Heb je last van een pc die niet optimaal presteert? Of vertoont juist andere apparatuur in je thuisnetwerk mankementen? Dan is het vaak flink speuren naar de oorzaak van het probleem, met een goede gereedschapskist aan tools voor je pc weet je precies of alle onderdelen in (en aan) je computer naar behoren werken.

1 Speccy

Staat er Windows 32 of 64 bit op je systeem? Welke processor en welke chipset zitten er in? Als je de exacte specificaties van je eigen of andermans computer zoekt: met Speccy haal je die gegevens snel boven water. Speccy geeft een samenvatting van de inhoud van het systeem. Je ziet in één oogopslag het geïnstalleerde besturingssysteem, de processor, het geheugen enzovoort. Via tabbladen aan de zijkant kun je verder inzoomen op de onderdelen om gedetailleerde systeeminformatie boven water te krijgen. Ook randapparatuur en het netwerk hebben eigen tabbladen.

©PXimport

2 CPU-Z

Met CPU-Z haal je snel naar boven welk type processor en in de computer zit. Je krijgt alle gegevens van de socket op het moederbord tot de verschillende ondersteunde instructiesets. Minstens zo handig, zeker voor wie een OEM-systeem heeft, je ziet welk type moederbord je hebt. Handig als je snel wilt weten welke nieuwe drivers je kunt gebruiken.

©PXimport

3 Core Temp

Ieder recent moederbord kan de temperaturen van de cpu lezen. Maar voor de meest nauwkeurige aanduiding van de temperatuur is de ingebouwde digital thermal sensor van de processor nodig. Het tooltje Core Temp leest deze sensor uit en geeft per processorkern precies weer wat de huidige temperatuur is. Core Temp kan zowel met AMD- als met Intel-processoren overweg. Je krijgt gelijk in het overzicht te zien welk type processor er in het systeem zit. Via add-ons kun je Core Temp verder uitbreiden, bijvoorbeeld met mogelijkheden om de temperatuur op afstand uit te lezen.

©PXimport

4 Prime95

Heb je regelmatig blauwe schermen en vraag je je af of de processor de oorzaak van het probleem is? Dan kun je met Prime95 direct antwoord op die vraag krijgen. Dit programma is eigenlijk geschreven om grote priemgetallen te achterhalen. Prime95 is een programma dat computers over de hele wereld gebruikt om te rekenen totdat er een priemgetal met 100.000.000 decimalen is ontdekt. Daarmee is een behoorlijke prijs te winnen. Prime95 is in zoverre niet gratis dat je afstand doet van deze prijs als jouw computer het getal in kwestie weet te berekenen. Je kunt het wel gratis inzetten om de processor extreem te belasten en zo te kijken of de computer dat aankan.

©PXimport

5 CrystalDiskInfo

Hoe gaat het met de harde schijf? CrystalDiskInfo geeft op basis van de s.m.a.r.t.-status informatie over alle harde schijven in je systeem. Je kunt de temperatuur in de gaten houden en zien of er andere problemen zich aan het ontwikkelen zijn. Deze toepassing kan automatisch een geluidsmelding geven of een e-mail sturen als problemen zich voordoen. De interface is lekker overzichtelijk. Alle relevante gegevens staan bovenaan, de twee belangrijkste waarden (gezondheid en temperatuur) zelfs heel prominent. Met een klik op de pijl kun je snel schakelen tussen verschillende harde schijven in het systeem.

©PXimport

6 Recuva

Met Recuva kun je eenvoudig bestanden terughalen, zelfs als je de prullenbak al hebt geleegd. Wie verstandig is, installeert deze gratis toepassing voordat problemen zich voordoen. Zo niet, dan loop je bij installatie het risico je verwijderde bestandsresten te overschrijven. Ben je een bestand kwijt, dan start je Recuva en loodst een wizard je door de stappen heen. Deze tool werkt op harde schijven, usb-sticks en geheugenkaarten. Naast herstelmogelijkheden krijg je ook een optie waarmee je bestanden zo verwijdert dat zelfs Recuva ze niet meer kan terugvinden.

©PXimport

7 Duplicate File Finder

Het niemand verbazen dat op bijna iedere harde schijf behoorlijk wat gegevens dubbel staan. De Duplicate File Finder van Auslogics helpt je deze dubbele bestanden opsporen. Je start direct met een wizard waarin je aangeeft of je naar veelplegers qua doublures wilt zoeken of alle bestanden onder de loep wilt nemen. In de opvolgende stappen kun je in nog meer detail zoeken en aangeven hoe veilig dubbele bestanden verwijderd moeten worden. Vanuit het zoekoverzicht kun je vervolgens de resultaten zelf nalopen voor je ze verwijderd.

