De Denon DHT-S218 is een goedkope 2.1-soundbar die Dolby Atmos-geluid kan verwerken. Dat is bijzonder, want meestal moet je hiervoor bij een duurder apparaat zijn.

Met z’n adviesprijs van 269 euro mag je de DHT-S218-soundbar gerust heel betaalbaar noemen. Zeker als je hem vergelijkt met topmodellen die 1000 euro of zelfs meer kosten, zoals de Samsung HW-Q990D. De lagere prijs is echter niet het enige waarom deze Denon in het oog springt. De DHT-S218 is een kleiner toestel, terwijl veel Atmos-modellen ontworpen zijn om bij een 55- of zelfs 65inch-televisie te passen. Dit model is de opvolger van de oudere gelijkaardige DHT-S217.

Z’n compacte vorm maakt de Denon-soundbar dus een interessant product voor bij een kleiner tv-scherm of in een kleinere kamer. Of als je gewoon geen zin hebt in een reusachtige soundbar die alle ruimte en aandacht opeist. Dit is een soundbar zonder draadloze subwoofer, dus je hoeft ook geen ruimte te maken voor een tweede grote kast. De Denon biedt echter niet zo heel veel opties om muziek te streamen.

©Denon

Elegant afgewerkt

Vergeleken met de meeste budgettoestellen is de DHT-S218 een chique verschijning. De voorkant die afgewerkt is in een donkergrijze stof zorgt voor een beetje luxe en een zekere Scandinavische uitstraling. Dat het textiel over een afgeronde rand verder doorloopt tot de helft van de bovenkant is een mooi accent. Daar vind je trouwens vijf knoppen om de soundbar te bedienen. Die ga je wellicht zelden gebruiken, maar het is toch handig dat ze er zijn.

©Denon

De breedte van 89 cm is echt heel bescheiden, terwijl de hoogte van 6,7 cm maakt dat je de Denon probleemloos voor de meeste tv’s op een voet kunt plaatsen. Door z’n lage gewicht en afmetingen kun je hem ook aan de muur monteren. Links en rechts zijn er openingen in de soundbar waarlangs lage tonen naar buiten komen. Daarom plaats je hem het best zo dat er aan weerszijden enkele tientallen centimeters vrij zijn en liefst niet in een kast. 

Een extra HDMI-ingang

De meeste budget-soundbars hebben weinig ingangen. Dat is anders bij deze soundbar. Naast de HDMI-eARC-poort die je gebruikt om hem te verbinden met een tv, is er een extra HDMI-ingang om bijvoorbeeld een Apple TV of console aan te sluiten, en dat kan ook met next-genconsoles. Alleen 4K120 of 8K kan deze soundbar niet aan. Wel is er een optische ingang en een aux-input verstopt in een nis achterop, zodat je kabels netjes kunt wegwerken. Op de kleine details is dus ook gelet.

Let op de ledjes

Achter de stoffen bekleding voorop zitten vijf ledjes verstopt die naargelang de situatie deels of allemaal oplichten. Geen display dus en je moet de leds interpreteren om te weten wat ze betekenen. Dat er eentje aan de rechterzijde blauw oplicht, wil bijvoorbeeld zeggen dat er Dolby Atmos-geluid binnenkomt, terwijl vier witte ledjes aangeeft dat je de aux-ingang gebruikt. Vermoedelijk gaan de meeste mensen gewoon op hun gevoel af en drukken ze op de knoppen van de afstandsbediening tot gebeurt wat ze willen.

©Jamie Biesemans

Klein, maar met veel knoppen

Denon levert echt een heel kleine afstandsbediening mee. Het gevaar dat hij tussen de kussens van sofa verdwijnt, is dus niet onaannemelijk. Verder is hij wel heel bruikbaar. Ondanks het kleine formaat heeft deze afstandsbediening veel knopjes. Naast regelaars voor volume en de bassen, kun je ermee schakelen tussen de verschillende ingangen op de soundbar. Afhankelijk van wat je afspeelt, kun je drukken op een knop Music of Movie, met een optie Night om de bassen ’s avonds laat te dempen.

©Jamie Biesemans

Positief is dat Denon z’n uitstekende Dialog Enhancer-technologie in deze soundbar stopt. Druk op Low, Med of High om spraak in films en tv-uitzendingen meer of minder uit de mix te tillen. High werkt het best, maar laten stemmen wel wat nasaal klinken. 

