We bewaren allemaal gegevens in de cloud, zodat we er overal over kunnen beschikken. Hoewel Google, Microsoft en Dropbox op hun blote knieën beloven dat ze hun uiterste best doen om de veiligheid van je bestanden te waarborgen, lezen we toch voortdurend over zogenaamde ‘hacking incidents’. Maar voordat je je bestanden naar de cloud stuurt, kun je ze ook eerst versleutelen. Cryptomator biedt een versleutelde cloudopslag.

Cryptomator werkt samen met clouddiensten die gegevens synchroniseren met de cloud. De applicatie maakt gebruik van AES-codering (256 bit) en versleutelt niet alleen de bestanden, maar ook de bestandsnamen en de structuur van de directory. Op https://cryptomator.org/ vind je de downloads voor Windows, macOS, Linux, Android en iOS. Die laatste zijn buitenbeentjes, daarover dadelijk meer.

Doordat de software op alle platformen werkt, weet je dat je de bestanden die je bijvoorbeeld op Windows hebt versleuteld, ook in Android kunt decrypteren. Als je het programma de eerste keer configureert, raden we aan om dit met de computerversie te doen. De installatie wijst zichzelf uit.

©PXimport

Kluis toevoegen

In tegenstelling tot bijvoorbeeld VeraCrypt werkt Cryptomator niet met één kluis, maar met verschillende kluizen. Elke kluis kan zoveel bestanden en mappen bevatten als je wilt. Er is geen limiet. Klik in het startvenster links onderaan op de knop Kluis toevoegen en volg daarna de wizard. Geef deze kluis een naam.

Daarna vraagt de tool waar die de kluis moet bewaren. Cryptomator is speciaal ontworpen om gegevens in de cloud te beschermen. Het is dus de bedoeling dat je hier een clouddienst (Google Drive, Dropbox, OneDrive enzovoorts) aanduidt, maar je kunt een kluis ook lokaal op de harde schijf van je computer bewaren als je Andere locatie selecteert. Via Andere locatie kun je bovendien navigeren maar de synchronisatiemap van een andere clouddienst.

©PXimport

Wachtwoord

Nadat je de locatie hebt aangeduid, moet je een wachtwoord typen. Aan de hand van gekleurde blokjes vertelt het programma of je wachtwoord krachtig genoeg is. Met een flutwachtwoord heeft encryptie trouwens weinig zin. Het gekozen wachtwoord moet minstens acht tekens bevatten.

Vergeet dit wachtwoord niet, anders heb je geen toegang meer tot de bestanden en is er slechts één mogelijkheid om het wachtwoord te resetten: de herstelsleutel. De mogelijkheid om een herstelsleutel te maken, vind je onder het vak waar je het wachtwoord voor de kluis ingeeft. Die sleutel is een lijst woorden die je het best op een veilige locatie bewaart, bijvoorbeeld in een wachtwoordmanager, op een usb-stick of door de sleutel af te drukken op papier.

©PXimport

Opensource en veiligheid

Bij het encryptieproces is de veiligheid uitsluitend afhankelijk van de sleutel. Het versleutelingsalgoritme zelf hoeft niet geheim te blijven, integendeel. Het gaat om opensource-software waarvan de gemeenschap van programmeurs en beveiligingsonderzoekers de broncode mag bekijken.

Dit heeft als voordeel dat de broncode voortdurend wordt aangepast aan de laatste normen, zonder dat de veiligheid van de versleutelde gegevens ooit in het gedrang komt. Bovendien is er geen risico dat je bestanden worden gegijzeld. Dat risico heb je wel als je een bestandsformaat gebruikt waarop een bepaald bedrijf het monopolie heeft. 

Een derde, niet onbelangrijk voordeel is dat opensource-software gratis is. Cryptomator heeft geen helpdesk en er zijn geen contactgegevens, maar de community, het forum en de documentatie zijn sterk.

