Met de gratis dienst My Maps van Google kun je je eigen kaarten maken. Dit kan handig zijn als je bijvoorbeeld een wandelroute wilt uitstippelen of een roadtrip wil voorbereiden. Hoe je routes kunt maken in My Maps, leggen we uit in dit artikel.

Tip 01: My Maps

My Maps is een dienst van Google Maps die niet heel veel mensen kennen. Hij is standaard niet ingebakken in de browserversie van Google Maps en je kunt bovendien alleen eigen kaarten maken als je bent ingelogd met je Google-account. Voorheen was de dienst bekend als Google Maps Engine, maar sinds enkele jaren heet hij My Maps.

Met My Maps kun je gepersonaliseerde kaarten maken. Dit is bijvoorbeeld handig als voorbereiding op een vakantie. Zoek een locatie die je wilt gaan bezichtigen op in Google Maps en voeg de locatie als markering toe. Je kunt markeringen verschillende kleuren en vormen geven en informatie over een bestemming toevoegen, inclusief foto's en video's. Op je vakantiebestemming zie je eenvoudig welke locaties je hebt gemarkeerd en heb je een overzicht van alle dingen die je interessant vindt. Je kaarten zijn bovendien op een Android-smartphone in te zien, met de app Mijn Kaarten. Op de iPhone kan dit via Safari.

©PXimport

Tip 02: Inloggen bij My Maps

Om je eigen kaart aan te maken ga je naar de website van My Maps. Mocht je nog niet zijn ingelogd in je Google-account, kies dan voor Sign in en log in met je Google-accountgegevens.

Tip 03: Nieuwe kaart maken

Om een nieuwe kaart te maken klik je op het plusje rechtsonderin. Allereerst klik je op Naamloze kaart om de naam van de kaart te veranderen. Eventueel geef je onder Beschrijving een korte beschrijving op. Sluit af door op Opslaan te klikken. Elke kaart kan bestaan uit een aantal lagen. Het is handig om na te denken hoe je deze lagen wilt indelen. De ene laag kan bijvoorbeeld uit restaurants bestaan, de andere uit bezienswaardigheden. Later kun je een laag simpel aan- of uitzetten voor een helder overzicht.

De eerste laag heet altijd Naamloze laag. Klik erop om de naam te veranderen. Markeringen kun je toevoegen door op de kaart te klikken of door een lijst met gegevens te importeren, helaas werkt deze laatste functie niet altijd even goed en wordt vaak een foutmelding gegenereerd. Als de stijl van de kaart je niet bevalt, klik dan op het driehoekje naast Basiskaart en kies een andere stijl. Lettertypes en zichtbare plaatsnamen blijven overigens bij elke stijl hetzelfde.

©PXimport

Tip 04: Voeg markering toe

Het is tijd om markeringen toe te voegen aan de kaart. De makkelijkste manier is om in te zoomen op de kaart en bovenaan op de markeringsknop te drukken. Deze knop ziet eruit als een soort omgekeerde waterdruppel. Als je hierop hebt geklikt, verandert je cursor in een plusje. Klik ergens op de kaart en de markering wordt toegevoegd. Deze krijgt automatisch de naam Punt 1. Verander de naam door erop te klikken. In het veld eronder kun je een korte beschrijving of een weblink toevoegen. Klik op Opslaan om de markering aan de laag toe te voegen. Je kunt ook in het zoekvenster een plaats- of straatnaam opgeven. My Maps geeft automatisch de locatie aan met een lichtgroene markering. Klik weer op de markeringsknop om een markering toe te voegen aan je laag. Je ziet dat de markering nu aan de linkerkant van het scherm in de lijst met locaties is toegevoegd.

Je kunt overigens kiezen of je de naam of de beschrijving van de markering in de lijst wilt zien. Hiervoor klik je op de markering en kies je voor Bewerken, het pictogram met het pensymbool. Links naast de naam klik je op het driehoekje en terwijl je je muis houdt ingedrukt, kies je voor Beschrijving. De naam van de markering wordt nu in de linkerlijst gewijzigd.

