaakt, dan kan het maken van een backup enkele uren duren. Boot Camp start u door in de Finder naar Hulpprogramma's te bladeren en Boot Camp-assistent te starten. In het eerste venster ziet u de optie
‘Druk installatie- en configuratiegids af'. Dat is geen overbodige luxe. Het gaat om een flink document, maar het kan geen kwaad dit af te drukken. Wanneer u eenmaal met Boot Camp aan de slag gaat, kunt u er namelijk niet meer bij. In Boot Camp moet u aangeven welk gedeelte van uw harde schijf u aan de te installeren Windows-versie wilt toewijzen. 16 GB is het minimum, wilt u zware Windows-programma's draaien, dan is meer schijfruimte nodig.

In de volgende stappen installeert u Windows. Het is aan te raden van tevoren uw randapparatuur, zoals de printer en de iPod los te koppelen. Houd naast de installatie-dvd van Windows ook de dvd van Mac OS X bij de hand. Die hebt u nodig om de programma's te installeren die zorgen dat Windows overweg kan met het toetsenbord en de muis van de Mac. Wanneer u na installatie de Mac de eerstvolgende keer start, houdt u de Alt-toets ingedrukt om het startmenu te zien. Selecteer hier OS X. Via Systeemvoorkeuren klikt u onder ‘Systeem op Opstartschijf'. Hier kiest u het besturingssysteem waarmee u standaard wilt starten. Als u dat wilt, kunt u uw Mac dus standaard starten met Windows!

Windows naast Mac OS X: virtualisatie

Wilt u Windows en Mac OS X naast elkaar draaien, dan is virtualisatie de oplossing. Hoewel de Mac niet geheel wordt overgenomen door Windows, werkt deze methode erg goed. Er zijn verschillende programma's voor virtualisatie. De meest geavanceerde zijn Parallels (www.parallels.com) en VMware Fusion (www.vmware.com/products/fusion). Deze zijn voor respectievelijk 70 en 80 dollar te koop, maar van beide programma's is een gratis testversie te downloaden. Een alternatief is VirtualBox van Sun Microsystems (www.virtualbox.org). Dit programma is gratis en biedt voor de meeste gebruikers voldoende mogelijkheden. Het grootste nadeel dat wij tegenkwamen, was dat het niet mogelijk was bestanden en mappen van Windows naar het bureaublad of de Finder in Mac OS X te slepen. Het klembord werkt overigens wel, maar dan alleen voor het knippen/kopiëren en plakken van tekst. In dit voorbeeld laten we VirtualBox zien. De andere twee programma's werken op een vergelijkbare manier).

Wanneer u VirtualBox voor het eerst start, ziet u een overzicht van virtuele machines, dat nu nog leeg is. Door op Start te klikken, installeert u een nieuwe virtuele machine. Hierna volgt een wizard waarin u stap voor stap aangeeft welk besturingssysteem u wilt installeren, of u een virtuele schijf wilt aanmaken (dat is de handigste optie in dit geval) en hoeveel schijfruimte u voor Windows
vrij wilt maken. Overigens kunt u deze instellingen later altijd nog aanpassen. Let op: u moet één instelling handmatig aanpassen, anders lukt de installatie van Windows niet. Klik in het hoofdvenster op Opslag, selecteer uw harde schijf en zorg dat het selectievakje Doorgeven is geselecteerd (zie schermafbeelding).

Hebt u alle stappen doorlopen, dan kunt u Windows installeren. De installatie vindt plaats binnen een venster onder OS X. Binnen dit venster werkt u ook met Windows. Als alles goed is verlopen, hoeft u geen stuurprogramma's meer te installeren. Beeld, geluid en aangesloten apparaten, het werkt gewoon. Mocht iets toch niet naar wens werken, dan zoekt u in het hoofdvenster van VirtualBox de betreffende optie en kijkt u of u deze handmatig kunt aanpassen.

Windows op uw Mac, kan dat?

Alle recente Macs hebben een Intel-processor en zijn daarmee automatisch geschikt voor het draaien van Windows. Daarnaast hebt u 1 GB geheugen nodig. Voor de 64 bit-versie van Windows is 2 GB noodzakelijk. Zeker weten of uw Mac geschikt is? Klik op het appeltje linksboven in de menubalk en klik vervolgens op Over deze Mac.