©PXimport

Ontgrendelen

Maak zoveel kluizen als nodig. Als zo’n kluis nog niet ontgrendeld is en je de inhoud via de webinterface benadert, dan zul je er nietszeggende bestanden vinden. Werk dus nooit in de map van de kluis zonder deze eerst te ontgrendelen.

Om de echte inhoud terug te vinden, open je Cryptomator, selecteer je de gewenste kluis en gebruik je de knop Ontgrendel. In dit pop-upvenster kun je de optie Bewaar wachtwoord activeren, waardoor deze sleutel in de sleutelhanger van het systeem wordt bewaard. Daarna typ je het wachtwoord en ontvang je de mededeling dat de kluis ontgrendeld is.

©PXimport

Hierdoor opent een virtuele drive op de computer. Als je die niet meteen ziet, gebruik je de opdracht Toon schijf. De drive krijgt in Windows een schijfletter, net zoals een externe harde schijf of usb-stick, en in macOS herken je de virtuele drive aan de naam van de kluis.

Wanneer je bestanden versleuteld wilt uploaden, moet je de bestanden in de virtuele schijf van Cryptomator slepen. Als je daarna de kluis vergrendelt en gaat kijken in deze map, zul je geen spoor vinden van de bestanden die je daarnet via Cryptomator hebt toegevoegd.

Kluisinstellingen

In Cryptomator is het mogelijk om enkele eigenschappen van de kluis te wijzigen. Hiervoor moet de kluis gesloten zijn. Selecteer in het startvenster van de applicatie de kluis en klik op de knop rechts beneden: Kluis-instellingen.

In het tabblad Algemeen kun je de naam van de kluis wijzigen en twee zaken automatiseren. Je kunt de kluis automatisch laten vergrendelen als je er een bepaalde tijd (standaard 30 minuten) niets mee hebt gedaan. En je kunt de kluis steeds automatisch laten ontgrendelen wanneer je Cryptomator start. Bovendien kun je de meldingen verbergen die aangeven dat de kluis vergrendeld is.

©PXimport

Schijfletter

In het tabblad Aankoppelen kun je ervoor zorgen dat de inhoud van de virtuele schijf steeds alleen-lezen is. Op die manier kan niemand de bestanden kopiëren, wijzigen of verwijderen.

Normaliter kent het systeem zelf een schijfletter toe aan de virtuele schijf, maar in dit tabblad kun je bij de optie Koppelpunt een bepaalde schijfletter toewijzen die altijd toegewezen zal worden aan de virtuele schijf.

Het derde tabblad gebruik je om het wachtwoord te wijzigen, om de herstelsleutel vast te leggen of om het wachtwoord te herstellen met de herstelsleutel.

©PXimport

Kluis delen

Als je iemand anders toegang hebt gegeven tot de cloudlocatie, kun je ook een kluis delen. Je moet de kluismap delen die het bestand masterkey.cryptomator bevat. Degene met wie je de bestanden deelt, moet in Cryptomator met de opdracht Open bestaande kluis hetzelfde wachtwoord als jij gebruiken. Het is niet mogelijk om slechts enkele bestanden uit dezelfde kluis te delen.

Als je de toegang van anderen tot de kluis wilt intrekken, dan volstaat het niet om het wachtwoord te wijzigen. De ander kan met de herstelsleutel van een oude sleutel nog steeds in de kluis komen. Beter is het om een nieuwe kluis aan te maken met een wachtwoord dat alleen jij kent, om vervolgens de inhoud over te zetten.

Niet opensource op mobiel

In tegenstelling tot wat er online vermeld wordt, zijn de mobiele versies closedsource en dus niet gratis. Alleen de desktopversies van Cryptomator zijn opensource. Voor Cryptomator en Cryptomator 2 betaal je in de App Store en in Google Play 11,99 euro. Je kunt de apps wel gratis downloaden en vervolgens 30 dagen proberen, compleet met alle functionaliteit. Zonder te betalen kun je daarna enkel de alleen-lezenmodus gebruiken.

Volgens Skymatic, een start-up uit Bonn, is de encryptietechnologie wel opensource, maar de apps zelf niet. Waarom het bedrijf onderscheid maakt tussen de desktop- en mobiele versies, is niet duidelijk.