In dit artikel gaan we wat uitgebreider in op de mogelijkheden om wandel- en fietsroutes te maken in Maps. Ook leggen we uit hoe je je zelfgemaakte routes kunt exporteren naar andere apps of programma's, bijvoorbeeld Maps.me, waarmee je aanzienlijk meer terreininformatie krijgt dan bij Google Maps. Kaarten van een gebied of complete landen kun je vooraf gratis op je toestel downloaden, zodat je in het veld geen data hoeft te verstoken. Ideaal is dat je een route die je in Google Maps in elkaar hebt gezet, ook in Maps.me kunt gebruiken.

©PXimport

Tip 05: Kleuren en vormen

Zodra je diverse markeringen aan een laag hebt toegevoegd, kan het een beetje onoverzichtelijk worden. Gelukkig kun je eenvoudig de kleur en de vorm van een markering wijzigen. Allereerst moet je de markering selecteren. Dit doe je door in de lijst op de naam te klikken of met de muis over de markering op de kaart te bewegen. In beide gevallen verschijnt er naast de naam aan de rechterkant een verfpotsymbool. Klik erop en kies een kleur uit de lijst.

Naast een andere kleur kun je de markering ook een andere vorm geven. Hiervoor kies je onder Pictogramvorm een andere optie. Als je op Meer pictogrammen klikt, vind je bijvoorbeeld pictogrammen voor geldautomaten, hotels, tandartsen, kerken en wandelroutes. Op deze manier kun je je kaart geheel personaliseren. De kleuren van zo'n pictogram zijn echter vastgelegd en kun je niet veranderen.

©PXimport

Tip 06: Foto's en video's

Als je meer informatie aan een markering wilt toevoegen, weet dan dat je niet alleen gemakkelijk tekst invoegt, maar ook foto's en video's. Klik op een markering en kies voor Bewerken. Rechts onderin vind je een fotopictogram. Klik erop en je hebt een aantal opties om foto's en video's toe te voegen. Belangrijk om te weten is dat je alleen foto's en video's van het internet aan je kaart kunt toevoegen. Het is niet mogelijk om je eigen foto's naar Google te uploaden. Wel kun je je foto's naar een eigen server of webdienst uploaden en een link naar de foto ingeven als je op URL van afbeelding klikt.

Sommige diensten staan zo'n externe link echter niet toe en een koppeling naar een Flickr-foto werkt bijvoorbeeld niet. Makkelijker is om een foto te zoeken via de zoekfunctie voor afbeeldingen van Google zelf. Hiervoor klik je op Google Afbeeldingen zoeken en typ je de naam van de locatie in. Klik op een foto en bevestig de actie door op Selecteren te klikken. De foto is nu meteen zichtbaar als je op de markering klikt. Wil je meer foto's toevoegen, klik dan op het plusje rechts onder de foto. Een foto verwijder je door op het prullenmandpictogram te klikken. Om een video toe te voegen, kies je voor YouTube-URL of -zoekopdracht.

©PXimport

Tip 07: Gebied toevoegen

Een markering is leuk als je een plaats of een bepaalde locatie aan je kaart wilt toevoegen, maar wat als je een gebied zoals een nationaal park wilt toevoegen? Het gereedschap rechts naast het markeringspictogram biedt uitkomst. Klik erop en kies voor Lijn of vorm toevoegen. Je cursor verandert weer in een plusje. Klik één keer met je muis op één van de buitenranden van het gebied dat je wilt markeren. Vervolgens kies je het volgende punt. Je gaat door tot je het hele gebied hebt gemarkeerd. Elke keer dat je op de kaart klikt, verschijnt er een bolletje. De lijn tussen de bolletjes is donkerrood. Als je weer bij het eerste bolletje aankomt, verandert je cursor in een handje. Dit betekent dat je het gehele gebied hebt gemarkeerd.

Het gemarkeerde gebied wordt nu grijs en in het venster verschijnt de naam Polygoon. Klik erop, geef het gebied een naam en kies voor Opslaan. Links in de lijst wordt het gebied aangegeven met een ander pictogram. Wil je de kleur hiervan veranderen, dan klik je op het verfpotpictogram. De transparantie van het gebied en de dikte van de rand kun je hier ook wijzigen. Als je op het gebied klikt, zie je meteen hoeveel kilometer de lijn met bolletjes is en wat de oppervlakte van het gebied is. Een leuke feature.