Voor muziek

Muziek afspelen? Verwacht bij de DHT-S218 geen wifi-streamen en al helemaal niet Denons HEOS-platform. Als je een playlist naar de soundbar wilt sturen, kun je enkel bluetooth gebruiken om dat vanaf een smartphone of tablet te doen. Of je regelt het via je televisie, als je tv de app van je favoriete streamingdienst ondersteunt. Stream je via bluetooth, dan gebruik je wellicht de basale SBC-codec, maar in de toekomst werkt de betere LC3-codec ook.

©Jamie Biesemans

In de praktijk vonden we de Denon DHT-S218 best prettig spelen, zeker als je kiest voor de Music-modus. Je kunt dan rekenen op een warmere klank met wat dofheid, maar vocals komen wel mooi naar voren. Ook wat complexere muziek, zoals de Hans Zimmer-soundtrack van Dune, komt nog gelaagd uit de soundbar. De weidsheid en het fijne detail mis je wel wat, maar dat is typisch voor een soundbar op dit niveau. Met popmuziek, dat intenser en gecomprimeerder gemasterd wordt, voelt de Denon zich helemaal thuis.

Grootsere klank dan verwacht 

Ondanks de ondersteuning voor Dolby Atmos en oudere Dolby-formaten (DTS-geluid lust-ie niet), blijft de DHT-S218 een soundbar die 2.1-stereo afspeelt. Hij zet echter slimme software in om de 3D-ervaring na te bootsen via de twee tweeters, de twee drivers of speakers voor middentonen en de twee woofers. De prestaties van een dure soundbar die wél beschikt over veel kanalen kan de Denon uiteraard niet evenaren. Maar door het bescheiden aantal speakers op een specifieke manier aan te sturen, weet deze soundbar wel een grotere geluidsbeeld te creëren. De stap van de tv-speakers naar de Denon is zeker merkbaar. 

De Denon slaagt er ook in om een verrassend vol geluid te produceren. De meeste soundbars vertrouwen op een extra draadloze subwoofer om echt diepe bastonen de kamer in te sturen. Hier is die subwoofer afwezig, maar zijn er wel twee iets grotere woofers ingebouwd. De diepste bassen blijven afwezig bij de racescène van Ready Player One, maar voor de rest zet hij wel een indrukwekkende prestatie neer. In de Movie-stand wordt de hectiek van de race en de vele botsingen en crashes goed overgebracht – beter dan verwacht.

©Jamie Biesemans

Er gebeurt bij dit testfragment veel op het scherm, waardoor geluidseffecten snel verloren kunnen gaan in de algemene chaos. De DHT-S218 zorgt echter voor redelijk veel detail. De muntstukken die rinkelen als een racer crasht bijvoorbeeld, komen nog sterk uit de mix. Zet je de soundbar loeihard, dan loopt-ie wel tegen z’n limieten aan en begint alles hard te klinken. Ook dat is kenmerkend voor een (goedkopere) soundbar.

De spraakprestaties zijn echter heel goed, ondanks de afwezigheid van een toegewijd centerkanaal in deze 2.1-soundbar. Bij enkele afleveringen van de nieuwe Doctor Who werden de speelse dialogen daardoor samen met de muziek helder aangeleverd. De functie Dialog Enhancer werkt ook zeer goed als je ’s avond laat op een lager volume luistert. Een zwakke plek bij veel budgettoestellen, maar de Denon doet het op dit vlak heel goed.

Conclusie 

Hoewel de Denon DHT-S218 vanwege zijn 2.1-kanalen niet presteert zoals een topmodel of een soundbar uit de middenklasse (500-600 euro), biedt hij wel heel veel voor z’n prijs. Vergeleken met veel rivalen met een vergelijkbare prijs is de DHT-S218 een zeer goed presterende soundbar die met name dialogen helder weergeeft. Ook muziek en actie-effecten worden voller neergezet dan je zou verwachten, wat een film- of gameavond een stukje meeslepender maakt. De elegante afwerking van dit budgettoestel is de kers op de taart.

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.