Statistieken

Wanneer een kluis geopend is, verandert de knop Kluis-instellingen op het startscherm in Kluisstatistieken. Via deze knop volg je realtime hoeveel data er gelezen en geschreven worden.

Hoewel de klemtoon van Cryptomator ligt op de online bescherming, is het een volledig lokale toepassing. Het wachtwoord wordt nooit via het internet verzonden en zelfs als de bestanden op de virtuele schijf gemount zijn, laat Cryptomator nooit onversleutelde bestanden achter op de harde schijf.

De tool kan kluizen ontdekken die op andere machines zijn opgeslagen. Als je verhuist naar een andere computer, kun je de gecodeerde mappen ontgrendelen met elke installatie van Cryptomator.

©PXimport

Kluisbeheer

In het startvenster van Cryptomator wijzig je de volgorde van de verschillende kluizen door ze met de muisaanwijzer vast te grijpen en naar boven of beneden te slepen.

Je kunt uiteraard ook een kluis verwijderen. Daarvoor moet de kluis vergrendeld zijn. In het startscherm klik je met de rechtermuisknop op de kluis die je kwijt wilt en kies je de opdracht Verwijderen. Hiermee wordt de map met de bestanden niet echt gewist. Het enige wat gebeurt, is dat Cryptomator deze map niet langer zal versleutelen. Om de bestanden echt te wissen, gebruik je het bestandsbeheerprogramma van het systeem.

KEK

Het wachtwoord dat je instelt, produceert een KEK (Key Encryption Key): dat is een cryptografische sleutel die andere sleutels codeert. Door het wachtwoord te veranderen, verander je de KEK, maar de sleutels die met de KEK geëncrypteerd zijn, blijven gelijk.

Dit betekent concreet dat je bestanden niet opnieuw gecodeerd worden wanneer je het wachtwoord wijzigt. Je kunt ook geen zwak wachtwoord vervangen door een sterker exemplaar. Cryptomator zal dit weigeren. Als je de bestanden door een nieuw, veel sterker wachtwoord wilt laten beschermen, kun je beter een nieuwe kluis maken en de gegevens van de oude naar de nieuwe slepen.

©PXimport

AES-versleuteling

256bit-AES is momenteel de populairste en wellicht de veiligste manier van versleutelen. Deze encryptie werd ontwikkeld door de overheid van de Verenigde Staten als opvolger van de Data Encryption Standard (56 bit), die ondertussen al dertig jaar meeging en in de jaren 90 door bruut giswerk binnen 22 uur kon worden gekraakt.

AES maakt gebruik van symmetrische encryptie. Dat betekent dat zowel de verzender als de ontvanger dezelfde sleutels moet hebben. Als we de 2 miljard computers op deze planeet zouden inzetten om door brute force AES 256 bit te kraken, dan zou dit 13.669 biljoen biljoen biljoen biljoen jaar vergen. Of om heel precies te zijn: 13.668.946.519.203.305.597.215.004.987.461.470.161.805.533.714.878.481 jaar.

©PXimport

Biometrische beveiliging

Als je weet hoe de desktopversie werkt, dan kun je ook met de mobiele versies uit de voeten. In iOS werkt Cryptomator samen met de app Bestanden om op die manier toegang te krijgen tot de versleutelde gegevens.

Een voordeel van de iOS- en Android-versies is dat de app biometrische beveiliging ondersteunt, zodat je niet alleen met je wachtwoord, maar ook met je vingerafdruk of gezichtsherkenning toegang kunt krijgen tot de kluizen.

Herstelsleutel opvragen

Veel gebruikers beginnen met Cryptomator zonder een herstelsleutel vast te leggen. Geen probleem, je kunt dit rustig op een later tijdstip doen, zolang je het wachtwoord maar kent.