©PXimport

Tip 08: Routes toevoegen

Een andere optie van My Maps is het toevoegen van routes aan je kaart. Elke route is een nieuwe laag op de kaart en je hebt de keuze uit wandel-, fiets- en rijroutes. Je kunt verschillende bestemmingen aan één route toevoegen en op deze manier je gehele vakantietrip op de kaart tekenen. Per route heb je echter hooguit tien bestemmingen tot je beschikking. Het is dus handig om je routes op te delen in kleinere stukken. Om te beginnen klik je op Een lijn tekenen. Dit is dezelfde knop die je gebruikt om een lijn of vorm toe te voegen. Kies nu wat voor route je wilt toevoegen aan je kaart.

Zodra je cursor in een plusje is veranderd, zet je allereerst je startpunt op de kaart. Laat je muis los en navigeer daarmee naar het eindpunt van je route. My Maps laat je door middel van een blauwe lijn zien wat de snelste route van de ene naar de andere bestemming is. De punten worden met letters aangegeven. Wil je de route veranderen, ga dan met je muis over de blauwe lijn en er verschijnt een bolletje. Klik erop en versleep het bolletje; de route verandert automatisch. Wil je een punt aan je route toevoegen, klik dan in de linkerkant op Bestemming toevoegen. Je kunt de locatie op de kaart aangeven of een bestemming in het zoekvenster naast de letter C ingeven. Om de naam van het start- of eindpunt te wijzigen, klik je op de naam naast de letter. Klik daarna op het pennetje, het pictogram om iets te bewerken.

©PXimport

Tip 09: Kaart delen

Als je kaart helemaal af is, kun je het delen met de rest van de wereld. Rechts bovenin klik je op de groene knop Delen en gebruikers van Google Drive zien dat een zelfde soort venster zich opent. Standaard is een kaart ingesteld voor privégebruik. Dit betekent dat alleen jij toegang tot de kaart hebt, plus de mensen die je met een koppeling uitnodigt. De link bovenin werkt dus alleen voor genodigden. Je nodigt iemand uit door een naam onder Mensen uitnodigen in te geven en op Verzenden te klikken. Deze mensen krijgen een uitnodiging per mail binnen, tenminste als je het vinkje laat staan voor Mensen berichten sturen via e-mail, en kunnen de kaart via de link in hun e-mail bekijken. Ze hebben hiervoor wel een Google-account nodig.

Wil je je kaart openstellen voor mensen zonder Google-account, klik dan op Wijzigen achter Privé: alleen u heeft toegang. De handigste keuze is Iedereen met de link. Dan kun je je vrienden gewoon met een link uitnodigen. Als je voor Openbaar op internet kiest, kan iedereen je kaart inzien.

©PXimport

Een televisie trekt stof aan als een magneet. Vlekken, vingerafdrukken of een doffe waas kunnen het kijkplezier flink verstoren. Toch is het schoonmaken van je tv iets wat je voorzichtig moet aanpakken. Eén verkeerde beweging en je hebt een kras of een streperig scherm. In dit artikel lees je hoe je je televisie veilig schoonmaakt, wat je vooral níét moet doen en waar je op moet letten bij verschillende soorten schermen, zoals lcd, oled en qled.

Lees ook: Zo kies je de beste televisie voor in de slaapkamer

Het lijkt zo makkelijk: even een vochtige doek over het scherm halen. Maar juist dat is iets wat je moet vermijden. Schermen zijn namelijk gevoelig voor vocht, druk en agressieve schoonmaakmiddelen. Een papieren doekje of keukenrol kan al fijne krasjes veroorzaken. Gebruik daarom alleen een zachte microvezeldoek, droog of licht vochtig gemaakt met gedestilleerd water. Gewoon kraanwater bevat kalk en mineralen die bij opdrogen vlekken kunnen achterlaten.