Printers, camera’s, toetsenbord?

Hebt u Windows op de Mac geïnstalleerd, dan wilt u natuurlijk ook graag uw Mac-toetsenbord, uw printer en andere apparatuur zoals uw camera of uw mp3-speler kunnen gebruiken. Omdat deze apparaten maar naar één besturingssysteem ‘luisteren', moet u aangeven dat u er in Windows mee wilt werken.

Installeert u Windows onder Boot Camp, dan moet u de stuurprogramma's van uw usbapparatuur installeren. Wanneer u een programma voor virtualisatie gebruikt, moet u in dit programma per apparaat aangeven dat u het onder Windows wilt gebruiken. U kunt een Mac-toetsenbord gewoon onder Windows gebruiken. De Cmd-toets rechts van de spatiebalk vervult de functie van de Windows-toets. In een virtuele omgeving, neemt Windows het toetsenbord over. Via een bepaalde toets, afhankelijk van de virtuele omgeving, keert u terug naar de Mac-omgeving. Onder VirtualBox bijvoorbeeld, is dat de Cmd-toets links van de spatiebalk.

Conclusie

Windows op een Mac, het kan en het heeft voordelen. Zo hoeft u geen tweede pc erbij te hebben om zowel Windows als Mac OS X te draaien. Virtualisatie is een verrassend eenvoudige methode om Windows naast het besturingssysteem op de Mac uit te voeren. Zo hebt u het beste van beide werelden direct onder handbereik. Met een beetje goed toegeruste Mac zult u op deze manier prima onder Windows kunnen werken. Wilt u echt alle mogelijkheden van Windows benutten, bijvoorbeeld voor het spelen van zware spellen, dan is een aparte installatie van Windows een betere optie. Met Boot Camp installeert u Windows náást Mac OS X en wordt een van de twee geladen wanneer u uw Mac start. Deze methode is en iets omslachtiger dan virtualisatie.

Dit artikel is afkomstig uit Computer Idee nummer 16 jaargang 2010.

De Netatmo Binnencamera Advance is een slimme beveiligingscamera voor in huis en heeft een adviesprijs van 330 euro. Het apparaat is echter al te koop voor zo'n 250 euro, zien we op de website. Hoe bevalt het product in de praktijk en is-ie dat geld waard?

In de basis is de Netatmo Binnencamera Advance een product volgens het Netatmo-boekje: het apparaat combineert geavanceerde beveiligingstechnologie met een sterke nadruk op privacy en gebruiksvriendelijkheid. Deze binnencamera gaat zelfs nog een stapje verder met de introductie van een mechanische privacysluiter. De implementatie van de sluiter is niet uniek, maar de toepassing wel.

Nu bestaan er wel meer beveiligingscamera’s die zo'n sluiter hebben. Die kun je soms via een schakelaar op het apparaat omzetten, en anders via de app. Een fysieke knop hiervoor is de meest veilige optie, aangezien die niet kan worden 'gehackt'. In het geval van deze Netatmo kunnen we de sluiter alleen via de app omhoog en omlaag doen. Dat kun je ook automatisch laten doen, bijvoorbeeld wanneer de camera een gezicht herkent. Dan schakelt de camera zichzelf als het ware uit op het moment dat je zelf binnen bent, waardoor er ook geen opnamen gemaakt (hoeven te) worden.

©Wesley Akkerman

De achterkant van het apparaat.

Meer gemoedsrust

Door de sluiter een automatische functie te geven, hoopt Netatmo meer gemoedsrust te kunnen bieden. Er zijn namelijk mensen die zich nog steeds zorgen maken om hun privacy en de opnamen die van hen gemaakt worden zodra ze ergens binnenstappen. Bij bedrijven en horecagelegenheden heb je daar weinig invloed op, maar bij jezelf, vrienden of familieleden thuis dus iets meer. Het systeem mag dan wel niets opnemen met de sluiter omlaag, maar technisch gezien kan die nog wel meeluisteren. De microfoon wordt namelijk niet afgedekt.