Selecteer in het startscherm een kluis die nog vergrendeld is. Daarna klik je op de knop Kluisinstellingen en daar gebruik je het tabblad Wachtwoord. Klik in dit pop-upvenster op de knop Toon herstelsleutel. Cryptomator vraagt eerst het wachtwoord van deze kluis. Nadat je dat hebt ingevoerd, krijg je een tekstveld met veertig woorden. Dat is de herstelsleutel. Je kunt deze tekst naar het klembord kopiëren en op een veilige locatie opslaan en/of op papier afdrukken.

©PXimport

Herstelsleutel gebruiken

Ben je het wachtwoord van een kluis vergeten? Ga dan naar de Kluisinstellingen en kies in het tabblad Wachtwoord voor de knop Wachtwoord herstellen. Daarna kun je de herstelzin plakken of typen.

Bovendien heeft Cryptomator een functie om de woorden automatisch aan te vullen. Typ enkele letters en selecteer het juiste woord uit de suggesties. Je kunt dan Tab of de rechterpijltoets gebruiken om het woord automatisch in te vullen.

Als het programma je herstelsleutel accepteert, moet je een nieuw wachtwoord toewijzen aan de kluis. Cryptomator zal geen nieuwe herstelsleutel generen, die blijft dezelfde.

Donkere modus

In de knoppenbalk van het programma gebruik je het tandwieltje om de voorkeuren te openen. Hiermee kun je het pictogram van het programma laten weergeven in het systeemvak of de applicatie automatisch samen met het systeem laten opstarten.

Het is tot slot ook mogelijk om het programma in de donkere modus weer te geven, maar alleen als je over een supporterscertificaat beschikt. Zo’n certificaat is een code die je per mail ontvangt als je de ontwikkeling van het product steunt door minimaal 15 euro te storten.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een fijne tablet waarmee je vlot kunt werken? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Apple iPad Air (2025)

In de zéér recent verschenen 2025-versie van de iPad Air zit Apples eigen M3-chip. Die telt acht rappe rekenkernen, zodat veeleisende apps vlot werken. Zo is het spelen van 3D-games geen enkel probleem. Volgens het Amerikaanse merk is de genoemde processor bijna twee keer zo snel als eerdere iPads met een M1-chip. Bovendien verbruikt deze chipset ook nog eens minder energie. Ondanks het ruime 11inch-scherm weegt de aluminium behuizing nog geen halve kilo. Ideaal voor wie een tablet graag meeneemt. De goedkoopste uitvoering heeft 128 GB interne opslagcapaciteit. Kies tussen de kleurstellingen grijs, beige, blauw en paars. Tegen een meerprijs kun je ook een exemplaar met 256 GB (grijs/paars), 512 GB (grijs/beige/blauw/paars) of 1 TB (grijs) opslag overwegen.

Met behulp van de geïntegreerde vingerafdrukscanner log je altijd en overal veilig in. Vanzelfsprekend is iPadOS 18 al op deze tablet aanwezig. Je hebt toegang tot allerlei AI-tools, waardoor je onder meer supersnel fotocorrecties toepast. Bovendien kun je vanuit de apps Siri en Schrijfhulp de bekende AI-dienst ChatGPT aanspreken. Het heldere 11inch-scherm leent zich met een respectabele resolutie van 2360 × 1640 pixels perfect voor het kijken van films, series en tv-programma's. Tot slot is er van de iPad Air ook een grotere versie met een 13inch-scherm te koop.

Apple iPad Pro (2024)

De 2024-versie van de iPad Pro is momenteel de snelste tablet van Apple. Dankzij de M4-chip voer je de meest complexe taken zonder enige vertraging uit, zoals AI-toepassingen en 3D-games. Deze processor bevat namelijk negen of tien (bij 1TB- en 2TB-uitvoering) vliegensvlugge rekenkernen. Verder zijn de beeldprestaties van het dubbellaagse 11inch-oledscherm indrukwekkend. Zowel foto's als video's ogen op een resolutie van 2420 × 1668 pixels haarscherp. Voor gamers en creatieve professionals komt de hoge vernieuwingsfrequentie van 120 hertz goed van pas. Bewegende beelden verschijnen vloeiend op het scherm. Daarnaast bedraagt de piekhelderheid maar liefst 1600 cd/m².