Altijd eerst de stekker eruit

Voordat je begint met schoonmaken, haal je de televisie van de stroom. Niet alleen om veilig te werken, maar ook omdat je op een zwart scherm veel beter ziet waar het vuil zit. Bovendien voorkom je zo dat er vocht in warme elektronica trekt. Laat het scherm na gebruik goed afkoelen. Een warm scherm is kwetsbaarder voor druk; en te veel druk kan tot zichtbare sporen of blijvende vervorming leiden

Zachtjes poetsen, nooit drukken

Maak de doek licht vochtig en wrijf in een rustige, horizontale of verticale beweging over het scherm. Gebruik geen draaiende bewegingen en zet vooral geen kracht. Het paneel van een moderne tv is kwetsbaar. Oefen je te veel druk uit, dan kun je permanente verkleuringen of pixelschade veroorzaken. Houd er rekening mee dat het vuil meestal aan de oppervlakte zit, dus je hoeft niet te schrobben om resultaat te zien.

Regelmaat en antistatische bescherming helpen

Je hoeft je tv niet dagelijks schoon te maken, maar een snelle veegbeurt met een droge doek eens per week voorkomt dat stof zich ophoopt. In huizen met huisdieren of veel luchtcirculatie – bijvoorbeeld door open ventilatieroosters of mechanische ventilatie – raakt een scherm sneller stoffig. Regelmaat voorkomt dan dat het vuil zich vastzet.

Microvezeldoeken met antistatische eigenschappen helpen om stof minder snel te laten terugkeren. Er bestaan ook speciale sprays die het scherm tijdelijk antistatisch maken. Gebruik die alleen als ze expliciet geschikt zijn voor beeldschermen, en breng ze nooit direct op het scherm aan.

©Kamil Macniak

Oled is gevoeliger dan lcd of qled

Niet alle schermtypes reageren hetzelfde op vocht of schoonmaakmiddelen. Oled-schermen zijn het meest kwetsbaar, omdat ze anders zijn opgebouwd dan lcd- en qled-schermen. In plaats van een achtergrondverlichting gebruiken ze miljoenen pixels die ieder hun eigen licht produceren. Die pixels zijn opgebouwd uit organisch materiaal – vergelijkbaar met een ultradunne, gevoelige laag – die makkelijk kan worden aangetast door druk of chemicaliën. Omdat de organische materialen in oled-schermen chemisch gevoeliger zijn dan de kristalstructuren in lcd/qled, is de kans op blijvende schade groter. Zelfs een lichte beschadiging kan al zorgen voor donkere plekken of verkleuringen die niet meer verdwijnen.

Lcd- en qled-schermen hebben een stevigere gelaagde structuur, met beschermende lagen tussen het schermoppervlak en de lichtgevoelige delen. Daardoor zijn ze wat minder gevoelig voor schoonmaakfouten. Toch blijft ook hier voorzichtigheid geboden. Middelen met alcohol, ammoniak of azijn kunnen de antireflectielaag aantasten, met een dof of vlekkerig scherm als gevolg. En dat is niet meer te herstellen.

Gebruik nooit glasreiniger of allesreiniger

Het klinkt logisch om een glanzend oppervlak schoon te maken met glasreiniger, maar dat is bij een tv echt uit den boze. Veel van deze middelen bevatten oplosmiddelen of zuren die het scherm permanent kunnen beschadigen. Ook sprays zijn af te raden, omdat je dan kans hebt dat er vloeistof langs de randen naar binnen loopt. Als je per se een reinigingsmiddel wilt gebruiken, kies dan een speciale schermreiniger zonder alcohol, en breng die altijd aan op de doek – nooit direct op het scherm.

Vergeet de randen en de afstandsbediening niet

Naast het scherm zelf verdienen ook de behuizing en afstandsbediening een schoonmaakbeurt. Deze onderdelen zijn minder gevoelig en kun je gerust schoonmaken met een iets vochtigere doek. Let wel op dat er geen vocht tussen de knoppen komt. Rondom ventilatieopeningen of aansluitingen gebruik je het best een droge doek of een kleine borstel. Zo voorkom je dat stof zich ophoopt en de koeling of signaaloverdracht beïnvloedt.

©Katerina Bond

Groot scherm? Werk met twee handen

Bij televisies vanaf ongeveer 65 inch of bij gebogen schermen is het belangrijk om stabiel en met beleid te werken. Druk uitoefenen in het midden van een groot scherm zonder tegendruk aan de zijkant kan spanning veroorzaken in het paneel. Werk daarom met twee handen: één hand ondersteunt het scherm, terwijl de ander met de doek over het oppervlak veegt. Zorg ook dat de televisie stevig staat of hangt voordat je begint.