Voor miljoenen gebruikers was Microsoft Paint de eerste stap richting digitale creativiteit. Kinderen tekenden er hun eerste computerkunstwerkjes in, volwassenen plakten er snel iets functioneels mee in elkaar. Sinds Windows 11 is Paint door de toevoeging van AI-functies en de ondersteuning van lagen veel slimmer geworden, zonder zijn eenvoud te verliezen.

Geen download, geen licentie en altijd beschikbaar … Paint is er al sinds de vroegste Windows-versies en het is er nog altijd. Hoewel de mogelijkheden beperkt zijn, blijft het geliefd om zijn eenvoud en simpele bediening of puur vanwege nostalgie. Zelfs wie zwaardere grafische software heeft, grijpt vaak terug naar Paint om snel iets te tekenen, een schermafbeelding bij te snijden of iets te markeren. Met de nieuwe functies groeit het programma uit tot meer dan een digitaal speeltje. 

Image Creator

Met Image Creator maak je in Paint rechtstreeks afbeeldingen door simpelweg te beschrijven wat je voor je ziet. De functie gebruikt het DALL·E-model van OpenAI voor tekst-naar-beeldgeneratie. Open Microsoft Paint en klik bovenaan op Copilot. Selecteer vervolgens Image Creator om het zijvenster te openen. In de interface van Cocreator verschijnt een tekstvak waarin je beschrijft wat je wilt zien en in welke stijl. Hoe preciezer en gedetailleerder je bent, hoe beter het resultaat aansluit bij je verwachtingen.

Kies vervolgens een stijl – bijvoorbeeld Houtskool, Ink Sketch, Anime, Fotorealistisch of een andere – en klik op Maken. Image Creator genereert telkens drie varianten van je afbeelding. Selecteer de versie die je het meest bevalt om die meteen op het canvas te plaatsen.

Achtergronden

Een veelvoorkomende taak in beeldbewerking is het isoleren van een onderwerp uit de achtergrond. Met de functie Achtergrond verwijderen wordt dat verrassend eenvoudig. Houd er wel rekening mee dat deze functie niet zo verfijnd werkt als in Photoshop. Bij fijne details zoals haartjes, takjes of kleine blaadjes kan Paints AI soms een wat grof resultaat opleveren.

Ook hier start je via het pictogram Copilot. Kies vervolgens Achtergrond verwijderen. Paint analyseert het beeld en probeert automatisch te bepalen wat het onderwerp is en wat tot de achtergrond behoort. Aan de rechterkant verschijnt een miniatuurvoorbeeld waarin de achtergrond vervangen is door een schaakbordpatroon. Dat is de standaardweergave voor transparantie.

Onderaan in de zijbalk staat een vierkant pictogram. Als je daarop klikt, verschijnt hetzelfde schaakbordpatroon ook in de grote afbeelding. Je kunt via dit pictogram ook een achtergrondkleur kiezen in plaats van transparantie. Wil je een afbeelding opslaan met transparantie (bijvoorbeeld nadat je een achtergrond hebt verwijderd), dan moet je een bestandsformaat gebruiken dat transparantie ondersteunt. Het veelgebruikte jpg-formaat doet dat niet. Kies in dat geval voor png, dat wel transparante achtergronden kan bewaren.

Generatief wissen

Je kunt ook het selectiegereedschap linksboven gebruiken om een object in de afbeelding te verwijderen. Kies hiervoor het gereedschap Rechthoekige selectie of Vrije vorm selectie. Zodra je een gebied hebt geselecteerd, verschijnt er een klein contextmenu naast de selectie. Kies daar de optie Generatief wissen.

Je vindt deze functie ook via de knop Copilot. Vervolgens zie je een blauwe rechthoekige animatie rond het geselecteerde object. Paint analyseert de omgeving en vervangt het object door een realistisch ogende achtergrond die past bij de rest van de afbeelding.

Lagen

Lagen: verwijderen

De nieuwe Microsoft Paint (vanaf versie 11.2306.30.0 op Windows 11) ondersteunt lagen. Dit is een belangrijke stap richting meer geavanceerde beeldbewerking. Lagen werken als transparante vellen met afzonderlijke elementen die je op elkaar stapelt. Elke laag kun je apart bewerken zonder de andere lagen te beïnvloeden. Dat biedt veel meer controle en flexibiliteit tijdens het creatieproces. We tonen dit met een voorbeeld.

