De nieuwste versie van Lightroom heeft een handige nieuwe module aan boord. In deze kaartmodule is via Google Maps te zien waar je foto’s genomen zijn. Ook zijn locatiegegevens aan foto’s toe te kennen (als ze die nog niet bevatten) en kun je foto’s op een andere plek neerzetten als de locatie niet voldoende klopt.

Foto’s op de kaart

Foto’s gemaakt met een smartphone (of tablet) bevatten meestal locatiegegevens. In het apparaat zit immers een gps-ontvanger en elke keer dat je een foto maakt, kan de plek waar je je bevindt automatisch in het fotobestand worden opgeslagen. Importeer je deze foto’s in Lightroom, dan is sinds versie vier in de nieuwe kaartmodule precies te zien waar de foto’s gemaakt zijn.

Hier wordt trouwens Google Maps voor gebruikt, dus de computer moet wel online zijn. Je kunt een foto uitkiezen in bijvoorbeeld de bibliotheekmodule en dan naar de kaartweergave gaan. Je bent dan meteen op de fotolocatie aanbelandt. Wat ook kan is in kaartweergave in het vak Zoeken op de kaart een locatie intikken. Bijvoorbeeld een plaatsnaam. Je vliegt er dan heen en ziet de foto’s uit deze map die er gemaakt zijn. Of een foto locatiegegevens bevat is eenvoudig te zien. Op de miniatuur is dan rechtsonder een symbool te zien (een soort locatiebordje). Daarnaast zijn de gps-coördinaten in diverse Lightroom-modules rechts naast de foto in het kader Exif onder het kopje Metagegevens te zien.

©PXimport

In de kaartmodule zie je in een oogopslag waar foto’s gemaakt zijn.

Tracklog van een gps gebruiken

Digitale camera’s hebben helaas maar zelden een gps-ontvanger aan boord. Toch kunnen ook aan deze foto’s locatiegegevens worden toegevoegd. De meest eenvoudige manier is door op je smartphone een app te installeren die bijhoudt waar je allemaal naartoe gaat.

Voor elk mobiele platform zoals Apple (iOS) en Android zijn dit soort apps (gratis of betaald) verkrijgbaar. Zorg wel dat de app aanstaat op momenten dat je fotografeert. Thuis zet je de geregistreerde locatiegegevens (een gpx-bestand) over naar de pc en vervolgens kan Lightroom dit gebruiken om locatiegegevens aan de foto’s toe te voegen.

Dat werkt als volgt. Eerst selecteer je in de bibliotheekmodule een aantal foto’s. Dan ga je naar de kaartmodule en klik onder de kaart op GPS-tracklogs (een pictogram van een lijngrafiek). Kies de optie Tracklog laden en wijs het gpx-bestand aan. Lightroom laadt het in en springt naar de juiste plek toe, zodat de door jouw afgelegde weg op de kaart te zien is als een gekleurde lijn. De volgende stap is het neerzetten van de geselecteerde foto’s op de juiste plek.

©PXimport

Laad een gpx-bestand in en ken locatiegegevens aan de fotoselectie toe.

Locaties toekennen en wijzigen

Uiteraard hoef je de foto’s nu niet handmatig op de kaart te zetten. Klik nogmaals op GPS-tracklogs en kies ditmaal voor [aantal] foto’s autom. taggen. Op de plek van [aantal] zal het aantal geselecteerde foto’s ingevuld zijn. Alle foto’s die in de tijdsspanne van de tracklog zijn gemaakt, worden nu van locatiegegevens voorzien en op de kaart zie je markeringen verschijnen.

Breng de muiscursor naar een markering om een foto of groepje foto’s te bekijken. Dit proces mag je blijven herhalen. De tracklog blijft namelijk geladen, dus je kunt telkens een plukje foto’s op de kaart plaatsen.

Foto’s selecteren kan trouwens ook in de fotostrip onder de kaart, je hoeft dus niet steeds naar de bibliotheekmodule terug te springen. Mocht Lightroom geen locatie voor een foto vinden in de tracklog, of je hebt helemaal geen trackbestand, dan kunnen foto’s altijd nog handmatig vanuit de fotostrip naar een plek op de kaart gesleept worden.

Klopt een locatie niet helemaal, dan sleep je die foto eenvoudigweg naar de gewenste plek toe. Is het een groepje foto’s, sleep dan de miniatuur uit de groep.

©PXimport

Een fotomarkering kan meteen verplaatst worden of sleep eerst de miniatuur uit een fotogroep.

Maak je weleens een filmpje? Daarin zitten meestal stukken die oninteressant zijn. Met de gratis tool VLC media player kun je zo’n video moeiteloos en nauwkeurig tot op het frame inkorten.

Mediatitel verbergen

VLC media player (www.videolan.org) is een van de populairste mediaspelers. Niet alleen omdat de opensource-software voortdurend wordt verbeterd, maar vooral omdat de app zoveel verschillende media moeiteloos kan afspelen en converteren. We gebruiken de tool ook graag om video in te korten. Standaard toont VLC in het begin gedurende enkele seconden de naam van het videobestand. Vind je dat (net als wij) storend, vooral als je in die zone een knip wilt geven? Schakel dit uit door de Eenvoudige voorkeuren te openen met Ctrl+P (met de P van preferences, op de Mac gebruik je Cmd+,). Ga naar het tabblad Ondertitels / OSD en haal het vinkje weg bij de optie Mediatitel weergeven bij starten van de video.