©PXimport

8 WinDirStat

WinDirStat is bepaald geen jonge toepassing, maar nog steeds heel nuttig en het werkt ook op Windows 10. Deze toepassing analyseert de harde schijf en brengt vervolgens grafisch in beeld hoeveel bestanden erop staan en hoe groot die ten opzicht van elkaar zijn. Vanuit het openingsscherm zijn de bestanden met kleur gecodeerd naar de map waar ze in staan. Klik je op een verzameling bestanden, dan zoom je in naar die map, en worden de bestanden per onderliggende map getoond. Dat maakt het heel makkelijk om snel te zien welke bestanden en mappen de meeste ruimte op de harde schijf innemen.

©PXimport

9 Furmark

Met Furmark belast je je videokaart om te kijken wat hij aankan. Vanuit het overzichtsscherm zie je direct hoeveel videokaarten er in het systeem zitten en welke typen kaarten dat zijn. Je kunt aangeven of je een stresstest of een benchmark wilt doen. Met een stresstest kun je kijken of je systeem de volledige belasting van de videokaart aankan. Handig als je probeert te achterhalen of blauwe schermen door dit onderdeel veroorzaak worden. De scores van de benchmarks kun je gebruiken bij het overklokken van een systeem en om te zien hoe snel jouw computer is ten opzichte van die van anderen.

©PXimport

10 Fraps

Fraps is een oude bekende voor fanatieke gamers. Deze applicatie laat zien hoeveel frames per seconde de videokaart op een gegeven moment kan genereren. De applicatie loopt in een hoek van het scherm mee terwijl een game draait. Dit maakt het mogelijk om snel te zien wanneer een spel qua snelheid in de problemen komt. Al voordat het beeld gaat stotteren, zien we de fps naar beneden gaan. Deze applicatie wordt niet alleen gebruikt om problemen op te sporen, maar ook om de relatieve videosnelheid van een computer te bepalen. Fraps bevat daarnaast ook een onderdeel om schermopnamen mee te maken.

©PXimport

11 3DMark Basic Edition

Als je je videokaart aan een serieuze test wilt blootstellen en gelijk de resultaten wilt vergelijken met die van anderen, dan is 3DMark Basic Edition een mooie tool. Met deze versie kun je de professionele tests van Futuremark op je systeem loslaten. Na afloop krijg je een testrapport dat je kunt vergelijken met dat van andere gebruikers wereldwijd. Net als Furmark kun je 3DMark gebruiken om te kijken of je systeem zoveel grafische belasting wel aankan. Zie je steeds een blauw scherm bij het uitvoeren van deze test, dan is er een goede kans dat de videokaart in je systeem niet naar behoren werkt.

©PXimport

12 Revo Uninstaller Free

De de-installatieroutine van Windows laat niet altijd alles even schoon achter. Revo Uninstaller Free gebruik je onder meer als vervanger van Apps verwijderen in Windows 10. Het probeert applicaties zo volledig mogelijk van je computer af te gooien. Daarnaast vinden we een aantal extra schoonmaakgereedschappen om onder meer restanten van oude de-installaties te verwijderen. Revo biedt in de gratis versie mogelijkheden om door te gaan met een betaalde variant die nog meer opties biedt om zowel harde schijf als de Windows-installatie weer helemaal aan kant te krijgen.

©PXimport

13 CCleaner

CCleaner is al zo lang populair dat het bijna heiligschennis is om er negatief over te schrijven. Dat imago heeft een deuk opgelopen toen bleek dat de 32bit-versie met malware geïnfecteerd was. Inmiddels zou Piriform (tegenwoordig onderdeel van Avast) weer schone software moeten aanbieden. Het idee achter CCleaner is dat je de computer versnelt door ongebruikte onderdelen te verwijderen. Wie dit in praktijk test ontdekt dat het eigenlijk weinig concrete snelheidswinst oplevert. Wel is het een heel handige toepassing om snel de computer op te schonen van cookies, tijdelijke internetbestanden en andere overbodige rommel.

©PXimport

14 AutoRuns

Wat start er allemaal als Windows wordt gestart? Het tooltje AutoRuns van Microsoft brengt in beeld wat er opstart en kan daarbij automatisch de standaard Microsoft-onderdelen verbergen. Dat geeft je de mogelijkheid om applicaties van derden die met Windows mee willen starten daarvan te weerhouden. AutoRuns geeft een zeer uitgebreide weergave van alle mogelijke applicaties die zichzelf starten wanneer je Windows aanzet.

©PXimport

15 PRTG Network Monitor

Met PRTG Network Monitor houd je overzicht op wat er op je netwerk gebeurt. Het is professionele software waarvan wij de gratis variant gebruiken. Bedrijven gebruiken het om grote, complexe netwerkinfrastructuur in de gaten houden. Dat doen ze door softwaresensoren op verschillende onderdelen (servers, routers, etc.) te plaatsen. Detecteert één van de sensoren een probleem, dan gaat er een alarm uit en kan de beheerder actie ondernemen. De gratis versie van PRTG Network Monitor heeft een limiet van maximaal 100 sensoren. Daarna moeten we (stevig) betalen. Dat is geen probleem: voor overzicht in een normaal thuisnetwerk is 100 meer dan genoeg.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.