Ingebrande beelden poets je er niet af

Soms lijkt het alsof er een vlek in beeld blijft, maar dan gaat het om een ingebrande afbeelding of verkleurde pixels. Dit komt vooral voor bij oled-tv's en ontstaat door langdurige weergave van statische elementen, zoals logo's. Schoonmaken heeft daar geen effect op. Het is goed om dit onderscheid te kennen, zodat je niet blijft boenen op iets dat simpelweg in het scherm zelf zit.

Conclusie

Een televisie schoonmaken vraagt om een zachte hand en het juiste materiaal. Gebruik een droge of licht vochtige microvezeldoek, vermijd schoonmaakmiddelen en laat agressieve sprays links liggen. Houd rekening met het type scherm: vooral oled vraagt om extra zorg. Door regelmatig en zorgvuldig te werk te gaan, blijft het beeld niet alleen schoon, maar voorkom je ook schade op de lange termijn – zeker bij grotere of gebogen modellen.

De Philips Airfryer 5000-serie NA555/00 is geen simpele 'frietpan zonder olie'. Met twee manden én een stoomfunctie richt dit apparaat zich op de thuiskok die net iets meer wil. Denk aan een hele kip bereiden met stoom en hete lucht, of tegelijkertijd een hoofd- en bijgerecht klaarmaken. In deze review lees je wat er goed gaat, wat beter kan en voor wie deze airfryer echt een aanwinst is.

Eerste indruk

De Philips Airfryer 5000-serie NA555/00 is een airfryer met wat extra's: een stoomfunctie. Dit apparaat heeft twee manden met een totale capaciteit van 9 liter: een grotere lade van 6 liter voor hoofdgerechten en een kleinere van 3 liter voor bijgerechten of snacks. Volgens Philips kun je hiermee verschillende ingrediënten tegelijkertijd bereiden, met een keuze uit frituren, stomen of een combinatie van beide.

De machine in het kort: de airfryer is uitgerust met zogeheten RapidAir Plus-technologie, alleen beschikbaar bij Philips, waarbij hete lucht snel en gelijkmatig rondom de ingrediënten circuleert. Op papier betekent dat tot 90 procent minder vet dan bij friet en snacks uit de friteuse, al is uit onderzoek al gebleken dat dat een wel heel positieve vergelijking is.

De maximale baktemperatuur bedraagt 200 graden Celsius en er zijn 12 voorgeprogrammeerde programma's beschikbaar. De bediening verloopt via een digitaal aanraakscherm, waarbij temperatuur en tijd handmatig kunnen worden aangepast.

De bouwkwaliteit van het (erg grote) apparaat is degelijk, met een zilverkleurige roestvrijstalen afwerking. De airfryer weegt ruim 8,7 kilo. Met afmetingen van 35,1 x 38,2 x 44,3 cm neemt hij bovendien behoorlijk wat ruimte in op het aanrecht. Philips stelt dat het ontwerp compacter is dan andere modellen met twee manden naast elkaar. Dat is niet helemaal zo; de eerder geteste Ninja was duidelijk een slag kleiner.

©Saskia van Weert

Uitpakken en installatie

De airfryer zit in een grote doos en is goed beschermd tegen beschadiging tijdens het transport. Na het uitpakken van de airfryer kwamen er drie zaken in me op:

Punt 2 komen we verderop op terug. Maar eerst naar de handleiding: die zit er niet bij. Best een teleurstelling, want het is geen apparaat dat je zonder instructies uit de losse pols meteen intuïtief bedient. Wel staan er QR-codes op de doos, die na het scannen een online pdf openen van… meer dan 1800 pagina's! Alle verschillende talen zijn gebundeld in één bestand, waarbij Nederlands op pagina 704 begint. Dat is totaal onwerkbaar. Op de eigen pc heb ik er een kleiner bestand van gemaakt met alleen de eigen taal, en dat is meteen ook een advies aan Philips: niet doen, zo. Het hoeft ook weer geen full colour-boek te zijn, maar iets van een handzaam bestand zou prettig zijn.

