De Denon DHT-S218 is een goedkope 2.1-soundbar die Dolby Atmos-geluid kan verwerken. Dat is bijzonder, want meestal moet je hiervoor bij een duurder apparaat zijn.

Met z’n adviesprijs van 269 euro mag je de DHT-S218-soundbar gerust heel betaalbaar noemen. Zeker als je hem vergelijkt met topmodellen die 1000 euro of zelfs meer kosten, zoals de Samsung HW-Q990D. De lagere prijs is echter niet het enige waarom deze Denon in het oog springt. De DHT-S218 is een kleiner toestel, terwijl veel Atmos-modellen ontworpen zijn om bij een 55- of zelfs 65inch-televisie te passen. Dit model is de opvolger van de oudere gelijkaardige DHT-S217.

Z’n compacte vorm maakt de Denon-soundbar dus een interessant product voor bij een kleiner tv-scherm of in een kleinere kamer. Of als je gewoon geen zin hebt in een reusachtige soundbar die alle ruimte en aandacht opeist. Dit is een soundbar zonder draadloze subwoofer, dus je hoeft ook geen ruimte te maken voor een tweede grote kast. De Denon biedt echter niet zo heel veel opties om muziek te streamen.

©Denon

Elegant afgewerkt

Vergeleken met de meeste budgettoestellen is de DHT-S218 een chique verschijning. De voorkant die afgewerkt is in een donkergrijze stof zorgt voor een beetje luxe en een zekere Scandinavische uitstraling. Dat het textiel over een afgeronde rand verder doorloopt tot de helft van de bovenkant is een mooi accent. Daar vind je trouwens vijf knoppen om de soundbar te bedienen. Die ga je wellicht zelden gebruiken, maar het is toch handig dat ze er zijn.

©Denon

De breedte van 89 cm is echt heel bescheiden, terwijl de hoogte van 6,7 cm maakt dat je de Denon probleemloos voor de meeste tv’s op een voet kunt plaatsen. Door z’n lage gewicht en afmetingen kun je hem ook aan de muur monteren. Links en rechts zijn er openingen in de soundbar waarlangs lage tonen naar buiten komen. Daarom plaats je hem het best zo dat er aan weerszijden enkele tientallen centimeters vrij zijn en liefst niet in een kast. 

Een extra HDMI-ingang

De meeste budget-soundbars hebben weinig ingangen. Dat is anders bij deze soundbar. Naast de HDMI-eARC-poort die je gebruikt om hem te verbinden met een tv, is er een extra HDMI-ingang om bijvoorbeeld een Apple TV of console aan te sluiten, en dat kan ook met next-genconsoles. Alleen 4K120 of 8K kan deze soundbar niet aan. Wel is er een optische ingang en een aux-input verstopt in een nis achterop, zodat je kabels netjes kunt wegwerken. Op de kleine details is dus ook gelet.

Let op de ledjes

Achter de stoffen bekleding voorop zitten vijf ledjes verstopt die naargelang de situatie deels of allemaal oplichten. Geen display dus en je moet de leds interpreteren om te weten wat ze betekenen. Dat er eentje aan de rechterzijde blauw oplicht, wil bijvoorbeeld zeggen dat er Dolby Atmos-geluid binnenkomt, terwijl vier witte ledjes aangeeft dat je de aux-ingang gebruikt. Vermoedelijk gaan de meeste mensen gewoon op hun gevoel af en drukken ze op de knoppen van de afstandsbediening tot gebeurt wat ze willen.

©Jamie Biesemans

Klein, maar met veel knoppen

Denon levert echt een heel kleine afstandsbediening mee. Het gevaar dat hij tussen de kussens van sofa verdwijnt, is dus niet onaannemelijk. Verder is hij wel heel bruikbaar. Ondanks het kleine formaat heeft deze afstandsbediening veel knopjes. Naast regelaars voor volume en de bassen, kun je ermee schakelen tussen de verschillende ingangen op de soundbar. Afhankelijk van wat je afspeelt, kun je drukken op een knop Music of Movie, met een optie Night om de bassen ’s avonds laat te dempen.