De automatische stand kun je op twee manieren activeren: via gezichtsherkenning en middels geofencing. Op basis van een geregistreerd gezicht of je locatie kan de camera de beeldopnamen dus uitschakelen. Nu kun je via de app 'handmatig' de sluiter openen op het moment dat je van huis gaat, maar ook dat kun je op basis van geofencing regelen. Zodra je het huis verlaat, gaat de sluiter omhoog en houdt de Netatmo Binnencamera Advance alles voor je in de gaten. Uit onze praktijktests blijkt dat allemaal prettig en snel te werken.

©Wesley Akkerman

De binnencamera met het klepje dicht...

©Wesley Akkerman

...en vervolgens met het klepje open.

Veel mogelijkheden

Verder beschikt het systeem over allerlei zaken die we elders ook zien. Dat is geen kritiek, want het is alleen maar goed als er een soort basis van je persoonlijke beveiliging bestaat. De Advance beschikt over een kijkhoek van 130 graden, een 2K-resolutie en HDR-beeldkwaliteit. Daardoor film je niet alleen een groot deel van de omgeving, ook staat alles er haarscherp en kleurrijk op. Je kunt de Binnencamera Advance koppelen aan 2,4- en 5GHz-netwerken en kunt hem aan het stroomnet aansluiten via een stekker of de Power over Ethernet-kabel.

Je kunt hem op een kast neerzetten of aan de muur of het plafond bevestigen. Het product beschikt daarnaast over beam forming-technologie, waardoor mensen aan de andere kant goed verstaanbaar zijn. Dat is niet zozeer handig voor het kunnen verstaan van dieven, maar je zou een camera bij een baby of bejaarde in de kamer kunnen plaatsen en diegene kunnen verstaan of horen als er iets gebeurt. De audio klinkt goed verstaanbaar binnen de app, en aan de andere kant hebben we ook geen klachten ontvangen over de speakerkwaliteit.

©Wesley Akkerman

Meldingsmogelijkheden

Het is daarnaast de bedoeling dat de Netatmo Binnencamera Advance je zo min mogelijk stoort. De fabrikant probeert om die reden een minimum aan meldingen te versturen. Aanvankelijk viel dat nog best tegen, maar dat kwam doordat het apparaat nog niet alle gezichten in huis herkende. Toen we dat eenmaal hadden ingesteld, daalde het aantal notificaties dat we binnenkregen aanzienlijk. Daar moeten we bij vermelden dat het soms maar net aan de hoek van de camera ligt of hij je herkent of niet, maar binnen de app kun je zelf instellen wie wie is om het aantal meldingen terug te brengen.

Via de overzichtelijke en nette applicatie is het daarnaast verder mogelijk de notificaties op je voorkeuren in te stellen. Zo kun je zelf bepalen of je ook meldingen van huisdieren, onbekende gezichten of mensen in het algemeen wilt hebben. Je kunt bovendien de sluiter altijd handmatig omlaag zetten als je die meldingen zat bent. Tot slot is het mogelijk meldingen samen te voegen. Als een reeds bekend gezicht binnenkomt met een onbekend persoon, krijg je daar maar één melding van (in plaats van twee). Dat soort mogelijkheden kunnen we alleen maar waarderen.

Een andere functie die ons bevalt, is de opslag. Je slaat de beelden lokaal op, op een microSD-kaartje. Je krijgt er standaard een kaartje van 8 GB bij. Daardoor word je niet meteen op extra kosten gejaagd. Wat wel een beetje tegenvalt, is het gebrek aan een melding als je het kaartje verwijdert. Als iemand dus binnen is en die haalt de kaart eruit, dan weet je dat niet. Lijkt ons een enorme vergissing, maar ondertussen is het ook iets wat je mogelijk later kunt toevoegen als fabrikant. Daar hopen wij in elk geval op.

Netatmo Binnencamera Advance kopen?