Wat er wél bij zit, is een zwart-witte quickstartgids waarvan me niet duidelijk is wat de bedoeling van de handelingen is. Aangeraden wordt, zo maak ik eruit op, om het stoomgedeelte van de airfryer een reinigingsprogramma te laten doorlopen. De auteur van deze review is nog geen 50 en heeft goede ogen, maar deze folder was zo onduidelijk dat ik hem maar even heb laten zitten.

Handleiding: een gemiste kans

De pdf-handleiding die er wél is, is niet foutloos. Op zich wordt de werking van de airfryer goed uitgelegd. Er is een algemeen gedeelte, een deel over eten maken met de airfryerfunctie, vervolgens een deel over de combinatie van stomen en airfryen én er is een deel over de stoomfunctie, met telkens een tabelletje erbij van welk eten er hoelang in moet.

Echter, meerdere malen wordt aangehaald dat wortelgroenten zoals bloemkool en broccoli in de airfryer kunnen worden bereid. Dat zijn echter geen wortelgroenten. Slordig. Ook staat het gedeelte over friet maken vlak onder de stoominstructies. En zonder te testen kunnen we dit zeggen: friet maak je niet met stoom – zelfs niet in deze airfryer.

Er staan wel meer wat vreemde dingen in de handleiding, zoals dat je de mandjes met eten meermaals dient om te schudden boven de gootsteen. Daar zie ik echt het nut niet van in. Ik vermoed dat de handleiding is vertaald uit het Engels en dat men Amerikaans-achtige claims wil voorkomen door maar zo veel mogelijk aandacht aan veiligheid te besteden. De waarschuwing over de hete buitenkant is wel op zijn plaats: die klopt.

©Saskia van Weert

Het waterreservoir van de Philips-airfryer.

Uiterlijk en indeling

Het is een robuuste machine, rvs en matgrijs. Aan de achterzijde zitten twee afstandhouders die ervoor zorgen dat je hem niet te dicht tegen de muur zet. De warme lucht en stoom moeten tijdens het gebruik immers wel weg kunnen. Bovenop zit een bakje om water in te doen als je de stoomfunctie gebruikt. Links een kleine lade met airfryerfunctie voor kleine gerechten, rechts een grote lade die met alle functies overweg kan: airfryen, stomen, en stomen + airfryen.

De lades zijn verschillend ingedeeld. De kleine lade heeft een roostertje op de bodem dat je eruit kunt halen en dat ervoor zorgt dat de hete lucht ook onder het eten komt. In de grote lade zit een soort binnenpan, die er eveneens uit te halen is voor schoonmaakdoeleinden. De vierkante binnenpan past maar op één manier in de lade, dus je kunt hem er niet per ongeluk verkeerd in duwen.

©Saskia van Weert

Bediening en interface

De bediening lijkt heel ingewikkeld, en dat komt doordat er uit de doos een transparante sticker over het bedieningspaneel zit geplakt met werkelijk álle beschikbare knopjes erop. Na het verwijderen van de sticker blijkt het aantal keuzemogelijkheden behoorlijk mee te vallen.

Na het indrukken van de aan-uitknop kies je welke lade(s) je wilt gebruiken, en alleen de knoppen die van toepassing zijn op de gekozen lade en daarna de gekozen functie, lichten op. Als je lade 1 selecteert, zie je dus alléén de knoppen voor tijd en temperatuur en de voorkeuzemenu's. Kies je lade 2, dan heb je meer keuzes, namelijk voor airfryer, stomen en een combinatie ervan, maar ook de voorkeuzemenu's en reinigingsprogramma's.

Voorkeuzeprogramma's zijn overigens niet 'magisch'. Het zijn vastgestelde combinaties van een bepaalde tijd en een bepaalde temperatuur. Ze staan duidelijk in de handleiding beschreven. Tijdens de testperiode zijn ze niet gebruikt; ze zijn namelijk bedoeld voor een vaste hoeveelheid ingrediënten. Als je er meer of minder in doet, werkt het al meteen minder goed en moet je alsnog zelf de tijd aanpassen.

©Saskia van Weert

De sticker die over het bedieningspaneel zit geplakt toont alle beschikbare knoppen.