©Jamie Biesemans

Positief is dat Denon z’n uitstekende Dialog Enhancer-technologie in deze soundbar stopt. Druk op Low, Med of High om spraak in films en tv-uitzendingen meer of minder uit de mix te tillen. High werkt het best, maar laten stemmen wel wat nasaal klinken. 

Voor muziek

Muziek afspelen? Verwacht bij de DHT-S218 geen wifi-streamen en al helemaal niet Denons HEOS-platform. Als je een playlist naar de soundbar wilt sturen, kun je enkel bluetooth gebruiken om dat vanaf een smartphone of tablet te doen. Of je regelt het via je televisie, als je tv de app van je favoriete streamingdienst ondersteunt. Stream je via bluetooth, dan gebruik je wellicht de basale SBC-codec, maar in de toekomst werkt de betere LC3-codec ook.

©Jamie Biesemans

In de praktijk vonden we de Denon DHT-S218 best prettig spelen, zeker als je kiest voor de Music-modus. Je kunt dan rekenen op een warmere klank met wat dofheid, maar vocals komen wel mooi naar voren. Ook wat complexere muziek, zoals de Hans Zimmer-soundtrack van Dune, komt nog gelaagd uit de soundbar. De weidsheid en het fijne detail mis je wel wat, maar dat is typisch voor een soundbar op dit niveau. Met popmuziek, dat intenser en gecomprimeerder gemasterd wordt, voelt de Denon zich helemaal thuis.

Grootsere klank dan verwacht 

Ondanks de ondersteuning voor Dolby Atmos en oudere Dolby-formaten (DTS-geluid lust-ie niet), blijft de DHT-S218 een soundbar die 2.1-stereo afspeelt. Hij zet echter slimme software in om de 3D-ervaring na te bootsen via de twee tweeters, de twee drivers of speakers voor middentonen en de twee woofers. De prestaties van een dure soundbar die wél beschikt over veel kanalen kan de Denon uiteraard niet evenaren. Maar door het bescheiden aantal speakers op een specifieke manier aan te sturen, weet deze soundbar wel een grotere geluidsbeeld te creëren. De stap van de tv-speakers naar de Denon is zeker merkbaar. 

De Denon slaagt er ook in om een verrassend vol geluid te produceren. De meeste soundbars vertrouwen op een extra draadloze subwoofer om echt diepe bastonen de kamer in te sturen. Hier is die subwoofer afwezig, maar zijn er wel twee iets grotere woofers ingebouwd. De diepste bassen blijven afwezig bij de racescène van Ready Player One, maar voor de rest zet hij wel een indrukwekkende prestatie neer. In de Movie-stand wordt de hectiek van de race en de vele botsingen en crashes goed overgebracht – beter dan verwacht.

©Jamie Biesemans

Er gebeurt bij dit testfragment veel op het scherm, waardoor geluidseffecten snel verloren kunnen gaan in de algemene chaos. De DHT-S218 zorgt echter voor redelijk veel detail. De muntstukken die rinkelen als een racer crasht bijvoorbeeld, komen nog sterk uit de mix. Zet je de soundbar loeihard, dan loopt-ie wel tegen z’n limieten aan en begint alles hard te klinken. Ook dat is kenmerkend voor een (goedkopere) soundbar.

De spraakprestaties zijn echter heel goed, ondanks de afwezigheid van een toegewijd centerkanaal in deze 2.1-soundbar. Bij enkele afleveringen van de nieuwe Doctor Who werden de speelse dialogen daardoor samen met de muziek helder aangeleverd. De functie Dialog Enhancer werkt ook zeer goed als je ’s avond laat op een lager volume luistert. Een zwakke plek bij veel budgettoestellen, maar de Denon doet het op dit vlak heel goed.

Conclusie 

Hoewel de Denon DHT-S218 vanwege zijn 2.1-kanalen niet presteert zoals een topmodel of een soundbar uit de middenklasse (500-600 euro), biedt hij wel heel veel voor z’n prijs. Vergeleken met veel rivalen met een vergelijkbare prijs is de DHT-S218 een zeer goed presterende soundbar die met name dialogen helder weergeeft. Ook muziek en actie-effecten worden voller neergezet dan je zou verwachten, wat een film- of gameavond een stukje meeslepender maakt. De elegante afwerking van dit budgettoestel is de kers op de taart.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.