Naar eigen zeggen is deze iPad Pro tot dusver de dunste Apple-tablet (5,3 mm). De gerecyclede aluminium behuizing weegt bovendien maar 444 gram. Kortom, een handzame metgezel voor onderweg. Fijn is dat de selfiecamera Face ID ondersteunt. Hierdoor kun je via een gezichtsscan vlot inloggen. De betaalbaarste versie heeft 256 GB opslagruimte, waarbij je kunt kiezen tussen de kleurstellingen zwart en zilver. Als alternatief koop je deze tablet met 512 GB (zwart/zilver), 1 TB (zwart/zilver) of 2 TB (zwart/zilver) opslagcapaciteit. Verder is de iPad Pro ook met een groot 13inch-scherm te koop. Wil je meer weten? Lees dan deze uitgebreide review op ID.nl.

Samsung Galaxy Tab S10+

Zoek je een zéér rappe Android-tablet met een riant scherm? Kijk dan eens goed naar de eigenschappen van de Samsung Galaxy Tab S10+. Het 256 GB-model is in de kleurstellingen grijs en zilver beschikbaar. Vind je dat te krap, dan kies je voor 512 GB opslag (grijs/zilver). Overigens voeg je met een eigen microSD-kaart van maximaal 1,5 TB eenvoudig extra opslagruimte toe. Het ruime 12,4inch-amoledscherm telt 2800 × 1752 pixels, zodat je op een behoorlijke resolutie video's kunt streamen. Samsung heeft het scherm voorzien van een matte coating. Hierdoor kun je ook in sterk verlichte ruimtes comfortabel werken.

Voor de rekenprestaties is de MediaTek Dimensity 9300+-processor verantwoordelijk. Deze chipset heeft acht kernen, waarbij de rapste core goed is voor een kloksnelheid van 3,4 GHz. Voeg daar 12 GB werkgeheugen aan toe en je merkt nergens vertraging. Met behulp van een vingerafdrukscanner kun je veilig bij Android 14 inloggen. Nuttig om te weten is dat de fabrikant dit product tot 31 oktober 2031 ondersteunt. Je ontvangt dus voor de komende jaren volop (beveiligings)updates en upgrades van het besturingssysteem. Naast de besproken uitvoeringen is deze tablet ook met een 5G-simkaartslot verkrijgbaar. Samsung levert bij alle modellen een goede stylus mee.

Lees ook: Zo gaat je tablet (véél) langer mee!

Samsung Galaxy Tab S10 Ultra

Als je graag op een heel grote tablet werkt, is de Samsung Galaxy Tab S10 Ultra een logische keuze. Het amoledscherm heeft een indrukwekkend schermdiagonaal van 14,6 inch. Lees hierop bijvoorbeeld de digitale krant, speel 3D-videospelletjes of creëer eigen animaties. Dankzij een respectabele resolutie van 2960 × 1848 pixels verschijnen foto's, video's en webpagina's scherp in beeld. Ondanks de behoorlijke omvang valt het gewicht van 723 gram mee. De behuizing voldoet aan de IP68-norm en is dus waterdicht. Er is bij dit product een stylus inbegrepen.

De Galaxy Tab S10 Ultra heeft dezelfde processor als de eerder besproken Galaxy Tab S10+. Goed nieuws, want deze MediaTek Dimensity 9300+-chipset biedt prima prestaties. De versies met 256 GB (grijs/zilver) en 512 GB (grijs/zilver) opslag hebben 12 GB werkgeheugen. Doe je veel geavanceerde taken tegelijkertijd, dan haal je met het 1 TB-model (grijs) een tablet met 16 GB RAM in huis. De Galaxy Tab S10 Ultra is eventueel ook inclusief 5G-simkaartslot te koop. Lees hier een uitgebreide review op ID.nl.

