Ransomware is een steeds groter wordend probleem waar je veel last van kunt hebben. Veel ransomware gijzelt je pc of je bestanden, waarbij je diep in de buidel moet tasten om je bestanden terug te krijgen. Toch is er nog veel onduidelijk of onbekend over ransomware, dus is het tijd om al het nieuws dat we de laatste tijd schreven eens onder elkaar te zetten.

Ransomware in allerlei soorten en maten

Er zijn nogal wat verschillende soorten ransomware, maar in de basis werken ze allemaal hetzelfde: ze zorgen ervoor dat je bepaalde taken op je pc niet meer kunt uitvoeren tot je je portemonnee trekt, en zelfs dan is het verre van zeker dat de blokkade opgeheven wordt.

Sommige versies richten zich speciaal op je NAS of thuisnetwerk, zodat al je apparaten vast komen te zitten. Andere laten je in een blikken schreeuwstem weten dat je bestanden gekaapt zijn, en weer anderen doen zich voor als porno-app om bij zoveel mogelijk mensen binnen te komen. En alsof dat nog niet genoeg is, wordt ook gedreigd met het openbaar maken van de gegijzelde gegevens.
 

Android, iOS en OS X

Ransomware richt zich allang niet meer alleen op de pc. Android is inmiddels ook een gewild besturingssysteem om malwarecodes op los te laten, helemaal nu Google's OS met het Material Design simpel na te bouwen is. Ook is het installeren van apps een buiten de officiële Play Store om een fluitje van een cent, omdat veel mensen die functie aan laten staan in hun systeem.

©PXimport

Ransomware op Android kan er redelijk geloofwaardig uitzien.

Maar ook Macs worden niet ontzien. Eigenlijk is iOS het enige veelgebruikte systeem dat niet onder vuur ligt, door de hoge beveiligingsmuren die Apple om de App Store heen bouwt - al is het waarschijnlijk ook een kwestie van tijd voor dat gaat gebeuren.
 

Oranje boven

Nederland speelt aan beide kanten van de streep een grote rol op het gebied van ransomware. Aan de ene kant worden nu en dan landgenoten opgepakt voor betrokkenheid bij het maken of verspreiden van gijzelsoftware. Gelukkig is er ook een meer glimmende kant van de medaille: het Nederlandse OM werkt met succes samen met Kaspersky om slachtoffers van de bekende ransomware CoinVault te helpen hun bestanden weer terug te krijgen.
 

Fixes en oplossingen

Maar het is niet alleen maar kommer en kwel. Malwarejagers als Kaspersky hebben ransomware hoog op hun to do-lijstjes staan, en er komen steeds meer ontsleuteltools voor specifieke soorten ransomware. En met een beetje mazzel, zoals bij TrueCrypter, zit de code zo slecht in elkaar dat de ransomware zichzelf onschadelijk maakt.

©PXimport

Niet alle ransomware zit waterdicht in elkaar, maar Truecrypter slaat alles.

Vooraf kun je natuurlijk ook een hoop doen. Zorgen dat alle, maar vooral je beveiligingssoftware up-to-date is bijvoorbeeld. En een goede back-up maken is altijd een goed idee. Hier vind je vijf tips tegen besmetting met ransomware. En als dat nog niet voldoende is, hebben de collega's van Computer!Totaal ook nog een paar goede tips voor als het te laat lijkt.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.