We beginnen met een afbeelding van een meisje. Via Copilot / Achtergrond verwijderen halen we de achtergrond weg. Klik je vervolgens bovenaan op de knop Lagen, dan zie je dat de achtergrond is vervangen door het schaakbordpatroon.

Lagen: combineren

Achter het meisje willen we nu een nieuwe achtergrond plaatsen. Daarvoor klik je in bij Lagen op het plusteken, zodat er een tweede, transparante laag wordt toegevoegd. Klik op de miniatuur van deze nieuwe laag om die actief te maken. Vervolgens gebruik je de opdracht Bestand / Importeren naar canvas / Uit een bestand om een nieuwe afbeelding - de achtergrond - toe te voegen op deze tweede laag. Let op, als je vergeet eerst de juiste laag te selecteren vóór je importeert, wordt de laag met het meisje overschreven door de nieuwe afbeelding.

In Lagen kun je de laagvolgorde wijzigen door te slepen. Zorg ervoor dat de laag met het meisje boven de achtergrondlaag staat. Op die manier verschijnt het meisje op de voorgrond in een nieuwe omgeving. Wil je het meisje nog wat naar links of rechts verplaatsen? Druk dan op Ctrl+A om alles in de actieve laag te selecteren. Vervolgens verschijnt de verplaatsingshandgreep, waarmee je het onderwerp kunt verschuiven.

Lagen: manipuleren

Wanneer je met de rechtermuisknop op Lagen klikt, dan zie je zes mogelijkheden. Je kunt de laag verbergen. Dan verschijnt er in de rechterbovenhoek van de miniatuur een oogje dat doorstreept is. Als je op dit pictogram klikt, wordt deze verborgen laag opnieuw zichtbaar. Je kunt ook de opdracht Ctrl+H (met de H van hide) gebruiken om de geselecteerde laag te verbergen.

De opdracht Dubbele laag kies je als je een laag wilt dupliceren. De opdracht Samenvoegen naar beneden gebruik je wanneer je klaar bent, om alle laaginformatie te bundelen in één laag. Dat is vooral nuttig als je de afbeelding wilt opslaan in een formaat dat geen lagen ondersteunt. De opties Naar boven en Naar beneden gebruik je om lagen te verplaatsen. Persoonlijk slepen we de lagen liever in het deelvenster. En ten slotte is er de opdracht Laag verwijderen.

Lagen: tekst toevoegen

Je kunt ook tekst toevoegen op een aparte laag. Zorg er eerst voor dat je een nieuwe, lege laag aanmaakt via het plusteken in het lagenvenster voordat je het tekstgereedschap gebruikt. Zodra je met het tekstgereedschap op het canvas klikt, verschijnt er een extra werkbalk waarin je het lettertype, de lettergrootte en de stijl instelt. Via een schuifregelaar kies je een lettergrootte tussen 8 en 72 pt. Let wel: bij foto's blijkt zelfs 72 pt vaak te klein. Je kunt dit oplossen door handmatig een groter getal in te voeren in het veld voor lettergrootte.

In ons voorbeeld kozen we een lettergrootte van 800 pt. In de knoppenbalk bovenaan kun je zowel de tekstkleur als de achtergrondkleur van het tekstvak instellen. Klik op de bovenste grote kleurcirkel om de tekstkleur te kiezen via de kleurstalen of de kleurkiezer. Klik op de onderste kleurcirkel om een achtergrondkleur voor het tekstvak te selecteren. In de tekstwerkbalk moet je de optie Opvulling voor achtergrond activeren als je wilt dat de tekstachtergrondkleur zichtbaar moet zijn.

Paint is groot geworden

Kijk je naar de nieuwe mogelijkheden in Paint, dan kun je gerust zeggen dat het programma volwassen is geworden. Het is nog steeds even laagdrempelig als vroeger, maar inmiddels wel uitgerust met een AI-brein en een flink aantal nieuwe functies. Of je nu snel iets wilt knutselen of een slimme bewerking wilt uitvoeren met lagen en AI, Paint laat zien dat zelfs oude software prima meekan met de tijd. En het mooiste? Je hoeft niets te installeren of te betalen. Gewoon openen, klikken en creëren. Met of zonder AI-hulp, die keuze is aan jou!