Lenovo Idea Tab Pro (ZAE40020SE)

Voor alledaags gebruik is deze recent verschenen tablet prima geschikt. De scherp geprijsde Lenovo Idea Tab Pro heeft een groot 12,7inch-scherm met 2944 × 1840 pixels. Dat is een prettig formaat voor taken als webwinkelen, bankieren, video's streamen en natuurlijk internetten. Bovendien zijn de acht rekenkernen van de MediaTek Dimensity 8300-processor snel genoeg om spelletjes uit de Play Store soepel te verwerken. De snelste core is afgeregeld op een respectabele kloksnelheid van 3,35 GHz. Verder heeft de tablet 8 GB werkgeheugen.

Onder de motorkap bevindt zich een opslagdrager van 256 GB. Hierop is Android 14 voorgeïnstalleerd. Wil je meer lokale opslag, dan prik je een microSD-kaart van maximaal 1 TB in de behuizing. Ten opzichte van diverse andere tablets in deze prijsklasse onderscheidt de Idea Tab Pro zich met een behoorlijk geluid. Hiervoor zijn er vier speakers van de bekende audiofabrikant JBL ingebouwd. Lenovo levert bij dit product een stylus mee.

Steeds meer draadloze in-ears en koptelefoons bieden in hun app een test die de weergave aanpast aan je gehoor. "Maar ik ben helemaal niet slechthorend," denk je misschien. Toch is zo'n functie best handig. Waarom, dat lees je hier.

Ook interessant: Welke draadloze oortjes passen bij mij?

Als je bij een gehoortest (formeel: een audiogram) denkt aan een bezoek aan de audioloog of gespecialiseerde arts, dan heb je natuurlijk niet ongelijk. Bij acute hoorschade of een sterke terugval van wat je kunt horen, kom je bij zo'n specialist terecht.

Het doel van zo'n onderzoek is bepalen welke frequenties iemand nog hoort. Het normale 'bereik' van een mens wordt vaak omschreven als lopende van 20 Hz (een zeer lage bastoon) tot een hele hoge 20.000 Hz of 20 kHz. Dit bereik is wel heel theoretisch. Er bestaan grote fysieke verschillen tussen mensen en hierdoor bestaat er een enorme variatie in wat iemand kan horen. 

©Denon

Grafische voorstelling van een gehoorcurve in de Denon-app.

Waarom je gehoor toch niet zo goed is

Bovendien is 20 tot 20.000 kHz het meestal optimale scenario. Volwassenen halen het bijna nooit, want al vanaf een jonge leeftijd neemt het gehoor af. Volgens sommige bronnen begin je zelfs vanaf 18-20 jaar frequenties te 'verliezen'. Het is een natuurlijk proces, dat vooral de hoogste en laagste frequenties aantast. Wel is die terugval aanvankelijk heel beperkt en subtiel.  

Het woord 'verliezen' is dus eigenlijk niet zo geschikt, want eerst word je minder gevoelig voor een bepaalde toon.  Je kunt die frequentie dus nog wel horen, als het maar luid genoeg weerklinkt. Maar omdat dit terugval meestal geleidelijk is, valt het minder op. Je beluistert ook zelden één geïsoleerde toon, maar complexer geluid, zoals muziek met veel instrumenten en gezang. Dan merk je niet op dat de hi-hat van de drum iets minder uit de mix springt.  

Als het gehoorverlies iets toeneemt, kan het wel zijn dat muziek minder ruimtelijk of driedimensionaal overkomt. Dat komt omdat heel hoge tonen geluidsinformatie bevatten die ons brein iets vertelt over de ruimte waarin gespeeld wordt. Wanneer je bassen minder goed hoort, kunnen stemmen of muziek dun klinken.

Wat doet een gehoorfunctie in een app?

Het geleidelijk minder gevoelig worden voor bepaalde frequenties is wat functies zoals Personi-Fi bij JBL of Geluidspersonalisatie van Teufel proberen aan te pakken. Via een test in een app wordt achterhaald welke frequenties je minder goed hoort. Veel fabrikanten vertrouwen hiervoor op een test afkomstig van een gespecialiseerd bedrijf, zoals AudioDo of Mimi. Dit Duits technologiebedrijf biedt ook een eigen app aan (enkel iOS) waarmee je jouw gehoor kunt testen. Bij Sennheiser vind je er eentje voor zowel iPhones als Android-apparaten.