Een gemakkelijke installatie, een overzichtelijke app en een grote nadruk op privacy: dat is wat de Netatmo Binnencamera Advance biedt. Het systeem laat weinig te wensen over als het gaat om die aspecten, evenals beeld- en audiokwaliteit. We missen wel een melding wanneer iemand de SD-kaart verwijdert en zouden een volgende keer een fysieke schakelaar voor de mechanische privacysluiter waarderen, maar dat betekent niet dat de Advance geen aanbeveling verdient. Want het product werkt heel goed, maar is wel flink aan de prijs.

Als je geen robotstofzuiger wil, maar je wil het jezelf wel gemakkelijk maken, dan kom je al snel uit op een nat-droogstofzuiger. Dat is een traditionele stofzuiger met een dweilfunctie. Omdat dit soort apparaten nog redelijk nieuw zijn, maken veel mensen dezelfde fouten.

Hoewel het technisch gezien mogelijk is een nat-droogstofzuiger op alle typen houtvloeren te gebruiken, is het toch af te raden als het gaat om onbewerkt of onafgewerkt hout. Dat komt doordat een onafgewerkte houten vloer geen beschermende afdichtingslaag heeft. Als die onbehandeld blijft, absorbeert het hout gemakkelijk water of vocht van een nat- en droogzuiger. Dat kan ervoor zorgen dat de vloer kromtrekt of na verloop van tijd zelfs splijt.

Verkeerde dingen opzuigen

Daarnaast is het belangrijk om te voorkomen dat je met een nat-droogstofzuiger dingen opzuigt waar het apparaat niet goed mee overweg kan. Denk aan grotere objecten die nog weleens op de vloer liggen, zoals hondenbrokken. Als je tegelijkertijd dweilt en stofzuigt, kan zo'n object klem komen te zitten bij de dweilkop, een filter of verderop in het systeem. Gebeurt dat regelmatig, dan is het verstandig om voortaan eerst even op te ruimen voordat je de stofzuiger aanzet.

In dezelfde lijn geldt: glasscherven of andere scherpe voorwerpen kun je beter eerst handmatig opvegen met een stoffer en blik. Ook gewone en robotstofzuigers zijn hier niet tegen bestand – de kans op schade aan interne onderdelen is groot. Vermijd bovendien altijd het opzuigen van brandbare vloeistoffen, want die kunnen bij contact met elektrische onderdelen ontbranden.

©Wesley Akkerman

Leeg de vuilwatertank regelmatig.

Tot slot nog even over het opzuigen van verf. Het kan verleidelijk zijn om verfspetters weg te halen met de dweilkop van bijvoorbeeld de Dreame H15 Pro, maar dat is echt geen goed idee. Zowel natte als droge verf kan het systeem verstoppen, waardoor vuil zich ophoopt en filters beschadigd raken. Kom je verf op de vloer tegen, pak dan liever een emmer met warm sop en een doek of spons. Daarmee voorkom je problemen én krijg je het meestal ook gewoon beter schoon.

Van modus wisselen en meer

Het is ook slim om de nat-droogstofzuiger af en toe in een andere modus te gebruiken, zodat hij altijd optimaal blijft presteren. Bij tests op de redactie gebruiken we standaard de automatische stand, waarbij het apparaat zelf de zuig- en dweilintensiteit aanpast aan de situatie. Maar schakel gerust de dweilfunctie eens uit als je alleen wat stof wilt verwijderen. Dat ontlast het systeem en kan de levensduur van het apparaat flink verlengen.

Besteed daarnaast voldoende aandacht aan het onderhoud van de verschillende onderdelen. Tijdens het gebruik zie je vaak vanzelf dat de vuilwatertank volloopt. Leeg deze regelmatig – bij voorkeur na elke schoonmaakbeurt – om te voorkomen dat de zuigkracht afneemt. Dweil je vaak, dan is dat nog belangrijker: je wilt natuurlijk voorkomen dat je bij het legen vervuild water morst.

Controleer ook regelmatig de staat van de filters. In sommige gevallen kun je dat zelfs via de app doen. Zit er te veel stof in, dan gaat dat ten koste van de zuigkracht. En tot slot: zet de nat-droogstofzuiger altijd netjes rechtop in het oplaadstation. Zo kan het systeem zichzelf opladen én onderhouden – denk aan het automatisch drogen van de borstel, wat nare geurtjes helpt voorkomen. Kleine moeite, groot effect!