Prestaties: airfryen

Voor 'klassiek' airfryen heb je de keuze uit de kleine en de grote lade. De kleine is vooral geschikt voor bijvoorbeeld één kroket of één afbakbroodje. Voor de meeste bereidingen zul je vooral de grote mand gebruiken. De prestaties zijn prima; zeker in de grote mand is eten sneller gaar en krokant dan in airfryers van andere merken. Philips was het eerste grote bedrijf dat airfryers op de markt bracht en die voorsprong uit zich nog steeds in de kwaliteit van de meeste modellen – zeker de wat duurdere, zoals deze met veel vermogen.

©Saskia van Weert

Prestaties: stomen

Wil je de airfryer gebruiken om te stomen, dan vul je eerst het reservoir bovenop met water. Stomen is zoals eerder gemeld alleen beschikbaar in de grote mand. Iets als aardappels of groente stomen gaat prima, al duurt het simpelweg lang. Reken op zeker een halfuur voor een portie aardappelpartjes. Dat is overigens vergelijkbaar met reguliere stoomapparaten.

Aandachtspunt is het geluid: als de machine gaat stomen, maakt hij een geluid als een beademingsapparaat – om de zoveel tijd klinkt er telkens een opvallende 'puf'. Na het stomen moet het water in het reservoir afkoelen en kun je dat bakje leegschenken, schoonmaken en afdrogen. Je kunt het water om hygiënische redenen niet zo op de machine laten staan. Dat leeggieten is iets wat je in het begin zeker zult vergeten.

Prestaties: airfryen en stomen gecombineerd

Wat deze airfryer uniek maakt, is de combinatie van stomen en airfryen. Hoewel de auteur een doorgewinterde airfryergebruiker is en er zelfs een kookboekje over heeft geschreven, was het echt even zoeken naar wat er dan precies in kan worden klaargemaakt. Philips zelf geeft als suggestie om een hele kip erin te bereiden. Dat ging prima. Een experiment met broccoli mislukte helaas; de roosjes waren verbrand.

Deze functie is vooral geschikt voor koks die een experiment niet schuwen. Heb je een stoomoven of zou je die graag willen, dan is deze combinatie van airfryen en stomen een alternatief dat, zeker in vergelijking met een stoomoven, een stuk voordeliger is.

©Philips

Extra functies

De airfryer is voorzien van allemaal snufjes. Bijvoorbeeld de functie om middels een piepgeluid te worden gewaarschuwd dat je eten in de mand moet worden omgeschud. Ben je een ervaren airfryergebruiker, dan is die functie niet nodig, want je bent er al aan gewend om regelmatig de boel te schudden. Voor beginners kan dat echter een nuttige wenk zijn om een optimaal resultaat te krijgen.

Ook handig is de stoomreiniging. Maak je vaak vlees, kip of vette snacks in de airfryer klaar, dan kan het mandje gaan aankoeken en na verloop van tijd is het amper nog goed schoon te krijgen. Met de stoomreiniging wordt het mandje goed doorgestoomd, waarna je de mand met vuil water leeggooit, omspoelt en in de airfryer 5 minuten laat opdrogen.

De moeite van het vermelden waard is het geluid, of het gebrek daaraan. Tijdens het stomen hoor je zoals gemeld een pufgeluid, maar voor het overige is de airfryer stil. Je hoort hem wel, maar duidelijk minder dan andere airfryers. Ook de piep die je hoort als het eten klaar is – die bij Ninja bijvoorbeeld keihard is – is bescheiden. Dat is zeker een pluspunt.

Conclusie: kopen of niet?

De airfryer is veelzijdig, voorzien van een hoop toeters en bellen, en door de stoomfunctie biedt hij meerwaarde vergeleken met airfryers die dat niet kunnen. Het apparaat is wel groot en zwaar, heeft een enorm lange handleiding en is daardoor niet intuïtief te gebruiken – je moet er echt tijd in investeren om hem goed te leren kennen. De mandjes en roosters kunnen in de vaatwasser, maar de buitenzijde en het waterreservoir zijn vlekgevoelig. De prestaties zijn goed.

Al met al is deze airfryer een aanrader voor de thuiskoks die hoge eisen stellen aan hun apparaat, bereid zijn om er veel mee te experimenteren en creatief zijn in het bedenken van gerechten die de stoomfunctie goed benutten. Ben je alleen op zoek naar een apparaat om friet en snacks mee te maken? Dan zijn simpelere modellen een betere keuze.