Is het Google naar het hoofd gestegen? Het bedrijf wil dat de hele wereldbevolking internettoegang heeft en dat wil het voor elkaar krijgen met behulp van… ballonnen!

Google Loon is de naam van het project waarbij wordt geprobeerd om landelijke gebieden met behulp van luchtballonnen te voorzien van internettoegang via wifi. Het eerste proefproject is in juni in Nieuw-Zeeland van start gegaan, ter hoogte van de 40e zuiderbreedtegraad. Bij dat proefproject zijn dertig ballonnen opgelaten die een hoogte van 18 tot 27 kilometer bereikten. Dit is een veilige hoogte waarbij het vliegverkeer niet wordt gestoord. De Google-ballonnen, die worden gevuld met helium, staan onder hoge druk waardoor ze ongeveer honderd dagen in de lucht kunnen blijven.

De ballonnen waaien mee op de wind, maar kunnen ook worden bestuurd – bijvoorbeeld om ze op de juiste hoogte te krijgen. Het voordeel hiervan is in ieder geval dat de internetverbinding blijft bestaan bij bepaalde natuurrampen zoals aardbevingen of tornado’s en bij eventuele terroristische aanslagen. Bovendien zou het verschaffen van internetverbindingen in afgelegen gebieden op deze manier een stuk gemakkelijker, goedkoper en sneller zijn dan via alternatieven. Uniek is bovendien dat de ballonnen worden aangedreven door zonne-energie.

©CIDimport

Google mikt – letterlijk en figuurlijk – hoog met dit project. Uiteindelijk wil het streven naar het beschikbaar maken van alle informatie voor iedereen in de wereld. Uiteraard is het hele project geen liefdadigheid van Google. Aangezien bijna tweederde van de wereldbevolking (nog) geen internettoegang heeft, ziet het internetbedrijf mogelijkheden om meer geld te verdienen aan een groep nieuwe internetgebruikers.

Kritiek niet van de lucht

Het is nog niet bekend of Google het project uitbreidt naar andere landen. Op basis van de resultaten van het proefproject in Nieuw-Zeeland besluit het of ook in andere landen dergelijke ballonnen worden opgelaten. In ieder geval heeft India al interesse getoond in het project en er zouden ook al plannen zijn om met circa driehonderd ballonnen heel Nieuw-Zeeland, Australië, Chili en Argentinië van internetverbindingen te voorzien.

©CIDimport

Maar er is ook kritiek op het project, van niemand minder dan Bill Gates, die met zijn Bill & Melinda Gates Foundation al jaren arme en zieke mensen in ontwikkelingslanden helpt. Hij vindt het een waardeloos project, zo heeft hij in augustus gezegd: “Een internetverbinding is niet datgene waarop mensen in ontwikkelingslanden zitten te wachten. Die zijn meer geholpen met een middel tegen malaria.”

Daarnaast zijn er zorgen geuit door astronomen, die vrezen dat de signalen van de ballonnen, die worden uitgezonden op de 2400MHz- en de 5800MHz-band, tot storingen zullen leiden bij radioastronomie. Aangezien zij radiogolven uit de ruimte willen ontvangen, vrezen zij dat ze geen onderscheid zullen kunnen maken tussen de radiogolven afkomstig van Google’s ballonnen en andere radiogolven. Google heeft daarom toegezegd zijn ballonnen tijdelijk te zullen uitschakelen als ergens interferentie dreigt.

Tekst: Edwin Feldmann

Dit artikel komt uit Computer Idee 23, jaargang 2013.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.