Beginpositie bepalen

Het splitsen van een video in VLC verloopt anders dan bij een gewone videobewerkingstool waar je een slider moet verplaatsen. Met VLC maak je een opname van het deel van de video dat je wilt extraheren uit een langer filmpje. Het ingekorte fragment wordt dan opgeslagen als een nieuw videobestand en het oorspronkelijke bestand blijft ongewijzigd. Open VLC en klik op Open bestand om de video te selecteren die je wilt inkorten. Laad de video en zoek de exacte positie waar je de video wilt splitsen. Om het je gemakkelijk te maken, kun je de spatiebalk gebruiken om het filmpje te pauzeren en met dezelfde toets zet je het terug in gang. Je kunt de video frame voor frame afspelen door de E-toets in te drukken. Als je de E-toets continu indrukt, verspringt de video in slow motion. Op deze manier ga je naar de plaats waar je de beginknip wilt geven. Klik dan op de rode opnameknop links onder de video.

Opnemen

Laat de video verder lopen en/of gebruik de E-toets om de plaats te zoeken waar je het fragment wilt beëindigen. Klik opnieuw op dezelfde opnameknop om de laatste knip te geven. Dat is alles. De ingekorte video wordt automatisch opgeslagen in de map Video's op je computer. Op de Mac komt dit fragment in de map Films.

Het merk Nothing is inmiddels berucht én geliefd om zijn semi-transparante telefoons, dappere designkeuzes en de knipoog naar oldskool tech. Vandaag voegt het bedrijf daar een betaalbare variant aan toe: de Phone (3a) Lite. Die naam roept meteen vragen op, want hoe 'Lite' is hij eigenlijk?

Vandaag heeft Nothing de Phone (3a) Lite officieel onthuld. Vanaf 4 november ligt het toestel ook daadwerkelijk in de winkel voor een bedrag van 249 euro. Er zijn twee uitvoeringen beschikbaar met 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslag, en die zijn leverbaar in de kleuren zwart en wit. Beide varianten bieden ruimte voor een microSD-kaart tot 2 TB, wat in deze prijsklasse vrij uitzonderlijk is.

Met die vriendelijke prijs positioneert Nothing het toestel overigens slim tussen de budget- en middenklasse in. Dus ónder de Nothing Phone (3a), maar boven instappers van bijvoorbeeld Realme of Motorola.

©Nothing

Kleine concessies

De transparante achterkant blijft, maar het Glyph-systeem – de lichtstrips waarmee je meldingen op de achterkant kunt waarnemen – lijkt te ontbreken. Nothing vermeldt het in elk geval niet op de officiële pagina, wat doet vermoeden dat het systeem hier is geschrapt of versoberd. Het toestel heeft een glass finish en een IP54-certificering tegen stof en spatwater, maar is vermoedelijk niet volledig van glas.

Het scherm is een 6,77-inch amoledpaneel met een resolutie van 1084 × 2392 pixels, een piekhelderheid van 3000 nits en een adaptieve verversing van 120 Hz. Het toestel draait op een MediaTek Dimensity 7300 Pro-chip (8-core, 4 nm, tot 2,5 GHz) met een Mali-G615 GPU. Niet de snelste op aarde, maar ruim voldoende voor dagelijks gebruik en je favoriete spelletjes. De batterij heeft een vermogen van 5000 mAh en kun je met 33 watt opladen; in twintig minuten zit je op 50 procent, volledig laden duurt ongeveer een uur. Ook reverse charging (5 watt) wordt ondersteund.

De camera’s zijn inmiddels officieel bevestigd: een 50 MP-hoofdcamera (f/1.88), een 8 MP-ultragroothoeklens (f/2.2) en een 2 MP-macrocamera (f/2.4). De selfiecamera telt 16 MP. Video’s schiet je in 4K met 30 fps of 1080p met tot 60 fps. Daarmee is het een nette, zij het eenvoudige, cameraconfiguratie voor deze prijsklasse.

Software

De telefoon draait op Nothing OS 3.5 (gebaseerd op Android 15). Versie 4.0, gebaseerd op Android 16, volgt later met nieuwe camera- en lockscreenfuncties zoals Stretch mode en Lock Glimpse.

Die laatste optie zorgt trouwens wel voor enige opschudding: Lock Glimpse zou advertenties laten zien op je vergrendelscherm. Gebruikers moeten naar links vegen om ze te bekijken en de functie is weliswaar opt-in, maar het is wél een breuk met Nothings eerdere ‘geen bloatware, geen onzin’-imago. Het voelt een beetje wrang: het merk dat ooit minimalisme predikte, introduceert nu vrijwillige reclame. Maar goed, een kleine prijs voor een lage prijs, zullen we maar zeggen.

Niettemin lijkt de Nothing Phone (3a) Lite een charmant compromis. Minder luxe, minder toeters en bellen, maar nog steeds een eigen gezicht in een markt vol generieke toestellen. Wie vooral design en merkbeleving zoekt voor een zacht prijsje, zal hier vermoedelijk blij van worden.

©Nothing

Conclusie

Met de Phone (3a) Lite brengt Nothing een deel van zijn kenmerkende design naar een lagere prijsklasse. De hardware is degelijk, de prijs scherp en de uitstraling is toch herkenbaar. Maar er zijn ook duidelijke concessies: geen Glyph-lichtshow deze keer, de camera’s zijn bescheiden, en die optionele advertenties...? Nou ja, een aantrekkelijke instapper dus, zolang je weet wat je inlevert voor dat lagere prijskaartje.