©Jamie Biesemans

The Personi-Fi-test, in de JBL Headphones-app, neemt wat tijd in beslag.

Niet elke test is hetzelfde, maar meestal moet je in de app aangeven of je biepjes nog hoort die steeds stiller worden. Dat gebeurt bij sommige tests tegen een achtergrond van ruis. Dat maakt het net wat moeilijker, maar meet wel realistisch of je een bepaalde frequentie hoort als er ook ander geluid is.

Op basis van de testresultaten wordt een geluidspreset gecreëerd die de frequenties die je minder goed hoort versterkt. Het doel is te zorgen dat je alle frequenties op hetzelfde niveau waarneemt. Na de test kun je meestal de preset in- en uitschakelen terwijl een track speelt. Dan pas hoor je goed wat je mist.

Welke merken bieden het aan?

Steeds meer merken bieden een soort gehoortest aan in hun app. JBL is er duidelijk een grote fan van, want JBL's eigen Personi-Fi en Personi-Fi 2 vind je op heel wat apparaten. Naast Teufel bieden onder meer Beyerdynamic, Creative, Focal, Nothing, Skullcandy een test van Mimi aan. Het 'personal sound' van AudioDo vind je onder meer bij de Clam Elite van Fresh 'n Rebel en bij PSB.

©Fresh 'n Rebel

De Audiodo-test helpt je een betere geluid te krijgen bij een Fresh 'n Rebel-hoofdtelefoon.

In de Sound Connect-app van Sony vind je een iets andere aanpak. Je speelt een lied naar keuze, waarbij je in de app vijf opties krijgt die een iets andere klank bieden. Kies je een van de vijf, dan krijg je opnieuw vijf opties om de weergave fijn af te regelen. Dit mag dan wel niet een echte gehoortest zijn, het brengt je wel bij een klankweergave die je misschien beter ligt. De Sound Connect-app gebruik je met bijna alle Sony-hoofdtelefoons en -oordoppen, waaronder de populaire WH-1000XM5 en WF-1000XM5.

Een andere aanpak: meten

Bij de tests waar het hierboven over ging, moet je zelf aangeven of je een bepaalde toon hoort. Er is echter ook een andere methode. Sommige fabrikanten hebben in hun oordoppen of koptelefoons een soort automatisch meetsysteem ingebouwd dat bepaalde zaken van het gehoor zelf kan meten. 

Bose bijvoorbeeld biedt de CustomTune-functie aan bij zijn draadloze oordoppen. Doe je de Bose-oortjes in, dan klinkt er heel even een geluid dat doet denken aan een krekel. Microfoons in de oordoppen meten de minireflecties in je oor, wat informatie geeft over hoe jouw fysieke gehooreigenschappen (zoals de grootte en lengte van de gehoorgang) bepalen wat je juist hoort. 

©Denon

De Denon Headphones-app creëert via een meting persoonlijk geluid.

Bij Denon's PerL-oordoppen wordt technologie van Nura ingezet om je oren aan een uitgebreide meting te onderwerpen. Dit is een test waarbij je gewoon moet luisteren. Net zoals bij Bose meten de oortjes zelf en wordt er een aangepaste geluidspreset gebouwd. Het interessante aan deze techniek is dat het niet enkel frequenties meet die je minder goed hoort, maar ook kan bepalen of je sommige tonen net te hard binnenkrijgt. 

Welke techniek er precies toegepast wordt is minder belangrijk. Wel loont het de moeite om een functie die je gehoor test uit te proberen, zelfs al denk je niet echt last te hebben van gehoorschade of -verlies. Onvermijdelijk mis je toch iets, al valt het misschien niet op. Een persoonlijk geluidsfunctie kan je echt helpen om een betere klankkwaliteit en ruimtelijkheid te ervaren.